(Skarga o stwierdzenie nieważności - Reforma regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i warunków zatrudnienia innych pracowników Unii - Mniej korzystny system zryczałtowanego wypłacania kosztów podróży i zwiększania wymiaru urlopu wypoczynkowego o dodatkowe dni czasu podróży - Brak indywidualnego oddziaływania - Odpowiedzialność pozaumowna - Związek przyczynowy - Skarga w części oczywiście niedopuszczalna, a w części oczywiście pozbawiona podstawy prawnej)Język postępowania: francuski
(2015/C 016/61)
(Dz.U.UE C z dnia 19 stycznia 2015 r.)
Strony
Strona skarżąca: Amal Bergallou (Lot, Belgia) (przedstawiciel: adwokat M. Velardo)
Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: L. Visaggio i E. Taneva, pełnomocnicy) i Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer i A. Bisch, pełnomocnicy)
Przedmiot
Po pierwsze, żądanie stwierdzenia nieważności, złożone na podstawie art. 263 TFUE, art. 1 pkt 65 lit. b) oraz pkt 67 lit. d) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 1023/2013 z dnia 22 października 2013 r. zmieniającego regulamin pracowniczy urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia innych pracowników (Dz. U. L 287, s. 15) w zakresie, w jakim przepisy te wiążą prawo do kosztów podróży i czasu podróży jest związane z dodatkiem zagranicznym lub dodatkiem z tytułu zamieszkiwania za granicą oraz, z drugiej strony, żądanie odszkodowawcze złożone na podstawie art. 340 TFUE, zmierzające do uzyskania naprawienia szkody i zadośćuczynienia za krzywdę doznane przez skarżącą.
Sentencja