Europejska Służba Działań Zewnętrznych (2009/2133(INI)).

Europejska Służba Działań Zewnętrznych

P7_TA(2009)0057

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 22 października 2009 r. w sprawie instytucjonalnych aspektów utworzenia Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (2009/2133(INI))

(2010/C 265 E/03)

(Dz.U.UE C z dnia 30 września 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając art. 3 ust. 5 i art. 18, 21, 24, 26, 27 i 47 traktatu o Unii Europejskiej w wersji wynikającej z traktatu z Lizbony,

– uwzględniając deklarację nr 15 dotyczącą art. 27 traktatu o Unii Europejskiej załączoną do Aktu Końcowego Konferencji Międzyrządowej, która przyjęła traktat z Lizbony,

– uwzględniając rezolucję z dnia 20 lutego 2008 r. w sprawie traktatu z Lizbony, w szczególności jej pkt 5 lit. e)⁽¹⁾,

– uwzględniając rezolucję z dnia 5 września 2000 r. w sprawie wspólnej dyplomacji Wspólnoty⁽²⁾,

– uwzględniając rezolucję z dnia 14 czerwca 2001 r. w sprawie komunikatu Komisji w sprawie rozwoju służby zewnętrznej⁽³⁾,

– uwzględniając rezolucję z dnia 26 maja 2005 r. w sprawie instytucjonalnych aspektów Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych⁽⁴⁾,

– uwzględniając warsztaty przeprowadzone przez Komisję Spraw Konstytucyjnych w dniu 10 września 2008 r.,

– uwzględniając art. 48 Regulaminu,

– uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Konstytucyjnych oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych i Komisji Rozwoju (A7-0041/2009),

A. mając na uwadze, że kształt przyszłej Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) jest wyjątkowo ważny, skoro zewnętrzne stosunki Unii mają stać się spójne i skuteczne, a także jeśli mają one uzyskać wyższy status,

B. mając na uwadze, że ESDZ stanowi wypadkową wprowadzenia przez traktat lizboński trzech innowacji: wyboru stałego przewodniczącego Rady Europejskiej, odpowiedzialnego za zewnętrzną reprezentację Unii na poziomie głów państw lub rządów, mianowania przez Radę Europejską, w porozumieniu z przewodniczącym Komisji, Wysokiego Przedstawiciela Unii ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, który będzie wiceprzewodniczącym Komisji odpowiedzialnym za stosunki zewnętrzne ("Wiceprzewodniczący /WP"), oraz wyraźnego nadania Unii osobowości prawnej, z myślą o wyposażeniu jej w całkowitą swobodę działania na poziomie międzynarodowym,

C. mając na uwadze, że ESDZ jest logicznym przedłużeniem acquis communautaire w sferze stosunków zewnętrznych Unii, gdyż doprowadzi do ściślejszej koordynacji między odnośnymi jednostkami administracyjnymi, jeśli chodzi o wspólne podejście do Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), oraz do utrzymywania zewnętrznych stosunków Wspólnoty zgodnie z modelem Wspólnoty; mając na uwadze, że ESDZ dopełnia funkcji spełnianych przez dyplomatyczne przedstawicielstwa państw członkowskich bez kwestionowania ich zasadności,

D. mając na uwadze, że w ostatnich dekadach wzrosła rola Unii Europejskiej jako podmiotu liczącego się na arenie międzynarodowej i potrzebne jest nowe podejście, aby UE mogła działać wspólnie i podejmować światowe wyzwania w spójny, konstruktywny i skuteczny sposób,

E. mając na uwadze, że istotne jest podkreślenie, iż Parlament Europejski konsekwentnie opowiadał się za utworzeniem wspólnej europejskiej służby dyplomatycznej na miarę międzynarodowej roli Unii, służby która zwiększyłaby dostrzegalność Unii i jej zdolność do skutecznego działania na arenie międzynarodowej; Radę, Komisję i państwa członkowskie należy wezwać do skorzystania z okazji, jaką jest ustanowienie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych, i utworzenia bardziej spójnej, konsekwentnej i skutecznej polityki zagranicznej,

F. mając na uwadze, że ustanowienie ESDZ musi przyczynić się do uniknięcia powielania, nieudolnego wydawania i rozrzutnego wykorzystywania zasobów, jeśli chodzi o zewnętrzne działania Unii,

G. mając na uwadze, że ESDZ powinna przyczynić się do poprawy widoczności UE jako wiodącego partnera krajów rozwijających się i powinna opierać się na silnych więzach z krajami rozwijającymi się,

H. mając na uwadze, że traktat z Lizbony wskazuje na współpracę na rzecz rozwoju jako na autonomiczny obszar polityki o szczególnych celach, posiadający równoprawną pozycję z innymi dziedzinami polityki zewnętrznej,

I. mając na uwadze, że w deklaracji nr 15 w sprawie art. 27 traktatu o Unii Europejskiej rządy państw członkowskich stwierdziły, iż Wiceprzewodniczący/WP, Komisja i państwa członkowskie powinny rozpocząć prace przygotowawcze nad ESDZ, jak tylko zostanie podpisany traktat z Lizbony,

J. mając na uwadze, że po wejściu w życie traktatu z Lizbony Wiceprzewodniczący/WP będzie odpowiedzialny za spójność zewnętrznych działań Unii; mając na uwadze, że spełniając ww. zadanie osoba piastująca stanowisko Wiceprzewodniczącego/WP jako wiceprzewodniczący lub wiceprzewodnicząca Komisji, będzie ponosić odpowiedzialność za zewnętrzne stosunki Komisji, a jednocześnie - zgodnie ze wskazówkami Rady - będzie wdrażać WPZiB (podwójne obsadzenie); mając na uwadze, że Wiceprzewodniczący/WP będzie korzystać z usług ESDZ; mając na uwadze, że ESDZ zostanie obsadzona urzędnikami Sekretariatu Rady i Komisji, a także pracownikami oddelegowanymi z krajowych służb dyplomatycznych,

K. mając na uwadze, że umocniona traktatami oraz prawem instytucji wspólnotowych, by organizować ich własne interesy, co potwierdziło orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, Komisja - w miarę rozszerzania działań zewnętrznych Wspólnoty - otworzyła liczne przedstawicielstwa w krajach trzecich oraz przy organizacjach międzynarodowych; mając na uwadze, że Rada posiada biura łącznikowe w Nowym Jorku i Genewie do obsługi stosunków z Organizacją Narodów Zjednoczonych; mając na uwadze, że połączony wkład tych przedstawicielstw Komisji i biur łącznikowych Rady lub przetworzenie ich w połączone przedstawicielstwa Rady i Komisji stworzą sieć złożoną z około 5 000 pracowników, jako jedną z podwalin utworzenia ESDZ,

L. mając na uwadze, że organizacja i działanie ESDZ zostaną ustanowione na mocy decyzji Rady działającej na wniosek Wiceprzewodniczącego/WP po zasięgnięciu opinii Parlamentu i uzyskaniu zgody Komisji, jak tylko wejdzie w życie traktat z Lizbony,

M. mając na uwadze, że szereg zasadniczych kwestii odnoszących się do kształtu ESDZ powinien zostać rozwiązany wystarczająco wcześnie, aby umożliwić jej jak najszybsze rozpoczęcie prac, jak tylko zostanie mianowany Wiceprzewodniczący/WP,

N. mając na uwadze, że ze względu na konsultacje, jakie mają być przeprowadzone w sprawie ustanowienia ESDZ z Parlamentem oraz związane z tym skutki budżetowe, zasadnicze znaczenie ma nawiązanie wczesnego i konkretnego dialogu z Parlamentem, aby zapewnić ESDZ dobry początek oraz potrzebne środki finansowe,

1. odnotowuje, że po intensywnych dyskusjach w sprawie składu ESDZ, Konwent zaproponował model, który wyznacza ważne role Parlamentowi i Komisji; zwraca uwagę, że specjalna procedura, na której włączenie do traktatu z Lizbony wyraziła zgodę konferencja międzyrządowa - w ramach której to procedury Rada stanowi jednomyślnie na wniosek Wiceprzewodniczącego/WP, po zasięgnięciu opinii Parlamentu Europejskiego i uzyskaniu zgody Komisji - utrzymuje równowagę międzyinstytucjonalną Unii i wymaga przyjmowania rozwiązań w oparciu o konsensus;

2. ponownie przypomina Komisji, że podjęcie decyzji w sprawie utworzenia ESDZ jest możliwe jedynie za jej zgodą; usilnie wzywa Komisję do zaważenia całym swoim instytucjonalnym ciężarem na przygotowaniach do utworzenia tej Służby w celu zachowania i rozwoju modelu wspólnotowego w dziedzinie stosunków zagranicznych; przypomina ponadto, że ustanowienie ESDZ musi zawierać porozumienie odnośnie do aspektów budżetowych;

3. wzywa Komisję, Radę, państwa członkowskie i przyszłego Wiceprzewodniczącego/WP do wyraźnego zaangażowania się w osiągnięcie porozumienia - przy udziale Parlamentu Europejskiego - w zakresie globalnego, ambitnego i przyjętego za obopólną zgodą planu ustanowienia ESDZ;

4. zaleca, by podejście do ESDZ, która zostanie ustanowiona zgodnie z art. 18, 27 i 40 traktatu o Unii Europejskiej w wersji wynikającej z traktatu z Lizbony, powinno w miarę wzrostu doświadczenia podlegać zmianom; uważa, że takiego organu jak ESDZ nie można z góry całkowicie zdefiniować ani określić, lecz musi on powstawać, w procesie opartym na wzajemnym zaufaniu, wzrastającym kapitale kompetencji i podzielanego doświadczenia;

5. przypomina, że ESDZ musi zapewnić pełne zastosowanie Karty praw podstawowych we wszystkich aspektach działań zewnętrznych Unii, zgodnie z duchem i celem traktatu z Lizbony; podkreśla, że ESDZ ma obowiązek zapewnić spójność swoich działań zewnętrznych z innymi obszarami polityki, zgodnie z art. 21 ust. 3 traktatu o Unii Europejskiej, zmienionego traktatem z Lizbony;

6. potwierdza następujące założenia i wzywa Komisję, by przy pracy nad przyszłymi wnioskami nalegała, w świetle postanowień Konstytucji oraz w zgodzie z duchem obrad Konwentu, na przestrzeganie następujących założeń:

(a) mianowanie do ESDZ powinno opierać się, we właściwych proporcjach, na zasługach, kompetencjach i wynikach, a personel Służby powinien składać się, w stosunku gwarantującym odpowiednią specjalizację i przy uwzględnieniu równowagi geograficznej, z urzędników pochodzących z Komisji, Rady i krajowych służb dyplomatycznych w drodze otwartego i przejrzystego procesu, by zapewnić, że Wiceprzewodniczący/WP będzie mógł korzystać w równym stopniu z wiedzy i doświadczenia pracowników wywodzących się z tych trzech źródeł; ponadto ustanawiając ESDZ, należy uwzględnić podział według płci odpowiednio odzwierciedlający zobowiązania Unii przyjęte w zakresie równouprawnienia kobiet i mężczyzn;

(b) kształt ESDZ powinien gwarantować spójne działania Unii w zakresie stosunków zewnętrznych oraz jej reprezentacji w sferze spraw zagranicznych, w związku z czym do ESDZ należy niezwłocznie przenieść w szczególności służby zajmujące się kwestiami WPZiB w dosłownym znaczeniu oraz urzędników pełniących funkcje kierownicze w delegacjach w krajach trzecich; w miarę dalszego rozwoju Służby można rozważyć przydzielenie ESDZ dalszych zadań;

(c) nie jest jednak konieczne odebranie Dyrekcjom Generalnym Komisji kompetencji w zakresie stosunków zewnętrznych; szczególnie w obszarze, w którym Komisja dysponuje władzą wykonawczą, należy utrzymać integralność obecnej polityki Wspólnoty z wymiarem zewnętrznym; w dążeniu do uniknięcia powielania Komisja powinna przewidzieć specyficzny model dla odnośnych departamentów;

(d) wojskowe i cywilne jednostki zarządzania kryzysowego powinny podlegać Wiceprzewodniczącemu/WP, chociaż struktury dowodzenia i organizacyjne personelu wojskowego i cywilnego mogą różnić się między sobą; wspólna analiza danych wywiadowczych w ramach Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych ma zasadnicze znaczenie dla wspierania Wiceprzewodniczącego/WP w pełnieniu mandatu, jakim jest prowadzenie spójnej, konsekwentnej i skutecznej polityki zewnętrznej Unii;

(e) przedstawicielstwa Komisji w krajach trzecich oraz biura łącznikowe Rady, a także w miarę możliwości biura specjalnych przedstawicieli UE, powinny zostać połączone w "ambasady Unii" i znaleźć się pod kierownictwem urzędników EDZS, odpowiedzialnych przed Wiceprzewodniczącym/WP; nie powinno się wykluczać delegowania specjalistów z Dyrekcji Generalnych Komisji do pracy w tych strukturach;

(f) ESDZ musi zagwarantować, że Parlament Europejski będzie miał do dyspozycji osoby kontaktowe w delegacjach UE, które zapewnią współpracę z Parlamentem Europejskim (na przykład celem promowania kontaktów parlamentarnych w krajach trzecich);

7. wierzy, że ESDZ jako sui generis służba z organizacyjnego i budżetowego punktu widzenia, musi zostać wcielona w administracyjne struktury Komisji, gdyż zapewni to pełną przejrzystość; uważa, że decyzja odnosząca się do ustanowienia ESDZ powinna w prawnie wiążący sposób zapewnić, za pośrednictwem zwierzchnictwa Wiceprzewodniczącego/WP, że Służba - zgodnie z postanowieniami traktatu z Lizbony - w zakresie "klasycznej" polityki zagranicznej (WPZiB i Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony) podporządkowana będzie decyzjom Rady, a w zakresie wspólnych stosunków zewnętrznych -decyzjom Kolegium Komisji; jest przekonany, że ESDZ powinna być ustanowiona w następujący sposób:

(a) wszyscy pracownicy ESDZ powinni mieć ten sam stały lub czasowy status oraz te same prawa i obowiązki niezależnie od swego pochodzenia, np. nie powinno się czynić rozróżnienia między pracownikami czasowymi a urzędnikami odnośnie do ich obowiązków lub zajmowanej pozycji w schemacie organizacyjnym; z racji różnego pochodzenia, status pracowników czasowych powinien podlegać Regulaminowi Pracowniczemu UE z zastrzeżeniem, że władze ich kraju pochodzenia oddelegowują ich do pracy w ESDZ w interesie służby;

(b) Wiceprzewodniczącemu/WP powinno się udzielić uprawnień organu powołującego do ESDZ, co zagwarantuje wypełnianie poleceń służbowych zgodnie z zakresami odpowiedzialności wynikającymi z traktatu, a także, że Wiceprzewodniczący/WP będzie decydować o mianowaniu, awansowaniu i zakończeniu służby pracowników;

(c) w kontekście poleceń, które wynikają z zakresów odpowiedzialności określonych w traktatach, pracownicy ESDZ powinni dysponować pewną obiektywną niezależnością tak, by mogli spełniać swe obowiązki służbowe w optymalny sposób; ową niezależność powinno się zapewnić dzięki mianowaniu na stały okres, np. pięcioletni, z możliwością przedłużenia, który to okres mógłby zostać ograniczony jedynie wtedy, gdy pracownik służby naruszy urzędowe obowiązki;

(d) analogicznie do sytuacji, które miały miejsce w przeszłości⁽⁵⁾, właściwej Dyrekcji Generalnej Komisji powinny zostać udzielone uprawnienia do spełniania zadań organu powołującego odnośnie do zarządzania zatrudnieniem personelu ESDZ i wdrażania decyzji Wiceprzewodniczącego/WP w zakresie mianowania, awansowania i przedłużania lub zakończenia służby pracownika;

(e) oddelegowanie do ESDZ przez krajowe służby dyplomatyczne powinno być przez nie traktowane jako integralna część ścieżki kariery w tych służbach;

(f) decyzja w sprawie utworzenia ESDZ powinna ustanawiać strukturę organizacyjną Służby i powinna przewidywać zatwierdzenie jej planu zatrudnienia jako części budżetu Komisji (wydatki administracyjne) w trakcie rocznej procedury budżetowej, umożliwiając budowanie Służby w zorganizowany sposób i dotrzymując kroku ustalonym potrzebom;

(g) utworzenie ESDZ wymaga dostosowania porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami⁽⁶⁾, jak przewidziano w pkt. 4 i części II pkt G; należy ściśle przestrzegać zasady rozdysponowania wydatków operacyjnych i administracyjnych (art. 40 ust. 2 rozporządzenia finansowego⁽⁷⁾);

(h) w przypadku swej nieobecności, Wiceprzewodniczący/WP powinien decydować o zastępstwie indywidualnie i w świetle zadań, jakie pozostają do wykonania w każdym przypadku;

8. przypomina o potrzebie osiągnięcia porozumienia z Parlamentem w sprawie przyszłych wniosków Komisji zmieniających rozporządzenie finansowe oraz regulamin pracowniczy; powtarza, że jest zdecydowany w pełni wykonywać swoje uprawnienia budżetowe w związku z tymi innowacjami instytucjonalnymi; podkreśla, że wszystkie aspekty finansowania ESDZ powinny, zgodnie z traktatami, znajdować się pod całkowitą kontrolą władzy budżetowej;

9. uważa, że:

(a) ESDZ powinna być kierowana przez dyrektora generalnego odpowiedzialnego przed Wiceprzewodniczącym/WP, który w pewnych przypadkach byłby w stanie go reprezentować;

(b) ESDZ powinna być podzielona na szereg dyrekcji, z których każda byłaby odpowiedzialna za geostrategicznie ważny obszar stosunków zewnętrznych Unii, oraz na dalsze dyrekcje ds. polityki bezpieczeństwa i obrony, cywilnego zarządzania kryzysowego, spraw wielostronnych i horyzontalnych, w tym praw człowieka i spraw administracyjnych;

(c) ESDZ powinna organizować współpracę jednostek krajowych w Brukseli z przedstawicielstwami (ambasadami) Unii w krajach trzecich w kontekście każdej dyrekcji;

(d) nie powinno się duplikować służb zewnętrznych w ramach Rady lub Rady Europejskiej;

10. zauważa, że kiedy delegacje UE do krajów trzecich przyłączą się do istniejących przedstawicielstw dyplomatycznych państw członkowskich, możliwe będzie długoterminowe zwiększenie skuteczności, ponieważ w wielu przypadkach przyszła delegacja UE będzie mogła przejąć obowiązki służb konsularnych i zajmować się kwestiami związanymi z wizami Schengen;

11. uważa, że decyzja ustanawiająca organizację i działanie ESDZ powinna również przewidzieć, że ambasady Unii w krajach trzecich powinny, kiedy to konieczne, w zależności od zasobów, jakimi dysponują, udzielać logistycznego i administracyjnego wsparcia członkom wszystkich instytucji Unii;

12. z uwagi na fakt, że delegacje Unii Europejskiej będą stanowiły część ESDZ i że będą one otrzymywały polecenia od Wiceprzewodniczącego/WP i podlegały jego kontroli, a administracyjnie będą podlegały Komisji, zwraca się do przyszłego Wiceprzewodniczącego/WP o zobowiązanie się do informowania Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu o mianowaniach na wysokie stanowiska w ESDZ oraz o zgodę na to, aby Komisja Spraw Zagranicznych mogła, jeżeli uzna to za stosowne, przesłuchiwać kandydatów na te stanowiska; zwraca się również o to, aby przyszły Wiceprzewodniczący/WP zobowiązał się do ponownego wynegocjowania z obecnym Parlamentem Europejskim obowiązującego porozumienia międzyinstytucjonalnego⁽⁸⁾, w szczególności odnośnie do dostępu do informacji sensytywnych oraz do innych kwestii dotyczących sprawnego przebiegu współpracy międzyinstytucjonalnej;

13. proponuje przeprowadzenie konsultacji, aby określić, na ile personel ambasad Unii, oddelegowany z krajowych służb konsularnych, mógłby, jeśli to konieczne, stopniowo przejmować - równolegle do kompetencji politycznych i ekonomicznych - uprawnienia do wykonywania obowiązków konsularnych dotyczących obywateli krajów niebędących państwami członkowskimi oraz zadań związanych z dyplomatyczną i konsularną ochroną obywateli Unii w krajach trzecich, jak określono to już w art. 20 traktatu WE; proponuje ponadto, by rozważono możliwości współpracy między urzędnikami parlamentów krajowych a ESDZ;

14. uważa, że konieczne jest podejmowanie dalszych kroków, jeśli chodzi o zapewnienie urzędnikom Unii szkolenia w zakresie stosunków zewnętrznych; sugeruje, by ustanowić europejskie kolegium dyplomatyczne, które w ścisłej współpracy z właściwymi organami państw członkowskich udzielałoby urzędnikom unijnym i państw członkowskich, kierowanym do pracy na stanowiskach w obszarze stosunków zewnętrznych, szkoleń opartych na w pełni ujednoliconych programach studiów, obejmujących stosowne szkolenia z procedur konsularnych i legislacyjnych, dyplomacji i stosunków międzynarodowych oraz z wiedzy o historii i funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

15. wzywa Wiceprzewodniczącego/WP do sporządzenia projektu decyzji w sprawie organizacji i sposobu funkcjonowania ESDZ z uwzględnieniem wytycznych ujętych w niniejszej rezolucji; zastrzega sobie prawo do zajmowania szczegółowego stanowiska w sprawie tego projektu, na mocy art. 27 ust. 3 traktatu o Unii Europejskiej w wersji wynikającej z traktatu z Lizbony, i do badania aspektów finansowych podczas procedury budżetowej; zaleca jednakże, by odnośnie wszystkich kwestii osiągnięto porozumienie polityczne z Parlamentem na wczesnym etapie, aby uniknąć tracenia cennego czasu na polityczne spory co do kształtu, jaki ESDZ powinna przyjąć po wejściu w życie traktatu z Lizbony;

16. wzywa Komisję do przyjęcia propozycji Wiceprzewodniczącego/WP jedynie wtedy, gdy będzie ona w znacznym stopniu zgodna z wytycznymi określonymi w niniejszej rezolucji lub gdy zostanie osiągnięte inne rozwiązanie kompromisowe w drodze konsensusu za pośrednictwem kontaktów międzyinstytucjonalnych, które obejmą Parlament;

17. zamierza zwrócić się do desygnowanego Wiceprzewodniczącego nowej Komisji o zajęcie stanowiska w sprawie kwestii poruszonych w niniejszej rezolucji podczas przesłuchania przed właściwą komisją w toku procedury mianowania nowego składu Komisji;

18. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 184 E z 6.8.2009, s. 25.

⁽²⁾ Dz.U. C 135 z 7.5.2001, s. 69.

⁽³⁾ Dz.U. C 53 E z 28.2.2002, s. 390.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 117 E z 18.5.2006, s. 232.

⁽⁵⁾ Np. art. 6 decyzji Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającej Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych OLAF (Dz.U. L 136 31.5.1999, s. 20).

⁽⁶⁾ Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

⁽⁷⁾ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1).

⁽⁸⁾ Porozumienie ramowe w sprawie stosunków między Parlamentem Europejskim a Komisją (Dz.U. C 121 z 24.4.2001, s. 122)

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2010.265E.9
• Rodzaj: Rezolucja
• Tytuł: Europejska Służba Działań Zewnętrznych (2009/2133(INI)).
• Data aktu: 22/10/2009
• Data ogłoszenia: 30/09/2010