Sprawa T-576/20: Skarga wniesiona w dniu 17 września 2020 r. - Evropská vodní doprava-sped. i in./Parlament i Rada.

Skarga wniesiona w dniu 17 września 2020 r. - Evropská vodní doprava-sped. i in./Parlament i Rada

(Sprawa T-576/20)

(2020/C 433/68)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Evropská vodní doprava-sped. s. r. o. (Praga, Republika Czeska), Konakl s. r. o. (Klíčany, Republika Czeska), Eurex AD s. r. o. (Děčín, Republika Czeska), Ladislav Říha (Heřmanov, Republika Czeska), Vladimír Hurych (Ústí nad Labem, Republika Czeska) (przedstawiciel: A. Verny, adwokat)

Strona pozwana: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia (UE) 2020/1054 ¹  zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i (UE) nr 165/2014, które zostało wydane na podstawie dyrektywy (UE) 2018/957 ² , w drodze której [została zmieniona] dyrektywa 96/71/WE ³  dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia (UE) 2020/1055 ⁴  zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, (WE) nr 1072/2009 i (UE) nr 1024/2012 w celu dostosowania ich do zmian w transporcie drogowym, które zostało wydane na podstawie dyrektywy (UE) 2018/957, w drodze której [została zmieniona] dyrektywa 96/71/WE dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;

– stwierdzenie nieważności dyrektywy (UE) 2020/1057 ⁵  dotyczącej ukształtowania dyrektyw 96/71/WE i 2014/67/UE oraz zmieniającej dyrektywę 2006/22/WE ⁶ , która została wydane na podstawie dyrektywy (UE) 2018/957, w drodze której [została zmieniona] dyrektywa 96/71/WE dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług;

– w razie stwierdzenia dopuszczalności, połączenie niniejszego postępowania do celów łącznego rozpoznania, w drodze analogicznego zastosowania art. 68 regulaminu postępowania przed Sądem, ze sprawami C-626/18 i C-620/18;

– obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej zgodnie z art. 87§ 2 regulaminu postępowania przed Sądem obowiązkiem zwrotu niezbędnych kosztów.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

Przedmiotem skargi są przede wszystkim, i to w przewidzianym terminie, przepisy prawne ustanowione przez Parlament Europejski i Radę Europejskiej, które rzekomo dyskryminują względnie stawiają skarżących w niekorzystnej sytuacji konkurencyjnej, zgodnie z trzema pierwszymi żądaniami zawartymi w skardze, które to przepisy zostały wydane na podstawie dyrektywy (UE) 2018/957, w drodze której [została zmieniona] dyrektywa 96/71/WE dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług.

Zdaniem skarżących, treść wyżej wymienionych przepisów zawiera istotną przewagę dla sektora transportu drogowego w postaci tzw. "pakietu dotyczącego transportu drogowego" względem przepisów, które pozostają bezwzględnie obowiązujące dla skarżących na mocy dyrektywy (UE) 2018/957.

Tytułem żądania ewentualnego, skarżące - podobnie jak Rzeczpospolita Polska w sprawie C-626/18 i Węgry w sprawie C-620/18 - wnoszą o stwierdzenie nieważności dyrektywy 2018/957 w części lub, tytułem żądania ewentualnego, w całości, ponieważ dyrektywa ta stanowi podstawę opisanej powyżej dyskryminacji skarżącego sektora usług.

nr 1071/2009, (WE) nr 1072/2009 i (UE) nr 1024/2012 w celu dostosowania ich do zmian w transporcie drogowym (Dz.U. 2020, L 249, s. 17).

w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/UE dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniająca dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.U. 2020, L 249, s. 49).

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1054 z dnia 15 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w odniesieniu do minimalnych wymogów dotyczących maksymalnego dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, minimalnych przerw oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w odniesieniu do określania położenia za pomocą tachografów (Dz.U. 2020, L 249, s. 1).

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/957 z dnia 28 czerwca 2018 r. zmieniająca dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. 2018, L 173, s. 16).

3 Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. 1997, L 18, s. 1- wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 5 t. 2, s. 431-436)

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1055 z dnia 15 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenia (WE)

5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1057 z dnia 15 lipca 2020 r. ustanawiająca przepisy szczególne

6 Dyrektywa 2006/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie minimalnych warunków wykonania rozporządzeń Rady (EWG) nr 3820/85 i (EWG) nr 3821/85 dotyczących przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie drogowym oraz uchylająca dyrektywę Rady 88/599/EWG (Dz.U. 2006, L 102, s. 35).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2020.433.53
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-576/20: Skarga wniesiona w dniu 17 września 2020 r. - Evropská vodní doprava-sped. i in./Parlament i Rada.
• Data aktu: 14/12/2020
• Data ogłoszenia: 14/12/2020