Umowa o partnerstwie gospodarczym WE-CARIFORUM.

Umowa o partnerstwie gospodarczym WE-CARIFORUM

P6_TA(2009)0175

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 25 marca 2009 r. w sprawie Umowy o partnerstwie gospodarczym między państwami Cariforum, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony

(2010/C 117 E/17)

(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2010 r.)

Parlament Europejski,

– uwzględniając swoje rezolucje z dnia 25 września 2003 r. w sprawie Piątej Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) w Konkun(1), z dnia 12 maja 2005 r. w sprawie oceny realizacji rundy dauhańskiej po wejściu w życie decyzji Rady Generalnej WTO z dnia 1 sierpnia 2004 r.(2), z dnia 1 grudnia 2005 r. w sprawie przygotowań do Szóstej Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu w Hongkongu(3), z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym (EPA)(4), z dnia 4 kwietnia 2006 r. w sprawie oceny rundy dauhańskiej po Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu (WTO) w Hongkongu(5), z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie handlu i ubóstwa: planowanie polityki handlowej z myślą o maksymalizacji przyczyniania się handlu do walki z ubóstwem(6), z dnia 7 września 2006 r. w sprawie zawieszenia negocjacji dotyczących dauhańskiej agendy rozwojowej(7), z dnia 23 maja 2007 r. w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym(8), z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) i dostępu do leków(9), z dnia 12 grudnia 2007 r. w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym(10) oraz swoje stanowisko z dnia 5 czerwca 2008 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady wprowadzającego ogólny system preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 552/97, (WE) nr 1933/2006 oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 964/2007 i (WE) nr 1100/2006(11),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 września 2002 r. w sprawie zalecenia dla Komisji dotyczącego negocjacji umów o partnerstwie gospodarczym z krajami i regionami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP)(12),

– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 lutego 2009 r. w sprawie wpływu umów o partnerstwie gospodarczym na rozwój(13),

– uwzględniając Umowę o partnerstwie gospodarczym między państwami Cariforum z jednej strony a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony,

– uwzględniając wspólną deklarację w sprawie podpisania Umowy o partnerstwie gospodarczym,

– uwzględniając umowę partnerską zawartą między państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony, podpisaną w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r. (umowa z Kotonu),

– uwzględniając konkluzje Rady ds. Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych z kwietnia 2006 r., października 2006 r., maja 2007 r., października 2007 r., listopada 2007 r. i maja 2008 r.,

– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 października 2007 r. w sprawie umów o partnerstwie gospodarczym (COM(2007)0635),

– uwzględniając Układ ogólny w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), w szczególności jego art. XXIV,

– uwzględniając deklarację ministerialną z czwartej sesji Konferencji Ministerialnej WTO uchwaloną w dniu 14 listopada 2001 r. w Ad-Dausze,

– uwzględniając deklarację ministerialną z szóstej sesji Konferencji Ministerialnej Światowej Organizacji Handlu, przyjętą w dniu 18 grudnia 2005 r. w Hongkongu,

– uwzględniając sprawozdanie i zalecenia grupy zadaniowej ds. pomocy na rzecz wymiany handlowej, uchwalone przez Radę Generalną WTO w dniu 10 października 2006 r.,

– uwzględniając deklarację milenijną ONZ z dnia 8 września 2000 r., w której określono milenijne cele (MCR)rozwoju jako kryteria wspólnie ustalone przez społeczność międzynarodową w celu wyeliminowania ubóstwa,

– uwzględniając komunikat z Gleneagles, przyjęty przez grupę G8 w dniu 8 lipca 2005 r.,

– uwzględniając art. 108 ust. 5 w związku z art. 103 ust. 2 Regulaminu,

A. mając na uwadze, że z dniem 1 stycznia 2008 r. wcześniejsze stosunki handlowe UE z krajami AKP - zapewniające im jednostronny dostęp na preferencyjnych zasadach do rynków UE - przestały być zgodne z zasadami WTO,

B. mając na uwadze, że umowy o partnerstwie gospodarczym są zgodne z zasadami WTO i mają na celu wsparcie integracji regionalnej oraz propagowanie stopniowej integracji gospodarek krajów AKP z gospodarką światową, wspomagając tym samym ich zrównoważony rozwój społeczno-gospodarczy oraz przyczyniając się do globalnych wysiłków na rzecz eliminacji ubóstwa w krajach AKP,

C. mając na uwadze, że EPA należy wykorzystać do budowania długotrwałych stosunków, w ramach których handel wspiera rozwój,

D. mając na uwadze, że obecny kryzys finansowy i gospodarczy oznacza, że polityka handlowa będzie odgrywała większą niż kiedykolwiek rolę w krajach rozwijających się,

E. mając na uwadze, że wpływ skomplikowanych i dalekosiężnych zobowiązań zawartych w przedmiotowych umowach na kraje i regiony może być bardzo istotny,

F. mając na uwadze, że umowa EPA będzie nieuchronnie warunkować zakres i treść przyszłych umów zawieranych pomiędzy państwami Cariforum a innymi partnerami handlowymi oraz stanowisko regionu w negocjacjach,

G. mając na uwadze, że poszczególne państwa Cariforum mają osobne harmonogramy liberalizacji, które do pewnego stopnia pokrywają się pomiędzy krajami i z czasem zbiegają się, tworząc harmonogram regionalny; mając na uwadze, że celem Wspólnoty Karaibskiej (Caricom) jest ustanowienie wspólnego rynku do 2015 r.,

H. mając na uwadze, że bezpośrednie skutki reguł handlowych ustanowionych przez EPA mogłyby być o wiele większe od samej tylko likwidacji taryf celnych,

I. mając na uwadze, że ulepszonym regułom handlowym musi towarzyszyć zwiększenie poparcia dla związanej z handlem pomocy,

J. mając na uwadze, że celem unijnej strategii pomocy na rzecz wymiany handlowej jest wspieranie zdolności krajów rozwijających się do wykorzystywania nowych możliwości handlowych,

K. mając na uwadze, że ostatnie zdanie art. 139 ust. 2 umowy stanowi: "Żadne z postanowień niniejszej Umowy nie będzie interpretowane jako ograniczające możliwości Stron oraz państw Cariforum -sygnatariuszy wspierania dostępu do leków",

L. mając na uwadze, że EPA zawiera deklaracje w sprawie współpracy na rzecz rozwoju, natomiast nie obejmuje prawnie wiążących zobowiązań w zakresie finansowania,

1. podkreśla, że umów EPA nie można uważać za satysfakcjonujące, jeżeli nie zmierzają do osiągania następujących celów: udzielenie krajom AKP wsparcia finansowego na zrównoważony rozwój, promowanie większego włączenia tych państw do handlu światowego, wzmocnienie procesu regionalizacji, ożywienie wymiany handlowej między Unią Europejską a krajami AKP oraz wspieranie różnorodności gospodarczej strefy AKP;

2. przypomina, że EPA musi wspierać cele, strategie i priorytety rozwoju państw Cariforum nie tylko za sprawą jej struktury i treści, ale również sposobu i warunków jej wykonywania;

3. zauważa, że EPA powinna przyczynić się do realizacji milenijnych celów rozwoju;

4. wzywa Komisję, aby wyjaśniła swoje stanowisko w sprawie deklarowanego celu UE, jakim jest ograniczanie istniejących rajów podatkowych; przypomina w związku z tym, że 8 z 14 państw CARIFORUM będących sygnatariuszami umowy o partnerstwie gospodarczym figuruje na liście rajów podatkowych sporządzonej przez OECD oraz że umowa o partnerstwie gospodarczym z państwami CARIFORUM przewiduje liberalizację rachunków bieżących wszystkich obywateli (art. 122), liberalizację rachunków kapitałowych inwestorów (art. 123) oraz praktycznie nieograniczoną działalność transgraniczną w zakresie usług finansowych, w tym funkcjonowanie "usług powierniczych" oraz "pozagiełdowych instrumentów" pochodnych (art. 103, B-6);

5. podkreśla, że głównym celem EPA WE-Cariforum jest przyczynienie się do osiągnięcia MCR za pomocą celów w zakresie rozwoju, zmniejszenia ubóstwa i poszanowania praw człowieka;

6. wzywa Komisję do dołożenia wszelkich starań w celu ponownego rozpoczęcia negocjacji w sprawie dauhańskiej agendy rozwoju oraz zagwarantowania, że umowy dotyczące liberalizacji handlu nadal będą wspierać rozwój krajów biednych;

7. jest przekonany, że całościowe EPA powinny stanowić uzupełnienie umowy w sprawie dauhańskiej agendy rozwoju, a nie rozwiązanie alternatywne dla krajów AKP;

8. podkreśla znaczenie handlu wewnątrzregionalnego oraz potrzebę zwiększenia regionalnych połączeń handlowych w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju w danym regionie; podkreśla znaczenie współpracy i zgodności między poszczególnymi podmiotami regionalnymi;

9. wyraża zaniepokojenie z powodu faktu, że pomimo mandatu negocjacyjnego Komisji w zakresie EPA, przyjętego przez Radę w dniu 17 czerwca 2002 r., według którego w trakcie negocjacji szczególną uwagę należy poświęcić szczególnym interesom najbardziej oddalonych regionów Wspólnoty, oraz że w tym kontekście EPA mogłyby w szczególności przewidywać postanowienia dotyczące szczególnych środków wspierających produkty z tych regionów, z myślą o włączeniu ich w perspektywie krótkoterminowej do handlu międzyregionalnego, zgodnie z przepisami WTO, interesy najbardziej oddalonych regionów nie zostały w wystarczającym stopniu wzięte pod uwagę w wielu aspektach, na które rady regionalne zwróciły uwagę Komisji, oraz że w konsekwencji włączenie regionów najbardziej oddalonych do handlu międzyregionalnego w perspektywie krótkoterminowej zostało zaniedbane;

10. zachęca do dalszego obniżania taryf między krajami rozwijającymi się i grupami regionalnymi, które stanowią obecnie od 15 do 25 % wartości wymiany handlowej, aby w dalszym stopniu promować handel na linii południe - południe, wzrost gospodarczy i integrację regionalną;

11. przypomina, że prawdziwy rynek regionalny jest podstawą dla udanego wdrożenia EPA oraz że regionalna integracja i współpraca są niezbędne do rozwoju społecznego i gospodarczego państw Cariforum;

12. podkreśla, że wykonywanie umowy musi odpowiednio uwzględniać procesy integracyjne w Cariforum, w tym cele i zamierzenia jednolitego rynku i gospodarki Caricom (CSME), przedstawione w zmienionym traktacie z Chaguaramas;

13. przypomina, że państwa Cariforum będące członkami Caricom podjęły zobowiązania w dziedzinach, które nie są dotąd uregulowane w ramach CSME lub w pełni wdrożone, w tym w zakresie usług finansowych i innych, inwestycji, konkurencji, zamówień publicznych, handlu elektronicznego, własności intelektualnej, swobodnego przepływu towarów oraz środowiska; zwraca się o należyte uwzględnienie CSME we wdrażaniu przepisów w tych dziedzinach, zgodnie z art. 4 ust. 3 EPA WE-Cariforum;

14. wzywa odpowiednie kraje do dostarczenia jasnych i przejrzystych informacji na temat swojej sytuacji gospodarczej i politycznej oraz rozwoju w celu ulepszenia współpracy z WE;

15. wzywa Komisję do sprecyzowania rzeczywistego rozdziału funduszy w regionie AKP, wynikającego z zadeklarowanych środków priorytetowych ustanowionych w ramach zwiększonej linii budżetowej "Pomoc handlowa";

16. podkreśla, że zgodnie z zasadami paryskimi dotyczącymi skuteczności pomocy, pomoc musi między innymi odpowiadać na zapotrzebowanie, dlatego też wzywa kraje AKP do zaproponowania niezbędnych dodatkowych funduszy związanych z EPA, w szczególności w świetle ram prawnych, środków zabezpieczających, ułatwień w handlu, wsparcia przy spełnianiu międzynarodowych norm sanitarnych i fitosanitarnych oraz w dziedzinie własności intelektualnej, jak również mechanizmów monitorowania umów o partnerstwie gospodarczym;

17. przypomina o przyjęciu w październiku 2007 r. strategii UE w sprawie pomocy na rzecz wymiany handlowej, w ramach której podjęto zobowiązanie do zwiększenia zbiorowej pomocy UE dotyczącej handlu do 2 mld (2 000 000 000) EUR rocznie do roku 2010 (1 mld EUR od Wspólnoty, 1 mld EUR od państw członkowskich); nalega, aby kraje Cariforum otrzymały odpowiednią i sprawiedliwą część;

18. apeluje do Komisji, aby wyjaśniła kwestię podziału środków w regionie; wzywa państwa członkowskie UE do przeznaczenia dodatkowych środków, oprócz tych przewidzianych w ramach zobowiązań budżetowych na lata 2008-2013;

19. wzywa do określenia i przyznania na wczesnym etapie należnej części środków pomocy na rzecz wymiany handlowej; podkreśla, że Komisja oraz państwa członkowskie UE powinny dopilnować, aby fundusze te stanowiły środki dodatkowe, a nie jedynie nową postać finansowania z Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), oraz by odpowiadały one priorytetom CARIFORUM, a ich wypłata dokonywana była w jak największym stopniu za pośrednictwem Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz przebiegała w sposób terminowy, przewidywalny i zgodny z harmonogramami realizacji krajowych i regionalnych strategicznych planów rozwoju; zaleca Komisji i państwom CARIFORUM skuteczne wykorzystanie tych funduszy w celu lepszego zrekompensowania ewentualnej utraty przychodów z ceł oraz zaspokojenia potrzeb w zakresie konkurencyjności i wspierania rozwoju;

20. apeluje do Komisji o wyjaśnienie, które środki są środkami dodatkowymi w stosunku do finansowania z 10. edycji Europejskiego Funduszu Rozwoju; wzywa Komisję do zapewnienia sprawnego, odpowiedniego i skutecznego wdrażania wszystkich postanowień dotyczących współpracy rozwojowej, w tym jej finansowania;

21. zauważa, że w odniesieniu do Bahamów, Antigui i Barbudy straty w dochodach spowodowane liberalizacją handlu występują na samym początku; uznaje, że dla innych państw Cariforum znaczna część eksportu UE do Cariforum albo już nie podlega barierom handlowym albo liberalizacja zostanie w większości przeprowadzona w 10-15 roku harmonogramu realizacji;

22. podkreśla, że aby doprowadzić do znacznego wzrostu eksportu towarów, inicjatywie dotyczącej bezcłowego i bezkwotowego dostępu do rynku (DFQF) powinny w razie konieczności towarzyszyć większe zmiany w regułach pochodzenia; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje ostatnie oświadczenia Komisji, zgodnie z którymi reguły pochodzenia można poprawić na mocy art. 10 zgodnie z zasadą kumulacji pochodzenia;

23. wzywa Komisję do regularnego składania Parlamentowi sprawozdań na temat zakresu patentowych wniosków i sporów w ramach Układu o współpracy patentowej; wzywa Komisję, aby przedstawiała regularne sprawozdania z realizacji zawartych w umowie zobowiązań w zakresie transferu technologii; wzywa Komisję, aby nie dążyła do nadmiernej harmonizacji norm dotyczących praw własności intelektualnej w sposób przekraczający poziom rozwoju państw CARIFORUM; podkreśla znaczenie pomocy krajom CARIFORUM w monitorowaniu antykonkurencyjnych działań w sektorze farmaceutycznym;

24. wzywa negocjatorów wszystkich pełnych EPA, aby w pełni opowiedzieli się za przejrzystym zarządzeniem zasobami naturalnymi i opracowaniem najlepszych praktyk, dzięki którym kraje AKP będą mogły uzyskać maksymalne korzyści z takich zasobów;

25. wzywa Komisję do zadbania, aby postanowienia dotyczące egzekwowania praw własności intelektualnej nie były wykorzystywane do zakłócania prawnie umocowanej konkurencji ze strony dostawców leków generycznych ani do uniemożliwiania zaopatrywania się w te leki rządowym podmiotom zamawiającym;

26. rozumie potrzebę zamieszczenia rozdziału na temat ochrony handlu, określającego dwustronne środki ochronne; wzywa obie strony do unikania niepotrzebnego stosowania tych środków ochronnych;

27. uznaje włączenie do wszechstronnych umów o partnerstwie gospodarczym rozdziału na temat współpracy w dziedzinie rozwoju obejmującego współpracę w zakresie handlu towarami, konkurencyjność podaży, infrastrukturę ulepszającą przedsiębiorczość, handel usługami, zagadnienia związane z handlem, tworzenie zdolności instytucjonalnych oraz dostosowania podatkowe; wzywa obie strony do zastosowania się do przyjętego zobowiązania dotyczącego zakończenia negocjacji w sprawie konkurencji i zamówień publicznych dopiero w momencie stworzenia odpowiedniej zdolności;

28. podkreśla, że EPA powinna uwzględniać interesy specyficzne dla małych i średnich przedsiębiorstw obydwu stron;

29. wzywa do zastosowania przez Unię Europejską zasady najwyższego uprzywilejowania wśród wszystkich grup subregionalnych AKP;

30. uznaje wybiórcze stosowanie zasady najwyższego uprzywilejowania w stosunku do Unii Europejskiej przez państwa Cariforum i inne grupy na poziomie niższym niż regionalny;

31. uważa że, przy uwzględnieniu postanowień dotyczących specjalnego i wyróżniającego traktowania wyrażonych w art. 5 EPA oraz w świetle celu zmniejszenia ubóstwa, odpowiednie wskaźniki rozwoju EPA powinny służyć wypełnieniu trzech kluczowych celów: powinny spowodować wypełnienie zobowiązań wynikających z EPA przez państwa Cariforum lub zakwalifikowanie ich do stosowania zwolnień; monitorowanie wpływu stosowania EPA na trwały rozwój oraz zmniejszanie ubóstwa; oraz monitorowanie wywiązywania się ze zobowiązań WE, w szczególności z udostępniania i skutecznego udzielania obiecanej pomocy finansowej i technicznej;

32. podkreśla potrzebę wykorzystywania podczas wdrażania EPA wskaźników rozwoju celem zbadania przewidywanych skutków gospodarczych i społecznych (takich jak zmniejszenie ubóstwa, poprawa poziomu życia oraz otwarcie gospodarcze);

33. odnotowuje istnienie ogromnej różnicy między poziomami wydatków publicznych na subwencje i pomoc finansową i techniczną dla rolnictwa;

34. zauważa, że stawia to rolników z krajów AKP w niekorzystnej sytuacji, ograniczając ich konkurencyjność zarówno w kraju, jak i zagranicą, z uwagi na to, że realny koszt produkcji ich produktów jest wyższy w porównaniu z produktami objętymi dopłatami z UE czy Stanów Zjednoczonych;

35. w związku z tym popiera uzgodnione wyłączenia z ogólnego systemu taryfowego dotyczące produktów rolnych i niektórych przetworzonych produktów rolnych z uwagi na to, że głównym celem tych wyłączeń jest ochrona nowo powstających gałęzi przemysłu i produktów wrażliwych w tych krajach;

36. domaga się odpowiednich i przejrzystych mechanizmów monitorowania posiadających jasną rolę i wpływ, celem śledzenia skutków umów EPA o zwiększonej własności AKP oraz szerokim zakresie konsultacji z zainteresowanymi stronami;

37. wzywa Komisję do wsparcia ustanowienia w państwach Cariforum niezależnego mechanizmu monitorowania, dysponującego zasobami niezbędnymi do wykonania koniecznej analizy pozwalającej określić, w jakim zakresie EPA osiąga swoje cele;

38. uznaje za istotne, by w ramach realizacji umowy o partnerstwie gospodarczym ustanowić właściwy system monitorowania koordynowany przez odpowiednią komisję parlamentarną złożoną z członków Komisji Handlu Międzynarodowego oraz Komisji Rozwoju, zapewniając stosowną równowagę między utrzymaniem wiodącej roli komisji Handlu Międzynarodowego a ogólną spójnością polityki handlowej i polityki na rzecz rozwoju; jest zdania, że ta komisja parlamentarna powinna działać w sposób elastyczny oraz aktywnie koordynować swoją pracę z pracami Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE;

39. podkreśla, że parlamenty państw Cariforum oraz podmioty pozarządowe odgrywają kluczową rolę w monitorowaniu i zarządzaniu EPA; zauważa, że skuteczne zaangażowanie wymaga przyjęcia przez UE oraz państwa Cariforum jasnego i zintegrowanego programu;

40. wzywa Radę Europejską do przeprowadzenia konsultacji z radami regionalnymi w regionach peryferyjnych Unii Europejskiej na Karaibach (Martynika, Gwadelupa oraz Gujana Francuska) przed ratyfikowaniem EPA przez państwa Cariforum oraz państwa członkowskie Unii Europejskiej;

41. przyjmuje z zadowoleniem wyżej wymienioną wspólną deklarację oraz fakt, że obowiązkowy kompleksowy przegląd umowy zostanie przeprowadzony nie później niż w pięć lat od terminu jej podpisania, a następnie w pięcioletnich odstępach, w celu określenia wpływu umowy, w tym kosztów i skutków jej wdrażania; zauważa, że Strony zobowiązały się do zmiany jej postanowień oraz dostosowania metod jej realizacji w razie konieczności; wzywa do włączenia Parlamentu i parlamentów państw Cariforum do wszelkich rewizji EPA;

42. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, rządom i parlamentom państw członkowskich i krajów AKP, Radzie Ministrów AKP-UE oraz Wspólnemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu AKP-UE.

______

(1) Dz.U. C 77 E z 26.3.2004, s. 393.

(2) Dz.U. C 92 E z 20.4.2006, s. 397.

(3) Dz.U. C 285 E z 22.11.2006, s. 126.

(4) Dz.U. C 292 E z 1.12.2006, s. 121.

(5) Dz.U. C 293 E z 2.12.2006, s. 155.

(6) Dz.U. C 298 E z 8.12.2006, s. 261.

(7) Dz.U. C 305 E, z 14.12.2006, s. 244.

(8) Dz.U. C 102 E z 24.4.2008, s. 301.

(9) Dz.U. C 175 E z 10.7.2008, s. 591.

(10) Dz.U. C 323 E z 18.12.2008, s. 361.

(11) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0252.

(12) Dz.U. C 273 E z 14.11.2003, s. 305.

(13) Teksty przyjęte, P6_TA(2009)0051.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024