Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 29 grudnia 1964 r.

w sprawie kart podatkowych dla drobnych rzemieślników.

Na podstawie art. 11 i art. 12 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452, z 1959 r. Nr 11, poz. 61, z 1960 r. Nr 51, poz. 300 i z 1961 r. Nr 33, poz. 166) oraz art. 3, art. 76 ust. 3 i art. 101 ust. 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 11, poz. 60) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Na wniosek podatnika podatki obrotowy i dochodowy pobiera się ryczałtowo w formie opłaty za kartę podatkową od osób wykonujących rzemiosła (działalność objętą zakresem przedmiotowym rzemiosł), wymienione w tabeli stanowiącej załącznik do niniejszego rozporządzenia, w miejscowościach oraz rodzajach świadczeń wymienionych w tej tabeli, jeżeli osoby te:

1) posiadają zezwolenie, a jeżeli w myśl obowiązujących przepisów na wykonywane rzemiosło (działalność objętą zakresem przedmiotowym rzemiosła) nie jest wymagane zezwolenie - posiadają kartę rzemieślniczą i wykonują rzemiosło (działalność objętą zakresem przedmiotowym rzemiosła) w ramach posiadanego uprawnienia przemysłowego (zezwolenia lub karty rzemieślniczej);

2) prowadzą zakłady rzemieślnicze przy zatrudnieniu nie przekraczającym stanu zatrudnienia określonego w wymienionej tabeli dla danego rzemiosła (zakresu przedmiotowego rzemiosła i rodzaju świadczeń) dla miejscowości, w której jest prowadzony zakład rzemieślniczy; do stanu zatrudnienia nie wlicza się małżonka oraz uczniów w liczbie nie większej niż 3, zatrudnionych na podstawie pisemnej umowy o naukę, zarejestrowanej w izbie rzemieślniczej;

3) nie utrzymują poza obejściem, w którym mieści się zakład rzemieślniczy, odrębnych stałych miejsc sprzedaży; w zakładzie mogą być sprzedawane tylko wyroby własnej produkcji; zastrzeżenie to nie dotyczy wyrobów obcej produkcji, jeżeli stanowią one niezbędny dodatek do gotowego i związanego z wykonywanym rzemiosłem wyrobu własnej produkcji;

4) nie korzystają przy wykonywaniu rzemiosła zarówno z usług osób nie zatrudnionych w zakładzie rzemieślniczym, jak i z usług innych zakładów rzemieślniczych lub przedsiębiorstw; nie wyłącza jednak prawa opłacania podatku w formie karty podatkowej korzystanie z usług:

a) zakładów cholewkarskich przez zakłady szewskie,

b) zakładów kołodziejskich przez zakłady kowalskie,

c) zakładów stolarskich przez zakłady tapicerskie i odwrotnie,

d) zakładów szklarskich przez zakłady stolarskie,

e) zakładów blacharskich, brązowniczych, elektromechanicznych, galwanizatorskich, odlewniczych, ślusarskich w zakresie spawalnictwa i tokarstwa w metalu oraz zakładów tokarstwa w drewnie przez inne zakłady rzemieślnicze, w zakresie wykonywania usług, których rzemieślnik przyjmujący zlecenie nie może wykonać we własnym zakładzie rzemieślniczym,

f) pozostałych zakładów rzemieślniczych pokrewnych branż, o ile świadczenia w zakresie korzystania z usług tych pozostałych zakładów są niewielkie i łącznie nie przekraczają 5% rocznego obrotu zakładu rzemieślniczego, zlecającego wykonanie usług;

5) nie wykonują innych świadczeń podlegających podatkowi obrotowemu; zastrzeżenie to dotyczy również członków ich rodziny, których dochody z mocy przepisów o podatku dochodowym podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodem tych osób; nie wyłącza jednak prawa opłacania podatków w formie karty podatkowej wykonywanie przez małżonka we własnym imieniu świadczeń podlegających opodatkowaniu podatkami obrotowym i dochodowym w formie karty podatkowej lub w formie ryczałtu.

2. Przepis ust. 1 pkt 1 nie ma zastosowania do podatników rozpoczynających działalność gospodarczą, wymagającą posiadania tylko karty rzemieślniczej, którzy jej nie posiadają, lecz w okresie pół roku od rozpoczęcia działalności gospodarczej przedstawią ją organowi finansowemu. W tym zakresie podatnicy ci są obowiązani uiszczać opłatę za kartą podatkową podwyższoną o 10%. Obowiązek uiszczania podwyższonej opłaty za kartę podatkową ustaje z końcem miesiąca, w którym zostanie przedstawiona organowi finansowemu karta rzemieślnicza. Jeżeli podatnik nie przedstawi karty rzemieślniczej w powyższym terminie, traci prawo do korzystania z karty podatkowej od dnia pierwszego następnego miesiąca po upływie tego terminu. W indywidualnych, szczególnie uzasadnionych wypadkach, na wniosek podatnika i za zgodą właściwego do spraw przemysłu organu prezydium powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) rady narodowej, termin do przedstawienia uprawnienia może być przedłużony o dalsze pół roku.

3. Przepisy rozporządzenia mają również zastosowanie w wypadkach, gdy zakład rzemieślniczy jest prowadzony przez dwie osoby, pod warunkiem że jest on prowadzony na podstawie uprawnienia wymieniającego obydwóch wspólników i nie zatrudnia ani pracownika najemnego, ani członka rodziny, nie licząc małżonków wspólników. Wysokość opłaty za kartę podatkową ustala się w tych wypadkach w kwocie podwójnej przewidzianej dla zakładu nie zatrudniającego ani pracownika najemnego, ani członka rodziny.

4. Zatrudnionego w zakładzie rzemieślniczym w charakterze czeladnika jednego z wyszkolonych w tym zakładzie uczniów nie uważa się przez okres pierwszych 12 miesięcy po złożeniu przez tego ucznia egzaminu czeladniczego za pracownika najemnego, a traktuje się go jako ucznia, jeżeli zakład jest prowadzony przy zatrudnieniu nie więcej niż jednego pracownika najemnego i nie zmienił w istotnym stopniu rodzaju wykonywanych świadczeń, a w szczególności jeżeli nie przeszedł ze świadczenia usług na produkcję towarową. O zatrudnieniu w charakterze czeladnika wyszkolonego ucznia podatnik jest obowiązany zawiadomić organ finansowy w terminie 7 dni, licząc od dnia zatrudnienia, dołączając jednocześnie dowód stwierdzający datę złożenia przez tego ucznia egzaminu czeladniczego.

5. W usługowych zakładach rzemieślniczych, wykonujących usługi dla ludności bądź dla rolnictwa, ulga podatkowa z tytułu szkolenia uczniów, o której mowa w ust. 4, przysługuje na dwóch uczniów, wyszkolonych i zatrudnionych w danym zakładzie, jeżeli zakład ten jest prowadzony bez zatrudnienia innych, poza tymi wyszkolonymi uczniami, pracowników najemnych. Przepis ust. 4 co do zawiadomienia o zatrudnieniu i co do udowodnienia wyszkolenia stosuje się odpowiednio.

6. Jeżeli umowa o naukę zawodu zawarta została z młodocianymi, ulgi podatkowe z tytułu szkolenia uczniów w usługowych zakładach rzemieślniczych, wykonujących usługi dla ludności bądź dla rolnictwa, określone w ust. 5, przysługują przez okres pierwszych 24 miesięcy po złożeniu przez ucznia egzaminu czeladniczego.

7. Za usługowe zakłady wykonujące świadczenia usług dla ludności bądź dla rolnictwa w rozumieniu ust. 5 i 6 uważa się zakłady, w których łączny obrót osiągnięty z tych usług wynosi co najmniej 50% w miejscowościach do 10 tysięcy mieszkańców, a w pozostałych miejscowościach - co najmniej 60% ogólnego obrotu.

8. Na terenach wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 prezydia właściwych wojewódzkich rad narodowych mogą dla niektórych rodzajów (zakresu przedmiotowego) rzemiosł, szczególnie deficytowych pod względem usług, obniżać w drodze uchwały procenty obrotu z usług, określone w ust. 7, nie więcej jednak niż o liczbę 10.

9. Za członków rodziny uważa się małoletnie dzieci: własne, przysposobione, obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie, małoletnich pasierbów, jak również pozostających z podatnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym rodziców podatnika i rodziców jego małżonka, jeżeli zostali uznani za inwalidów lub utracili zdolność zarobkowania w stopniu odpowiadającym co najmniej III grupie inwalidów albo przekroczyli 60 lat, jeżeli chodzi o mężczyzn, a 55 lat, jeżeli chodzi o kobiety. Przepis § 4 ust. 3 ma odpowiednie zastosowanie.

§ 2. Karta podatkowa obejmuje należność podatkową ze źródła przychodów, na które uzyskano kartę. Jeżeli podatnik osiąga dochody z innych źródeł przychodów podlegających tylko podatkowi dochodowemu, dochody te podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych; do dochodu osiąganego z tych innych źródeł stosuje się skalę podatkową odpowiadającą dochodowi osiągniętemu ze wszystkich źródeł przychodów (łącznie z nadwyżką ze źródła objętego kartą podatkową).

§ 3. Opłaty za karty podatkowe ustala się w tabeli opłat, stanowiącej załącznik do rozporządzenia.

§  4.

1. Opłaty za karty podatkowe określone w tabeli obniża się:

1) o 20% dla osób prowadzących zakłady rzemieślnicze na terenie:

a) województw: białostockiego, koszalińskiego, olsztyńskiego, szczecińskiego, wrocławskiego i zielonogórskiego,

b) powiatów: elbląskiego, kwidzyńskiego, lęborskiego, malborskiego i sztumskiego województwa gdańskiego,

c) powiatów: brzeskiego, głubczyckiego, grodkowskiego, kluczborskiego, namysłowskiego, nyskiego, oleskiego, prudnickiego i strzeleckiego województwa opolskiego,

d) powiatu trzcianeckiego województwa poznańskiego,

e) powiatów: leskiego, sanockiego i ustrzyckiego województwa rzeszowskiego;

2) o 20% dla osób, które ukończyły do dnia 1 stycznia roku podatkowego 60 lat życia, oraz dla inwalidów lub innych osób, które utraciły zdolność zarobkowania w stopniu odpowiadającym co najmniej III grupie inwalidów.

2. Organ finansowy - po zasięgnięciu opinii komisji podatkowej - może ustalić obniżkę w wysokości do 50% opłaty za kartę podatkową:

1) w zasługujących na szczególne uwzględnienie wypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2;

2) w wypadkach, gdy ze względu na rozmiar działalności gospodarczej podatnika, znacznie odbiegający od rozmiaru przeciętnej tego rodzaju działalności, opłata za kartę podatkową byłaby dla podatnika oczywiście za wysoka.

3. Utratę zdolności zarobkowania należy udowodnić orzeczeniem komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia.

§  5.

1. Liczbę mieszkańców i charakter miejscowości określonych w tabeli przyjmuje się według stanu w dniu 1 stycznia roku podatkowego. Za mieszkańców uważa się osoby zameldowane na pobyt stały.

2. Jeżeli zakład rzemieślniczy wykonuje różne rzemiosła (zakresy przedmiotowe rzemiosła), dla których przewidziane są w tabeli różne wysokości opłaty za kartę podatkową, opłatę za kartę podatkową pobiera się w wysokości właściwej dla rzemiosła (zakresu przedmiotowego rzemiosła), dla którego jest ustalona wyższa opłata.

3. Nie wyłącza prawa do opłacania podatków obrotowego i dochodowego w formie karty podatkowej wykonywanie przez podatnika usług dla ludności i dla rolnictwa w szerszym zakresie branżowym od wymienionego w tabeli, jeżeli ta dodatkowa działalność usługowa jest uboczną, wchodzi w zakres przedmiotowy wykonywanego rzemiosła, podatnik posiada uprawnienie do jej wykonywania (§ 1 ust. 1 pkt 1), zgłosił ją w deklaracji (§ 7 ust. 1) lub w zawiadomieniu i wykonuje ją w miejscowościach na terenie gromad lub w osiedlach i miastach o liczbie do 20.000 mieszkańców.

4. Jeżeli zakład rzemieślniczy i miejsce zamieszkania podatnika znajdują się w różnych miejscowościach, opłatę za kartę podatkową pobiera się:

1) od podatników prowadzących usługowe zakłady rzemieślnicze - w wysokości właściwej dla miejscowości, w której znajduje się zakład rzemieślniczy,

2) od podatników prowadzących produkcyjne zakłady rzemieślnicze - w wysokości właściwej dla miejscowości, dla której jest ustalona wyższa opłata za kartę; jeżeli jedna z tych miejscowości nie jest objęta tabelą opłat za karty podatkowe, podatnikowi nie przysługuje prawo opłacania podatków obrotowego i dochodowego w tej formie.

§  6.

1. Osoby opłacające podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej nie są obowiązane do uiszczania opłat związanych ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego, określonych w przepisach o postępowaniu podatkowym.

2. Podatnicy opłacający podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej wolni są od przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym i zobowiązaniach podatkowych obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg podatkowych, składania zeznań podatkowych, miesięcznych deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek miesięcznych na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci obowiązani są do wydawania zgodnie z przepisami o postępowaniu podatkowym rachunków stwierdzających sprzedaż wyrobów lub wykonanie świadczenia usług oraz do przechowywania kopii tych rachunków.

§  7.

1. Podatnicy wykonujący działalność podlegającą opodatkowaniu w formie karty podatkowej opłacają podatki obrotowy i dochodowy w tej formie, jeżeli złożą organowi finansowemu właściwemu według miejsca położenia zakładu rzemieślniczego wniosek zawarty w deklaracji, według ustalonego wzoru, w terminie do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy. Osoby, które rozpoczynają taką działalność w ciągu roku podatkowego, obowiązane są do złożenia wniosku przed rozpoczęciem tej działalności Złożenie wniosku jest równoznaczne ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego w zakresie objętym wnioskiem.

2. Przy składaniu wniosku (ust. 1) podatnik obowiązany jest okazać organowi finansowemu kartę rzemieślniczą, a w razie istnienia obowiązku posiadania zezwolenia, obowiązany jest okazać właściwe zezwolenie na wykonywanie zgłoszonego rzemiosła (zakresu przedmiotowego rzemiosła). Do wniosku stosuje się tryb przewidziany w przepisach o postępowaniu podatkowym dla deklaracji składanych w związku ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego. Organ finansowy bezzwłocznie po otrzymaniu wniosku, a w razie nasuwających się wątpliwości co do przysługującego podatnikowi prawa korzystania z karty podatkowej - w terminie nie przekraczającym 1 miesiąca - wydaje kartę podatkową lub w razie stwierdzenia braku warunków do opłacania podatków w formie karty podatkowej decyzję o odmowie wydania karty.

3. Podatnicy, którzy nie złożą deklaracji w terminie określonym w ust. 1, opłacają podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ustalonych w obowiązujących przepisach; w zakresie obowiązku i sposobu prowadzenia ksiąg podatkowych stosuje się przepisy o tych księgach.

§  8.

1. Od decyzji odmawiającej wydania karty podatkowej lub ustalającej opłatę za kartę podatkową w kwocie wyższej, niż zadeklarował podatnik, przysługuje podatnikowi prawo wniesienia odwołania w terminie dwutygodniowym.

2. Odwołanie podlega rozpatrzeniu przez kierownika organu finansowego pierwszej instancji po zasięgnięciu opinii komisji podatkowej, działającej przy udziale przedstawiciela właściwego cechu oraz w obecności podatnika. Jeżeli podatnik na wezwanie nie zgłosi się, odwołanie może być rozpatrzone w jego nieobecności.

3. Od decyzji wydanej w trybie określonym w ust. 2 przysługuje podatnikowi w terminie dwutygodniowym prawo zrzeczenia się karty podatkowej lub żądania, aby jego odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji. W razie niezrzeczenia się karty podatkowej i niewniesienia w terminie żądania, aby odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji - decyzja kierownika organu finansowego pierwszej instancji staje się ostateczną.

4. W razie zrzeczenia się karty podatkowej (ust. 3) powstaje obowiązek opłacania podatków obrotowego i dochodowego na zasadach ogólnych, a jeżeli podatnik w terminie określonym w ust. 3 zgłosi wniosek o zaliczenie do ryczałtu, może być zastosowane opodatkowanie w formie ryczałtu. W razie niezgłoszenia wniosku o zaliczenie do ryczałtu obowiązek prowadzenia ksiąg powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po zrzeczeniu się karty podatkowej.

5. W razie zgłoszenia żądania, aby odwołanie zostało rozpatrzone przez organ finansowy drugiej instancji, odwołanie to podlega rozpatrzeniu na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym dla załatwiania odwołań.

§  9.

1. Opłata za kartę podatkową płatna jest bądź jednorazowo przy uzyskaniu karty podatkowej, bądź w ratach kwartalnych, płatnych bez wezwania organu finansowego, z góry za dany kwartał, w terminie do dnia 7 pierwszego miesiąca danego kwartału, bądź w ratach miesięcznych, płatnych bez wezwania organu finansowego, w terminie do dnia 7 każdego miesiąca za miesiąc ubiegły.

2. W razie uzasadnionej czasowej przerwy w wykonywaniu świadczeń, na które uzyskano kartę podatkową, spowodowanej szczególnymi okolicznościami, np. dłuższą chorobą, wypoczynkiem, powołaniem na ćwiczenia wojskowe - trwającej nieprzerwanie co najmniej 15 dni - nie pobiera się opłaty za kartę podatkową za pełny okres trwania przerwy, w wysokości po 1/30 miesięcznej raty z tytułu tej opłaty za każdy dzień przerwy; warunkiem zastosowania tego przepisu jest zgłoszenie przerwy przez podatnika w terminie 7 dni po powstaniu okoliczności powodującej przerwę.

3. W razie rozpoczęcia w ciągu roku wykonywania świadczeń, na które uzyskano kartę podatkową, obowiązek zapłacenia pełnej ustalonej miesięcznej raty za kartę podatkową powstaje poczynając od miesiąca, w którym rozpoczęto wykonywanie świadczeń.

4. W razie zaprzestania w ciągu roku wykonywania świadczeń, na które uzyskano kartę podatkową, zgłoszonego w trybie przewidzianym w przepisach o postępowaniu podatkowym, nie pobiera się miesięcznych rat za czas od miesiąca następnego po zaprzestaniu wykonywania świadczeń.

§ 10. Podatnicy, którzy uzyskali karty podatkowe, obowiązani są zawiadamiać właściwy organ finansowy w terminie 7 dni o zmianach, jakie powstały w stosunku do stanu faktycznego podanego w deklaracji:

1) które powodują utratę warunków do opłacania podatków w formie karty podatkowej (§ 1);

2) które nie powodują następstw określonych w pkt 1, lecz mają wpływ na wysokość opłaty za kartę podatkową (zmiany w stanie zatrudnienia, zmiany miejsca wykonywania świadczeń oraz zmiany rodzaju wykonywanych świadczeń).

§  11.

1. Podatnicy opłacający podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej zostaną wyłączeni z grupy osób opłacających podatki w tej formie na podstawie decyzji właściwego organu finansowego i opłacać będą podatki obrotowy i dochodowy na zasadach ogólnych:

1) za cześć roku podatkowego - w razie zawiadomienia (§ 10) o utracie warunków do opłacania podatków w formie karty podatkowej; w tym wypadku wyłączenie obejmuje cześć roku podatkowego, poczynając od miesiąca, w którym powstały wymienione okoliczności;

2) za cały rok podatkowy - w razie:

a) stwierdzenia przez organ finansowy istotnej niezgodności ze stanem faktycznym danych zawartych w deklaracji (§ 7) lub w zawiadomieniu (§ 5 ust. 3 i § 10) lub stwierdzenia, że podatnik nie przestrzega przepisów w zakresie wydawania rachunków i przechowywania ich kopii (§ 6),

b) niezawiadomienia organu finansowego o utracie warunków do opłacania podatków w formie karty podatkowej lub niezawiadomienia o zwiększeniu stanu zatrudnienia, o zmianie miejsca wykonywania świadczeń i o zmianie rodzaju wykonywanych świadczeń, powodujących wyższą opłatę za kartą podatkową (§ 10),

c) osiągnięcia obrotu niemożliwego do uzyskania w warunkach dopuszczających opłacanie podatków w formie karty podatkowej.

2. Do podatników, o których mowa w ust. 1 pkt 1, za pozostałą część roku może być zastosowane opodatkowanie podatkami obrotowym i dochodowym w formie ryczałtu, jeżeli wykonują rzemiosło w warunkach uprawniających do korzystania z ryczałtu i w terminie określonym w § 10 zgłoszą wniosek o zaliczenie do ryczałtu.

3. Organ finansowy orzeka o utracie prawa do opłacania podatków w formie karty podatkowej na podstawie materiału dowodowego. W wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 lit. c) organ finansowy obowiązany jest uprzednio zasięgać opinii komisji podatkowej.

4. W razie wyłączenia podatnika z grupy osób opłacających podatki w formie karty podatkowej za część roku podatkowego (ust. 1 pkt 1) za podstawę do ustalenia podatku dochodowego za okres nie objęty kartą podatkową przyjmuje się dochód osiągnięty w tym okresie i stosuje się do niego stopę podatku odpowiadającą dochodowi obliczonemu w stosunku rocznym.

5. W wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) wyłączenie podatnika z grupy osób opłacających podatek w formie karty podatkowej i opodatkowanie podatkami obrotowym i dochodowym na innych zasadach w myśl obowiązujących przepisów następuje niezależnie od odpowiedzialności na podstawie przepisów ustawy karnej skarbowej.

6. W wypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 kwoty wpłacone na poczet opłaty za kartę podatkową zalicza się na opłatę związaną ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz na podatki obrotowy i dochodowy za dany rok podatkowy.

7. W razie wyłączenia z grupy osób opłacających podatki w formie kart podatkowych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obowiązek uiszczenia opłaty związanej ze zgłoszeniem obowiązku podatkowego oraz założenia właściwych ksiąg podatkowych powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały utracone warunki do opłacania karty podatkowej, a w wypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c) - od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została doręczona decyzja o wyłączeniu.

§  12.

1. Zmiana wysokości opłaty za kartę podatkową następuje w razie zawiadomienia o zmianie w stanie zatrudnienia, o zmianie miejsca wykonywania świadczeń lub o zmianie rodzaju wykonywanych świadczeń, powodujących wyższą lub niższą opłatę, poczynając od miesiąca, w którym miały miejsce okoliczności uzasadniające zmianę.

2. Decyzja zmieniająca wysokość opłaty za kartę podatkową powinna zawierać datę, od której następuje zmiana.

§ 13. Od decyzji wyłączającej podatnika z grupy osób opłacających podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej oraz od decyzji zmieniającej wysokość opłaty za kartę podatkową podatnik może w terminie dwutygodniowym złożyć odwołanie, które podlega rozpatrzeniu na zasadach przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym.

§ 14. Tracą moc:

1) przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 1960 r. w sprawie kart podatkowych dla drobnych rzemieślników (Dz. U. z 1961 r. Nr 1, poz. 2 i z 1963 r. Nr 1, poz. 7);

2) przepis § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 marca 1964 r. w sprawie ulg podatkowych dla niektórych zakładów rzemieślniczych szkolących uczniów (Dz. U. Nr 13, poz. 77).

§ 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie do przychodów osiąganych, poczynając od roku podatkowego 1965.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK

Tabela wysokości rocznych opłat za karty podatkowe.

(w złotych)

grafika

• Identyfikator: Dz.U.1965.4.14
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Karty podatkowe dla drobnych rzemieślników.
• Data aktu: 29/12/1964
• Data ogłoszenia: 16/01/1965
• Data wejścia w życie: 16/01/1965