Odwołanie wniesione w dniu 26 kwietnia 2011 r. przez Florence Barbin od wyroku wydanego w dniu 15 lutego 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-68/09 Barbin przeciwko Parlamentowi(Sprawa T-228/11 P)
(2011/C 211/56)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2011 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Florence Barbin (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciele: adwokaci S. Orlandi, A. Coolen, J.N. Louis, É. Marchal, D. Abreu Caldas)
Druga strona postępowania: Parlament Europejski
Żądania
Wnosząca odwołanie wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie i orzeczenie, że
– wyrok Sądu do spraw Służby Publicznej wydany w dniu 15 lutego 2011 r. (sprawa F-68/09 Barbin przeciwko Parlamentowi), oddalający skargę wnoszącej odwołanie, zostaje uchylony;
– w drodze nowego orzeczenia,
– stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 10 listopada 2008 r. o nieawansowaniu skarżącej do grupy zaszeregowania AD12 w ramach postępowania w sprawie awansu w 2006r.;
– obciążenie Parlamentu kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W drodze niniejszego odwołania strona je wnosząca żąda uchylenia wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 15 lutego 2011 r., wydanego w sprawie F-68/09 Barbin przeciwko Parlamentowi, którym Sąd do spraw Służby Publicznej oddalił jej skargę, mającą za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 10 listopada 2008 r. o nieawansowaniu skarżącej do grupy zaszeregowania AD12 w ramach postępowania w sprawie awansu w 2006 r.
Na poparcie odwołania wnosząca je podnosi dwa zarzuty, dotyczące:
– naruszenia prawa, ponieważ Sąd do spraw Służby Publicznej błędnie stwierdził, że Parlament nie dopuścił się oczywistego błędu w ocenie, gdy uznał po pierwsze, że nie był zobowiązany do przestrzegania przepisów wewnętrznych dotyczących oceny i awansu a po drugie, że mógł zgodnie z prawem awansować urzędników posiadających mniej punktów za osiągnięcia niż skarżąca w oparciu o motywy naruszające system porównywania odnośnych osiągnięć urzędników przedstawionych do awansu, ustanowiony decyzjami Prezydium i sekretariatu generalnego Parlamentu Europejskiego;
– naruszenia zasady równego traktowania oraz ciążącego na Parlamencie obowiązku przedstawienia dowodu braku jakiejkolwiek dyskryminacji skarżącej ze względu na skorzystanie przez nią z prawa do urlopu wychowawczego.