Język postępowania: szwedzki(2022/C 119/33)
(Dz.U.UE C z dnia 14 marca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Łotewska (przedstawiciele: K. Pommere, J. Davidovica i I. Romanovska)
Strona pozwana: Królestwo Szwecji
Żądania
Republika Łotewska wnosi do Trybunału o:
- stwierdzenie, że Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie:
- art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE 1 , w zakresie w jakim, odmawiając przekazania łotewskiemu FGD (funduszowi gwarancji depozytów) składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji postąpiło w sposób sprzeczny z celem dyrektywy 2014/49/UE i nie zapewniło pełnej skuteczności (effet utile) przepisów dyrektywy 2014/49/UE;
- artykuł 4 ust. 3 TUE w zakresie w jakim, odmawiając przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji wywarło negatywny wpływ na integrację jednolitego rynku, a tym samym naruszyło wzajemne zaufanie między państwami członkowskimi a Unią Europejską, które stanowi warunek wstępny integracji transgranicznej.
Jeżeli Trybunał stwierdzi, że Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na podstawie art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE i art. 4 ust. 3 TUE:
- nakazanie Królestwu Szwecji zaprzestania stwierdzonego naruszenia poprzez przekazanie przez szwedzki FGD łotewskiemu FGD całkowitej kwoty składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, podlegających określeniu zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE;
- w przypadku gdyby art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE należało interpretować ściśle, wskazanie, ze jest on zgodny z celem dyrektywy 2014/49/UE i ciążącym na szwedzkim FGD obowiązkiem przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB;
- obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojej skargi strona skarżąca podnosi zarzuty oparte na naruszeniu art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE i traktatu EU (zasady lojalnej współpracy).
1. Odmawiając przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji postąpiło w sposób sprzeczny z celem dyrektywy 2014/49/UE.
2. Odmawiając przekazania łotewskiemu FGD składek wniesionych przez łotewski oddział Nordea Bank AB, określonych dla okresu składkowego zgodnie z art. 14 ust. 3 dyrektywy 2014/49/UE, Królestwo Szwecji wywarło negatywny wpływ na integrację jednolitego rynku, a tym samym naruszyło wzajemne zaufanie między państwami członkowskimi a Unią Europejską, które stanowi warunek wstępny integracji transgranicznej. Królestwo Szwecji naruszyło w ten sposób art. 4 ust. 3 TUE.
3. Republika Łotewska podnosi, że odmawiając przekazania wniesionych składek i uzasadniając formalnie tę odmowę datą, w której składki te zostały rzeczywiście wniesione, Królestwo Szwecji naruszyło dyrektywę 2014/49/UE, oraz że naruszenie to zagraża realizacji celów Unii Europejskiej i pozbawia Łotwę prawa do składek, które gwarantowałyby jej odszkodowanie w zakresie ryzyka związanego z gwarancją depozytów w instytucji kredytowej przekazywanych na jej odpowiedzialność, co prowadzi do naruszenia zasady lojalnej współpracy zapisanej w art. 4 ust. 3 TUE oraz do braku realizacji celów dyrektywy 2014/49/UE.
