Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hamburgisches Oberverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 31 maja 2011 r. - Atilla Gülbahce przeciwko Freie und Hansestadt Hamburg(Sprawa C-268/11)
(2011/C 269/43)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 10 września 2011 r.)
Sąd krajowy
Hamburgisches Oberverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Atilla Gülbahce
Strona pozwana: Freie und Hansestadt Hamburg
Pytania prejudycjalne
1) Czy art. 10 ust. 1 decyzji nr 1/80(1) należy interpretować w ten sposób, że
a) pracownik turecki, któremu zostało prawidłowo wydane pozwolenie na zatrudnienie na terytorium państwa członkowskiego na czas określony (lub bezterminowo), który przekracza okres ważności pozwolenia na pobyt (tak zwane przekraczające pozwolenie na pracę), może podczas całego tego okresu wykonywać swoje prawa wynikające z tego pozwolenia, o ile nie sprzeciwiają się temu względy ochrony uprawnionego interesu państwa, mianowicie względy porządku, bezpieczeństwa i zdrowia publicznego,
b) oraz że państwo członkowskie nie może a priori odmówić temu pozwoleniu skuteczności z punktu widzenia jego statusu w zakresie prawa pobytu powołując się na obowiązujące w momencie jego wydania przepisy krajowe dotyczące zależności pozwolenia na pracę od pozwolenia na pobyt (w związku z: wyrokami Trybunału z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie C-416/96 El-Yassini, Rec. s. I-1209, pkt 3 streszczenia, pkt 62-65, w przedmiocie zakresu art. 40 ust. 1 porozumienia EWG-Maroko, a także z dnia 14 grudnia 2006 r. w sprawie C-97/05 Gattoussi, Zb.Orz. s. I-11917, pkt 2 streszczenia, pkt 36-43, w przedmiocie zakresu art. 64 ust. 1 układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie WE-Tunezja)?
W przypadku udzielenia na to pytanie odpowiedzi twierdzącej:
2) Czy art. 13 decyzji nr 1/80 należy interpretować w ten sposób, że klauzula standstill zabrania również państwu członkowskiemu odebrania legalnie zatrudnionemu na rynku pracy pracownikowi tureckiemu poprzez uregulowanie normatywne [w niniejszej sprawie: poprzez Gesetz über den Aufenthalt, die Erwerbstätigkeit und die Integration von Ausländern im Bundesgebiet (ustawę o pobycie, zatrudnieniu i integracji cudzoziemców na terytorium federalnym) z dnia 30 lipca 2004 r.] możliwości powołania się na naruszenie zakazu dyskryminacji zawartego w art. 10 ust. 1 decyzji nr 1/80 w odniesieniu do wydanego mu wcześniej pozwolenia na pracę, którego okres ważności przekracza okres ważności pozwolenia na pobyt?
W przypadku udzielenia na to pytanie odpowiedzi twierdzącej:
3) Czy art. 10 ust. 1 decyzji nr 1/80 należy interpretować w ten sposób, że uregulowany w nim zakaz dyskryminacji w każdym razie nie zabrania władzom krajowym cofnięcia po upływie ważności zgodnie z przepisami krajowymi pozwolenia na pobyt, wydanego niesłusznie pracownikowi tureckiemu zgodnie z prawem krajowym na czas określony, dla takich okresów, w których pracownik turecki rzeczywiście pracował i wykorzystywał prawidłowo wydane mu w tym celu bezterminowe pozwolenie na pracę?
4) Czy art. 10 ust. 1 decyzji nr 1/80 należy ponadto interpretować w ten sposób, że przepis ten obejmuje wyłącznie pracę, którą pracownik turecki, posiadający wydane mu prawidłowo przez władze krajowe bezterminowe oraz nieograniczone przedmiotowo pozwolenie na pracę, wykonuje w chwili, w której wygasa wydane mu w innym celu pozwolenie na pobyt na czas określony, oraz że pracownik turecki w tej sytuacji nie może domagać się od władz krajowych pozwolenia na jego dalszy pobyt po ostatecznym ustaniu tego zatrudnienia na potrzeby nowego zatrudnienia, ewentualnie po przerwie niezbędnej dla poszukiwania pracy?
5) Czy art. 10 ust. 1 decyzji nr 1/80 należy ponadto interpretować w ten sposób, że zakaz dyskryminacji zabrania władzom krajowym przyjmującego państwa członkowskiego (tylko) przyjęcia wobec legalnie zatrudnionego na rynku pracy pracownika tureckiego, któremu uprzednio przyznały w odniesieniu do wykonywanego zatrudnienia dalej idące prawa jako odnoszące się do jego pobytu, po upływie ostatnio wydanego pozwolenia na pobyt środków zmierzających do wydalenia, o ile środki te nie służą ochronie uprawnionego interesu państwa, nie zobowiązuje ich jednak do wydania pozwolenia na pobyt?
______
(1) Decyzja nr 1/80 Rady Stowarzyszenia EWG-Turcja w sprawie rozwoju stowarzyszenia z dnia 19 września 1980 r.
