Utrata mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń.

USTAWA

z dnia 29 grudnia 1993 r.

o utracie mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń.

Art.  1.

Z dniem 31 marca 1994 r. traci moc ustawa z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń (Dz. U. z 1991 r. Nr 1, poz. 1, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, Nr 73, poz. 361 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 28, poz. 127).

Art.  2.

Do należności z tytułu podatku od wzrostu wynagrodzeń powstałych przed dniem 1 stycznia 1994 r., które nie zostały uregulowane w terminach określonych w ustawie wymienionej w art. 1, mają zastosowanie przepisy o zobowiązaniach podatkowych.

Art.  3.

W okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 1994 r. podatnicy podatku od wzrostu wynagrodzeń obowiązani są do obliczania i wpłaty podatku na zasadach określonych w ustawie wymienionej w art. 1, z tym że:

1) do wypłat nagród i premii z zysku za rok 1993, dokonywanych w roku 1994, stosuje się normę określoną w art. 12 ust. 1, przy czym kwota wynosząca 8,5% odnosi się do wynagrodzeń obciążających koszty działalności w 1993 r.,

2) za przekroczenie normy przeciętnych wynagrodzeń obciążających koszty całokształtu działalności stosuje się skalę podatkową określoną w art. 13 ust. 2 pkt 1 lit. b), a za przekroczenie normy wypłat premii i nagród z zysku stosuje się skalę podatkową określoną w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. b),

3) zaliczkowe wypłaty nagród i premii z zysku netto za rok 1993 mogą być dokonywane w roku 1994 przed złożeniem rocznego sprawozdania finansowego (bilansu) w wysokości nie przekraczającej 30% kwoty wolnej ustalonej zgodnie z pkt 1,

4) podatnicy, którzy w roku 1993 powiększyli normę przeciętnego wynagrodzenia zgodnie z art. 9, zwiększają podstawę ustalenia normy przeciętnego wynagrodzenia na styczeń 1994 r. o 1/12 kwoty faktycznych wypłat dokonywanych w 1993 r. z tego tytułu,

5) dla podatników, którzy korzystali w 1993 r. ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 17b i którzy nie spełnią określonych warunków uprawniających do stosowania tego przepisu w roku 1994, normę przeciętnego wynagrodzenia na styczeń 1994 r. przyjmuje się w wysokości 1/3 kwoty wypłaconych wynagrodzeń za czwarty kwartał 1993 r. w przeliczeniu na przeciętnie zatrudnionego,

6) art. 17c stosuje się odpowiednio w pierwszym kwartale 1994 r.,

7) 1 dla podatników, którym na podstawie art. 17c właściwa izba skarbowa zaakceptowała zasady kształtowania wynagrodzeń w roku 1993, a w roku 1994 nie uzyskają takiej akceptacji na kształtowanie wynagrodzeń, normę przeciętnego wynagrodzenia na styczeń 1994 r. stanowi limit przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia na rok 1993 powiększony o 1/12 faktycznych wypłat dokonanych w roku 1993 z tytułu poprawy wyniku finansowego brutto,

8) przez usługi eksportowe, o których mowa w art. 13a ust. 2 pkt 2, rozumie się również usługi świadczone poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej, o ile wykonywane są na rzecz osób zagranicznych w rozumieniu prawa dewizowego.

Art.  4.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1994 r.

1 Art. 3 pkt 7 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 21 stycznia 1994 r. (Dz.U.94.28.97) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 stycznia 1994 r.

• Identyfikator: Dz.U.1993.134.648
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Utrata mocy obowiązującej przez ustawę z dnia 22 grudnia 1990 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń.
• Data aktu: 29/12/1993
• Data ogłoszenia: 31/12/1993
• Data wejścia w życie: 01/01/1994