(2014/C 235/10)Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lipca 2014 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: H (przedstawiciel: S. Sagias, Δικηγόρος)
Druga strona postępowania: Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnoszący je podnosi trzy zarzuty względem postanowienia Sądu z dnia 27 lutego 2014 r.
W swoim pierwszym zarzucie wnoszący odwołanie wskazuje w pierwszej kolejności, że Sąd dokonał błędnej wykładni art. 263 TFUE, art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego 1 , jak również art. 2 i 35 wspólnych zasad ubezpieczenia urzędników Wspólnot Europejskich od ryzyka wypadku i choroby zawodowej. Wnoszący odwołanie uważa po pierwsze, że zaskarżone postanowienie jest dotknięte błędem co do prawa, ponieważ Sąd orzekł, iż skargi byłych członków Trybunału na akty niekorzystne w obszarze wspólnego ubezpieczenia urzędników (RCAM) wchodzą w zakres wyłącznie art. 263 TFUE i powinny zostać wniesione w terminie dwóch miesięcy, o którym mowa w tym przepisie. Po drugie Sąd dopuścił się naruszenia prawa, gdy uznał, że art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego nie znajduje zastosowania wobec członków i byłych członków Trybunału.
W swoim drugim zarzucie wnoszący odwołanie podnosi następnie, że Sąd dopuścił się naruszenia prawa, gdy odmówił zastosowania orzecznictwa dotyczącego usprawiedliwionego błędu.
W swoim trzecim zarzucie wnoszący odwołanie wskazuje wreszcie, że zastosowanie art. 111 regulaminu postępowania przed Sądem jest dotknięte błędem co do prawa oraz nieprawidłowością proceduralną. Wnoszący odwołanie kwestionuje bowiem okoliczność, że wniesiona do Sądu skarga została zakwalifikowana jako "oczywiście" niedopuszczalna, co uniemożliwiło przedstawienie uzasadnienia utrzymywanej niedopuszczalności. Sąd naruszył również prawo wnoszącego odwołanie do rzetelnego procesu, jego prawo do obrony, a w szczególności prawo do bycia wysłuchanym i prawo do skutecznego środka prawnego z naruszeniem art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
