Skarga wniesiona w dniu 26 marca 2007 r. - EREF przeciwko Komisji(Sprawa T-94/07)
(2007/C 117/50)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 26 maja 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: European Renewable Energies Federation (EREF) ASBL (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat D. Fouquet)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej C(2006) 4963 wersja ostateczna z dnia 24 października 2006 r.;
– stwierdzenie, że instrument finansowy, którego rzecz dotyczy, stanowi w swej obecnej formie i strukturze pomoc państwa niezgodną z prawem;
– w drugiej kolejności nakazanie Komisji wszczęcia formalnej procedury dochodzenia na podstawie art. 88 ust. 2WE dla sprawy NN 62/B/2006;
– obciążenie Komisji Europejskiej wszystkimi kosztami postępowania, włącznie z kosztami poniesionymi przez skarżącą.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wniosła w 2004 r. skargę do Komisji dotyczącą m. in. tego, że różne aspekty finansowania nowej elektrowni atomowej budowanej w Finlandii stanowią pomoc państwa i nie zostały notyfikowane. W 2006 r. Komisja podzieliła akta na dwie sprawy o numerach NN 62/A/2006 i NN 62/B/2006.
W niniejszej sprawie skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji C(2006) 4963 wersja ostateczna, która dotyczy sprawy pomocy państwa NN 62/B/2006, w której Komisja stwierdziła, że linia kredytowa przyznana przez konsorcjum pięciu banków i pożyczka udzielona przez AB Svensk Exportkredit (SEK) nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 WE.
Skarżąca twierdzi, że dokonany przez Komisję podział akt na dwie odrębne sprawy jest sprzeczny z prawem zarówno pod względem formalnym, jak i materialnym. Zdaniem skarżącej przyznanie linii kredytowej i pożyczki przy tak niskim oprocentowaniu było możliwe wyłącznie dzięki poręczeniu francuskiej agencji ubezpieczeń kredytów eksportowych COFACE. Aspekty pomocy państwa w związku z udziałem COFACE były jednak rozpatrywane w sprawie NN 62/A/2006. Skarżąca podnosi z tego powodu, że podział akt na dwie odrębne sprawy, w wyniku czego element poręczenia wypadł ze sprawy NN 62/B/2006, doprowadził Komisję do błędnej oceny, że przyznanie linii kredytowej i pożyczki SEK przy tak niskim oprocentowaniu nie może stanowić pomocy państwa już z tego powodu, że zaangażowane banki - zdaniem Komisji - stanowiły własność prywatną.
Ponadto skarżąca uważa, że - nawet nie uwzględniając poręczenia COFACE - linia kredytowa i pożyczka udzielona przez SEK stanowią pomoc państwa, ponieważ:
– nisko oprocentowanej linii kredytowej udzielono przy udziale banków BLB i BNP Paribas, które zdaniem skarżącej są bankami publicznymi, oraz
– pożyczka SEK udzielona została przez bank będący w 100 % własnością państwa przy oprocentowaniu poniżej warunków rynkowych.
W końcu skarżąca podnosi brak uzasadnienia i oczywisty błąd w ocenie.
