Świadczenia przysługujące funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za podróże służbowe, przeniesienia lub delegowania.

ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 11 kwietnia 2003 r.
w sprawie świadczeń przysługujących funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za podróże służbowe, przeniesienia lub delegowania

Na podstawie art. 127 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2017 r. poz. 1920 i 2405 oraz z 2018 r. poz. 138) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1. 
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
"ustawa" - ustawę z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu;
2)
"ABW" - Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
3)
"Szef ABW" - Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
4)
"funkcjonariusz" - funkcjonariusza ABW;
5)
"jednostka organizacyjna" - jednostkę organizacyjną ABW;
6)
"stałe miejsce pełnienia służby" - miejscowość stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej, w której funkcjonariusz pełni służbę;
7)
"krajowa podróż służbowa" - wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby, w celu wykonywania czynności służbowych, w terminie i miejscu na terenie kraju określonych w poleceniu wyjazdu służbowego;
8)
"zagraniczna podróż służbowa" - wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby, w celu wykonywania czynności służbowych poza granicami państwa, w terminie i miejscu określonych w poleceniu odbycia zagranicznej podróży służbowej;
9)
"przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości" - mianowanie funkcjonariusza na stanowisko służbowe w miejscowości określonej w rozkazie personalnym o przeniesieniu, innej niż miejscowość, w której dotychczas pełnił służbę, zwane dalej "nowym miejscem pełnienia służby", połączone z wykonywaniem w nim czynności służbowych;
10)
"delegowanie do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości" - wyznaczenie funkcjonariuszowi określonych w rozkazie personalnym o delegowaniu czasu oraz miejsca wykonywania czynności służbowych w miejscu innym niż jego dotychczasowe stałe miejsce pełnienia służby;
11)
"właściwy przełożony" - przełożonego właściwego w sprawach:
a) 1
 krajowych podróży służbowych - kierownika jednostki organizacyjnej albo komórki organizacyjnej w jednostce organizacyjnej,
b)
zagranicznych podróży służbowych - Szefa ABW albo upoważnionego przez niego zastępcę Szefa ABW;
12)
"uposażenie" - uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące funkcjonariuszowi od dnia przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości.

Rozdział  2

Krajowe podróże służbowe

§  2. 
1. 
W przypadku funkcjonariusza zamieszkałego poza stałym miejscem pełnienia służby właściwy przełożony może uznać, w celu rozliczenia kosztów krajowej podróży służbowej, miejscowość zamieszkania jako stałe miejsce pełnienia służby, jeżeli:
1)
funkcjonariusz wykonuje stale czynności służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby albo
2)
spowoduje to zmniejszenie kosztów krajowej podróży służbowej.
2. 
Czas krajowej podróży służbowej, określony w poleceniu wyjazdu służbowego, obejmuje czas między wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby i z powrotem do tego miejsca.
§  3. 
1. 
Z tytułu krajowej podróży służbowej funkcjonariuszowi, z zastrzeżeniem ust. 2, przysługują:
1)
dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej;
2)
zwrot kosztów:
a)
przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej i z powrotem,
b)
noclegów bądź ryczałt za nocleg,
c)
dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;
3)
zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
2. 
Funkcjonariuszowi, którego obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze właściwości terytorialnej jednostki organizacyjnej, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej w tym obszarze przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, z zastrzeżeniem ust. 3. Właściwość terytorialną Centralnego Ośrodka Szkolenia ABW określa województwo, w którym ośrodek ten ma swoją siedzibę.
3. 
W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na wypłatę pozostałych należności, o których mowa w ust. 1, jeżeli przemawiają za tym ważne względy służbowe lub spowoduje to obniżenie kosztów krajowej podróży służbowej.
§  4. 
1. 
Kwotę diety ustala się w wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
2. 
Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1)
nie dłużej niż dobę i wynosi:
a)
mniej niż 8 godzin - dieta nie przysługuje,
b)
od 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety,
c)
ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości;
2)
dłużej niż jedną dobę - za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a)
do 8 godzin - przysługuje 1/2 diety,
b)
ponad 8 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.
3. 
Dieta nie przysługuje:
1)
za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscu zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały albo na leczeniu w zakładzie leczniczym, a także za okresy przerw w krajowej podróży służbowej;
2)
jeżeli na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariusz z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej otrzymał nieodpłatnie wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie.
§  5. 
1. 
Publiczny środek transportu odpowiedni do odbycia krajowej podróży służbowej, z zastrzeżeniem ust. 2, określa właściwy przełożony, uwzględniając posiadane przez funkcjonariusza uprawnienia do przejazdów ulgowych, dogodność połączeń na danej trasie oraz pilność załatwianej sprawy.
2. 
W przypadku funkcjonariusza wykonującego czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze właściwy przełożony może nie uwzględniać uprawnień, o których mowa w ust. 1.
3. 
Właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazd w krajowej podróży służbowej pojazdem pozostającym w dyspozycji ABW.
4. 
W uzasadnionych przypadkach, na wniosek funkcjonariusza, właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji ABW.
§  6. 
1. 
Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem posiadanej przez funkcjonariusza ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.
2. 
Zwrotu kosztów przejazdu wagonem sypialnym, z miejscem do leżenia lub opłat dodatkowych za przejazd oraz przelot samolotem dokonuje się w wysokości udokumentowanej biletami lub rachunkami.
3. 
Funkcjonariuszowi odbywającemu, za zgodą właściwego przełożonego, przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem prywatnym przysługuje zwrot kosztów przejazdu według stawek za 1 km przebiegu, określonych na podstawie przepisów, o których mowa w § 4 ust. 1.
§  7. 
Funkcjonariuszowi przebywającemu w krajowej podróży służbowej przysługuje zwrot kosztów przejazdu do miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały w czasie wolnym od służby tylko wtedy, gdy spowoduje to zmniejszenie łącznych kosztów tej podróży. Przepisy § 5 i 6 stosuje się odpowiednio.
§  8. 
1. 
Za każdą rozpoczętą dobę odbywania krajowej podróży służbowej funkcjonariuszowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety.
2. 
Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz odbywa krajową podróż służbową pojazdem służbowym oraz w przypadku, o którym mowa w § 6 ust. 3, albo gdy nie ponosi kosztów na pokrycie których został przyznany ryczałt.
§  9. 
1. 
Za nocleg w hotelu funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie więcej za 1 dobę hotelową niż 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. 
W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.
3. 
Funkcjonariuszowi, który wobec braku możliwości skorzystania z noclegu w miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej korzystał z noclegu w miejscowości, do której czas dojazdu nie przekracza jednej godziny, przysługuje również zwrot kosztów przejazdu publicznymi środkami komunikacji z miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej do miejscowości, w której funkcjonariusz korzystał z noclegu, i z powrotem.
4. 
Funkcjonariuszowi, któremu w czasie odbywania krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedstawił rachunku za pobyt w hotelu lub kwaterze prywatnej, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.
5. 
Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających między godziną 2200 a 600.
6. 
Zwrot kosztów noclegu w krajowej podróży służbowej lub ryczałt za nocleg nie przysługuje funkcjonariuszowi:
1)
za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały;
2)
w przypadku gdy z miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały.
§  10. 
W przypadku braku możliwości zapewnienia noclegu w miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej lub w miejscowości, od której czas dojazdu do miejscowości stanowiącej cel krajowej podróży służbowej nie przekracza jednej godziny, funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów noclegu w wysokości poniesionych kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem.
§  11. 
1.  2
 Funkcjonariuszowi odbywającemu krajową podróż służbową, na jego wniosek, wypłaca się zaliczkę na niezbędne koszty podróży w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji tych kosztów.
2.  3
 Funkcjonariusz rozlicza się z pobranej zaliczki nie później niż przed upływem 14 dni od dnia powrotu z krajowej podróży służbowej.
3. 
Fakt zapewnienia funkcjonariuszowi odbywającemu krajową podróż służbową bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo nieodpłatnego wyżywienia w naturze potwierdza właściwy przełożony w jednostce organizacyjnej zapewniającej te świadczenia lub funkcjonariusz, oświadczeniem złożonym na poleceniu wyjazdu służbowego.
4. 
Rozliczenia kosztów i wypłaty należności z tytułu krajowej podróży służbowej dokonuje jednostka organizacyjna, w której funkcjonariusz pełni służbę, a w przypadku Szefa ABW i jego zastępców oraz kierownika jednostki organizacyjnej i jego zastępców jednostka organizacyjna właściwa w sprawach budżetu i finansów, z zastrzeżeniem ust. 5.
5.  4
 W przypadku dyrektora Centralnego Ośrodka Szkolenia i Edukacji ABW oraz dyrektora delegatury czynności, o których mowa w ust. 4, dokonuje komórka właściwa w sprawach finansów w tych jednostkach organizacyjnych.
6. 
Należności z tytułu krajowej podróży służbowej wypłaca się w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez funkcjonariusza dokumentów lub rachunków, potwierdzających wysokość poniesionych wydatków nieobjętych ryczałtami, oraz oświadczenia o okolicznościach mających wpływ na prawo do diet, ryczałtów lub zwrotu innych kosztów podróży bądź ich wysokość.
§  12. 
W przypadku śmierci funkcjonariusza podczas odbywania krajowej podróży służbowej koszty transportu zwłok do miejscowości, w której zmarły funkcjonariusz ma być pochowany, pokrywa ABW.

Rozdział  3

Zagraniczne podróże służbowe

§  13. 
Czas zagranicznej podróży służbowej liczy się w razie odbywania jej środkami komunikacji:
1)
lądowej - od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju;
2)
lotniczej - od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju;
3)
morskiej - od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.
§  14. 
Z tytułu zagranicznej podróży służbowej funkcjonariuszowi przysługują:
1)
diety;
2)
zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg;
3)
zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu;
4)
zwrot kosztów leczenia oraz innych niezbędnych wydatków zaakceptowanych przez Szefa ABW.
§  15. 
1. 
Dieta, o której mowa w § 14 pkt 1, przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa zagranicznej podróży służbowej.
2. 
Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:
1)
nie dłużej niż dobę i wynosi:
a)
do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety,
b)
ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety,
c)
ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości;
2)
dłużej niż dobę:
a)
za każdą pełną dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości,
b)
za niepełną, ale rozpoczętą dobę - przysługuje dieta w wysokości, o której mowa w pkt 1.
3. 
Funkcjonariuszowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej lub promowej, przysługuje 25% diety ustalonej zgodnie z ust. 2.
4. 
Funkcjonariuszowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:
1)
śniadanie - 15% diety;
2)
obiad - 30% diety;
3)
kolację - 30% diety.
5. 
Funkcjonariuszowi, który za granicą otrzymuje ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. Jeżeli jednak ekwiwalent jest niższy od diety, funkcjonariuszowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.
6. 
Za każdą dobę pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą funkcjonariuszowi przysługuje 25% diety.
§  16. 
1. 
Za nocleg funkcjonariuszowi przysługuje zwrot poniesionych kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu.
2. 
W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.
3. 
W przypadkach uzasadnionych charakterem wykonywanych czynności służbowych właściwy przełożony może wyrazić zgodę na niekorzystanie przez funkcjonariusza z noclegu w hotelu i przyznać ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1.
4. 
Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługują za czas przejazdu oraz gdy funkcjonariuszowi zapewniono bezpłatny nocleg.
§  17. 
Wysokość diet, o których mowa w § 15, oraz limitów na pokrycie kosztów noclegu, o których mowa w § 16 ust. 1-3, określają przepisy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.
§  18. 
Do przejazdów odbywanych w czasie zagranicznych podróży służbowych stosuje się odpowiednio przepisy § 5 i 6.
§  19. 
1. 
Funkcjonariuszowi przysługuje ryczałt, w wysokości jednej diety, na pokrycie poniesionych kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której funkcjonariusz korzystał z noclegu.
2. 
Funkcjonariuszowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie ich kosztów w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej.
3. 
Ryczałty, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli:
1)
funkcjonariusz odbywa podróż pojazdem służbowym lub prywatnym;
2)
strona zagraniczna zapewnia bezpłatne dojazdy;
3)
funkcjonariusz nie ponosi kosztów, na których pokrycie są przeznaczone wymienione ryczałty.
§  20. 
Sumę należności pieniężnych przysługujących funkcjonariuszowi z tytułu zagranicznej podróży służbowej zmniejsza się o kwotę środków pieniężnych otrzymanych od strony zagranicznej na cele związane z finansowaniem kosztów tej podróży.
§  21. 
Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa ponad 30 dni lub gdy państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie, Szef ABW może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłacanego w cenie biletu.
§  22. 
1. 
W razie choroby funkcjonariuszowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz lekarstw.
2. 
Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty zabiegów chirurgii plastycznej i zabiegów kosmetycznych oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych i zakupu okularów.
3. 
Koszty leczenia za granicą oraz lekarstw pokrywa ABW.
4. 
W przypadku śmierci funkcjonariusza podczas odbywania zagranicznej podróży służbowej koszty transportu zwłok do kraju pokrywa ABW.
§  23. 
1. 
Funkcjonariusz odbywający zagraniczną podróż służbową otrzymuje zaliczkę w walucie polskiej lub wymienialnej, według średniego kursu złotego w stosunku do walut obcych, o których mowa w przepisach w sprawie walut obcych określonych jako wymienialne, z dnia wypłaty zaliczki, na pokrycie niezbędnych kosztów podróży i pobytu poza granicami kraju, a także szczepień ochronnych zalecanych przez służbę sanitarno-epidemiologiczną dla osób udających się do określonego państwa.
2. 
Rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie polskiej lub wymienialnej według kursu z dnia jej wypłacenia, w terminie 14 dni od dnia zakończenia tej podróży.
3. 
Do rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy załączyć dokumenty lub rachunki potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu lub rachunku nie było możliwe, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
4. 
Rozliczenia kosztów i wypłaty należności z tytułu zagranicznej podróży służbowej dokonuje jednostka organizacyjna właściwa w sprawach budżetu i finansów, w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez funkcjonariusza dokumentów, o których mowa w ust. 1-3.

Rozdział  4

Należności za przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości

§  24. 
Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości przysługują:
1)
diety - dla niego i na członków rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania;
2)
zwrot kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1;
3)
ryczałt z tytułu przeniesienia;
4)
zasiłek osiedleniowy;
5)
zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego;
6)
w przypadku gdy członkowie rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, nie przesiedlają się wraz z nim:
a)
dodatek za rozłąkę,
b)
zwrot kosztów przejazdów raz w miesiącu, w celu odwiedzenia rodziny, publicznym środkiem transportu na zasadach, o których mowa w § 5 ust. 1, albo ryczałt w wysokości równej cenie biletu w klasie II pociągu pospiesznego, a gdy na danej trasie lub jej odcinku brak jest połączeń kolejowych, w wysokości ceny biletu za przejazd środkiem publicznego transportu autobusowego.
§  25. 
Wysokość diet, o których mowa w § 24 pkt 1, ustala się według stawek obowiązujących w dniu przejazdu do nowego miejsca pełnienia służby. Przepisy § 4 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
§  26. 
1. 
Wysokość kosztów, o których mowa w § 24 pkt 2, ustala się według cen biletów obowiązujących w dniu przejazdu do nowego miejsca pełnienia służby, z zastrzeżeniem ust. 2. Przepis § 6 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. 
Wysokość kosztów ustala się z uwzględnieniem ceny biletu za przejazd publicznym środkiem transportu na podstawie tabeli przewoźnika i najkrótszej odległości między dotychczasowym a nowym miejscem zamieszkania osób, o których mowa w § 24 pkt 1.
§  27. 
1. 
Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości i nieprzesiedlającemu się przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50% uposażenia.
2. 
W celu obliczenia ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku funkcjonariusza objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, kwotę uposażenia pomniejsza się o składkę na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów ryczałt nie stanowi podstawy wymiaru tych składek.
§  28. 
1. 
Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, który przesiedlił się na pobyt stały do nowego miejsca pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej, o której mowa w art. 102 ust. 2 ustawy, przysługuje niezależnie od ryczałtu, o którym mowa w § 27 ust. 1:
1)
dodatkowy ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50% uposażenia;
2)
zasiłek osiedleniowy w wysokości:
a)
200% uposażenia - jeżeli funkcjonariusz przesiedlił się z członkami rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy,
b)
50% uposażenia - jeżeli funkcjonariusz jest samotny.
2. 
Zasiłek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się, przyjmując uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi w dniu jego przesiedlenia się na pobyt stały. Przepis § 27 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§  29. 
1. 
Koszty przewozu urządzenia domowego, o których mowa w § 24 pkt 5, podlegają zwrotowi w wysokości stwierdzonej rachunkiem.
2. 
Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty: opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu.
§  30. 
1. 
Dodatek za rozłąkę przysługuje:
1)
funkcjonariuszowi w służbie stałej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu otrzymania lokalu mieszkalnego, zgodnie z przysługującymi mu normami mieszkalnymi, umożliwiającego zamieszkanie z członkami rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy;
2)
funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przydzielenia tymczasowej kwatery lub innego pomieszczenia mieszkalnego, umożliwiających zamieszkanie z członkami rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.
2. 
Dodatek, o którym mowa w ust. 1, jest płatny z dołu i przysługuje za każdy dzień rozłąki w wysokości 95% diety określonej w przepisach, o których mowa w § 4 ust. 1. Stawkę dodatku zaokrągla się do 1 grosza w górę.
3. 
Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:
1)
nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;
2)
urlopu wypoczynkowego, dodatkowego, zdrowotnego, szkoleniowego, okolicznościowego, wychowawczego lub bezpłatnego;
3)
delegowania do czasowego pełnienia służby w miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały, za czas krajowej podróży służbowej w miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały albo pobytu w niej w ramach odwiedzin rodziny;
4)
krajowej lub zagranicznej podróży służbowej, z tytułu której funkcjonariusz otrzymał diety w pełnej wysokości;
5)
pobytu w szpitalu.
§  31. 
1. 
Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, pobierającemu dodatek za rozłąkę, przysługuje raz w miesiącu, w celu odwiedzenia rodziny, zwrot kosztów przejazdu środkiem transportu na zasadach, o których mowa w § 24 pkt 6 lit. b.
2. 
Zwrot kosztów przejazdu nie przysługuje funkcjonariuszowi w przypadku:
1)
nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie;
2)
korzystania z pojazdu służbowego.
§  32. 
Na wniosek funkcjonariusza przeniesionego z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości i nieprzesiedlającego się, jeżeli jest możliwy codzienny dojazd do nowego miejsca pełnienia służby, kierownik jednostki organizacyjnej może przyznać zwrot kosztów biletu miesięcznego na dojazd publicznym środkiem transportu.
§  33. 
1. 
Należności, o których mowa w § 25-32, wypłaca, na wniosek złożony przez funkcjonariusza w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej, jednostka organizacyjna, do której funkcjonariusz został przeniesiony. Należności te wypłaca się w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy wskazany przez funkcjonariusza w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej.
2. 
Do wniosku o wypłatę należności, o których mowa w § 28 ust. 1 i § 29 ust. 1, funkcjonariusz załącza dokument potwierdzający fakt jego zameldowania w nowym miejscu pełnienia służby, a w przypadku przesiedlenia się wraz z nim członków rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, również dokument potwierdzający ich zameldowanie.
§  34. 
Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, któremu nie przydzielono lokalu mieszkalnego lub tymczasowej kwatery, zapewnia się na koszt ABW inne pomieszczenie mieszkalne.
§  35. 
Należności, o których mowa w § 27-30, nie przysługują w przypadku przeniesienia funkcjonariusza z urzędu do poprzedniego miejsca pełnienia służby, w którym on sam lub członkowie jego rodziny, o których mowa w art. 91 ust. 1 ustawy, nadal posiadają dom lub samodzielny lokal mieszkalny, bądź do miejscowości, w której są oni zameldowani na pobyt stały.
§  36. 
W uzasadnionych przypadkach Szef ABW, na wniosek funkcjonariusza przeniesionego do pełnienia służby w innej miejscowości na własną prośbę, może przyznać należności jak z tytułu przeniesienia z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości. Przepisy § 24-35 stosuje się odpowiednio.

Rozdział  5

Należności za delegowania do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości

§  37. 
Funkcjonariuszowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, z zastrzeżeniem § 38, przysługują:
1)
należności, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a oraz c, na zasadach określonych w § 4-6;
2)
bezpłatne zakwaterowanie, a w razie niezapewnienia bezpłatnego zakwaterowania, zwrot kosztów zakwaterowania w wysokości stwierdzonej rachunkiem lub ryczałt za nocleg, na zasadach określonych w § 9 ust. 4-6.
§  38. 
1. 
Funkcjonariuszowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, któremu kierownik jednostki organizacyjnej wyraził, na jego wniosek, zgodę na codzienny powrót do miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały albo zakwaterowania, przysługują:
1)
zwrot kosztów przejazdów, na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości określonej w rozkazie personalym o delegowaniu i z powrotem, publicznym środkiem komunikacji określonym przez kierownika jednostki organizacyjnej lub bezpłatny przejazd w razie dojazdu pojazdem pozostającym w dyspozycji ABW, bez względu na czas dojazdu;
2)
zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu.
2. 
Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, nie przysługują świadczenia wymienione w § 37.
§  39. 
Należności, o których mowa w § 37 i § 38, wypłaca się funkcjonariuszowi w jednostce organizacyjnej, do której został czasowo delegowany, w formie bezgotówkowej na rachunek bankowy wskazany przez funkcjonariusza w formie pisemnej w postaci papierowej albo elektronicznej.

Rozdział  6

Przepis końcowy

§  40. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. 5
1 § 1 pkt 11 lit. a zmieniona przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 2019 r. (Dz.U.2019.1613) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 września 2019 r.
2 § 11 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 2019 r. (Dz.U.2019.1613) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 września 2019 r.
3 § 11 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 2019 r. (Dz.U.2019.1613) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 września 2019 r.
4 § 11 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia z dnia 14 sierpnia 2019 r. (Dz.U.2019.1613) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 września 2019 r.
5 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 listopada 2001 r. w sprawie należności funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa za podróże służbowe i przeniesienia (Dz.U.2001.133.1494), zachowanym w mocy na podstawie art. 232 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U.2002.74.676).

Zmiany w prawie

Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024
Jak zgłosić zamiar głosowania korespondencyjnego w wyborach samorządowych

Nie wszyscy wyborcy będą mogli udać się osobiście 7 kwietnia, aby oddać głos w obwodowych komisjach wyborczych. Dla nich ustawodawca wprowadził instytucję głosowania korespondencyjnego jako jednej z tzw. alternatywnych procedur głosowania. Przypominamy zasady, terminy i procedurę tego udogodnienia dla wyborców z niepełnosprawnością, seniorów i osób w obowiązkowej kwarantannie.

Artur Pytel 09.03.2024
Tabletka "dzień po" bez recepty - Sejm uchwalił nowelizację

Bez recepty dostępny będzie jeden z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - zakłada uchwalona w czwartek nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tabletka będzie dostępna bez recepty ma być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stoi na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 22.02.2024
Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 21.02.2024
Standardy ochrony dzieci. Placówki medyczne mają pół roku

Lekarz czy pielęgniarka nie będą mogli się tłumaczyć, że nie wiedzieli komu zgłosić podejrzenie przemocy wobec dziecka. Placówki medyczne obowiązkowo muszą opracować standardy postępowania w takich sytuacjach. Przepisy, które je do tego obligują wchodzą właśnie w życie, choć dają jeszcze pół roku na przygotowania. Brak standardów będzie zagrożony grzywną. Kar nie przewidziano natomiast za ich nieprzestrzeganie.

Katarzyna Nocuń 14.02.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.2018.567 t.j.

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Świadczenia przysługujące funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego za podróże służbowe, przeniesienia lub delegowania.
Data aktu: 11/04/2003
Data ogłoszenia: 16/03/2018
Data wejścia w życie: 03/05/2003