Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 15 stycznia 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bayerischer Verwaltungsgerichtshof - Niemcy) - M-K Europa GmbH & Co. KG przeciwko Stadt Regensburg(Sprawa C-383/07)(1)
(Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Rozporządzenie (WE) nr 258/97 - Artykuł 1 ust. 1-3 - Nowa żywność i nowe składniki żywności)
(2009/C 55/03)
(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Bayerischer Verwaltungsgerichtshof
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: M-K Europa GmbH & Co. KG
Strona pozwana: Stadt Regensburg
Przy udziale: Landesanwaltschaft Bayern
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Bayerischer Verwaltungsgerichtshof - Wykładnia art. 1 ust. 2 lit. d) i e) i ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 258/97 z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczącego nowej żywności i nowych składników żywności (Dz.U. L 43, s. 1) - Nowy charakter żywności wprowadzonej do obrotu na ograniczony obszar geograficzny Wspólnoty (San Marino) na krótko przed wejściem w życie rozporządzenia, jeśli żywność jest otrzymywana ze składników, których stopień wykorzystania do spożycia przez ludzi jest kwestionowany lub może zostać wykazany wyłącznie przez państwo trzecie (Japonię) - Obowiązek poddania żywności kontroli
Sentencja
1) Przywóz produktu spożywczego do San Marino przed wejściem w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 258/97 z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczącego nowej żywności i nowych składników żywności nie stanowi okoliczności mającej znaczenie przy dokonywaniu oceny, czy produkt ten spełnia przesłankę dotyczącą wykorzystania w znacznym stopniu we Wspólnocie do spożycia przez ludzi w rozumieniu art. 1 ust. 2 wspomnianego rozporządzenia.
2) Fakt, iż każdy ze składników produktu spożywczego rozpatrywany odrębnie spełnia przesłankę przewidzianą w art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 258/97 lub jest bezpieczny dla zdrowia, nie może być uznany za wystarczający, by wyłączyć zastosowanie tego rozporządzenia do wyprodukowanego produktu spożywczego. Aby stwierdzić, czy ten produkt spożywczy powinien zostać uznany za nową żywność w rozumieniu rozporządzenia nr 258/97, właściwy organ krajowy powinien podjąć rozstrzygnięcie w każdym indywidualnym przypadku, mając na względzie wszystkie cechy charakterystyczne produktu spożywczego, jak również proces wytwórczy.
3) Fakt, iż wszystkie wodorosty, które wchodzą w skład produktu spożywczego, w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. d) rozporządzenia nr 258/97, spełniają przesłankę dotyczącą wykorzystania w znacznym stopniu we Wspólnocie Europejskiej do spożycia przez ludzi w rozumieniu art. 1 ust. 2 tego rozporządzenia, nie jest wystarczający, by wyłączyć zastosowanie omawianego rozporządzenia do wspomnianego produktu.
4) Doświadczenie w zakresie bezpieczeństwa produktu spożywczego nabyte wyłącznie poza Europą nie jest wystarczające, by stwierdzić, że ten produkt należy do kategorii produktów spożywczych, "o których już wiadomo, że są bezpieczne dla zdrowia" w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. e) rozporządzenia nr 258/97.
5) Na przedsiębiorcy nie spoczywa obowiązek wszczęcia procedury ustanowionej w art. 13 rozporządzenia nr 258/97.
______
(1) Dz.U. C 283 z 24.11.2007.
