Konkluzje Rady w sprawie zachęcania do inicjowanej przez państwa członkowskie dobrowolnej współpracy między systemami opieki zdrowotnej.

Konkluzje Rady w sprawie zachęcania do inicjowanej przez państwa członkowskie dobrowolnej współpracy między systemami opieki zdrowotnej

(2017/C 206/02)

(Dz.U.UE C z dnia 30 czerwca 2017 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

1.
PRZYPOMINA, że zgodnie z art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) przy określaniu i urzeczywistnianiu wszystkich polityk i działań Unii należy zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego; że działanie Unii, które ma uzupełniać polityki krajowe, ma być nakierowane na poprawę zdrowia publicznego; że Unia ma zachęcać do współpracy między państwami członkowskimi w dziedzinie zdrowia publicznego oraz, jeśli to konieczne, wspierać ich działania, a także że działanie Unii ma być prowadzone w poszanowaniu obowiązków państw członkowskich w zakresie określania ich polityki dotyczącej zdrowia, które obejmują zarządzanie usługami zdrowotnymi i opieką medyczną, jak również podział przeznaczonych na nie zasobów;
2.
PRZYPOMINA, że zgodnie z art. 4 ust. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, zgodnie z zasadą lojalnej współpracy Unia i jej państwa członkowskie wzajemnie się szanują i udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z Traktatów;
3.
PRZYPOMINA komunikat Komisji w sprawie skutecznych, dostępnych i odpornych systemów opieki zdrowotnej 1 , w którym podkreśla dodatkową wartość, jaką dalsze wzmocnienie współpracy będzie miało dla państw członkowskich.
4.
PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie kryzysu gospodarczego i ochrony zdrowia 2 , przyjęte w dniu 20 czerwca 2014 r.
5.
PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie inwestowania w przyszłych pracowników służby zdrowia w Europie - Zakres innowacyjności i współpracy 3 , przyjęte w dniu 7 grudnia 2010 r.
6.
PRZYPOMINA konkluzje Rady na temat wdrażania strategii UE w zakresie zdrowia 4 , przyjęte w dniu 10 czerwca 2008 r., w których między innymi wyznaczono Grupę Roboczą Wysokiego Szczebla ds. Zdrowia Publicznego jako forum dyskusji nad głównymi wspólnymi kwestiami strategicznymi w dziedzinie zdrowia oraz współpracy strategicznej między państwami członkowskimi;
7.
PRZYPOMINA konkluzje Rady w sprawie wzmocnienia równowagi w systemach farmaceutycznych w UE i jej państwach członkowskich 5 , przyjęte w dniu 17 czerwca 2016 r.
8.
PRZYPOMINA zalecenie Rady w sprawie działań w dziedzinie rzadkich chorób 6 , przyjęte w dniu 9 czerwca 2009 r.
9.
ODNOTOWUJE rezolucję Parlamentu Europejskiego w sprawie dostępu do leków 7 , przyjętą w dniu 2 marca 2017 r.
10.
PODKREŚLA znaczenie faktu, że do dobrowolnej współpracy między państwami członkowskimi zachęca się po to, by zapewnić ciągłość, zrównoważone i skuteczne działania oraz by zmaksymalizować oddziaływanie inicjatyw współpracy;
11.
PRZYPOMINA dyrektywę 2011/24/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej 8 , zwłaszcza jej rozdział IV dotyczący współpracy w opiece zdrowotnej.
12.
POWTARZAJĄC RAZ JESZCZE, że zdrowie jest wartością samą w sobie, UWAŻA, że systemy opieki zdrowotnej przynoszą szersze korzyści społeczne wykraczające poza ochronę zdrowia ludzkiego i w znaczący sposób przyczyniają się do spójności społecznej, sprawiedliwości społecznej i wzrostu gospodarczego;
13.
UWAŻA, że wzmocnienie współpracy europejskiej w wybranych dziedzinach może przynieść lepsze rezultaty pacjentom i pracownikom służby zdrowia, a jednocześnie zwiększyć wydajność systemów opieki zdrowotnej;
14.
ODNOTOWUJE, że "technologia medyczna" oznacza produkt leczniczy, wyrób medyczny lub procedury medyczne i chirurgiczne, a także środki stosowane w opiece zdrowotnej w celu zapobiegania chorobom oraz ich diagnozowania lub leczenia 9 ;
15.
ODNOTOWUJE, że zawarte tu odniesienie do terminu "dostęp do technologii medycznej" obejmuje również szersze pojęcia procesu udzielania zamówień publicznych, poczynając od gromadzenia informacji i dzielenia się nimi, poprzez nabywanie i monitorowanie po realizacji zamówienia, po kształtowanie cen i refundację; Termin ten pozostaje bez uszczerbku dla wdrażania dyrektywy 2014/24/UE w sprawie zamówień publicznych 10  oraz dyrektywy 2014/25/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych 11 ;
16.
UWAŻA, że bardzo ważna jest jakość opieki nad pacjentem i że do zapewnienia wysokiej jakości opieki zdrowotnej potrzebny jest personel służby zdrowia; Globalnym brakom w personelu służby zdrowia, które poważnie wpływają na możliwości większości państw członkowskich - aczkolwiek w wyższym stopniu w Europie Środkowej i Wschodniej - można skuteczniej zaradzić poprzez zwiększenie dobrowolnej współpracy w zakresie poprawy dostępności umiejętności i zasobów w całej Unii Europejskiej;
17.
POWTARZA, że obejmująca kompetencje państw członkowskich współpraca między systemami opieki zdrowotnej powinna odbywać się wyłącznie z inicjatywy państw członkowskich i mieć charakter dobrowolny;
18.
ODNOTOWUJE, że dobrowolna współpraca między systemami opieki zdrowotnej może zapewniać elastyczne struktury dostosowane do specyficznych potrzeb uczestniczących państw członkowskich i że taka współpraca może wymagać stosowania instrumentów określonych przez te państwa członkowskie;
19.
BIERZE POD UWAGĘ istniejące między systemami opieki zdrowotnej różnice oraz korzyści z promowania szybkiego i wydajnego upowszechniania innowacyjnych praktyk opartych na dowodach;
20.
ZAUWAŻA, że dobrowolna współpraca może okazać się korzystna w kontekście specyficznych cech rynku opieki zdrowotnej i stawiania czoła pojawiającym się na nim wyzwaniom w zakresie innowacji terapeutycznych, w szczególności w dziedzinie chorób rzadkich, oraz rozwoju medycyny spersonalizowanej, gdyż pomoże zapewnić równowagę między dostępem, jakością, przystępnością cenową i stabilnością systemów opieki zdrowotnej;
21.
ODNOTOWUJE, że kilka państw członkowskich stosuje modele dobrowolnej współpracy transgranicznej i regionalnej, aby poprawić dostęp do technologii medycznych, i że te doświadczenia mogą być cenną lekcją;
22.
UWAŻA, że dobrowolna współpraca na rzecz poprawy dostępu do technologii medycznych jest w pełni zgodna ze wspólnymi wartościami i zasadami europejskimi;
23.
ZAUWAŻA, że zmiany w technologii medycznej i zachowaniu rynkowym mogą powodować, że aby poprawić dostęp do technologii medycznych konieczne może być stosowanie innych podejść -między innymi dobrowolnej współpracy - niż te, które stosowano w przeszłości;
24.
ZAUWAŻA, że kilka państw członkowskich zwraca się o zwiększenie wzajemnej dobrowolnej współpracy, jako sposób na poprawę dostępu do technologii medycznych, między innymi poprzez:
-
zwiększenie przejrzystości poprzez lepsze dzielenie się informacjami,
-
umożliwienie międzynarodowego uczenia się poprzez wymianę doświadczeń,
-
wzmocnienie siły przetargowej, zwłaszcza w przypadku małych rynków, poprzez dobrowolną agregację zapotrzebowania,
-
zapewnienie dostępu do technologii medycznych poprzez transgraniczną wymianę informacji i produktów o ograniczonej podaży, zwłaszcza w sytuacjach nadzwyczajnych;
25.
ZAUWAŻA, że świadczenie wysokospecjalistycznej opieki zdrowotnej (HSHC) obejmuje diagnozę, leczenie lub odpowiednie postępowanie w przypadku złożonych schorzeń pociągających za sobą wysokie koszty i może często być świadczone wyłącznie przez odpowiednio wyszkolonych pracowników służby zdrowia pracujących w wyspecjalizowanych ośrodkach, co stwarza szczególne wyzwania w odniesieniu do personelu służby zdrowia;
26.
ZAUWAŻA, że w pełni rozwinięte europejskie sieci referencyjne (ERN) będą stanowiły okazję do budowania możliwości w całej Europie w zakresie świadczenia specjalistycznych usług zdrowotnych, w szczególności w dziedzinie chorób rzadkich, aby zapewniać jakość opieki, a także upowszechnianie wiedzy i innowacyjnych praktyk;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, BY:

27.
Zbadały, w drodze wymiany informacji w ramach istniejących forów dotyczących zdrowia, priorytetowe obszary tematyczne i odpowiednie procesy rozwoju inicjowanej przez państwa członkowskie dobrowolnej współpracy jako sposobu zwiększenia skuteczności, dostępności i odporności ich systemów opieki zdrowotnej, a także zidentyfikowania priorytetowych procesów i kategorii produktów, w przypadku których dobrowolna współpraca między systemami opieki zdrowotnej różnych państw członkowskich może przynieść dodatkowe korzyści, jako sposób zapewnienia lepszej przystępności cenowej i lepszego dostępu do technologii medycznych.

W dyskusjach tych można również:

a)
przeanalizować czynniki sprzyjające i przeszkadzające dobrowolnej współpracy, aby poprawić dostęp do technologii medycznych, w kontekście zdrowia, które wchodzi w kompetencje państw członkowskich;
b)
zidentyfikować - do użytku tych państw członkowskich, które chcą opracować takie podejścia - ramy najlepszych praktyk dla dobrowolnej współpracy transgranicznej i regionalnej, aby poprawić dostęp do innowacji;
c)
w związku z pojawianiem się nowych technologii medycznych przeanalizować rozwiązania, które zwiększą skuteczność współpracy i pozwolą na lepsze przewidywanie potencjalnych przeszkód w dostępie, w tym poprzez aktywny wkład we wspólną analizę sytuacji;
d)
zbadać mechanizmy dobrowolnego dzielenia się informacjami w fazie po wprowadzeniu do obrotu z myślą o ocenie konsekwencji, jakie wprowadzenie innowacyjnych technologii medycznych ma dla pacjentów i systemów opieki zdrowotnej, w tym oddziaływanie tych technologii;
e)
dzielić się informacjami na temat kryteriów i procesów stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do wychodzenia z inwestowania w technologie medyczne, które stały się nieopłacalne;
f)
oceniać postępy w poprawie dostępu do leczenia w przypadku pacjentów cierpiących na choroby rzadkie i przewlekły ból, uznając jednocześnie konieczność zachowania równowagi między innowacją, obecnością, dostępnością i przystępnością cenową;
g)
zbadać obszary, w których dodatkowe korzyści może przynieść dobrowolne transgraniczne zestawianie danych i opracowanie wspólnych zasad gromadzenia danych zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony danych 12 , przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu kompetencji państw członkowskich 13 ;
28.
Zidentyfikowały potencjalne obszary dobrowolnej współpracy między państwami członkowskimi, aby wzmocnić i rozbudować personel służby zdrowia uczestniczących państw członkowskich, z myślą o:
a)
przeanalizowaniu możliwości i mechanizmów dobrowolnej współpracy, aby wzmacniać transfer wiedzy i umiejętności oraz dalej rozwijać zdolności personelu służby zdrowia;
b)
wykorzystywaniu udokumentowanych praktycznych doświadczeń w dobrowolnej współpracy w wysokospecjalistycznej opiece zdrowotnej do tego, by - w stosownych przypadkach - zasilać informacjami polityki w skali makro;
c)
promowaniu dobrowolnej współpracy w zakresie etycznych zasad rekrutacji;
d)
zachęcaniu i wspieraniu pozyskiwania danych dotyczących możliwości transferu innowacyjnych praktyk obejmujących dobrowolną współpracę poprzez ustrukturyzowaną mobilność wysokospecjalistycznych świadczeń, jako sposobu upowszechniania innowacyjnych świadczeń zdrowotnych wysokiej jakości;
29.
Uwzględniając istnienie różnych praktyk informacyjnych na rynku farmaceutycznym oraz uznając potencjalne korzyści płynące z wymiany informacji między państwami członkowskimi w odniesieniu do krajowych polityk kształtowania cen i refundacji, na zasadzie dobrowolności dzieliły się większą liczbą informacji na temat porozumień cenowych - również w ramach tych porozumień - dotyczących produktów leczniczych, aby zwiększyć przejrzystość i poprawić siłę przetargową poszczególnych państw członkowskich w negocjacjach z przemysłem, a co za tym idzie - zwiększyć przystępność cenową tych produktów w całej UE;

ZWRACA SIĘ DO PAŃSTW CZŁONKOWSKICH I KOMISJI, BY:

30.
Promowały nabywanie innowacyjnych i specjalistycznych umiejętności przez pracowników z doświadczeniem, jak również przez stażystów po studiach podyplomowych poprzez wdrażanie dobrowolnych działań w zakresie współpracy między organizacjami ds. opieki zdrowotnej dążącymi do promowania lepszych rezultatów leczenia pacjentów, ciągłości opieki oraz wzmacniania personelu służby zdrowia;
31.
Zachęcały europejskie sieci referencyjne do osiągania zamierzonych celów dotyczących zapewniania lepszego dostępu pacjentom wymagającym wysokospecjalistycznej opieki zdrowotnej, aby pokonać przeszkody w dostępie i zmniejszyć nierówności między europejskimi obywatelami; Obejmuje to:
a)
ocenianie gotowości i zdolności europejskich sieci referencyjnych do odgrywania roli w wysokospecjalistycznym szkoleniu i ustawicznym rozwoju zawodowym pracowników służby zdrowia, w szczególności poprzez e-kształcenie, e-szkolenia oraz krótkoterminowe wymiany służące budowaniu zdolności personelu służby zdrowia za pośrednictwem świadczeniodawców należących do europejskich sieci referencyjnych oraz rozwijaniu wiedzy ogólnej i fachowej tego personelu w zakresie diagnostyki i leczenia pacjentów oraz sprawowania nad nimi opieki;
b)
analizowanie sposobów stymulowania - za pośrednictwem europejskich sieci referencyjnych - innowacyjnych badań nad chorobami bardzo rzadkimi, gromadzenia dowodów na skuteczność innowacyjnych technologii i wychwytywania porównywalnych i miarodajnych danych z interoperacyjnych rejestrów pacjentów, jak również innych stosownych informacji;
32.
Ułatwiały i wspierały wprowadzanie projektów pilotażowych w zakresie dobrowolnej transgranicznej mobilności zawodowej jako sposobu budowania doświadczenia i zdolności realizacji innowacyjnych i wysokospecjalistycznych świadczeń, we współpracy z interesariuszami, poprzez wykorzystywanie możliwości oferowanych za pomocą istniejących struktur;
33.
Rozważyły przeprowadzenie analizy i przygotowanie sprawozdania na temat dobrowolnych działań krajowych i dobrowolnej współpracy na szczeblu europejskim między państwami członkowskimi w dziedzinie chorób rzadkich, aby promować wymianę najlepszych praktyk;
34.
Przeanalizowały wyniki opartej na dowodach analizy oddziaływania zachęt na innowację, obecność, dostępność i przystępność cenową produktów leczniczych, w tym leków sierocych;
35.
Rozważyły dobrowolne uwzględnianie zaleceń, najlepszych praktyk i dokumentów końcowych pochodzących z prac przeprowadzonych w ramach odnośnych unijnych wspólnych działań i eksperckich grup roboczych i upowszechnianie wyników na różnych szczeblach w całym systemie opieki zdrowotnej;

ZWRACA SIĘ DO KOMISJI, BY:

36.
Ułatwiała ocenę potrzeb, wymianę i współpracę w zakresie transgranicznego szkolenia podyplomowego i ustawicznego rozwoju zawodowego w dziedzinie innowacyjnych i wysokospecjalistycznych świadczeń. W tym względzie cennym dokumentem wyjściowym może być analiza ustawicznego rozwoju zawodowego w UE (2014 r.) 14  prze prowadzona w porozumieniu z państwami członkowskimi i odpowiednimi zainteresowanymi organizacjami na szczeblu europejskim;
37.
O ile w następstwie przedłożenia oceny potrzeb, o której mowa w pkt 36, zwrócą się o to państwa członkowskie, zastanowiła się nad wymaganiami w zakresie zrównoważonego rozwoju i realizacji różnych opcji;
38.
Informowała Radę o stanie wdrożenia zalecenia Rady z dnia 8 czerwca 2009 r. w sprawie działań w dziedzinie rzadkich chorób oraz dalszych działań w następstwie komunikatu Komisji z dnia 11 listopada 2008 r. w sprawie chorób rzadkich 15 .
1 8997/14 COM (2014) 215 final.
2 Dz.U. C 217 z 10.7.2014, s. 2.
3 Dz.U. C 74 z 8.3.2011, s. 2.
4 16139/08.
5 Dz.U. C 269 z 23.7.2016, s. 31.
6 Dz.U. C 151 z 3.7.2009, s. 7.
7 Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 2 marca 2017 r. w sprawie unijnych możliwości zwiększenia dostępu do leków - 2016/2057 (INI).
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej (Dz.U. L 88 z 4.4.2011, s. 45).
9 Art. 3 pkt l) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/24/UE.
10 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 65).
11 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s. 243).
12 Rozporządzenie (UE) 2016/679 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 1).
13 Konkluzje Rady w sprawie medycyny spersonalizowanej dla pacjentów, przyjęte w dniu 7 grudnia 2015 r. (Dz.U. C 421 z 17.12.2015, s. 2).
15 15775/08 COM (2008) 679 final.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024