Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 3 marca 2011 r. w sprawach połączonych T-117/07 i T-121/07 Areva i in. przeciwko Komisji, wniesione w dniu 24 maja 2011 r. przez Areva(Sprawa C-247/11 P)
(2011/C 211/36)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2011 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Areva S.A. (przedstawiciel: A. Schild, Rechtsanwältin)
Druga strona postępowania: Alstom, Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
– uchylenie zaskarżonego wyroku;
– w przypadku gdyby Trybunał uznał, że stan postępowania pozwala na wydanie ostatecznego orzeczenia:
– tytułem żądania głównego - stwierdzenie nieważności następujących przepisów spornej decyzji:
– art. 1 lit. c).
– art. 2 lit. c);
– tytułem żądania ewentualnego - istotne obniżenie wysokości grzywny nałożonej na wnoszącą odwołanie;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania w całości, w tym kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu przed Sądem;
– w przypadku gdyby Trybunał uznał, że stan postępowania nie pozwala na wydanie ostatecznego orzeczenia, przekazanie sprawy izbie Sądu w zmienionym składzie oraz orzeczenie, iż rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów zostanie wydane w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi pięć zarzutów na uzasadnienie swego odwołania.
Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia przez Sąd przepisów w zakresie uzasadnienia i prawa do obrony w ramach badania wywierania przez Areva S.A. decydującego wpływu na Areva T&D SA i Areva T&D AG w okresie od 9 stycznia do 11 maja 2004 r. W tym względzie wnosząca odwołanie zwraca uwagę, że Sąd naruszył art. 36 i 53 Protokołu nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (obowiązek Sądu uzasadniania swoich własnych wyroków), ponieważ w pkt150 zaskarżonego wyroku zastąpił on ocenę Komisji własnym wnioskowaniem, dodając a posteriori do spornej decyzji uzasadnienie, które się w niej nie znajduje. Wnosząca odwołanie zwraca jednocześnie uwagę, że Sąd naruszył ciążący na nim obowiązek uzasadnienia, ponieważ powołane przezeń argumenty nie pozwalają zrozumieć powodów, dla których nie uwzględnił on argumentów podniesionych przez wnoszącą odwołanie. Wreszcie wnosząca odwołanie zwraca uwagę na fakt, że Sąd naruszył prawo Areva S.A. do obrony, wymagając od niej przedstawienia probatio diabolica w ramach dowodu na okoliczność niewywierania przez spółkę dominującą decydującego wpływu na spółki zależne i odmawiając jej możliwości ustosunkowania się do nowych argumentów, które dodał do spornej decyzji.
Zarzut drugi dotyczy błędnego stosowania przepisów w zakresie odpowiedzialności solidarnej za uiszczenie grzywien skutkiem, którego było naruszenie zasad pewności prawa i indywidualizacji kar. Wnosząca odwołanie twierdzi, że nakładając grzywny, których skutkiem było stworzenie "faktycznej" solidarności pomiędzy dwoma spółkami, które nigdy nie były częścią tej samej jednostki gospodarczej, Sąd naruszył wyżej wymienione zasady.
Zarzut trzeci dotyczy dokonanej przez Sąd błędnej wykładni przepisów dotyczących niezgodnego z prawem delegowania uprawnień przez Komisję, braku uzasadnienia przez Sąd i naruszenia zasady indywidualizacji kar i sankcji z powodu braku jasnego określenia zakresu odpowiedzialności solidarnej dłużników. W tym względzie Areva S.A. podnosi po pierwsze, że Sąd naruszył prawo opierając się na wykładni decyzji Komisji sprzecznej z jej zamiarem, w celu przyjęcia "rozwiązania" nieuzasadnionego pod względem prawnym a pozwalającego na odrzucenie argumentów wnoszącej odwołanie dotyczących delegowania uprawnień przez Komisję. Wnosząca odwołanie podnosi po drugie, że przyjęte przez Sąd rozwiązanie narusza ogólne zasady pewności prawa i indywidualizacji kar.
Zarzut czwarty i ostatni dotyczy błędnego stosowania zasad proporcjonalności i równego traktowania w odniesieniu do solidarnej odpowiedzialności Areva S.A. z tytułu grzywny. Wnosząca odwołanie jest zdania, że Sąd nie korzystając z nieograniczonego prawa orzekania i potwierdzając przypisanie grzywien, które nie uwzględnia czasu trwania popełnionego naruszenia, naruszył przytoczone zasady.
