Wnioski w sprawie europejskiej unii bankowej (EUB) (2012/2729(RSP)).

Wnioski w sprawie europejskiej unii bankowej (EUB)

P7_TA(2012)0353

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 września 2012 r. w kierunku unii bankowej

(2012/2729(RSP))

(2013/C 353 E/18)

(Dz.U.UE C z dnia 3 grudnia 2013 r.)

Parlament Europejski,

uwzględniając sprawozdanie przewodniczącego Rady Europejskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. pt. "W kierunku autentycznej unii gospodarczej i walutowej",
uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z 28 i 29 czerwca 2012 r.,
uwzględniając oświadczenie ze szczytu państw strefy euro z dnia 29 czerwca 2012 r.,
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 20 października 2009 r. zatytułowany "Unijne ramy transgranicznego zarządzania kryzysowego w sektorze bankowym" (COM(2009)0561),
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lipca 2010 r. zawierającą zalecenia dla Komisji w sprawie transgranicznego zarządzania kryzysowego w sektorze bankowym 1 ,
uwzględniając oświadczenie wydane przez przywódców po szczycie G20 w Pittsburgu w dniach 24-25 września 2009 r. dotyczące rozwiązania problemów transgranicznych i instytucji finansowych o znaczeniu systemowym,
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie kryzysu finansowego, gospodarczego i społecznego: zalecenia w sprawie środków i inicjatyw, jakie należy podjąć 2 ,
uwzględniając wniosek Komisji z dnia 6 czerwca 2012 r. dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywy Rady 77/91/EWG, 82/891/EWG, 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE i 2011/35/UE oraz rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (COM(2012)0280),
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie reorganizacji i likwidacji instytucji kredytowych 3 ,
uwzględniając zalecenie nr 13 zawarte w sprawozdaniu przekazanym przewodniczącemu Komisji J. M. Barroso w dniu 25 lutego 2009 r. przez grupę wysokiego szczebla ds. nadzoru finansowego pod przewodnictwem Jacquesa de Larosière'a, w którym "grupa domaga się wprowadzenia w UE spójnych i funkcjonalnych ram prawnych w zakresie zarządzania kryzysowego",
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 20 października 2010 r. z zaleceniami dla Komisji w sprawie poprawy zarządzania gospodarką i ram stabilności Unii, w szczególności w strefie euro 4 , a w szczególności zalecenie nr 6 rezolucji,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1092/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie unijnego nadzoru makroostrożnościowego nad systemem finansowym i ustanowienia Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 5 ,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1096/2010 z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie powierzenia Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególnych zadań w zakresie funkcjonowania Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego 6 ,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada

2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE 7 ,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Bankowego (A7-0166/2010),
uwzględniając pisma Komisji Gospodarczej i Monetarnej wysłane zarówno do Komisji, jak i do Europejskich Urzędów Nadzoru w sprawie niezależności Europejskich Urzędów Nadzoru,
uwzględniając protokół ustaleń z dnia 1 czerwca 2008 r. w sprawie współpracy między organami nadzoru finansowego, bankami centralnymi i ministrami finansów Unii Europejskiej w zakresie transgranicznej stabilności finansowej 8 ,
uwzględniając wniosek Komisji dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych (COM(2011)0452),
uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 lipca

2011 r. w sprawie warunków podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje kredytowe oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi i zmieniającej dyrektywę 2002/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dodatkowego nadzoru nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń oraz przedsiębiorstwami inwestycyjnymi konglomeratu finansowego (COM(2011)0453),

uwzględniając drugą dyrektywę Rady 77/91/EWG z dnia 13 grudnia 1976 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek, dla ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich w zakresie tworzenia spółki akcyjnej oraz utrzymania i zmian jej kapitału, w celu uzyskania ich równoważności 9 , trzecią dyrektywę Rady 78/855/EWG z 9 października 1978 r. dotyczącą łączenia spółek akcyjnych 10 oraz szóstą dyrektywę Rady 82/891/EWG z dnia 17 grudnia 1982 r. dotyczącą podziału spółek akcyjnych 11 ,
uwzględniając swoje stanowisko z dnia 16 lutego 2012 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemów gwarancji depozytów (przekształcenie) 12 ,
uwzględniając swoje stanowisko z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 97/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie systemów rekompensat dla inwestorów 13 ,
uwzględniając opinię Komisji Gospodarczej i Monetarnej z dnia 31 sierpnia 2011 r. dla Komisji Budżetowej w sprawie stanowiska Parlamentu dotyczącego projektu budżetu na 2012 r. zmienionego przez Radę - wszystkie sekcje (2011/2020(BUD)),
uwzględniając pytanie ustne do Komisji na temat wniosków w sprawie europejskiej unii bankowej (O-000151/2012 - B7-0360/2012),
uwzględniając art. 115 ust. 5 i art. 110 ust. 2 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że w oświadczeniu wydanym przez przywódców po szczycie G20 w Pittsburgu w dniach 24-25 września 2009 r. wezwano do osiągnięcia porozumienia do końca 2010 r. co do kwestii rozwiązania problemów transgranicznych i instytucji finansowych o znaczeniu systemowym;
B.
mając na uwadze, że niezwykle ważne jest dołożenie wszelkich starań, aby ustabilizować europejski rynek finansowy i zlikwidować związek między bankami i funduszami państwowymi, tak aby zmierzać w stronę unii gospodarczej i monetarnej z prawdziwego zdarzenia;
C.
mając na uwadze, że w lipcu 2010 r. Parlament - w rezolucji w sprawie transgranicznego zarządzania kryzysowego w sektorze bankowym i sprawozdaniu w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego Europejski Organ Nadzoru Bankowego - zaproponował rozwiązania kwestii transgranicznego zarządzania kryzysowego, a mianowicie - zintegrowany mechanizm nadzoru, reformę mechanizmu systemów gwarancji depozytów i stworzenie Europejskiego Funduszu Stabilności;
D.
mając na uwadze, że dla banków w strefie euro europejski mechanizm stabilności, w następstwie zwykłej decyzji, ma możliwość bezpośredniego dokapitalizowania banków;
E.
mając na uwadze, że Rada Europejska i Rada w końcu dochodzą do tych samych wniosków co Parlament, jeżeli chodzi o potrzebę bardziej zintegrowanego systemu nadzoru, i wzywają obecnie do ustanowienia unii bankowej przez ustanowienie jednolitego mechanizmu nadzoru wraz z systemami gwarancji depozytów i systemem naprawczym;
F.
mając na uwadze, że pełne zaangażowanie Parlamentu ma podstawowe znaczenie dla legitymacji demokratycznej procesu prowadzącego do ustanowienia takiej unii bankowej, jak wyraźnie stwierdzono w ramach czwartego elementu określonego we wspomnianym sprawozdaniu Hermana Van Rompuya, czyli wzmocnienia demokratycznej legitymacji i odpowiedzialności;
G.
mając na uwadze, że Parlament był w pełni zaangażowany za pośrednictwem procedury współdecyzji w ustanowienie Europejskiego Systemu Nadzoru Finansowego (ESNF), w tym w ustanowienie Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB);
H.
mając na uwadze, że będąc w oczywistej sprzeczności z tymi właśnie zasadami, ale również z prawem Komisji do inicjatywy, Rada Europejska zwróciła się do Komisji o przygotowanie wniosku dotyczącego jednolitego mechanizmu nadzoru, przyjmując za jedyną podstawę prawną art. 127 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, co pozbawia tym samym Parlament władzy ustawodawczej w kwestiach dotyczących jednolitego rynku, które są zwykle rozpatrywane w drodze procedury współdecyzji;
I.
mając na uwadze, że zaangażowanie jedynie państw członkowskich w te procedurę - co nie uczyni tego procesu ani szybszym ani bardziej skutecznym - wysłałoby opinii publicznej negatywny sygnał, nikt nie kwestionuje już potrzeby większej przejrzystości i większego wsparcia demokratycznego;
1.
ponownie stwierdza, że w okresie kryzysu metoda wspólnotowa musi zawsze mieć pierwszeństwo, ponieważ jest to jedyny sposób, aby Unia mogła wyjść z kryzysu silniejsza;
2.
wzywa przywódców politycznych do wspierania legitymacji demokratycznej we wszystkich kwestiach dotyczących Unii Europejskiej;
3.
podkreśla potrzebę zwiększenia legitymacji demokratycznej w odniesieniu do proponowanej unii bankowej i jednolitego mechanizmu nadzoru dzięki pełnemu włączeniu Parlamentu w roli współustawodawcy;
4.
podkreśla potrzebę właściwego uwzględnienia możliwych wzajemnych skutków ubocznych unii bankowej w strefie euro dla państw członkowskich nienależących do strefy;
5.
podkreśla, że rozważy wnioski dotyczące unii bankowej jako pakiet w przypadku, gdy zmienią one akty prawne przyjęte w drodze procedury współdecyzji;
6.
podkreśla, że jakiejkolwiek znaczącej zmianie w nadzorze, w tym przeniesieniom do innych instytucji, musi towarzyszyć odpowiednie zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności takich instytucji wobec Parlamentu, który musi dysponować pełnymi prawami w zakresie przesłuchań i pełnymi uprawnieniami w odniesieniu do nominacji i procedur budżetowych;
7.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji, Radzie, Radzie Europejskiej oraz parlamentom i rządom państw członkowskich.
1 Dz.U. C 351 E z 2.12.2011, s. 61.
2 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0331.
3 Dz.U. L 125 z 5.5.2001, s. 15.
4 Dz.U. C 70 E z 8.3.2012, s. 41.
5 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 1.
6 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 162.
7 Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.
8 ECFIN/CEFCPE(2008)REP/53106 REV REV.
9 Dz.U. L 26 z 31.1.1977, s. 1.
10 Dz.U. L 295 z 20.10.1978, s. 36.
11 Dz.U. L 378 z 31.12.1982, s. 47.
12 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0049.
13 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0313.

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024