UKŁAD MONETARNYmiędzy Unią Europejską a Republiką San Marino
(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2012 r.)
UNIA EUROPEJSKA
oraz
REPUBLIKA SAN MARINO,
mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 974/98 1 z dnia 3 maja 1998 r. w dniu 1 stycznia 1999 r. euro zastąpiło walutę każdego państwa członkowskiego uczestniczącego w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej, w tym Włoch.
(2) Przed wprowadzeniem euro Włochy i Republika San Marino zawierały umowy dwustronne dotyczące kwestii walutowych, w tym w dniu 21 grudnia 1991 r. zawarły Convenzione monetaria tra la Repubblica Italiana e la Repubblica di San Marino.
(3) W deklaracji nr 6 załączonej do Aktu końcowego Traktatu o Unii Europejskiej stwierdzono, że Wspólnota podejmuje się ułatwiać renegocjacje istniejących ustaleń z Republiką San Marino, jakie mogą okazać się konieczne w wyniku wprowadzenia wspólnej waluty.
(4) Republika Włoska zawarła w dniu 29 listopada 2000 r., w imieniu Wspólnoty Europejskiej, układ monetarny z Republiką San Marino 2 .
(5) Zgodnie ze wspomnianym układem monetarnym Republika San Marino stosuje euro jako walutę urzędową, a banknotom i monetom euro przyznaje status prawnego środka płatniczego. Republika San Marino powinna zagwarantować, że przepisy Unii Europejskiej (UE) dotyczące banknotów i monet denominowanych w euro, w tym przepisy dotyczące ochrony euro przed fałszowaniem, mają zastosowanie na jej terytorium. Republika San Marino zobowiązuje się podjąć wszelkie niezbędne środki w celu zwalczania fałszowania oraz w celu współpracy z Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) i Europolem. Do czasu podpisania umowy o współpracy między Europolem a Republiką San Marino Republika San Marino będzie współpracować z Europolem za pośrednictwem organów włoskich właściwych w tej dziedzinie.
(6) Republika San Marino powinna uwzględniać w szczególności zalecenia Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF), zwłaszcza wezwania FATF skierowane do swoich członków i członków organów regionalnych prowadzących działalność analogiczną do FATF do zastosowania niezbędnych środków zaradczych przeciwko wskazanym państwom wysokiego ryzyka. Republika San Marino, która jest reprezentowana w Komitecie Ekspertów ds. Oceny Środków Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu, uwzględnia należycie zalecenia, które zostały lub zostaną w przyszłości zawarte w sprawozdaniach z wzajemnej oceny zgodności dotyczących Republiki San Marino, aby poprawić swoje działania odpowiadające na zagrożenia związane z praniem pieniędzy.
(7) Niniejszy układ monetarny nie zobowiązuje w żaden sposób EBC ani krajowych banków centralnych do włączenia instrumentów finansowych Republiki San Marino do wykazu(-ów) aktywów kwalifikujących się do operacji w ramach polityki pieniężnej prowadzonej przez Europejski System Banków Centralnych.
(8) Republika San Marino posiada sektor bankowy, który zamierza działać w ściślejszym powiązaniu z sektorem bankowym strefy euro. W celu zapewnienia równych warunków prowadzenia działalności należy zatem stopniowo wprowadzać wymogi stosowania w Republice San Marino odpowiedniego prawodawstwa unijnego w zakresie bankowości i finansów, prawodawstwa dotyczącego przeciwdziałania praniu pieniędzy, przeciwdziałania oszustwom i podrabianiu bezgotówkowych środków płatniczych, a także wymogi sprawozdawczości statystycznej.
(9) Należy powołać wspólny komitet, w którego skład wejdą przedstawiciele Republiki San Marino, Republiki Włoskiej, Komisji i EBC i którego zadaniem będzie analiza stosowania postanowień niniejszego układu, podejmowanie decyzji w sprawie rocznego pułapu emisji monet oraz ocena zastosowanych przez Republikę San Marino środków mających na celu wdrożenie odpowiednich przepisów UE.
(10) Organem wymiaru sprawiedliwości właściwym do rozstrzygania sporów, które mogą powstać w związku ze stosowaniem niniejszego układu, powinien być Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Brukseli w dniu 27 marca 2012 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach w jężyku angielskim.
W imieniu Unii Europejskiej |
W imieniu Republiki San Marino |
Olli REHN |
Antonella MULARONI |
Wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za sprawy gospodarcze i walutowe oraz euro |
Minister Spraw Zagranicznych |
1 Dz.U. L 139 z 11.5.1998, s. 1.
2 Dz.U. C 209 z 27.7.2001, s. 1.
3 Dz.U. L 162 z 19.6.1997, s. 1.
4 Załącznik:- zmieniony przez decyzję z dnia 6 marca 2014 r. (Dz.U.UE.C.2014.73.18) zmieniającą nin. umowę międzynarodową z dniem 13 marca 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 27 marca 2015 r. (Dz.U.UE.C.2015.112.4) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 3 kwietnia 2015 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 16 czerwca 2016 r. (Dz.U.UE.C.2016.219.11) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 7 lipca 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji z dnia 24 stycznia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.19.71) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 14 lutego 2017 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2018/492 z dnia 22 marca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.81.25) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 12 kwietnia 2018 r.