Austria-Polska. Porozumienie w sprawie realizacji Umowy o zabezpieczeniu społecznym. Wiedeń.2000.09.19.

POROZUMIENIE

sporządzone w Wiedniu dnia 19 września 2000 r.

w sprawie realizacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym, ^*

sporządzonej w Warszawie dnia 7 września 1998 r.

POROZUMIENIE

w sprawie realizacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zabezpieczeniu społecznym

Na podstawie artykułu 23 ustęp 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii z dnia 7 września 1998 r. o zabezpieczeniu społecznym - zwanej dalej Umową - właściwe władze:

w Rzeczypospolitej Polskiej - Minister Pracy i Polityki Społecznej oraz Minister Zdrowia,

w Republice Austrii - Federalna Minister Bezpieczeństwa Socjalnego i Pokoleń oraz Federalny Minister Gospodarki i Pracy

ustanowili środki administracyjne konieczne do realizacji Umowy i uzgodnili, co następuje:

Rozdział  I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

W niniejszym porozumieniu stosuje się pojęcia określone w artykule 1 Umowy w takim samym znaczeniu, jakie nadaje im powołany artykuł.

Artykuł  2

Instytucje łącznikowe

Instytucjami łącznikowymi według artykułu 24 Umowy są:

1) w Republice Austrii:

a) w odniesieniu do ubezpieczenia chorobowego, wypadkowego i emerytalnego:

Hauptverband der österreichischen Sozialversicherungsträger

(Zrzeszenie austriackich instytucji ubezpieczeń społecznych),

b) w odniesieniu do zasiłków dla bezrobotnych:

Landesgesgeschäftsstelle Niederösterreich des Arbeitsmarktservice

(Oddział Urzędu Pracy dla Dolnej Austrii),

2) w Rzeczypospolitej Polskiej:

a) w odniesieniu do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia chorobowego, wypadkowego, emerytalnego i rentowego:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - z ubezpieczenia społecznego rolników,

b) w odniesieniu do świadczeń rzeczowych:

Ministerstwo Zdrowia,

c) w odniesieniu do świadczeń z tytułu bezrobocia:

Krajowy Urząd Pracy.

Artykuł  3

Zadania instytucji łącznikowych

1. Instytucje łącznikowe wykonują zadania określone w Umowie oraz w niniejszym porozumieniu. W celu realizacji Umowy mogą one kontaktować się ze sobą oraz z zainteresowanymi osobami lub ich pełnomocnikami. Są obowiązane wspierać się wzajemnie w ramach realizacji Umowy.

2. Instytucje łącznikowe uzgadniają wzory formularzy wymaganych przy realizacji niniejszego porozumienia.

Rozdział  II

OKREŚLENIE STOSOWANYCH PRZEPISÓW PRAWNYCH

Artykuł  4

Delegowanie służbowe, wybór przepisów prawnych państwa wysyłającego

1. W przypadkach określonych w artykułach 7 i 8 Umowy, instytucja państwa, którego przepisy prawne mają zastosowanie, jest obowiązana wystawić zaświadczenie o stosowaniu wobec danego pracownika tych przepisów prawnych.

2. Zaświadczenia określone w ustępie 1 wystawiane będą:

- przy stosowaniu polskich przepisów prawnych przez właściwe jednostki Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

- przy stosowaniu austriackich przepisów prawnych przez właściwą instytucję ubezpieczenia chorobowego.

Rozdział  III

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

Dział  1

Choroba i macierzyństwo

Artykuł  5

Zaliczanie okresów ubezpieczenia

1. Dla stosowania artykułu 10 Umowy przez instytucję jednego państwa osoba zainteresowana obowiązana jest do przedłożenia zaświadczenia o okresach ubezpieczenia przebytych według przepisów prawnych drugiego państwa. Zaświadczenia takie na wniosek osoby zainteresowanej wystawiane będą:

- w Rzeczypospolitej Polskiej

przez właściwą instytucję ubezpieczenia zdrowotnego lub chorobowego,

- w Republice Austrii

przez instytucję ubezpieczenia chorobowego.

2. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedłoży zaświadczenia, właściwa instytucja może zwrócić się do określonej w ustępie 1 instytucji drugiego państwa z wnioskiem o wystawienie i przesłanie zaświadczenia.

Artykuł  6

Przyznanie świadczeń rzeczowych

1. W zastosowaniu artykułu 11 ustępów 1, 2 i 4 Umowy osoba zainteresowana obowiązana jest do przedłożenia instytucji miejsca pobytu właściwej dla udzielenia świadczeń rzeczowych zaświadczenia wystawionego przez instytucję właściwą dla potwierdzenia jej uprawnień. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedłoży zaświadczenia, właściwa instytucja ma obowiązek wystawić takie zaświadczenie w terminie późniejszym, na wniosek instytucji miejsca pobytu.

2. Instytucja miejsca pobytu ma obowiązek przeprowadzenia kontroli chorego, tak jakby chodziło o jej własnego ubezpieczonego; o wynikach kontroli należy powiadomić właściwą instytucję.

3. W przypadku leczenia szpitalnego instytucja miejsca pobytu obowiązana jest do poinformowania niezwłocznie właściwej instytucji o dniu przyjęcia do szpitala, przewidywanym okresie pobytu oraz dniu wypisania.

4. O ile przewidują to przepisy prawne państwa pobytu, świadczeniami rzeczowymi w rozumieniu artykułu 11 ustęp 2 Umowy są:

1) protezy, aparaty ortopedyczne i podtrzymujące, łącznie z płóciennymi gorsetami ortopedycznymi z przynależnymi częściami uzupełniającymi, dodatkami i narzędziami,

2) obuwie ortopedyczne na miarę, w razie potrzeby wraz z przynależnym butem normalnym (nieortopedycznym),

3) plastyczne elementy szczęki, żuchwy i twarzy, peruki,

4) wyciski (modelowanie różnych części ciała), wykorzystywane do właściwego dopasowania przedmiotów wymienionych w punktach 1-3,

5) sztuczne gałki oczne, szkła kontaktowe, okulary powiększające i lunetowe,

6) aparaty słuchowe,

7) protezy stomatologiczne (stałe i wyjmowane), protezy jamy ustnej,

8) pojazdy dla chorych, wózki inwalidzkie oraz inne mechaniczne aparaty pomocne w poruszaniu się,

9) odnawianie świadczeń wymienionych w punktach 1-8,

10) psy przewodniki niewidomych,

11) leczenie uzdrowiskowe,

12) działania podjęte dla rehabilitacji zdrowotnej i zawodowej,

13) wszystkie inne środki pomocnicze i podobne, których koszt przekracza kwotę 150 euro.

Jeżeli świadczenia takie zostały przyznane w przypadku natychmiastowej konieczności, instytucja miejsca pobytu jest obowiązana powiadomić o tym niezwłocznie właściwą instytucję.

Artykuł  7

Refundacja kosztów świadczeń rzeczowych przy niedotrzymaniu przewidzianej procedury

Jeżeli nie było możliwe dotrzymanie przewidzianych zasad postępowania, powstałe koszty, na wniosek osoby zainteresowanej, powinny zostać zrefundowane przez właściwą instytucję według stawek instytucji miejsca pobytu. Instytucja ta zobowiązana jest do udzielenia właściwej instytucji - na jej żądanie - wymaganych informacji.

Artykuł  8

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwa instytucja wypłaca świadczenia pieniężne bezpośrednio osobom uprawnionym; stosuje się odpowiednio artykuł 6 ustęp 2.

Dział  2

Wypadki przy pracy i choroby zawodowe

Artykuł  9

Przyznanie świadczeń rzeczowych

W przypadkach określonych w artykule 14 ustęp 1 Umowy stosuje się odpowiednio artykuły 6 i 7.

Artykuł  10

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwe instytucje wypłacać będą renty i inne świadczenia pieniężne bezpośrednio osobom uprawnionym.

Artykuł  11

Statystyka

Instytucje łącznikowe obu państw są obowiązane do wymiany danych statystycznych dotyczących wypłat dokonanych na rzecz osób uprawnionych na podstawie zawartej Umowy. Zestawienia danych statystycznych będą sporządzane rocznie w formie ustalonej między instytucjami łącznikowymi i mają być przekazywane drugiej stronie.

Dział  3

Starość, inwalidztwo i śmierć (emerytury i renty)

Artykuł  12

Rozpatrywanie wniosków o przyznanie świadczeń

1. Właściwe instytucje mają niezwłocznie informować się nawzajem o każdy wniosku o przyznanie świadczenia, do którego stosuje się rozdział III dział 3 w powiązaniu z artykułem 27 ustęp 2 Umowy, załączając wymaganą dokumentację.

2. Właściwe instytucje mają powiadamiać się nawzajem również o pozostałych faktach, istotnych dla ustalenia świadczenia, załączając w razie potrzeby opinie lekarskie.

3. Właściwe instytucje mają informować się nawzajem o decyzjach podjętych w wyniku procedury ustalenia.

Artykuł  13

Wypłata świadczeń pieniężnych

Właściwe instytucje dokonują wypłaty emerytur, rent i innych świadczeń pieniężnych bezpośrednio osobom uprawnionym.

Artykuł  14

Statystyka

W odniesieniu do emerytur i rent stosuje się odpowiednio artykuł 11.

Dział  4

Bezrobocie

Artykuł  15

Przyznanie świadczeń

W przypadkach określonych w artykułach 21 i 22 Umowy osoba zainteresowania ma przedłożyć właściwej instytucji jednego państwa wydane przez właściwą instytucję drugiego państwa zaświadczenie, z którego wynikają okresy ubezpieczenia przebyte według przepisów prawnych drugiego państwa oraz okresy, podczas których pobierała zasiłek dla bezrobotnych według przepisów prawnych drugiego Państwa. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedstawi zaświadczenia, instytucja łącznikowa jednego państwa może zwrócić się do instytucji łącznikowej drugiego państwa o wystawienie i przekazanie takiego zaświadczenia.

Rozdział  IV

POSTANOWIENIA FINANSOWE

Artykuł  16

Zwrot kosztów

Celem wykonania postanowień artykułu 13 oraz artykułu 14 ustęp 3 Umowy roszczenia dotyczącego zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych należy dochodzić po zamknięciu świadczenia lub za każdy kwartał roku kalendarzowego i realizować w ciągu dwóch miesięcy od wpłynięcia roszczenia.

Rozdział  V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  17

Okres obowiązywania

Niniejsze porozumienie wchodzi w życie jednocześnie z Umową i pozostaje w mocy tak długo, jak Umowa.

Sporządzono w Wiedniu w dniu 19 września 2000 r. w dwóch egzemplarzach każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

* Z dniem 1 maja 2004 r. nin. umowa, w ramach podmiotowego i przedmiotowego zakresu zostaje zastąpiona przez rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz.U.UE.L.71.149.2), zgodnie z art. 6 lit. a) tegoż rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.2001.104.1131
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Austria-Polska. Porozumienie w sprawie realizacji Umowy o zabezpieczeniu społecznym. Wiedeń.2000.09.19.
• Data aktu: 19/09/2000
• Data ogłoszenia: 26/09/2001
• Data wejścia w życie: 01/12/2000