Skarga wniesiona w dniu 14 czerwca 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Irlandii(Sprawa C-248/05)
(2005/C 205/17)
(Język postępowania: angielski)
(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2005 r.)
W dniu 14 czerwca 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez Sarę Pardo Quintillán oraz Donatellę Recchię, działające w charakterze pełnomocników, wspierane przez F. Louisa należącego do brukselskiej izby adwokackiej oraz C. O'Daly'ego, solicitor, należącego do Law Society of Ireland, z adresem do doręczeń w Luksemburgu
Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:
1) stwierdzenie, że wobec nieprzedsięwzięcia w odniesieniu do składowiska odpadów w Ballymurtagh (Hrabstwo Wicklow) wszystkich środków niezbędnych do zastosowania się do art. 4, 5, 7, 9 i 10 dyrektywy Rady 80/68/EWG(1) w sprawie ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne, Irlandia nie zastosowała się do tejże dyrektywy oraz uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy Traktatu;
2) stwierdzenie, że wobec nieprzedsięwzięcia wszystkich środków niezbędnych do zastosowania się do art. 5, 7, 8, 10, 12 i 13 dyrektywy Rady 80/68/EWG w odniesieniu do zrzutów bezpośrednich ze zbiorników na nieczystości ciekłe, Irlandia nie zastosowała się do tejże dyrektywy oraz uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy Traktatu;
3) obciążenie Irlandii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty:
Na podstawie przedstawionych jej skarg Komisja powzięła wiadomość na temat rozległych naruszeń dyrektywy Rady 80/68/EWG w Irlandii.
Po pierwsze od 1989 r. Irlandia zezwoliła na działanie komunalnego składowiska odpadów w Ballymurtagh, hr. Wicklow, bez uzyskania zezwolenia wymaganego na podstawie art. 4 ust. 2 dyrektywy 80/68. Konsekwencją niezastosowania się do art. 4 ust. 2 było naruszenie art. 9 tejże dyrektywy. Ponadto wydane dopiero w 2001 r. przez Ireland's Environmental Protection Agency (irlandzką agencję ochrony środowiska) zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami dotyczące miejsca składowania odpadów, narusza art. 4, 5, 7 i 10 dyrektywy 80/68/EWG.
Po drugie Komisja wykryła dowody na to, że Irlandia nie zastosowała się do dyrektywy 80/68/EWG w odniesieniu do zrzutów bezpośrednich do wód gruntowych ze zbiorników na nieczystości ciekłe. W tym względzie Komisja zbadała okoliczności zaistniałe w sprawie hotelu w Creacon Lodge, hr. Wexford, długotrwałe stanowisko Irlandii w kwestii wykładni art. 5 ust. 1 dyrektywy 80/68/EWG oraz dalsze naruszenia tejże dyrektywy na irlandzkiej wsi. Raporty dotyczące eutrofizacji jezior Killarney, hr. Kerry, oficjalne raporty irlandzkie dotyczące zanieczyszczenia wód, a także naruszenia dyrektywy 80/778/EWG(2) odnoszącej się do jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi są dowodem na niezastosowanie się Irlandii do stosownych przepisów dyrektywy 80/68/EWG. Z powyższych względów Komisja uznała, że Irlandia uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 4, 5, 7, 8, 9, 10, 12 i 13 dyrektywy Rady 80/68/EWG w sprawie ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne.
______
(1) Dyrektywa Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne, Dz.U. L 20, z 26.1.1980, str. 43
(2) Dyrektywa Rady 80/778/EWG z dnia 15 lipca 1980 r. odnosząca się do jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, Dz.U. L 229 z 30.8.1980, str. 11