POMOC PAŃSTWA - WŁOCHYPomoc państwa N586/2003, N587/2003, N589/2003 & C 48/2004 (ex N595/2003) - Przedłużenie trzyletniego terminu oddania do użytku chemikaliowca
Zaproszenie do składania uwag zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu WE
(2005/C 42/04)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE C z dnia 18 lutego 2005 r.)
Pismem z dnia 30 grudnia 2004 r., odtworzonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja zawiadomiła Włochy o swojej decyzji o wszczęciu procedury dotyczącej wyżej wspomnianej pomocy określonej w art. 88 ust. 2 Traktatu WE.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka, względem którego Komisja wszczyna procedurę, w ciągu jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma, kierując je na następujący adres lub numer faksu:
Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. Konkurencji
Kancelaria ds. Pomocy Państwa
J70, 4/151
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 296 12 42
Uwagi te zostaną przekazane Włochom. Zainteresowane strony przekazujące uwagi mogą wystąpić z odpowiednio umotywowanym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości poufnością.
TEKST STRESZCZENIA
W grudniu 2003 r. Włochy zgłosiły Komisji cztery wnioski, z których każdy dotyczył przedłużenia trzyletniego terminu oddania do użytku jednego statku pełnomorskiego, noszących odpowiednio następujące numery pomocy państwa: N 586/2003, N 587/2003, N 589/2003 i N 595/2003.
Komisja zdecydowała o przyznaniu przedłużenia trzyletniego terminu oddania do użytku w trzech pierwszych powyższych przypadkach, dotyczących statków C.190, C.197 i C.196, budowanych przez stocznię Cantiere Navale De Poli S.p.A, we Włoszech. Przedłużenia, na które udzielono zgody, obejmują okresy: 4 miesiące na chemikaliowiec C.190 i 6 miesięcy na gazowce C.196 i C.197 zgodnie z drugim akapitem art. 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie przemysłu stoczniowego. Po wstępnym postępowaniu wyjaśniającym, Komisja nie mogła jednak podjąć analogicznej decyzji w odniesieniu do sprawy dotyczącej pomocy państwa N 595/03.
Sprawa dotycząca pomocy państwa N 595/03 dotyczy chemikaliowca budowanego przez Cantieri Navali Termoli, zamówionego przez armatora Marnavi S.p.A. Wnosi się o przesunięcie terminu dostarczeniu z końca roku 2003 na dzień 31 października 2004 r. Stocznia buduje statek zgodnie z nowym terminem oddania do użytku.
Wniosek podlega zatwierdzeniu przez Komisję, ponieważ zgodnie z art. 3 rozporządzenia Rady (WE) 1540/1998 w sprawie pomocy państwa dla przemysłu stoczniowego statkom dostarczanym po roku 2003 nie przysługuje pomoc operacyjna, nawet jeżeli umowy na ich budowę podpisano przed końcem roku 2000. Całkowita wartość pomocy na budowę statku wynosi około 3,9 miliona euro.
Wniosek władz włoskich w ostatniej sprawie umotywowany jest tak samo jak w przypadku poprzednich decyzji Komisji zatwierdzających analogiczne wnioski, np. ten dotyczący Meyer Werft(1), tym, że armator prosi o zawieszenie umów w związku z zamachami terrorystycznymi z 11 września 2001 r. Włochy podniosły dwa kolejne powody, tj. potrzebę wprowadzenia zmian technicznych na statku oraz zakłócenia planu pracy stoczni związane z wystąpieniem dwóch klęsk żywiołowych (trzęsienia ziemi i powodzi), które dotknęły region w którym mieści się stocznia, odpowiednio w październiku 2002 r. i w styczniu 2003 r.
Komisja zwraca uwagę, że ostateczna umowa na budowę statku podpisana w grudniu 2000 r. przewidywała termin oddania do użytku w czerwcu 2003 r. Wydaje się że armator, będący tak ważnym klientem stoczni, również wystąpił o zawieszenie umowy do 30 września 2003 r. w związku wydarzeniami z 11 września 2001 r. Jednak ponieważ badany statek nie jest statkiem wycieczkowym, zgłoszone działanie nie spełnia tych samych kryteriów, co decyzja dotycząca Meyer Werft, a powyższej przyczyny nie można uznać za powód zatwierdzenia zgłoszonego wniosku.
Komisja zweryfikowała jednak wpływ i zgodność innych powodów opóźnienia podanych przez Włochy. Jeżeli powody te byłyby nieuzasadnione, przedłużenie terminu oddania do użytku pozwoliłoby Włochom na dostarczenie większej niż dozwolona pomocy operacyjnej.
W odniesieniu do potrzeby wprowadzenia zmian technicznych na statku: zwraca się uwagę, że zmiany te wprowadzono na wniosek armatora w związku z odwołaniem zawieszenia umowy, ze skutkiem od 29 września 2003 r.; zmiany te zostały sformalizowane w dodatku do pierwotnej umowy datowanym dopiero na 10 grudnia 2003 r. Komisja zauważa, że armator ma zawsze prawo żądać wprowadzenia zmian do umowy na budowę statku, a pojawienia się zmian takich nie można uważać za nieprzewidziane lub niezwykłe wydarzenie w sektorze budownictwa okrętowego. Wydarzenia takie należą zazwyczaj do ryzyka handlowego ponoszonego przez stocznię. Tak więc nie można uznać tego uzasadnienia.
W odniesieniu do wpływu dwóch klęsk żywiołowych, które dotknęły region, w którym znajduje się stocznia: uznaje się, że wydarzenia te normalnie stanowiłyby podstawy do przyjęcia wniosku. Jednak po zbadaniu dostępnych informacji Komisja ma wątpliwości, czy wzgląd ten stosuje się w omawianej sprawie.
Zwraca się uwagę, że wydarzenia te miały miejsce w okresie zawieszenia umowy i tym samym nie mogły wpłynąć na budowę statku, ponieważ od początku fazy fizycznej realizacji umowy dzieliło je przynajmniej 8 miesięcy. Podobnie zauważono, że nie przedstawiono również szczegółowych informacji, które pozwoliłby Komisji na ocenę wpływu omawianych wydarzeń na całkowity plan pracy stoczni. Ponadto Komisja zwraca uwagę, że 3 miesiące przed upływem terminu przypadającego na 31 grudnia 2003 r., przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) 1540/98, armator wystąpił z wnioskiem o wprowadzenie istotnych zmian technicznych, dotyczących długości i szerokości statku oraz ilości i wielkości zbiorników. Dlatego wątpliwym wydaje się możliwość prowadzenia istotnych prac na statku C.180, zwłaszcza zważywszy na zmiany wnioskowane pod koniec 2003 r. W związku z powyższym Komisja wyraża wątpliwość, czy wspomniane klęski żywiołowe miały jakikolwiek wpływ na plan pracy stoczni, zwłaszcza w odniesieniu do statku C.180.
Zauważono również że zawieszenie umowy miało trwać do 30 września 2003 r., a w praktyce przestało obowiązywać 29 września 2003 r., tj. 3 miesiące przed terminem oddania do użytku przypadającym na 31 grudnia 2003 r. Jednak zważywszy, że władze włoskie oświadczyły, że na budowę statku C.180 potrzeba do 15 miesięcy, wydaje się że stocznia zdawała sobie sprawę z tego że nie będzie w stanie zbudować statku w trzy miesiące. Ponadto, biorąc pod uwagę że potrzeba było 15 miesięcy na budowę, należy zwrócić uwagę, że najpóźniej na początku sierpnia 2002 r. lub niedługo potem, tj. trzy miesiące przed trzęsieniem ziemi w regionie Molise, stocznia musiała być świadoma, że w żadnym wypadku nie zdoła oddać statku do użytku przed 31 grudnia 2003 r.
Analiza ta każe wątpić, czy powody wymienione przez władze włoskie są zgodnie z drugim akapitem art. 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie przemysłu stoczniowego i że tym samym powody te są zgodne ze wspólnym rynkiem zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. e) Traktatu WE.
Dlatego Komisja zdecydowała o rozpoczęciu formalnej procedury w sprawie wniosku o przedłużenie terminu dostarczenia tankowca chemicznego C.180 budowanego przez Cantieri Navali Termoli S.p.A.
______
(1) Dz.U. C 238 z 3.10.2002, str. 14. Sprawa N 843/01dotycząca pomocy państwa.
..................................................Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TEKST PISMA
grafika
