Skarga wniesiona w dniu 12 sierpnia 2011 r. - Charron Inox i Almet przeciwko Komisji(Sprawa T-445/11)
(2011/C 290/26)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 1 października 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Charron Inox (Marsylia, Francja) i Almet (Satolas-et-Bonce, Francja) (przedstawiciel: P.-O. Koubi-Flotte, avocat)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– tytułem zasadniczym, stwierdzenie nieważności rozporządzenia Komisji (UE) nr 627/2011 z dnia 27 czerwca 2011 r.;
– tytułem pomocniczym, uznanie zawinionej dpowiedzialności Komisji za to, że nie przewidziała ona dostatecznego okresu vacatio legis pomiędzy ogłoszeniem rozporządzenia Komisji (UE) nr 627/2011 z dnia 27 czerwca 2011 r. a jego wejściem w życie oraz zasądzenie od Komisji na rzecz skarżących spółek następujących kwot tytułem odszkodowania:
– w związku z poniesioną szkodą rzeczywistą:
– na rzecz spółki Charron: 123.297,69 EUR;
– na rzecz spółki Almet: 384.210 EUR;
– w związku z utraconym zyskiem:
– na rzecz spółki Charron, w odniesieniu do umowy zawartej ze spółką Suraj, kwoty 78.051,76 USD, stanowiącej równowartość 55.211,57 EUR;
– na rzecz spółki Almet, w odniesieniu do umowy zawartej ze spółką Suraj, kwoty 69.059,18 USD, stanowiącej na dzień dzisiejszy równowartość 48.827,61 EUR;
– dalszym tytułem pomocniczym, uznanie niezawinionej odpowiedzialności Komisji za to, że nie przewidziała ona wystarczającego okresu vacatio legis pomiędzy ogłoszeniem rozporządzenia Komisji (UE) nr 627/2011 z dnia 27 czerwca 2011 r., a jego wejściem w życie oraz zasądzenie od Komisji na rzecz spółek skarżących następujących kwot tytułem odszkodowania:
– w związku z poniesioną szkodą rzeczywistą:
– na rzecz spółki Charron: 123.297,69 EUR;
– na rzecz spółki Almet: 384.210 EUR;
– w związku z utraconym zyskiem:
– na rzecz spółki Charron, w odniesieniu do umowy zawartej ze spółką Suraj, kwoty 78.051,76 USD, stanowiącej równowartość 55.211,57 EUR;
– na rzecz spółki Almet, w odniesieniu do umowy zawartej ze spółką Suraj, kwoty 69.059,18 USD, stanowiącej na dzień dzisiejszy równowartość 48.827,61 EUR;
– w każdym wypadku obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania oraz zasądzenie od niej kwoty 10.000 EUR tytułem udziału w kosztach zastępstwa prawnego poniesionych przez skarżące spółki.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
1) Zarzut pierwszy dotyczący poważnych braków w ustaleniach faktycznych poczynionych przez Komisję przed wydaniem decyzji, które doprowadziły do niedokładności w przyjętym stanie faktycznym.
2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań w ten sposób, że natychmiastowe wejście w życie zaskarżonego rozporządzenia nie pozwoliło skarżącym na dostosowanie do niego swoich praktyk.
