(Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 44 - Pojęcie "stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej" usługobiorcy - Miejsce, w którym usługi uważa się za świadczone na rzecz podatników - Transakcja wewnątrzwspólnotowa)Język postępowania: polski
(2014/C 462/03)
(Dz.U.UE C z dnia 22 grudnia 2014 r.)
Sąd odsyłający
Naczelny Sąd Administracyjny
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Welmory sp. z o.o.
Strona pozwana: Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku
Sentencja
Pierwszy podatnik mający siedzibę działalności gospodarczej w jednym państwie członkowskim, który korzysta z usług świadczonych przez drugiego podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim, powinien być uważany za posiadającego w tym innym państwie członkowskim "stałe miejsce prowadzenia działalności" w rozumieniu art. 44 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r., w celu określenia miejsca opodatkowania tych usług, jeżeli to stałe miejsce charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór usług i wykorzystywanie ich do celów jego działalności gospodarczej, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego.