Język postępowania: angielski(2022/C 128/41)
(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: AL (przedstawiciel: adwokat R. Rata)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- częściowe stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji z dnia 22 października 2021 r. w zakresie, w jakim nie uwzględnia ona wcześniejszych zażaleń skarżącego na decyzje PMO z dnia 3 marca 2021 r. i z dnia 22 marca 2021 r. oraz, w odpowiednim zakresie, nakazanie dokonania przeglądu późniejszych decyzji, określających dokładną kwotę podlegającą zwrotowi;
- nakazanie stronie pozwanej pokrycia własnych kosztów oraz kosztów poniesionych przez stronę skarżącą 1 .
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 4, 5, 9 i 10 decyzji Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie przyjęcia ogólnych przepisów wykonawczych dotyczących osoby traktowanej jako dziecko pozostające na utrzymaniu, w zakresie w jakim dochód netto skarżącego został obliczony z uwzględnieniem innych prezentów/płatności za jego wcześniejszą służbę wojskową oraz wkładu innej osoby w utrzymanie jego matki, co doprowadziło do niesłusznego zastosowania odliczeń na podstawie art. 5 tych ogólnych przepisów wykonawczych przy obliczaniu kosztów utrzymania jego matki.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 85 regulaminu pracowniczego i oczywistego błędu w ocenie w odniesieniu do dodatku na matkę skarżącego, traktowaną jako dziecko pozostające na utrzymaniu, wobec braku zamiaru skarżącego umyślnego wprowadzenia w błąd administracji co do kwot otrzymanych z tytułu jego wcześniejszej służby wojskowej.
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań i zasady dobrej administracji w odniesieniu do dodatku na matkę skarżącego, traktowaną jako dziecko pozostające na utrzymaniu, w zakresie w jakim administracja wiedziała o kwotach otrzymanych przez skarżącego z tytułu jego wcześniejszej służby wojskowej.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 85 regulaminu pracowniczego i oczywistego błędu w ocenie w odniesieniu do dodatku na dziecko dla A i B za okres od 1 lutego 2013 r. do 30 czerwca 2013 r., wobec braku jakiegokolwiek dowodu na to, że skarżący wiedział o zakończeniu okresu pieczy zastępczej i w związku z tym wobec braku zamiaru skarżącego umyślnego wprowadzenia administracji w błąd co do zakończenia okresu pieczy zastępczej.
5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia art. 85 regulaminu pracowniczego i oczywistego błędu w ocenie w odniesieniu do dodatku na dziecko dla C, i) mając na uwadze, że zgodnie z wymogami administracji zostało wykazane, iż C "faktycznie pozostaje na utrzymaniu" skarżącego i ii) wobec braku jakiegokolwiek dowodu na to, że skarżący miał zamiar umyślnie wprowadzić administrację w błąd.
