Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 6 października 2009 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden - Niderlandy) - Intercontainer Interfrigo SC (ICF) przeciwko Balkenende Oosthuizen BV, MIC Operations BV(Sprawa C-133/08)(1)
(Konwencja rzymska o prawie właściwym dla zobowiązań umownych - Prawo właściwe w razie braku wyboru prawa - Umowa czarterowa - Łączniki - Możliwość oddzielenia części umowy)
(2009/C 282/15)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 21 listopada 2009 r.)
Sąd krajowy
Hoge Raad der Nederlanden
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Intercontainer Interfrigo SC (ICF)
Strona pozwana: Balkenende Oosthuizen BV, MIC Operations BV
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Hoge Raad der Nederlanden Den Haag - Wykładnia art. 4 konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r. - Pojęcie umowy przewozu towarów - Elementy - Czarter - Prawo właściwe w razie braku wyboru prawa - Łączniki
Sentencja
1) Artykuł 4 ust. 4 zdanie drugie konwencji o prawie właściwym dla zobowiązań umownych, otwartej do podpisu w Rzymie w dniu 19 czerwca 1980 r., należy interpretować w ten sposób, że łącznik, o którym mowa w tymże art. 4 ust. 4 zdanie drugie, stosuje się do innych umów czarterowych aniżeli umowy na jeden rejs tylko wtedy, gdy główny przedmiot umowy stanowi nie zwykłe udostępnienie środka transportu, lecz faktyczny przewóz towarów.
2) Artykuł 4 ust. 1 zdanie drugie konwencji należy interpretować w ten sposób, że część umowy może podlegać innemu prawu aniżeli prawo mające zastosowanie do reszty umowy jedynie, gdy jej przedmiot ma charakter autonomiczny.
3) Jeżeli łącznikiem mającym zastosowanie do umowy czarterowej jest łącznik przewidziany w art. 4 ust. 4 konwencji, łącznik ten należy zastosować do całej umowy, chyba że część umowy dotycząca przewozu towarów ma charakter autonomiczny względem reszty umowy.
4) Artykuł 4 ust. 5 tej konwencji należy interpretować w ten sposób, że gdy z całokształtu okoliczności wynika jasno, że umowa wykazuje silniejszy związek z innym państwem aniżeli państwo ustalone na podstawie łączników przewidzianych art. 4 ust. 2-4 konwencji, sąd może nie zastosować tych domniemań i zastosować prawo państwa, z którym umowa wykazuje najsilniejszy związek.
______
(1) Dz.U. C 158 z 21.6.2008.
