Zasady umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 15 września 1982 r.

w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych. ^*

Na podstawie art. 2 dekretu z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych (Dz. U. z 1956 r. Nr 17, poz. 92 i z 1975 r. Nr 10, poz. 56) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Rozporządzenie określa zasady umarzania, odraczania terminu zapłaty i rozkładania na raty należności pieniężnych przysługujących państwowym jednostkom organizacyjnym od osób fizycznych oraz osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi.

2. Rozporządzenie nie dotyczy należności wymienionych w art. 4 dekretu z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych (Dz. U. z 1956 r. Nr 17, poz. 92 i z 1975 r. Nr 10, poz. 56) oraz opłat za czynności egzekucyjne, o których mowa w art. 172 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 1966 r. Nr 24, poz 151 i z 1975 r. Nr. 16, poz. 91).

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) decyzji - rozumie się przez to wyrażone na piśmie oświadczenie woli jednostki państwowej będącej wierzycielem lub uprawnionego organu w sprawie umorzenia należności lub udzielenia ulgi w spłacie,

2) 1 naczelnym organie administracji państwowej - rozumie się przez to również kierownika urzędu centralnego,

3) 2 należności - rozumie się przez to należność pieniężną, o której mowa w § 1 (należność główna), przypadająca od jednego dłużnika wraz z należnymi odsetkami i kosztami dochodzenia należności (należności uboczne) według stanu w chwili podejmowania decyzji, a jeżeli należność główna została zapłacona i pozostały do zapłaty odsetki i koszty - sumę tych należności ubocznych,

4) 3 przeciętnym wynagrodzeniu - rozumie się przez to kwotę wynagrodzenia miesięcznego określoną w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, dla roku poprzedzającego rok wydania decyzji, o której mowa w pkt 1.

§  3.

1. Należność może być umorzona w całości lub w części jeżeli:

1) w wyniku postępowania egzekucyjnego lub na podstawie innych okoliczności lub dokumentów stwierdzono, że dłużnik nie posiada majątku, z którego można by dochodzić należności,

2) w wyniku egzekucji z majątku dłużnika dłużnik lub osoby pozostające na jego utrzymaniu byliby pozbawieni niezbędnych środków utrzymania,

3) 4 dłużnik zmarł nie pozostawiając żadnego majątku lub pozostawił ruchomości nie podlegające egzekucji na podstawie odrębnch przepisów albo pozostawił przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty stanowiącej 3-krotność przeciętnego wynagrodzenia,

4) jest oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym tej należności nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne,

5) nie można ustalić osoby dłużnika,

2. Należność może być również umorzona w całości lub części mimo braku okoliczności wymienionych w ust. 1, jeżeli przeprowadzone postępowanie wyjaśniające wykaże, że za umorzeniem przemawiają szczególne względy gospodarcze lub społeczne.

3. Umorzenie należności z przyczyn o których mowa w ust. 2, może nastąpić tylko wówczas, gdy odroczenie terminu zapłaty lub rozłożenie należności na raty nie zapewnia spłaty tej należności.

4. Należność główna z tytułu odszkodowania za zagarnięcie mienia społecznego nie może być umorzona przed upływem 10 lat od daty popełnienia tego przestępstwa, chyba że zachodzą okoliczności określone w ust. 1 pkt 3.

5. Należność główna z tytułu odpowiedzalności za niedobór mienia nie może być umorzona z przyczyny o wskazanej w ust. 1 pkt 5.

§  4.

1. Umorzenie należności, za którą odpowiada solidarnie więcej niż jeden dłużnik, może nastąpić, gdy okoliczności uzasadniające umorzenie zachodzą co do wszystkich zobowiązanych.

2. Umorzenie należności głównej pociąga za sobą umorzenie należności ubocznych. Jeżeli umorzenie dotyczy części należności głównej, w odpowiednim stosunku do tej należności podlegają umorzeniu należności uboczne.

3. Jeżeli decyzja o umorzeniu dotyczy tylko części należności, w decyzji należy określić termin zapłaty pozostałej części należności. Jeżeli dłużnik nie dotrzymał terminu zapłaty, decyzja o umorzeniu może być w całości cofnięta.

§  5.

1. W wypadkach gospodarczo uzasadnionych lub zasługujących z innych przyczyn na uwzględnienie organ uprawniony do umorzenia należności może odroczyć termin zapłaty należności lub rozłożyć należność na raty, biorąc pod uwagę możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes wierzyciela.

2. Od należności, której termin zapłaty odroczono lub którą rozłożono na raty, nie pobiera się odsetek za zwłokę za okres od wydania decyzji do upływu terminu zapłaty określonych w decyzji.

3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie albo w pełnej wysokości rat ustalonych w decyzji, pozostała do spłaty należność staje się natychmiast wymagalna wraz z należnymi odsetkami za zwłokę, w tym również z odsetkami o których mowa w ust. 2.

§  6.

1. Należność może być umorzona na wniosek dłużnika lub z inicjatywy wierzyciela. Odroczenie terminu zapłaty lub rozłożenie na raty może nastąpić jedynie na wniosek dłużnika.

2. Jeżeli z wnioskiem o umorzenie należności lub zastosowanie ulg wystąpi dłużnik, a decyzja w tej sprawie nie należy do wierzyciela, podjęcie decyzji następuje po zasięgnięciu opinii wierzyciela.

§ 7. Organ może cofnąć swoją decyzję o umorzeniu lub udzieleniu ulg w spłacaniu należności, jeżeli wyjdzie na jaw, że dowody, na podstawie których należności umorzono lub udzielono ulg w jej spłacaniu, okazały się fałszywe bądź że decyzja została wydana w wyniku przestępstwa albo że dłużnik wprowadził ten organ w błąd co do okoliczności, które stanowiły podstawę decyzji.

Rozdział  2

Przepisy szczególne.

§ 8. 5  

1. Należność przysługującą państwowej jednostce budżetowej oraz gospodarstwu pomocniczemu państwowej jednostki budżetowej umarza kierownik tej jednostki, jeżeli należność ta nie przekracza kwoty stanowiącej 10-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

2. Należność przysługującą państwowemu zakładowi budżetowemu umarza kierownik tego zakładu, jeżeli należność ta nie przekracza kwoty stanowiącej 20-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

3. Jeżeli należność przekracza kwoty określone w ust. 1 i 2, o umorzeniu decyduje właściwy naczelny organ administracji państwowej albo wojewoda.

4. Organ wymieniony w ust. 3 może upoważnić kierowników bezpośrednio podległych państwowych jednostek budżetowych lub zakładów budżetowych do umarzania należności nie przekraczających 2-krotności kwot określonych w ust. 1 i 2.

§  9. ⁶

1. Należności przysługujące państwowej jednostce organizacyjnej nie wymienionej w § 8, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, umarza kierownik tej jednostki.

2. Kierownik ten może upoważnić podległe mu osoby do umarzania należności w pełnym lub ograniczonym zakresie, jeżeli jednostka nie jest finansowana z udziałem środków budżetowych.

§ 10-17. 7 (skreślone).

Rozdział  3

Przepisy końcowe.

§ 18. Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1981 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych (Dz. U. Nr 13, poz. 61).

§ 19. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

* Występujące w tekście wartości pieniężne zostały podane po ich przeliczeniu zgodnie z art. 4 ust. 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego (Dz.U.94.84.386).

1 § 2 pkt 2:

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 listopada 1984 r. (Dz.U.84.56.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 1984 r.

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

2 § 2 pkt 3:

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 listopada 1984 r. (Dz.U.84.56.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 1984 r.

- według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

3 § 2 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

4 § 3 ust. 1 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

5 § 8 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

6 § 9:

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 listopada 1984 r. (Dz.U.84.56.284) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 grudnia 1984 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

7 § 10-17 skreślone przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 3 października 1995 r. (Dz.U.95.120.578) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 października 1995 r.

• Identyfikator: Dz.U.1982.30.211
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zasady umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych.
• Data aktu: 15/09/1982
• Data ogłoszenia: 06/10/1982
• Data wejścia w życie: 06/10/1982