Skarga wniesiona w dniu 19 listopada 2008 r. - Volker Mauerhofer przeciwko Komisji(Sprawa T-515/08)
(2009/C 44/89)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Volker Mauerhofer (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: J. Schartmüller, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– po pierwsze, stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu w zakresie, w jakim dotyczy on skarżącego;
– dodatkowo, lub alternatywnie do żądania stwierdzenia nieważności, uznanie, że w wyniku bezprawnego wydania zaskarżonego aktu po stronie pozwanej powstała odpowiedzialność pozaumowna;
– zasądzenie od strony pozwanej na rzecz skarżącego kwoty 5.500 EUR tytułem odszkodowania za poniesione szkody w skutek wydania zaskarżonego aktu, wraz z odsetkami w wysokości 4 % w skali roku począwszy od 4 listopada 2008 r. aż do daty wydania wyroku kończącego postępowanie w niniejszej sprawie.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 9 września 2008 r., na mocy której wprowadziła ona administracyjny nakaz obniżenia liczby dni roboczych przyznanych skarżącemu na realizację jego zadań w ramach umowy o świadczenie usług doradczych nr MC/5043/025/001/2008, zawartej między skarżącym a doradcą w celu uczestnictwa w przedsięwzięciu o nazwie "Value Chain Mapping Analysis", opartym na umowie ramowej "EuropeAid/123314/C/SER/multi" realizowanej w Bośni i Hercegowinie, zawartej między doradcą a Komisją. Skarżący wnosi ponadto o zasądzenie odszkodowania za szkody poniesione w wyniku wydania zaskarżonego aktu.
Na poparcie swych żądań skarżący podnosi następujące zarzuty:
Po pierwsze, skarżący twierdzi, że Komisja wydała zaskarżony akt z naruszeniem proceduralnego wymogu złożenia przez doradcę pisemnej propozycji przed wydaniem decyzji Komisji, zgodnie z postanowieniami ogólnych warunków i szczegółowych wytycznych mających zastosowanie do realizowanego na podstawie umowy ramowej projektu "Value Chain Mapping Analysis".
Po drugie, skarżący podnosi, że zaskarżony akt wydano z naruszeniem jego prawa do bycia wysłuchanym przez bezstronny organ władzy.
Po trzecie, utrzymuje on, iż zaskarżony akt wydano z naruszeniem wymogu nakazującego, by sprawę rozpoznawał organ władzy niepozostający w konflikcie interesów.
Skarżący twierdzi ponadto, że wydając zaskarżony akt strona pozwana w sposób nieprawidłowy i niesłuszny dokonała obliczeń i analizy liczby dni roboczych odjętej od całkowitej liczby dni przyznanych skarżącemu na realizację jego zadań.
Skarżący podnosi wreszcie, że przy ustanawianiu zaskarżonego aktu Komisja dopuściła się nadużycia władzy, gdyż dokonując obliczenia liczby przyznanych skarżącemu dni roboczych nie wzięła pod uwagę omyłek popełnionych przez doradcę.
