Finlandia-Polska. Umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Helsinki.1977.10.26.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku ^{1   *}

podpisana w Helsinkach dnia 26 października 1977 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 26 października 1977 roku została podpisana w Helsinkach Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Finlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Finlandii,

powodowane chęcią zawarcia Umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku,

uzgodniły, co następuje: ²

Artykuł  1

Zakres podmiotowy.

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

Artykuł  2

Podatki, których dotyczy umowa.

1. Niniejsza umowa dotyczy - bez względu na sposób poboru - podatków od dochodu i od majątku, które pobiera się na rzecz każdego Umawiającego się Państwa, jego instytucji prawa publicznego oraz jednostek terytorialnych lub władz lokalnych.

2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności ruchomego lub nieruchomego majątku, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. 3  Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą:

a) w Polsce:

1) podatek dochodowy od osób fizycznych,

2) podatek dochodowy od osób prawnych,

zwane dalej "podatkami polskimi";

b) w Finlandii:

1) państwowy podatek od dochodu,

2) podatek dochodowy od osób prawnych,

3) podatek komunalny,

4) podatek kościelny,

5) podatek pobierany u źródła od odsetek,

6) podatek pobierany u źródła od osób zagranicznych,

7) państwowy podatek od majątku,

zwane dalej "podatkami fińskimi".

4. Niniejsza umowa będzie także miała zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok istniejących podatków lub zamiast nich. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o wszystkich zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych.

Artykuł  3

Ogólne definicje.

1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej:

a) ⁴  określenie «Polska» oznacza Rzeczpospolitą Polską, a użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz każdy rejon przyległy do wód terytorialnych Rzeczypospolitej Polskiej, w którym na podstawie ustawodawstwa Polski i zgodnie z prawem międzynarodowym prawa Polski odnoszące się do badań i wykorzystywania zasobów naturalnych dna morskiego i jego poglebia mogą być wykonywane;

b) określenie "Finlandia" oznacza Republikę Finlandii, a użyte w znaczeniu geograficznym oznacza terytorium Republiki Finlandii oraz każdy rejon przyległy do wód terytorialnych Republiki Finlandii, w którym na podstawie ustawodawstwa Finlandii i zgodnie z prawem międzynarodowym prawa Finlandii odnoszące się do badań i wykorzystywania zasobów naturalnych dna morskiego i jego podglebia mogą być wykonywane; jeżeli chodzi o podatek komunalny, to powyższe określenie nie obejmuje okręgu alandzkiego;

c) określenie "Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają odpowiednio Polskę i Finlandię;

d) określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę, każde inne zrzeszenie osób, a także współudział;

e) określenie "spółka" oznacza osobę prawną lub jednostkę prawną, którą dla opodatkowania traktuje się jako osobę prawną;

f) określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

g) określenie "obywatel" oznacza:

1) każdą osobę fizyczną mającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa;

2) każdą osobę prawną, współudział i stowarzyszenie, utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie;

h) określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza wszelki przewóz statkiem, samolotem, pojazdem szynowym lub drogowym, będącym w użytkowaniu przedsiębiorstwa, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem wypadków, gdy statek, samolot lub pojazd jest wykorzystywany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

i) określenie "właściwa władza" oznacza:

- w Polsce Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

- w Finlandii Ministerstwo Finansów lub upoważnionego przedstawiciela tego Ministerstwa.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie, jeśli nie zostało zdefiniowane inaczej, ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, które są przedmiotem niniejszej umowy.

Artykuł  4

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryteria o podobnym charakterze. Jednakże określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega obowiązkowi podatkowemu w tym Umawiającym się Państwie tylko w zakresie dochodu, jaki osiąga ze źródeł w nim położonych, albo z majątku, jaki posiada w tym Państwie.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

a) osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;

c) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym Umawiającym się Państwie, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;

d) jeśli sytuacji tej osoby nie można uregulować zgodnie z postanowieniami litery c), właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygają zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, uważa się ją za mającą siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu.

4. Przyjmuje się, że nie podzielona nieruchomość, pozostała w spadku po osobie zmarłej, traktowana będzie jak podmiot opodatkowania znajdujący się w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba zmarła miała miejsce zamieszkania w chwili śmierci, zgodnie z postanowieniami ustępów 1 i 2.

Artykuł  5

Zakład.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności":

a) miejsce zarządzania,

b) filię,

c) biuro,

d) zakład fabryczny,

e) warsztat,

f) kopalnię, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania bogactw naturalnych,

g) budowę albo montaż, które trwają przez okres dłuższy niż 12 miesięcy.

3. Nie stanowią zakładu:

a) placówki, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr albo towarów przedsiębiorstwa,

b) zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,

c) zapasy dóbr albo towarów przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo,

d) stałe placówki utrzymywane wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu uzyskiwania informacji dla przedsiębiorstwa,

e) stałe placówki utrzymywane wyłącznie dla reklamy, dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub wykonywania podobnej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym dla przedsiębiorstwa.

4. Osobę, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 5, działającą w Umawiającym się Państwie dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa traktuje się w tym pierwszym Państwie jako zakład, jeżeli ta osoba ma pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo to w tym Państwie zwykle wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

5. Nie będzie się uważać przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa za posiadające zakład w drugim Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje tam czynności przez maklera, komisanta albo jakiegokolwiek innego niezależnego przedstawiciela, jeżeli te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

6. Sam fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo tam wykonującą swoje czynności (przez posiadanie tam zakładu albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Artykuł  6

Dochody z nieruchomości.

1. Dochody z majątku nieruchomego, włączając dochody z eksploatacji gospodarstw rolnych i leśnych, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek jest położony.

2. Określenie "majątek nieruchomy" rozumie się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym wypadku przynależność do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa rzeczowego, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji albo prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych bogactw naturalnych. Statki oraz samoloty nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodów z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Jeżeli z tytułu własności udziałów lub innych praw majątkowych w spółce właściciel takich udziałów lub praw jest upoważniony do korzystania z majątku nieruchomego będącego własnością spółki, wtedy dochód pochodzący z bezpośredniego użytkowania, najmu lub korzystania w każdej innej formie z takiego upoważnienia do korzystania z majątku nieruchomego może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek nieruchomy jest położony.

5. Postanowienia ustępów 1, 3 i 4 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Artykuł  7

Zyski z przedsiębiorstw.

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowanie w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z uwzględnieniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu, włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w niniejszym artykule.

5. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

6. Przy stosowaniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

7. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie zostają naruszone przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł  8

Transport międzynarodowy.

1. Zyski pochodzące z eksploatacji statków lub samolotów w komunikacji międzynarodowej mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa żeglugowego znajduje się na pokładzie statku, uważa się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym leży port macierzysty statku, a jeśli nie ma portu macierzystego statku, w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

3. Zyski pochodzące z eksploatacji pojazdów szynowych lub drogowych w komunikacji międzynarodowej mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa, chyba że przedsiębiorstwo wykonuje te rodzaje działalności, o których mowa w niniejszym ustępie, w drugim Umawiającym się Państwie za pośrednictwem zakładu położonego w tym Państwie. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, wtedy stosuje się postanowienia artykułu 7.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 dotyczą również:

a) zysków pochodzących z eksploatacji wydzierżawionych statków, samolotów, pojazdów szynowych lub drogowych w komunikacji międzynarodowej;

b) zysków pochodzących z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej następującego sprzętu:

1) kontenerów w transporcie morskim, kolejowym, drogowym oraz lotniczym,

2) barek przewożonych na statkach barkowcach (Lighters-Aboard-Ship System) lub

3) każdego innego urządzenia pozostającego w związku z przewozem statkami, samolotami lub pojazdami szynowymi i drogowymi, niezależnie od tego, czy taki sprzęt stanowi własność przedsiębiorstwa, czy został wzięty w dzierżawę przez przedsiębiorstwo;

c) zysków pochodzących z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Artykuł  9

Przedsiębiorstwa powiązane.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo

b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i w tych wypadkach między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, wówczas zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

Artykuł  10

Dywidendy. ⁵

1. Dywidendy wypłacone przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swą siedzibę, lecz podatek tak wymierzony nie może przekroczyć:

a) 5% kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą jest spółka (z wyłączeniem spółki osobowej), która posiada bezpośrednio co najmniej 25% kapitału w spółce wypłacającej dywidendy;

b) 15% kwoty dywidend brutto we wszystkich innych przypadkach.

2. Jednakże tak długo, jak według fińskiego prawa podatkowego osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Finlandii jest uprawniona do zaliczenia podatku mającego związek z dywidendami wypłaconymi przez spółkę mającą siedzibę w Finlandii, stosuje się następujące postanowienia niniejszego ustępu zamiast postanowień ustępu 1:

Dywidendy wypłacone przez spółkę mającą siedzibę w Finlandii spółce mającej siedzibę w Polsce są zwolnione z fińskiego podatku od dywidend.

3. Postanowienia ustępów 1 i 2 nie naruszają opodatkowania spółki mającego związek z zyskami, z których dywidendy są wypłacane.

4. Określenie "dywidendy" użyte w niniejszym artykule oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach, nie będących roszczeniami wynikającymi z długów, jak również dochody pochodzące z innych udziałów w spółce, które na podstawie ustawodawstwa podatkowego tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji.

5. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód, korzystając ze stałej placówki, która jest w nim położona, i gdy udział, z którego tytułu wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

6. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem wypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub w wypadku, gdy udział, z którego tytułu dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w tym drugim Państwie, ani też obciążać zysku spółki podatkiem od nie wydzielonego zysku, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

Artykuł  11

Odsetki.

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

2. Określenie "odsetki" użyte w niniejszym artykule oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego, a także zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem udziału w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych, z obligacji i skryptów dłużnych, obejmując premie i nagrody mające związek z obligacjami lub skryptami dłużnymi. Należności z tytułu kar za zwłokę w zapłacie nie będą uważane za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

3. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód, korzystając ze stałej placówki, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, rzeczywiście należy do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

4. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone odsetki mające związek z roszczeniem wynikającym z długu przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W tym wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  12

Należności licencyjne.

1. Należności licencyjne pochodzące z Umawiającego się Państwa, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże należności licencyjne określone w ustępie 3 litera b) mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych należności. Właściwe władze Umawiających się Państw, w drodze wzajemnego porozumienia, ustalą sposób stosowania tego ograniczenia.

3. Określenie "należności licencyjne" użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania:

a) każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji;

b) każdego patentu, znaku towarowego, rozwiązania konstrukcyjnego lub modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo wyposażenia przemysłowego, handlowego czy naukowego i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należnośaci, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wolny zawód, korzystając ze stałej placówki położonej w tym Państwie, a prawa lub wartości majątkowe, z których tytułu wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście należą do takiego zakładu lub takiej stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy dłużnikiem jest to Państwo, jego instytucja prawa publicznego, jednostka terytorialna lub władza lokalna albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę; jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z którym powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i zakład sam pokrywa te należności, wówczas uważa się należności licencyjne za pochodzące z tego Umawiającego się Państwa, w którym położony jest zakład.

6. Jeżeli między dłużnikiem a wierzycielem lub między nimi a osobą trzecią istnieją szczególne stosunki i dlatego zapłacone opłaty licencyjne - mające związek z użytkowaniem prawem lub informacją, za które są płacone - przekraczają w stosunku do świadczenia podstawowego kwotę, którą dłużnik i wierzyciel umówiliby bez tych stosunków, wówczas postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatnio wymienionej kwoty. W takim wypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł  13

Zyski kapitałowe.

1. Zyski pochodzące z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego określonego w artykule 6 ustęp 2 albo z przeniesienia tytułu własności praw majątkowych określonych w artykule 6 ustęp 4 mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek ten jest położony.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą dysponuje osoba trudniąca się wykonywaniem wolnego zawodu, zamieszkała w Umawiającym się Państwie, łącznie z zyskami uzyskanymi z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego wymienionego w artykule 22 ustęp 3 mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek ruchomy, zgodnie ze wspomnianym artykułem, podlega opodatkowaniu.

3. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1 lub 2 mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł  14

Wolne zawody.

1. Dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że osoba ta dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania swojej działalności. Jeżeli dysponuje ona taką stałą placówką, wówczas dochody mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takim zakresie, w jakim mogą być przypisane tej stałej placówce.

2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, techników, inżynierów, architektów oraz dentystów.

Artykuł  15

Praca najemna.

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18 i 19 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz

b) wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Umawiającym się Państwie, oraz

c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu wynagrodzenia z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, samolotu, pojazdu szynowego lub drogowego w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Artykuł  16

Wynagrodzenia członków rad nadzorczych albo zarządzających.

Wynagrodzenia lub podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej albo radzie zarządzającej spółki lub w innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie.

Artykuł  17

Artyści i sportowcy.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody uzyskiwane przez artystów, na przykład artystów scenicznych, filmowych, radiowych lub telewizyjnych, jak też muzyków i sportowców, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym wykonują oni te czynności.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobistą działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 - może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1 dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, uzyskiwane przez osoby, które występują w ramach wymiany kulturalnej aprobowanej przez obydwa Umawiające się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoby te mają miejsce zamieszkania.

Artykuł  18

Renty i emerytury.

Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i inne podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniej pracy najemnej, wypłacane osobie zamieszkałej w Umawiającym się Państwie, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Artykuł  19

Funkcje publiczne.

1. 

a) Wynagrodzenie inne niż renta lub emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Jednakże wynagrodzenie takie może podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym Państwie, a osoba otrzymująca takie wynagrodzenie ma miejsce zamieszkania w tym drugim Państwie oraz osoba ta:

1) jest obywatelem tego Państwa lub

2) nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu świadczenia tych usług.

2. 

a) Jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez Umawiające się Państwo, jego instytucję prawa publicznego oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, taką instytucję oraz jednostkę terytorialną lub władzę lokalną jakiejkolwiek osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego Państwa, jego instytucji prawa publicznego oraz jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, może podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Jednakże takie renty lub emerytury mogą podlegać opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba je otrzymująca jest obywatelem tego Państwa i ma w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent lub emerytur, mających związek z usługami świadczonymi w związku z działalnością zarobkową Umawiającego się Państwa, jego instytucyji prawa publicznego lub terenowego organu administracji.

Artykuł  20

Studenci.

1. Należności otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, stypendystę lub, jeżeli chodzi o dziedzinę handlu, techniki, rolnictwa lub leśnictwa, przez praktykanta lub ucznia, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie dla kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego pierwszego Umawiającego się Państwa.

2. Student uniwersytetu lub innej instytucji szkolnictwa wyższego w Umawiającym się Państwie lub, jeżeli chodzi o dziedzinę handlu, techniki, rolnictwa lub leśnictwa, praktykant lub uczeń, który przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające 183 dni podczas danego roku kalendarzowego i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w pierwszym Umawiającym się Państwie, nie będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu w tym drugim Umawiającym się Państwie w zakresie wynagrodzenia uzyskanego za usługi świadczone w tym drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi te mają związek z jego studiami lub odbywaniem praktyki oraz jeżeli wynagrodzenie to stanowi zarobek konieczny do jego otrzymania się.

Artykuł  21

Inne nie wymienione przychody.

1. Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

2. Postanowień ustępu 1 nie stosuje się, jeżeli osoba uzyskująca dochód, mając miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie działalność zarobkową przez zakład w nim położony lub wolny zawód, korzystając ze stałej placówki w nim położonej, i gdy prawa lub dobra, z których tytułu wypłacany jest dochód, są rzeczywiście związane z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim wypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Artykuł  22

Opodatkowanie majątku.

1. Majątek nieruchomy określony w artykule 6 ustęp 2 lub prawa związane z tym majątkiem, o których mowa w artykule 6 ustęp 4, mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym taki majątek nieruchomy jest położony.

2. Majątek ruchomy stanowiący część majątku zakładu danego przedsiębiorstwa albo należący do stałej placówki służącej do wykonywania wolnego zawodu może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się ten zakład lub ta stała placówka.

3. Statki, samoloty, pojazdy szynowe lub drogowe, eksploatowane w komunikacji międzynarodowej, oraz majątek ruchomy służący do ich eksploatacji mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

4. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Artykuł  23 ⁶

Sposoby uniknięcia podwójnego opodatkowania.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga dochód lub posiada majątek, który - zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy - może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, wówczas - jeśli postanowienia ustępu 2 nie mają zastosowania - pierwsze wymienione Umawiające się Państwo zezwala na:

a) potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie,

b) potrącenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie.

Jednakże w każdym z obu wypadków potrącenie to nie może przekroczyć tej części podatku dochodowego lub podatku od majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem potrącenia i jaka odpowiednio przypada na dochód lub majątek, który w zależności od konkretnego wypadku może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, dywidendy wypłacone przez spółkę mającą siedzibę w Polsce spółce mającej siedzibę w Finlandii, która dysponuje bezpośrednio co najmniej 10% głosów w spółce wypłacającej dywidendy, są zwolnione z podatku fińskiego.

3. a) Dla celów ustępu 1, w przypadku stosowania przez Finlandię, przyjmuje się, że określenie «podatek dochodowy zapłacony w drugim Umawiającym się Państwie» obejmuje wszelkie kwoty, które miałyby zostać zapłacone zgodnie z niniejszą umową, jako podatki polskie za jakikolwiek rok, lecz nie zostały zapłacone z powodu ulgi podatkowej udzielonej przy określaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu lub zwolnienia od opodatkowania, lub obniżki podatku w odniesieniu od tego roku, zgodnie z:

1) przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym, przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyznającymi zwolnienie od podatku dochodowego osobom fizycznym z tytułu nabycia udziałów lub akcji polskiej spółki lub obligacji emitowanych przez taką spółkę, lub przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, przyznającymi zwolnienie od podatku dochodowego osobom prawnym z tytułu nabycia udziałów lub akcji polskiej spółki lub obligacji emitowanych przez taką spółkę (co może być zmieniane od czasu do czasu, jednakże bez naruszenia niniejszych ogólnych zasad), lub

2) wszelkimi innymi przepisami, które mogą być wprowadzone po podpisaniu umowy, przewidującymi ulgę podatkową udzielaną przy określaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu lub zwolnienie od opodatkowania, lub obniżkę podatku, co zostanie uzgodnione przez właściwe władze Umawiających się Państw jako posiadające istotnie podobny charakter (co może być zmieniane od czasu do czasu, jednakże bez naruszenia niniejszych ogólnych zasad),

b) Postanowienia punktu a) będą stosowane w okresie pierwszych pięciu lat obowiązywania tego punktu. Jednakże właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumieć się wzajemnie w celu określenia, czy ten okres zostanie przedłużony.

4. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem niniejszej umowy dochód lub majątek, będący własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, jest zwolniony z podatku w tym Państwie, wówczas to Państwo może jednak przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby wziąć pod uwagę dochód lub majątek zwolniony z opodatkowania.

Artykuł  24

Równe traktowanie.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa, niezależnie od tego, czy mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw, nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym w tych samych okolicznościazch są lub mogą być poddani obywatele tego drugiego Państwa.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w tym drugim Państwie bardziej niekorzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstwa tego drugiego Państwa prowadzącego taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek w celach podatkowych z uwagi na stan cywilny lub rodzinny, których udziela osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.

3. Z wyjątkiem wypadku stosowania postanowień artykułu 9, artykułu 11 ustęp 4 lub artykułu 12 ustęp 6 odsetki, należności licencyjne i inne koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie są odliczane przy określaniu podlegających opodatkowaniu zysków tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one płacone na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Umawiającym się Państwie. Podobnie długi przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, są odliczane przy określaniu podlegającego opodatkowaniu majątku tego przedsiębiorstwa na takich samych warunkach, jakby były one zaciągnięte wobec osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym pierwszym Umawiającym się Państwie.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał w całości lub częściowo, bezpośrednio lub pośrednio należy do osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Pańtwie lub jest kontrolowany przez taką osobę albo należy do wielu takich osób lub podlega ich kontroli, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego Umawiającego się Państwa.

5. 7  Postanowienia niniejszego artykułu, bez względu na postanowienia artykułu 2, mają zastosowanie do podatków każdego rodzaju, bez względu na ich rodzaj i nazwę. Postanowienie niniejsze nie może być interpretowane jako uniemożliwiające Polsce nałożenie opłat meldunkowych lub opłat za zezwolenie na utworzenie przedsiębiorstwa.

6. 8  (skreślony)

Artykuł  25

Procedura wzajemnego porozumiewania się.

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zdania, że czynności Państwa lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z niniejszą umową, wówczas może ona bez ujmy dla środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, w którym ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, lub jeżeli w danej sprawie mają zastosowanie postanowienia artykułu 24 ustęp 1 - właściwej władzy tego Umawiającego się Państwa, którego jest obywatelem. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności pociągającej za sobą podwyższenie opodatkowania, które jest niezgodne z niniejszą umową.

2. Jeżeli właściwa władza jednego Umawiającego się Państwa uzna zarzuty za uzasadnione, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, wówczas poczyni ona starania, aby wypadek ten uregulować w porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa tak, ażeby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową. Każde osiągnięte porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również wspólnie uzgodnić, w jaki sposób można zapobiec podwójnemu opodatkowaniu w wypadkach, które nie są uregulowane umową.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą w celu osiągnięcia porozumienia wskazanego w poprzednich ustępach kontaktować się ze sobą bezpośrenio. Jeżeli uzna się, że ustna wymiana poglądów ułatwi osiągnięcie porozumienia, powinna ona mieć miejsce w ramach komisji złożonej z przedstawicielami właściwych władz Umawiających się Państw.

5. Właściwe władze uregulują w drodze wspólnego odrębnego porozumienia sposoby stosowania niniejszej umowy, a w szczególności formalności, których powinny dopełnić osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, aby uzyskać w drugim Umawiającym się Państwie zwolnienie lub obniżenie opodatkowania dochodów wymienionych w artykułach 10, 11 i 12, pochodzących z tego drugiego Państwa.

Artykuł  26

Wymiana informacji.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje konieczne do wykonywania niniejszej umowy lub informacje dotyczące prawa wewnętrznego Umawiających się Państw co do podatków wymienionych w umowie w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które ono przewiduje, nie stoi w sprzeczności z umową. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie jak informacje uzyskane na podstawie prawa wewnętrznego tego Państwa i będą mogły być udzielane tylko osobom i władzom (w tym również sądom i organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem lub poborem albo ściąganiem podatków wymienionych w niniejszej umowie lub rozstrzygającym odwołania mające związek z tymi podatkami. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać te informacje tylko na wyżej wymienione cele. Mogą one udostępniać te informacje w postępowaniu sądowym i przy wydawaniu orzeczeń sądowych.

2. Ustęp 1 nie może być w żadnym wypadku interpretowany tak, jak gdyby zobowiązywał on jedno z Umawiających się Państw do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa;

b) udzielania danych, których ustalenie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa,

c) udzielania informacji, które ujawniałyby tajemnicę handlową, przemysłową lub zawodową albo tryb działalności przedsiębiorstwa lub których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (ordre public.)

Artykuł  27

Pracownicy dyplomatyczni i konsularni.

Przepisy niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych przysługujących pracownikom dyplomatycznym lub konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Artykuł  28

Rozszerzenie zakresu terytorialnego obowiązywania umowy.

1. Obowiązywanie niniejszej umowy może być rozszerzone albo w jej obecnym brzmieniu lub przy zastosowaniu koniecznych zmian na okręg alandzki, także jeżeli chodzi o podatek komunalny. Umawiające się Państwa określą i uzgodnią w notach, które zostaną wymienione w drodze dyplomatycznej, dzień wejścia w życie takiego rozszerzenia zakresu terytorialnego obowiązywania umowy, poprawki i warunki, jakie będą z nim związane, wraz z warunkami jego wypowiedzenia.

2. Jeżeli obydwa Umawiające się Państwa nie uzgodnią inaczej, wypowiedzenie niniejszej umowy przez jedno z tych Państw na podstawie postanowień artykułu 30 spowoduje - zgodnie z zasadami określonymi w tym artykule - zaprzestanie stosowania umowy w stosunku do okręgu alandzkiego, także jeżeli chodzi o podatek komunalny.

Artykuł  29

Wejście w życie.

1. Rządy Umawiających się Państw, przekażą sobie wzajemnie noty o tym, że wymagania określone w konstytucji, łącznie z ratyfikacją, niezbędne do wejścia w życie niniejszej umowy, zostały spełnione.

2. Niniejsza umowa wejdzie w życie po upływie 30 dni od daty tej z not, o których mowa w ustępie 1, która będzie notą późniejszą, a postanowienia umowy będą miały zastosowanie w obu Umawiających się Państwach, jak następuje:

a) jeżeli chodzi o podatki pobierane u źródła - w stosunku do dochodów uzyskanych w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym umowa weszła w życie;

b) jeżeli chodzi o inne podatki od dochodu oraz podatki od majątku - w stosunku do podatków należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym umowa weszła w życie.

Artykuł  30

Wypowiedzenie.

Niniejsza umowa pozostaje w mocy do chwili wypowiedzenia jej przez jedno z Umawiających się Państw. Każde z Umawiających się Państw może ją wypowiedzieć przez przekazanie w drodze dyplomatyacznej notyfikacji o wypowiedzeniu w terminie co najmniej sześciu miesięcy przez końcem każdego roku kalendarzowego, rozpoczynającego się po upływie pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszej umowy. W takim wypadku postanowienia umowy przestaną obowiązywać w obu Umawiających się Państwach, jak następuje:

a) jeżeli chodzi o podatki pobierane u źródła - w stosunku do dochodów uzyskanych w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu;

b) jeżeli chodzi o inne podatki od dochodu oraz podatki od majątku - w stosunku do podatków należnych za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Umowę niniejszą sporządzono w Helsinkach dnia 26 października 1977 roku w dwu egzemplarzach w języku angielskim.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 15 lutego 1979 roku.

1 Tytuł Umowy zmieniony przez art. I Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

* Z dniem 11 marca 2010 r. nin. umowa traci moc w zakresie uregulowanym Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisaną w Helsinkach dnia 8 czerwca 2009 r. (Dz.U.2010.37.205).

2 Preambuła zmieniona przez art. II Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

3 Art. 2 ust. 3 zmieniony przez art. III Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

4 Art. 3 ust. 1 lit. a) zmieniona przez art. IV Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

5 Art. 10 zmieniony przez art. V Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

6 Art. 23 zmieniony przez art. VI Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

7 Art. 24 ust. 5 zmieniony przez art. VII Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

8 Art. 24 ust. 6 skreślony przez art. VII Protokołu z dnia 28 kwietnia 1994 r. (Dz.U.95.106.517) zmieniającego nin. Umowę z dniem 21 stycznia 1995 r.

• Identyfikator: Dz.U.1979.12.84
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Finlandia-Polska. Umowa w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Helsinki.1977.10.26.
• Data aktu: 26/10/1977
• Data ogłoszenia: 08/06/1979
• Data wejścia w życie: 30/03/1979