Moc obowiązująca Międzynarodowej Konwencji o uregulowaniu połowów wielorybów, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 2 grudnia 1946 r.

OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 27 lipca 2009 r.
w sprawie mocy obowiązującej Międzynarodowej Konwencji o uregulowaniu połowów wielorybów, sporządzonej w Waszyngtonie dnia 2 grudnia 1946 r.

Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 13 marca 2009 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ratyfikował Międzynarodową Konwencję u uregulowaniu połowów wielorybów, sporządzoną w Waszyngtonie dnia 2 grudnia 1946 r.
Zgodnie z art. X ust. 4 powyższej konwencji weszła ona w życie dnia 10 listopada 1948 r.

Zgodnie z art. X ust. 2 konwencji w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej weszła ona w życie dnia 17 kwietnia 2009 r.

1)
Jednocześnie podaje się do wiadomości, że następujące państwa stały się stronami konwencji w podanych niżej datach:

Antigua i Barbuda 21 lipca 1982 r.

Republika Argentyńska 18 maja 1960 r.

Związek Australijski 10 listopada 1948 r.

Republika Austrii 20 maja 1994 r.

Królestwo Belgii 14 lipca 2004 r.

Belize 1 15 lipca 1982 r.

17 czerwca 2003 r.

Republika Beninu 26 kwietnia 2002 r.

Federacyjna Republika Brazylii 2 9 maja 1950 r.

4 stycznia 1974 r.

Republika Chile 6 lipca 1979 r.

Chińska Republika Ludowa 24 września 1980 r.

Republika Chorwacji 10 stycznia 2007 r.

Republika Cypryjska 26 lutego 2007 r.

Republika Czeska 24 stycznia 2005 r.

Królestwo Danii 23 maja 1950 r.

Wspólnota Dominiki 3 9 lipca 1981 r.

18 czerwca 1992 r.

Republika Ekwadoru 4 2 maja 1991 r.

10 maja 2007 r.

Państwo Erytrea 10 października 2007 r.

Republika Estońska 7 stycznia 2009 r.

Republika Finlandii 23 lutego 1983 r.

Republika Francuska 3 grudnia 1948 r.

Republika Gabońska 8 maja 2002 r.

Republika Gambii 17 maja 2005 r.

Republika Grecka 16 maja 2007 r.

Grenada 7 kwietnia 1993 r.

Republika Gwatemali 16 maja 2006 r.

Republika Gwinei 21 czerwca 2000 r.

Republika Gwinei Bissau 29 maja 2007 r.

Królestwo Hiszpanii 6 lipca 1979 r.

Republika Indii 9 marca 1981 r.

Irlandia 2 stycznia 1985 r.

Republika Islandii 5 10 listopada 1948 r.

10 października 2002 r.

Państwo Izrael 7 czerwca 2006 r.

Japonia 21 kwietnia 1951 r.

Królestwo Kambodży 1 czerwca 2006 r.

Republika Kamerunu 14 czerwca 2005 r.

Republika Kenii 2 grudnia 1981 r.

Republika Kiribati 28 grudnia 2004 r.

Republika Konga 29 maja 2008 r.

Republika Korei 29 grudnia 1978 r.

Republika Kostaryki 24 lipca 1981 r.

Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna 22 maja 2007 r.

Republika Litewska 25 listopada 2008 r.

Wielkie Księstwo Luksemburga 10 czerwca 2005 r.

Republika Mali 17 sierpnia 2004 r.

Królestwo Marokańskie 12 lutego 2001 r.

Islamska Republika Mauretańska 23 grudnia 2003 r.

Meksykańskie Stany Zjednoczone 30 czerwca 1949 r.

Księstwo Monako 15 marca 1982 r.

Mongolia 16 maja 2002 r.

Republika Nauru 15 czerwca 2005 r.

Królestwo Niderlandów 6 ,7 ,8 10 listopada 1948 r.

4 maja 1962 r.

14 czerwca 1977 r.

Republika Federalna Niemiec 2 lipca 1982 r.

Republika Nikaragui 5 czerwca 2003 r.

Królestwo Norwegii 9 10 listopada 1948 r.

23 września 1960 r.

Nowa Zelandia 10 2 sierpnia 1949 r.

15 czerwca 1976 r.

Sułtanat Omanu 15 lipca 1980 r.

Republika Palau 8 maja 2002 r.

Republika Panamy 11 10 listopada 1948 r.

12 czerwca 2001 r.

Republika Peru 18 czerwca 1979 r.

Republika Portugalska 14 maja 2002 r.

Republika Południowej Afryki 10 listopada 1948 r.

Federacja Rosyjska 10 listopada 1948 r.

Rumunia 9 kwietnia 2008 r.

Federacja Saint Kitts i Nevis 24 czerwca 1992 r.

Saint Lucia 29 czerwca 1981 r.

Republika San Marino 16 czerwca 2002 r.

Saint Vincent i Grenadyny 22 lipca 1981 r.

Republika Senegalu 15 lipca 1982 r.

Republika Słowacka 22 marca 2005 r.

Republika Słowenii 20 września 2006 r.

Stany Zjednoczone Ameryki 10 listopada 1948 r.

Republika Surinamu 1 lipca 2004 r.

Konfederacja Szwajcarska 29 maja 1980 r.

Królestwo Szwecji 12 28 stycznia 1949 r.

15 czerwca 1979 r.

Zjednoczona Republika Tanzanii 23 czerwca 2008 r.

Republika Togijska 15 czerwca 2005 r.

Tuvalu 30 czerwca 2004 r.

Wschodnia Republika Urugwaju 13 15 lipca 1981 r.

27 września 2007 r.

Republika Węgierska 1 czerwca 2004 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej 10 listopada 1948 r.

Republika Włoska 12 lutego 1998 r.

Republika Wybrzeża Kości Słoniowej 8 lipca 2004 r.

Republika Wysp Marshalla 1 czerwca 2006 r.

Wyspy Salomona 10 maja 1993 r.

2)
Przy składaniu dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia podane niżej państwa złożyły następujące zastrzeżenia i oświadczenia:

Republika Argentyńska 14

Zastrzeżenie:

"Wyraźnie stwierdza się, że jeżeli inna Umawiająca się Strona, zgodnie z postanowieniami artykułu I ustęp 2 i artykułu IX ustęp 1, 3, 4 przedmiotowej Konwencji oraz na podstawie artykułu 1 punkt b Planu stanowiącego załącznik do niniejszej Konwencji lub uzgodnionych zapisów, rozszerzy stosowanie Konwencji lub Planu na terytoria, które znajdują się pod suwerenną władzą Republiki Argentyńskiej, takie jak Malwiny, Georgia Południowa, Sandwich Południowy, Brytyjskie Terytorium Antarktyczne, to takie rozszerzenie nie wywrze żadnego skutku prawnego."

Republika Chile

Zastrzeżenie:

"Żadne z postanowień Konwencji nie może oddziaływać ani ograniczyć suwerennych praw Republiki Chile do jej 200-milowej strefy morskiej."

Chińska Republika Ludowa

Oświadczenie:

"Rząd Chińskiej Republiki Ludowej uważa za nielegalne i nieważne oraz bezcelowe uznanie zgłoszenia przystąpienia do powyższej Konwencji przez władze Tajwanu w imieniu Chińskiej Republiki Ludowej."

Republika Ekwadoru

Zastrzeżenie:

"Żadne z postanowień nie może dotyczyć lub uszczuplić suwerennych praw, które Republika Ekwadoru posiada, wykorzystywała i wykorzystuje ponad 200 milami morskimi morza terytorialnego, zarówno wyspiarskiego, jak i kontynentalnego."

Republika Islandii 15 ,16

Republika Islandii w dniu 10 października 2002 r. złożyła dokument przystąpienia do konwencji, który zawiera zastrzeżenie do ustępu 10 litera e Planu identyczne do zastrzeżenia, jakie Republika Islandii włączyła do dokumentów przystąpienia do konwencji składanych dnia 8 czerwca 2001 r. i dnia 14 maja 2002 r.

Zastrzeżenie:

"Niezależnie od tego rząd Republiki Islandii nie zezwoli na prowadzenie przed rokiem 2006 przez islandzkie statki wielorybnictwa w celach komercyjnych, a później nie zezwoli na takie wielorybnictwo, dopóki nie zostanie osiągnięty postęp w negocjacjach Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej na temat Poprawionego Planu Gospodarki. Jednakże nie ma to zastosowania do przypadku tak zwanego moratorium na wielorybnictwo w celach komercyjnych, zawartego w ustępie 10 (e) Planu, jeżeli nie zostanie ono zniesione w rozsądnym czasie po zakończeniu Poprawionego Planu Gospodarki.

Wielorybnictwo w celach komercyjnych nie będzie w żadnych okolicznościach dozwolone bez mocnych naukowych podstaw oraz skutecznego programu gospodarowania i egzekucji."

Królestwo Norwegii

Oświadczenie:

"Dalsze uczestniczenie rządu Norwegii w Konwencji jest uzależnione od wypełnienia następujących warunków: 1) Rząd Królestwa Niderlandów przystąpi do Konwencji, 2) Rząd Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dotrzyma zobowiązania z listopada 1958 r. w sprawie limitu połowowego części udziału ekspedycji radzieckiej ustanowionego przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą na 20 procent rocznie w okresie siedmioletnim, 3) porozumienie w sprawie podziału pozostałych 80 procent pomiędzy Norwegię, Japonię, Królestwo Niderlandów i Zjednoczone Królestwo zostanie osiągnięte w rozsądnym terminie. Rząd Norwegii równocześnie chciałby podkreślić ogromną ważność osiągnięcia porozumienia miedzy krajami zaangażowanymi w Pelagiczny Połów Wielorybów w wodach arktycznych, działających w Międzynarodowym Systemie Inspekcji w celu przestrzegania regulacji nakreślonych przez Międzynarodową Komisję Wielorybniczą."

Republika Peru 17

Oświadczenie:

"Nie może być to interpretowane jako krzywdzące lub ograniczające, że Republika Peru sprawuje suwerenność i jurysdykcję poza granicę dwustu mil wybrzeża."

1 Notą z dnia 30 grudnia 1987 r. Belize powiadomiło o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1988 r.
2 Notą z dnia 27 grudnia 1965 r. Federacyjna Republika Brazylii powiadomiła o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1966 r.
3 Notą z dnia 15 czerwca 1982 r. Wspólnota Dominiki powiadomiła o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1983 r.
4 Notą z dnia 8 grudnia 1993 r. Republika Ekwadoru powiadomiła o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1994 r.
5 Notą z dnia 27 grudnia 1991 r. Republika Islandii powiadomiła o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1992 r.
6 Notą z dnia 31 grudnia 1958 r. Królestwo Niderlandów poinformowało o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1959 r.; notą z dnia 24 grudnia 1969 r. Królestwo Niderlandów powiadomiło o wycofaniu, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1970 r.
7 Nota w sprawie przystąpienia złożona przez Królestwo Niderlandów informuje, że konwencja będzie miała zastosowanie do Królestwa w Europie.
8 Notą z dnia 16 lutego 1982 r. Królestwo Niderlandów powiadomiło, że konwencja stosuje się do Antyli Holenderskich i od dnia 1 stycznia 1986 r. do Aruby, jako oddzielnej jednostki.
9 Notą z dnia 29 grudnia 1958 r. Królestwo Norwegii powiadomiło o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1959 r.
10 Notą z dnia 1 października 1968 r. Nowa Zelandia poinformowała o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1969 r.
11 Notą z dnia 7 lutego 1979 r. Republika Panamy poinformowała o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1980 r.
12 Notą z dnia 17 grudnia 1963 r. Królestwo Szwecji poinformowało o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1964 r.
13 Notą z dnia 15 października 1990 r. Wschodnia Republika Urugwaju poinformowała o wycofaniu z konwencji, które stało się skuteczne z dniem 30 czerwca 1991 r.
14 a) Nota z dnia 12 sierpnia 1960 r. ambasadora Wielkiej Brytanii adresowana do Sekretarza Stanu o następującej treści: "Dokument ratyfikacyjny (Argentyny) zawiera oświadczenie, nazwane zastrzeżeniem, które odnosi się do Wysp Falklandzkich, używając nieprawidłowej nazwy "Wyspy Malwiny" i powołując się na rzekomo suwerenne prawo Argentyny do tych wysp i Falklandzkich Wysp Zależnych, włączając w to Georgię Południową i Sandwich Południowy. Ambasador Jej Królewskiej Mości został poproszony o poinformowanie rządu Stanów Zjednoczonych, aby powiadomił rządy wszystkich Stron o tym, że Wyspy Falklandzkie i Falklandzkie Wyspy Zależne są i pozostaną pod suwerenną władzą Jej Królewskiej Mości; i rząd Jej Królewskiej Mości nie uznał żądania Argentyny do jej władzy suwerennej nad jakąkolwiek częścią tych terytoriów."

b) Sekretarz Stanu poinformował ambasadora Argentyny notą z dnia 14 września 1960 r. następującej treści: "Mój rząd pragnie zwrócić uwagę, jak to uczynił ostatnio, że nie akceptuje żadnych żądań w sprawie uznania suwerenności nad terytorium Antarktydy i zastrzega sobie wszelkie prawa Stanów Zjednoczonych do tego terenu."

c) Nawiązując do opinii zawartej w nocie ambasadora Wielkiej Brytanii z dnia 12 sierpnia 1960 r. skierowanej do Sekretarza Stanu Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformował Chargé d'Affaires ad interim Wielkiej Brytanii notą z dnia 6 października 1960 r. następującej treści: "Jakkolwiek jest to zrozumiałe, że rząd Wielkiej Brytanii uważa Falklandzkie Wyspy Zależne za część Antarktydy, Sekretarz Stanu pragnie zwrócić uwagę, jak jego rząd wcześniej to uczynił, że rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki nie uznaje żądań suwerenności w stosunku do terytorium Antarktydy i Stany Zjednoczone Ameryki zastrzegają sobie wszelkie prawa do tego terytorium."

15 Niżej wymienione państwa złożyły sprzeciw do zastrzeżenia zawartego w dokumencie przystąpienia do konwencji przez Republikę Islandii złożonego dnia 10 października 2002 r.: Republika Argentyńska, Związek Australijski, Federacyjna Republika Brazylii, Republika Chile, Republika Finlandii, Republika Francuska, Królestwo Hiszpanii, Meksykańskie Stany Zjednoczone, Księstwo Monako, Królestwo Niderlandów, Republika Federalna Niemiec, Nowa Zelandia, Republika Peru, Republika Portugalska, Republika San Marino, Stany Zjednoczone Ameryki, Królestwo Szwecji, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Włoska.
16 Notą z dnia 23 marca 2003 r. Ambasada Królestwa Norwegii zakomunikowała stanowisko rządu Norwegii w sprawie członkostwa Islandii w Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej: "Rząd Norwegii stoi na stanowisku, że odpowiednie organy Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej (IWC) podjęły decyzję w związku z przystąpieniem Islandii do IWC, która jest obowiązująca dla wszystkich członków IWC, i zgodnie z regułą art. 20 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów z dnia 23 maja 1969 r. decyzja podjęta na 5 Specjalnym Spotkaniu IWC z dnia 14 października 2002 r. o zaakceptowaniu przystąpienia Islandii zobowiązuje wszystkich członków IWC do pełnego uznania Islandii jako członka IWC ze wszystkimi zastrzeżeniami, jakie zostały wniesione, i Norwegia uzna wszelkie sprzeciwy od tej decyzji jako niemające skutków prawnych. Rząd Norwegii podejmie działania w związku ze wspomnianą decyzją i sprzeciwi się usiłowaniom kwestionowania jej legalności."
17 a) Notą z dnia 27 maja 1983 r. ambasador Republiki Federalnej Niemiec złożył formalny sprzeciw w sprawie oświadczenia Republiki Peru z dnia 18 czerwca 1979 r. złożonego podczas ratyfikacji.

b) Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej notą z dnia 1 marca 1984 r. ambasadora brytyjskiego oświadczył, co następuje: "stwierdza się, że oświadczenie rządu Republiki Peru, że Republika Peru sprawuje nieograniczoną suwerenność i jurysdykcję poza granicę dwustu mil wybrzeża nie znajduje uznania w prawie międzynarodowym."

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024