Sprawa C-409/10: Hauptzollamt Hamburg-Hafen v. Afasia Knits Deutschland GmbH (orzeczenie wstępne).

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 15 grudnia 2011 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzhof - Niemcy) - Hauptzollamt Hamburg-Hafen przeciwko Afasia Knits Deutschland GmbH

(Sprawa C-409/10)⁽¹⁾

(Wspólna polityka handlowa - Preferencyjne traktowanie produktów pochodzących z państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) - Nieprawidłowości wykryte podczas dochodzenia przeprowadzonego przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w państwie AKP wywozu - Retrospektywne pokrycie należności celnych przywozowych)

(2012/C 39/07)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 11 lutego 2012 r.)

Sąd krajowy

Bundesfinanzhof

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Hauptzollamt Hamburg-Hafen

Strona pozwana: Afasia Knits Deutschland GmbH

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bundesfinanzhof - Wykładnia art. 32 protokołu nr 1 w sprawie definicji pojęcia "produktów pochodzących" oraz w sprawie metod współpracy administracji Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisanej w Kotonu 23 czerwca 2000 r. (Dz.U. L 317, s. 3) oraz art. 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny (Dz.U. L 302, s. 1) - Wywóz tekstyliów wyprodukowanych w Chinach z Jamajki do Unii Europejskiej - Kontrola po zwolnieniu towarów dowodów pochodzenia przeprowadzona przez OLAF, a nie przez organy celne kraju wywozu, jak przewiduje rzeczony protokół nr 1 - Ochrona ewentualnych uzasadnionych oczekiwań importera

Sentencja

1) Artykuł 32 protokołu nr 1 załącznika V do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisanej w Kotonu 23 czerwca 2000 r. i zatwierdzonej w imieniu Wspólnoty decyzją Rady nr 2003/159/WE z dnia 19 grudnia 2002 r., należy interpretować w ten sposób, że wyniki kontroli po zwolnieniu towarów dotyczącej prawidłowości pochodzenia towarów wskazanego w świadectwach EUR.1 wydanych przez państwo AKP i zasadniczo polegającej na dochodzeniu przeprowadzonym przez Komisję, a konkretniej przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, w tym państwie i na jego zaproszenie, wiążą organy państwa członkowskiego, do którego zostały wwiezione towary, jeżeli - czego ocena należy do sądu krajowego - organy te otrzymały dokument jednoznacznie uznający, iż to państwo AKP uznało owe wyniki za swoje.

2) Artykuł 220 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2700/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2000 r., należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji gdy świadectwa EUR.1 wydane na przywóz towarów do Unii Europejskiej zostały uznane za nieważne na tej podstawie, że wydanie tych świadectw jest obarczone nieprawidłowościami oraz że wskazane w nich pochodzenie preferencyjne nie mogło zostać potwierdzone na podstawie kontroli po zwolnieniu towarów, importer nie może sprzeciwić się retrospektywnemu pobraniu należności celnych przywozowych, podnosząc, iż nie można wykluczyć, że w rzeczywistości niektóre z tych towarów posiadały rzeczone pochodzenie preferencyjne.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 274 z 9.10.2010.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2012.39.5
• Rodzaj: Wyrok
• Tytuł: Sprawa C-409/10: Hauptzollamt Hamburg-Hafen v. Afasia Knits Deutschland GmbH (orzeczenie wstępne).
• Data aktu: 15/12/2011
• Data ogłoszenia: 11/02/2012