Uposażenie pracowników instytutów naukowo-badawczych.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 13 września 1961 r.

w sprawie uposażenia pracowników instytutów naukowo-badawczych.

Na podstawie art. 19, 26 i 29 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 12, poz. 60) oraz art. 15 i 39 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. o uposażeniu pracowników państwowych (Dz. U. Nr 7, poz. 39) zarządza się, co następuje:

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa:

1) o ustawie bez bliższego określenia - oznacza to ustawę z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 12, poz. 60),

2) o "stopniu naukowym" oraz "tytule naukowym" - oznacza to stopnie i tytuły naukowe określone w art. 77, 94, 144 ust. 2 i 3 i art. 146 ust. 2 ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz. U. Nr 68, poz. 336) oraz w art. 30 i 31 ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 12, poz. 60).

§  2.

1. Przepisy rozporządzenia mają zastosowanie do pracowników instytutów naukowo-badawczych tworzonych na podstawie ustawy, zwanych dalej "instytutami".

2. Właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac może zastosować przepisy rozporządzenia do instytucji o charakterze naukowo-badawczym tworzonych na podstawie odrębnych przepisów.

3. 1 Przepisy rozporządzenia w zakresie tworzenia i podziału funduszu premiowego oraz funduszu nagród mają zastosowanie do wszystkich jednostek badawczych.

4. 2 Decyzje o zastosowaniu przepisu ust. 3 do placówek naukowo-badawczych Polskiej Akademii Nauk, w których pracownicy wynagradzani są według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 1961 r. w sprawie uposażenia pracowników szkół wyższych, Polskiej Akademii Nauk i jej placówek naukowych (Dz. U. Nr 43, poz. 225), podejmuje Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac na wniosek Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk.

Rozdział  II

Pracownicy naukowi.

§ 3. Pracownikami naukowymi w rozumieniu przepisów rozporządzenia są osoby powołane na stanowiska samodzielnych pracowników nauki, samodzielnych pracowników naukowo-badawczych i pomocniczych pracowników naukowo-badawczych na zasadach i w trybie określonych ustawą.

§  4.

1. Samodzielni pracownicy nauki i samodzielni pracownicy naukowo-badawczy otrzymują miesięczne uposażenie zasadnicze w wysokości od 3.200 do 4.500 zł.

2. Wysokość uposażenia pracowników, o których mowa w ust. 1, ustala właściwy minister na wniosek dyrektora instytutu. Przy ustalaniu wysokości uposażenia należy brać pod uwagę indywidualne kwalifikacje pracownika, dotychczasowy dorobek naukowy i badawczy oraz posiadany tytuł naukowy.

§  5.

1. Samodzielni pracownicy nauki i samodzielni pracownicy naukowo-badawczy otrzymują dodatek za wysługę lat w wysokości 5% uposażenia zasadniczego za każde 5 lat pracy na stanowisku samodzielnego pracownika nauki lub samodzielnego pracownika naukowo-badawczego, z tym że dodatek ten nie może być wyższy niż 15% uposażenia zasadniczego.

2. Szczegółowe zasady zaliczania lat pracy do okresu pracy wymaganego do nabycia uprawnień do dodatku za wysługę lat określi Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.

3. Dodatek za wysługę lat przysługuje tylko na jednym stanowisku etatowym w instytucie stanowiącym główne miejsce zatrudnienia pracownika.

§  6.

1. Pracownik naukowy zatrudniony za zezwoleniem wydanym we właściwym trybie na drugim stanowisku w instytucie jako dodatkowym miejscu pracy otrzymuje wynagrodzenie zryczałtowane w wysokości nie przekraczającej 100% uposażenia zasadniczego odpowiadającego jego stanowisku w dodatkowym miejscu pracy. Wysokość tego wynagrodzenia ustala właściwy minister w zależności od rozmiaru i rodzaju obowiązków pracownika.

2. Osoby pełniące funkcje w administracji państwowej otrzymują, poza uposażeniem przysługującym na zajmowanym stanowisku w administracji państwowej, z tytułu pracy w instytucie wynagrodzenie zryczałtowane w wysokości nie przekraczającej 100% uposażenia zasadniczego odpowiadającego zajmowanemu stanowisku w instytucie.

3. Za wykonywanie:

- pracy naukowo-badawczej lub naukowo-usługowej w gospodarstwie pomocniczym i pracy opłacanej ze środków specjalnych instytutu - na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

- pracy leczniczo-usługowej w klinikach instytutu w wymiarze nie wyższym niż 2 godziny dziennie oraz obowiązkowych dyżurów lekarskich,

- pracy w kolegiach redakcyjnych,

- ekspertyz sądowych i badań histopatologicznych,

- pracy na podstawie umów wydawniczych i umów o dzieło,

pracownicy naukowi pobierają wynagrodzenie według zasad ogólnie obowiązujących przy wynagradzaniu tych prac, z tym że suma wynagrodzeń za pracę w gospodarstwie pomocniczym lub za pracę opłacaną ze środków specjalnych instytutu nie może przekroczyć 60% uposażenia zasadniczego pracownika w stosunku rocznym; ograniczenie to nie dotyczy ekspertyz sądowych i badań histopatologicznych.

4. Zasady wynagradzania pracy w gospodarstwach pomocniczych i pracy opłacanej ze środków specjalnych określą właściwi ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac.

5. 3 W instytutach, które po dniu 1 stycznia 1971 r. zmienią formę gospodarki finansowej, a przed zmianą prowadziły gospodarstwa pomocnicze lub posiadały środki specjalne, pracownicy naukowi mogą w uzasadnionych wypadkach związanych z realizacją prac szczególnie pilnych i ważnych dla gospodarki narodowej, wykonywanych poza obowiązkowym wymiarem czasu pracy, pobierać wynagrodzenie na zasadach określonych w ust. 3 za prace w gospodarstwach pomocniczych i opłacanych ze środków specjalnych.

§  7.

1. Pomocniczy pracownicy naukowo-badawczy otrzymują miesięczne uposażenie zasadnicze w wysokości:

adiunkt naukowo-badawczy 2.600-3.200 zł

starszy asystent naukowo-badawczy 2.100-2.600 zł

asystent naukowo-badawczy po pierwszym roku pracy zawodowej 1.500-2.100 zł.

2. Asystent naukowo-badawczy w pierwszym roku pracy zawodowej otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.500 zł miesięcznie.

3. Zaszeregowania pomocniczego pracownika naukowo-badawczego do stawki płac określonej w ust. 1 dokonuje dyrektor instytutu biorąc pod uwagę indywidualne kwalifikacje i dotychczasowy dorobek naukowo-badawczy pracownika.

§  8.

1. Uposażenie wymienione w §§ 4 i 7 przysługuje pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy.

2. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługuje uposażenie zasadnicze w wysokości zależnej od wymiaru czasu pracy, obliczone od stawki określonej w § 4 lub § 7.

§  9.

1. Pracownicy naukowi otrzymują miesięczny dodatek za posiadanie stopnia naukowego w wysokości:

1) posiadający stopień doktora - 300 zł,

2) posiadający stopień docenta - 600 zł.

2. Dodatek określony w ust. 1 przysługuje od dnia pierwszego najbliższego miesiąca po podjęciu uchwały o nadaniu stopnia, z tym że wypłata następuje po zatwierdzeniu uchwały, jeżeli zatwierdzenie jest wymagane na podstawie odrębnych przepisów.

3. Właściwy minister może przyznać dodatek w wysokości 600 zł miesięcznie samodzielnemu pracownikowi nauki posiadającemu tytuł profesora zwyczajnego lub profesora nadzwyczajnego, mimo że nie posiada stopnia naukowego.

4. W przypadku zbiegu uprawnień do dwóch dodatków przysługuje dodatek wyższy.

§  10.

1. Pracownikom naukowym pełniącym niżej wymienione funkcje przyznaje się dodatek za kierownictwo w wysokości:

miesięcznie złotych

- dyrektor instytutu 1.000 - 2.000

- zastępca dyrektora do spraw naukowo-badawczych, kierownik oddziału zamiejscowego

800 - 1.400

- kierownik zakładu 600 - 1.000

- kierownik pracowni, kierownik laboratorium 400 - 800

2. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej określi w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, które stanowiska kierownicze w instytutach medycznych są równorzędne ze stanowiskami wymienionymi w ust. 1.

3. Wysokość stawek dodatku za kierownictwo obowiązujących w danym instytucie ustala w ramach kwot określonych w ust. 1 właściwy minister.

4. Dyrektor instytutu może przyznać kierownikowi grupy problemowej, jeżeli nie pobiera on dodatku za kierownictwo z innego tytułu, dodatek za kierowanie tą grupą w wysokości przewidzianej dla kierownika pracowni.

5. W razie niepełnienia przez okres 3 miesięcy funkcji, o których mowa w ust. 1, o wstrzymaniu lub dalszej wypłacie dodatku decyduje:

1) w stosunku do dyrektora instytutu i jego zastępcy - właściwy minister,

2) w stosunku do pozostałych pracowników - dyrektor instytutu.

6. Samodzielnym pracownikom nauki zajmującym jedno stanowisko etatowe - promotorom prac doktorskich przysługuje dodatkowe wynagrodzenie w wysokości po 200 zł miesięcznie za kierowanie pracą trzeciej i każdej następnej osoby, łącznie nie więcej niż za pięć osób. Samodzielnym pracownikom nauki zajmującym dodatkowe stanowisko wynagrodzenie to przysługuje za kierowanie pracą piątej i każdej następnej osoby, łącznie na obu stanowiskach za kierowanie pracą nie więcej niż trzech osób. Wynagrodzenie za kierowanie pracą doktorską poszczególnej osoby nie może być wypłacane dłużej niż przez okres trzech lat, licząc od dnia otwarcia przewodu.

€§ 11.[]  ⁴ (skreślony).

Rozdział  III

Pracownicy inżynieryjno-techniczni i inni równorzędni oraz pracownicy administracyjni i fizyczni pracownicy obsługi.

§  12.

1. Ustala się:

1) tabele stanowisk, kwalifikacji i uposażenia zasadniczego pracowników inżynieryjno-technicznych i innych równorzędnych, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabele stanowisk, kwalifikacji i uposażenia pracowników administracyjnych i fizycznych pracowników obsługi, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. O zastosowaniu w instytucie jednej z trzech tabel płac określonych w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia decyduje właściwy minister w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, z tym że tabela "A" w części dotyczącej pracowników inżynieryjno-technicznych może mieć zastosowanie wyłącznie w instytutach technicznych, rolniczych, leśnych i medycznych, a w części dotyczącej pracowników ekonomicznych - w instytutach technicznych, ekonomicznych, rolniczych i leśnych.

3. Pracownicy finansowo-księgowi zatrudnieni w instytutach, których system finansowy oparty jest na zasadzie rozrachunku gospodarczego, otrzymują raz w roku premię za prawidłowe i terminowe sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego (premia bilansowa). Na premię bilansową przeznacza się raz w roku kwotę stanowiącą 15% miesięcznego uposażenia zasadniczego pracowników objętych premiowaniem. Wysokość indywidualnej premii nie może przekroczyć 30% miesięcznego uposażenia zasadniczego danego pracownika.

4. Za dyżury niezbędne ze względu na ciągłość procesu badawczego, a trwające nieprzerwanie co najmniej 2 godziny dziennie poza czasem normalnej pracy, pracownicy inżynieryjno-techniczni otrzymują wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 1/175 części otrzymywanego miesięcznego uposażenia zasadniczego za każdą godzinę dyżuru.

5. Maszynistki zatrudnione w halach maszyn oraz kierownicy hal maszyn poza uposażeniem, o którym mowa w ust. 1, otrzymują premię na zasadach obowiązujących w zakładach gospodarki uspołecznionej.

€§ 13.[]  ⁵ (skreślony).

§ 14. Właściwi ministrowie w stosunku do podległych im instytutów mogą za zgodą Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac uzupełniać tabele stanowisk, o których mowa w § 12 ust. 1 pkt 1, niezbędnymi stanowiskami pracowników inżynieryjno-technicznych lub pracowników równorzędnych.

§  15.

1. Zakwalifikowania pracowników zatrudnionych w instytucie w dniu wejścia w życie rozporządzenia oraz pracowników nowo przyjmowanych na stanowiska określone tabelami wymienionymi w § 12 ust. 1 dokonuje dyrektor instytutu.

2. Dyrektor instytutu może za zgodą właściwego ministra zwolnić pracownika zatrudnionego w instytucie w dniu wejścia w życie rozporządzenia od wymagań kwalifikacyjnych przewidzianych dla danego stanowiska, jeżeli pracownik ten dotychczas wykonywał pracę odpowiadającą temu stanowisku oraz wyróżnia się zdolnościami i wynikami pracy.

3. Zwolnienie od wymagań kwalifikacyjnych może być udzielone całkowicie w zakresie wykształcenia, a częściowo w zakresie wymaganej ilości lat praktyki zawodowej, z tym że pracownik może być zobowiązany do uzupełnienia wykształcenia w określonym terminie.

Rozdział  IIIa ⁶

Zasady tworzenia i podziału funduszu premiowego.

§  15a.

1. Pracownicy instytutów naukowo-badawczych mogą otrzymywać premie z funduszu premiowego.

2. W instytutach działających według zasad rozrachunku gospodarczego fundusz premiowy tworzy się:

1) w instytutach upoważnionych do tworzenia funduszu efektów wdrożeniowych - ze środków funduszu efektów wdrożeniowych z uwzględnieniem przepisów § 27 uchwały nr 53 Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1970 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek badawczych (Monitor Polski Nr 15, poz. 124),

2) w instytutach nie uprawnionych do tworzenia funduszu efektów wdrożeniowych - z zysku odpisywanego na fundusz premiowy według wieloletniej normy procentowej.

Szczegółowe zasady tworzenia funduszu premiowego z funduszu efektów wdrożeniowych i z zysku normują przepisy określające zasady gospodarki finansowej jednostek badawczych.

3. W instytutach naukowo-badawczych działających w formie jednostki lub zakładu budżetowego fundusz premiowy tworzy się w takim procencie od kwoty rzeczywistych płac zasadniczych za określony rok, jaki wynikał ze stosunku procentowego między sumą planowanych premii na 1970 r. oraz powiększonych o podatek od wynagrodzeń nagród pracowników naukowo-badawczych, inżynieryjno-technicznych i pozostałych a kwotą płac zasadniczych planowanych na ten rok.

4. W instytutach działających w formie zakładu budżetowego fundusz premiowy tworzony według zasad, o których mowa w ust. 2 pkt 1, może być zwiększony w granicach do 3% planowanego w danym roku funduszu płac z nadwyżki dochodów nad kosztami. Zwiększenie funduszu premiowego z nadwyżki dochodów nad kosztami może być dokonane pod warunkiem pozytywnej oceny przez jednostkę nadrzędną wykonania prac badawczych ujętych w planie i nie stanowi podstawy do podwyższania w następnym roku wysokości funduszu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1.

5. W nowo tworzonych instytutach stosunek procentowy funduszu premiowego do płac zasadniczych ustalają ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, a dla instytutów technicznych również w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Nauki i Techniki, kierując się wysokością funduszu premiowego osiągniętą w istniejących instytutach.

§  15b.

1. Utworzony fundusz premiowy podlega podziałowi na:

1) część I w wysokości co najmniej 70% tego funduszu, przeznaczoną na premie dla bezpośrednich wykonawców i pracowników naukowo-badawczych, inżynieryjno-technicznych i innych równorzędnych oraz robotników bezpośrednio produkcyjnych,

2) część II w wysokości nie przekraczającej 20% tego funduszu, przeznaczoną na premie dla pracowników nie będących bezpośrednimi wykonawcami prac naukowo-badawczych rozwojowych i wdrożeniowych, lecz organizujących i nadzorujących wykonanie tych prac oraz wykonujących funkcje z dziedziny ogólnotechnicznej, oraz robotników pośrednio produkcyjnych,

3) część III przeznaczoną na premie dla pracowników administracyjnych i fizycznych pracowników obsługi w wysokości określonej procentowym stosunkiem wypłat dokonanych dla tych pracowników w 1970 r. do sumy wypłat premii i nagród dla ogółu pracowników.

2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach minister może wprowadzić inne proporcje podziału, z tym że odchylenia od ustaleń dla części I i II nie mogą przekraczać 10 pkt.

3. W ramach funduszu premiowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, należy tworzyć rezerwę w wysokości do 10% z przeznaczeniem na premie za zadania nie przewidziane w planie prac badawczych oraz na premie za szczególne osiągnięcia.

§  15c.

1.

1) Fundusz premiowy, o którym mowa w § 15b ust. 1 pkt 1, podlega podziałowi na ujęte w planie prac badawczych tematy i etapy ze szczególnym uwzględnieniem ich ważności, tak aby z każdym etapem pracy związana była z góry określona kwota funduszu premiowego. Za etap pracy należy przyjmować część opracowania mogącą stanowić podstawę do oceny i odbioru. W razie wykonywania prac na podstawie umowy etapy prac powinny być z góry określone w umowie.

2) Łączna kwota premii za wykonanie poszczególnych etapów każdej pracy badawczej nie może przekraczać 75% kwoty premii określonej dla danego tematu. Podział tej kwoty na poszczególne etapy powinien uwzględniać pracochłonność i czas trwania prac oraz wymagania w zakresie jakości wykonania.

3) Kwota premii określona dla danego tematu czy etapu pracy musi być podana do wiadomości pracownikom przed rozpoczęciem danej pracy.

4) Uruchomienie premii za wykonanie prac przypadających na dany etap następuje po ich wykonaniu i przyjęciu przez kierownictwo instytutu.

5) Wypłata pełnej kwoty premii, o której mowa w pkt 2, określonej dla każdego tematu pracy badawczej, następuje po zakończeniu i przyjęciu danego opracowania przez zleceniodawcę.

6) Uruchomienie premii za wykonanie tematu pracy badawczej, którego opracowanie trwa nie dłużej niż jeden kwartał, następuje w pełnej wysokości po przyjęciu danego opracowania przez zleceniodawcę,

2. Fundusz premiowy, o którym mowa w § 15b ust. 1 pkt 2 i 3, jest uruchamiany w takiej wysokości, w jakiej pozostają faktyczne wypłaty do planowanego na dany okres funduszu premiowego ustalonego dla bezpośrednich wykonawców.

§  15d.

1.

1) W instytutach działających w formie jednostki budżetowej lub zakładu budżetowego oraz w instytutach działających według zasad rozrachunku gospodarczego, w których fundusz premiowy jest zasilany z funduszu postępu techniczno-ekonomicznego lub z budżetu, uzależnia się uruchomienie funduszu premiowego od wykonania ściśle określonych przez jednostkę nadrzędną tematów lub etapów prac ujętych w planie prac badawczych instytutu.

2) Kierownik jednostki nadrzędnej ustalając tematy lub etapy prac badawczych, o których mowa w pkt 1, określi jednocześnie, o jaki procent lub kwotę ulegać będzie pomniejszeniu część funduszu premiowego, związana z określoną pracą, w razie nieterminowego wykonania lub nieprzyjęcia przez zleceniodawcę.

2.

1) W razie płacenia przez instytut kar umownych (odszkodowań) na skutek niedotrzymania kryteriów i warunków wykonania zadania pracownikom odpowiedzialnym zmniejsza się premie o wysokość płaconej kary, nie więcej jednak niż o kwotę premii określonej dla danego tematu, pozostałej po uwzględnieniu wypłaconych premii za wykonanie poszczególnych etapów prac badawczych. Do pracowników odpowiedzialnych należy zaliczać bezpośrednich wykonawców oraz osoby organizujące i nadzorujące wykonanie tematów ujętych w planie prac badawczych.

2) Kwoty potrąceń, o których mowa w pkt 1, nie mogą być przeznaczane na zwiększenie premii za wykonanie innych prac.

3. Tryb i zasady dokonywania potrąceń ustalone zostaną w szczegółowych zasadach premiowania.

§  15e.

1. Wysokość indywidualnej premii dla bezpośrednich wykonawców wymienionych w § 15b ust. 1 pkt 1 oraz dla dyrektora, jego zastępców i głównego księgowego nie może przekroczyć 60% uposażenia zasadniczego pracownika w stosunku rocznym.

2. W uzasadnionych wypadkach, np. w związku ze skróceniem terminu czy też osiągnięciem wyższych efektów niż planowane, za zgodą kierownika jednostki nadrzędnej wysokość indywidualnej premii, o której mowa w ust. 1, może być podwyższona do 100% uposażenia zasadniczego pracownika w stosunku rocznym.

3. Bezpośredni wykonawcy, którzy uczestniczą w opracowywaniu różnych tematów lub etapów pracy, otrzymują premię uzależnioną od wykonania głównych zadań wynikających z planu prac badawczych instytutu szczególnie ważnych dla rozwoju postępu techniczno-ekonomicznego w wysokości ustalonej dla pracowników wymienionych w ust. 1.

4. Wysokość indywidualnej premii dla pozostałych pracowników oraz warunki uzależniające wypłatę określone zostaną w szczegółowych zasadach premiowania. Zasady te powinny uwzględniać uzależnienie premii dla tej grupy pracowników od wykonania zadań warunkujących prawidłowe wykonanie prac przez bezpośrednich wykonawców.

5. W instytutach, w których uzyskana z funduszu efektów wdrożeniowych lub z zysku kwota odpisów pozwala na zwiększenie funduszu premiowego ponad fundusz bazowy, wyliczony zgodnie z przepisami określającymi zasady gospodarki finansowej jednostek badawczych, limity indywidualnych premii mogą być zwiększone proporcjonalnie do uzyskanego zwiększenia funduszu premiowego.

§ 15f. Szczegółowe zasady premiowania pracowników instytutów określą ministrowie w porozumieniu z zarządami głównymi właściwych związków zawodowych.

Rozdział  IIIb ⁷

Nagrody.

§  15g.

1. Nagrody z funduszu efektów wdrożeniowych, tworzonego i wykorzystywanego na zasadach określonych w przepisach o gospodarce finansowej jednostek badawczych, mogą być przyznawane:

1) autorom i współautorom wdrożonych rozwiązań,

2) osobom, które bezpośrednio uczestniczyły w procesie wdrażania rozwiązań.

2. Wpływy na fundusz nagród wdrożeniowych powinny być ewidencjonowane odrębnie dla poszczególnych wdrożonych opracowań z podziałem na nagrody dla zespołów (osób) opracowujących i zespołów (osób) wdrażających dane opracowanie.

3. Z funduszu nagród wdrożeniowych przypadających za poszczególne wdrożone opracowania może być wydzielona kwota w granicach do 20% tego funduszu z przeznaczeniem na nagrody dla osób, które nie wchodziły w skład zespołów, lecz które pośrednio wykonywały prace na rzecz danego opracowania, w szczególności gdy prace te miały wpływ na terminowość i jakość wdrożonego opracowania.

4. Podział nagród pomiędzy członków poszczególnych zespołów powinien być dokonywany za określone etapy prac badawczych i wdrożeniowych w zależności od wkładu pracy, jej efektywności, wpływu na terminowość opracowania i wdrożenia tematu.

5. Pracownikom instytutu nagrody przyznaje i ustala ich wysokość dyrektor instytutu.

6. Wypłaty nagród powinny być dokonywane kwartalnie lub co pół roku.

7. Szczegółowe zasady podziału funduszu nagród oraz limity indywidualnych wypłat określi w regulaminie zakładowym dyrektor instytutu w porozumieniu z radą zakładową.

8. Nagrody nie podlegają opodatkowaniu.

§ 15h. Nagrody nie wchodzą do podstawy obliczania wynagrodzenia za urlop oraz do podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenie społeczne.

Rozdział  IV

Robotnicy.

§  16.

1. Robotnicy wynagradzani są według czasowo-premiowego systemu płac. Stawki płac godzinowych określają tabele płac godzinowych stanowiące załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. O zastosowaniu jednej z trzech tabel płac w danym instytucie decyduje właściwy minister, z tym że tabelę "A" stosuje się wyłącznie w instytutach technicznych. W przypadkach uzasadnionych rodzajem wykonywanych robót właściwy minister może za zgodą Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac zastosować tabelę "A" także w innym instytucie aniżeli techniczny, jeżeli instytut ten posiada dział techniczny.

3. 8 (skreślony).

4. 9 (skreślony).

5. Brygadziści kierujący pracą co najmniej trzech robotników otrzymują dodatek w wysokości do 20% płacy zasadniczej.

6. Właściwi ministrowie ustalą na podstawie ramowych wytycznych Komitetu Pracy i Płac taryfikatory kwalifikacyjne robotników.

Rozdział  V

Przepisy wspólne, przejściowe i końcowe.

§  17.

1. Znosi się przysługujące dotychczas pracownikom instytutów dodatki za szczególne osiągnięcia, za wysokie kwalifikacje, dodatki preferencyjne oraz wszystkie inne dodatki nie wymienione w rozporządzeniu, z wyjątkiem dodatków i innych świadczeń wynikających z przywilejów szczególnych, określonych odrębnymi przepisami.

2. W przypadku zbiegu uprawnień do specjalnego wynagrodzenia okresowego wynikającego ze szczególnych przywilejów, o których mowa w ust. 1, oraz do dodatku za wysługę lat, o którym mowa w § 5, pracownikowi wypłaca się bądź specjalne wynagrodzenie okresowe, bądź dodatek za wysługę lat w zależności od wyboru dokonanego przez pracownika; jeżeli pracownik nie dokona tego wyboru, wypłaca mu się specjalne wynagrodzenie okresowe albo dodatek za wysługę lat zależnie od tego, które z tych dwóch świadczeń jest dla pracownika korzystniejsze.

§ 18. Prezes Rady Ministrów na wniosek Komitetu Pracy i Płac zgłoszony po zasięgnięciu opinii Komitetu do Spraw Techniki i Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk może zezwolić na podwyższenie górnych stawek płac poszczególnych grup pracowników w niektórych instytutach w granicach do 30%, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach do 50%.

§  19.

1. Robotnikom oraz pracownikom obsługi przysługuje wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. z 1933 r. Nr 94, poz. 734 z późniejszymi zmianami).

2. Za każdą godzinę normalnej pracy nocnej (między godziną 22 a godziną 6) robotnicy otrzymują 10% dodatek do stawek płac godzinowych.

§  20.

1. Pracownikom naukowym, inżynieryjno-technicznym i innym równorzędnym oraz robotnikom przysługują dodatki za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w wysokości do 25% uposażenia zasadniczego zależnie od stopnia szkodliwości i czasu przebywania w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Dodatek ten przy pełnym wymiarze czasu pracy nie może wynosić mniej niż:

150 zł - przy pierwszym stopniu szkodliwości,

250 zł - przy drugim stopniu szkodliwości,

350 zł - przy trzecim stopniu szkodliwości.

2. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują dodatki za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych w wysokości zależnej od czasu pracy.

3. W przypadkach uzasadnionych zasięgiem występujących w danym instytucie warunków szkodliwych dla zdrowia dodatki, o których mowa w ust. 1, mogą być przyznawane również innym kategoriom pracowników.

4. Szczegółowy wykaz prac, których wykonywanie stanowi podstawę do przyznania dodatku określonego w ust. 1, wysokość tego dodatku w zależności od stopnia szkodliwości, minimum czasu pracy w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych oraz zasady wypłacania dodatku ustalą właściwi ministrowie w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu Pracy i Płac, Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Centralną Radą Związków Zawodowych.

5. Do czasu wydania przepisów, o których mowa w ust. 4, dodatki za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych wypłaca się w dotychczasowej wysokości kwotowej i na dotychczasowych zasadach.

§ 21. Pracownicy zatrudnieni w wydawnictwach instytutów otrzymują wynagrodzenie w wysokości i na zasadach obowiązujących w państwowych przedsiębiorstwach wydawniczych.

§  22.

1. Kierownicy i inni pracownicy samochodowi oraz osoby zatrudnione przy pilnowaniu - wynagradzani są według zasad obowiązujących w jednostkach budżetowych.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dla kierowców zatrudnionych w transporcie towarowym właściwy minister za zgodą Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac może ustalić w ramach zasad płac ogólnie obowiązujących tę kategorię pracowników inne zasady wynagradzania aniżeli określone w ust. 1.

3. Pracownicy straży przemysłowej zatrudnieni w instytutach otrzymują wynagrodzenie określone odrębnymi przepisami.

§ 23. Członkowie Korpusu Technicznego Pożarnictwa zatrudnieni w instytutach pobierają uposażenie według zasad określonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 marca 1959 r. w sprawie uposażenia członków Korpusu Technicznego Pożarnictwa (Dz. U. Nr 18, poz. 112).

§  24.

1. Do pracowników obsługi kotłowni centralnego ogrzewania (palaczy i ich pomocników, rzemieślników i robotników) stosuje się zasady płac, premie, wszelkie dodatki (np. za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia i uciążliwych, dla brygadzistów) oraz zasady korzystania z odzieży roboczej i ochronnej obowiązujące dla tej kategorii pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach (zakładach) gospodarki komunalnej.

2. Do dozorców domów (w budynkach instytutów i budynkach mieszkalnych instytutów) stosuje się przepisy układu zbiorowego pracy dla tej kategorii pracowników zatrudnionych w gospodarce komunalnej.

§ 25. Dyplomowani bibliotekarze i dyplomowani pracownicy dokumentacji naukowej oraz pracownicy służby bibliotecznej zatrudnieni w instytutach wynagradzani są według zasad obowiązujących te kategorie pracowników w szkołach wyższych i Polskiej Akademii Nauk.

€§ 26.[]  ¹⁰ (skreślony).

§ 27. Pracownikom objętym przepisami rozporządzenia zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy przysługuje prawo do ulgowych przejazdów kolejowych na zasadach określonych dla pracowników państwowych.

§ 28. Nie podlegają podatkowi od wynagrodzeń:

1) dodatki, o których mowa w §§ 5 i 10,

2) 11 (skreślony).

§ 29. Jeżeli dotychczasowe uposażenie netto pracownika, o którym mowa w § 3 lub § 12, wraz ze wszystkimi dodatkami jest wyższe aniżeli przysługujące na podstawie rozporządzenia uposażenie netto wraz ze wszystkimi dodatkami oraz przypadającą na dany miesiąc częścią nagrody lub premii - przysługuje pracownikowi w danym miesiącu dodatek wyrównawczy w wysokości różnicy między uposażeniem dotychczas pobieranym a ustalonym na podstawie rozporządzenia przez okres do dnia 30 września 1962 r. Przy ustalaniu wynagrodzenia dotychczas pobieranego i przysługującego na podstawie rozporządzenia nie uwzględnia się dodatków za prace wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych.

§ 30. W szczególnie uzasadnionych przypadkach właściwy minister może zaliczyć pracownikowi zatrudnionemu w instytucie w dniu wejścia w życie rozporządzenia i powołanemu do dnia 31 marca 1962 r. na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego dotychczasowy okres pracy naukowo-badawczej w instytucie do okresu pracy wymaganego w myśl przepisu § 5 ust. 1 do nabycia uprawnień do dodatku za wysługę lat, nie więcej jednak niż pięć lat pracy.

§  31.

1. Przepisy rozporządzenia nie mają zastosowania:

1) do pracowników zatrudnionych w działach klinicznych instytutów medycznych, z wyjątkiem pracowników naukowych oraz inżynieryjno-technicznych i innych równorzędnych,

2) do pracowników stacji i innych placówek badawczych instytutów rolnych zorganizowanych na zasadach gospodarstw rolnych,

3) do pracowników zakładów produkcyjnych i przedsiębiorstw działających przy instytutach.

2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się:

1) do zatrudnionych w działach klinicznych instytutów medycznych - zasady wynagradzania obowiązujące te kategorie pracowników w zakładach zamkniętych społecznej służby zdrowia, z tym że do pracowników administracyjnych mają zastosowanie przepisy dotyczące tej grupy pracowników w szkołach wyższych,

2) do pracowników stacji i innych placówek badawczych instytutów rolnych zorganizowanych na zasadach gospodarstw rolnych - zasady wynagradzania określone układem zbiorowym pracy dla pracowników państwowych gospodarstw rolnych,

3) do zatrudnionych w zakładach produkcyjnych i przedsiębiorstwach - zasady ogólnie obowiązujące w danej branży.

§ 32. Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych na wniosek właściwego ministra może wyrazić zgodę na zastosowanie w instytucie zasad wynagradzania określonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 13 września 1961 r. w sprawie uposażenia pracowników szkół wyższych, Polskiej Akademii Nauk i jej placówek naukowych (Dz. U. Nr 43, poz. 225).

§ 33. Przewodniczący Komitetu Pracy i Płac w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu do Spraw Techniki ustali, jakie instytuty uważa się w rozumieniu przepisów rozporządzenia za instytuty techniczne.

§ 34. Pracownik może być awansowany w obrębie danego stanowiska nie częściej niż raz w roku.

§ 35. W zakresie unormowanym rozporządzeniem tracą moc wszelkie przepisy dotychczasowe, a w szczególności:

1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1955 r. w sprawie uposażenia pracowników inżynieryjno-technicznych i robotników zatrudnionych w instytutach naukowo-badawczych (Dz. U. Nr 24, poz. 150),

2) uchwała nr 486 Prezydium Rządu z dnia 18 czerwca 1955 r. w sprawie funduszu nagród dla pracowników inżynieryjno-technicznych i robotników zatrudnionych w instytutach naukowo-badawczych.

§ 36. Wykonanie rozporządzenia porucza się Przewodniczącemu Komitetu Pracy i Płac oraz zainteresowanym ministrom.

§ 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1961 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1 ¹²

TABELE STANOWISK, KWALIFIKACJI I UPOSAŻENIA ZASADNICZEGO PRACOWNIKÓW INŻYNIERYJNO-TECHNICZNYCH I INNYCH RÓWNORZĘDNYCH

Lp.	Stanowisko	Ilość lat praktyki	Wykształcenie	Miesięczne uposażenie zasadnicze w złotych
		zawodowej		Tabela "A"	Tabela "B"	Tabela "C"
1	2	3	4	5	6	7
1	Zastępca dyrektora do spraw technicznych, naczelny inżynier	8	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	3.600-4.600	3.300-4.300	3.100-4.100
2	Kierownik zakładu prototypów, kierownik zakładu produkcji doświadczalnej, główny projektant, główny energetyk, główny konstruktor, główny mechanik	8	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	3.300-4.300	3.000-4.000	2.800-3.800
3	Kierownik działu technicznego	6	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	2.800-3.800	2.500-3.500	2.300-3.300
4	Zastępca kierownika działu technicznego	6	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	2.600-3.600	2.400-3.400	2.200-3.200
5	Kierownik sekcji
	starszy konstruktor,
	starszy projektant,
	starszy inżynier laboratoryjny,
	starszy inżynier mechanik,
	starszy inżynier energetyk,
	starszy inżynier technolog,
	starszy kontroler techniczny
	starszy ekonomista	6	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	2.600-3.500	2.300-3.200	2.100-3.000
6	Konstruktor, projektant,
	inżynier mechanik,
	inżynier energetyk,		wyższe odpowiadające
	inżynier laboratoryjny,		wykonywanej specjalności
	inżynier technolog,
	starszy inspektor techniczny, starszy inspektor nadzoru inwestycyjnego, kontroler techniczny, ekonomista	4		2.200-3.000	1.900-2.700	1.800-2.600
7	Inżynier	2	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	1.700-2.500	1.700-2.500	1.700-2.500
8	(skreślona)
9	Starszy majster	7	średnie techniczne lub odpowiadające wykonywanej specjalności	2.200-3.000	1.900-2.700	1.800-2.600
10	Majster, starszy technik	5	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	2.000-2.700	1.800-2.500	1.600-2.400
11	Technik laborant, kierownik wyświetlarni, referent ekonomiczny	3	wyższe odpowiadające wykonywanej specjalności	1.500-2.200	1.500-2.200	1.500-2.200
12	Technik	2	średnie techniczne	1.150-1.800	1.150-1.800	1.150-1.800
13	(skreślona)
14	Starszy kreślarz, starszy laborant	2	średnie techniczne
		4	zasadnicza szkoła zawodowa	1.200-1.800	1.200-1.800	1.200-1.800
15	Kreślarz, laborant, kopista	1	zasadnicza szkoła zawodowa	1.000-1.600	1.000-1.600	1.000-1.600
16	Pomoc techniczna	-	podstawowe	800-1.300	800-1.300	800-1.300
17	stażysta	–	wyższe	1.500–2.000	1.500–2.000	1.500–2.000
		–	średnie zawodowe	1.200–1.500	1.200–1.500	1.200–1.500

ZAŁĄCZNIK Nr 2 ¹³

TABELE STANOWISK, KWALIFIKACJI I UPOSAŻENIA PRACOWNIKÓW ADMINISTRACYJNYCH I FIZYCZNYCH PRACOWNIKÓW OBSŁUGI

Lp.	Stanowisko	Ilość lat praktyki	Wykształcenie	Miesięczne uposażenie zasadnicze w złotych
		zawodowej		Tabela "A"	Tabela "B"	Tabela "C"
1	2	3	4	5	6	7
1	Zastępca dyrektora do spraw administracyjno-ekonomicznych	8	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	3.000-4.000	2.300-3.800	2.100-3.600
2	Kierownik działu administracyjno-ekonomicznego	5	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	2.400-3.400	1.900-3.200	1.700-3.000
		8	średnie
3	Zastępca kierownika działu administracyjno-ekonomicznego,	5	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	2.000-3.000	1.700-2.800	1.500-2.600
	kierownik samodzielnej sekcji administracyjno-ekonomicznej	8	średnie
4	Kierownik działu gospodarczo-administracyjnego	3	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	1.900-2.800	1.600-2.600	1.400-2.400
		5	średnie
5	Kierownik sekcji administracyjno-ekonomicznej, kierownik zespołu magazynów,	3	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	1.900-2.800	1.600-2.600	1.400-2.400
	starszy inspektor ekonomiczny	5	średnie
6	Radca prawny	3	wyższe prawnicze	1.900-2.800	1.600-2.600	1.400-2.400
7	Inspektor ekonomiczny	3	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	1.600-2.400	1.300-2.300	1.200-2.200
		5	średnie
8	Główny księgowy	5	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	2.600-3.600	2.100-3.400	1.900-3.200
		8	średnie
9	Zastępca głównego księgowego	5	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	2.200-3.200	1.800-3.000	1.600-2.800
		8	średnie
10	Kierownik sekcji administracyjno-gospodarczej	3	wyższe ekonomiczne lub prawnicze	1.600-2.400	1.200-2.200	1.200-2.200
		5	średnie
11	Starszy księgowy	6	średnie	1.500-2.300	1.300-2.100	1.200-2.000
12	Księgowy, kasjer	4	średnie	1.200-1.800	1.200-1.800	1.200-1.800
13	Rachmistrz, kontysta	1	średnie	1.000-1.600	1.000-1.600	1.000-1.600
14	Kierownik magazynu, kierownik składnicy zaopatrzenia, inspektor kadr, inspektor socjalny	3	średnie	1.500-2.200	1.300-2.000	1.300-2.000
15	Samodzielny referent, kierownik kancelarii głównej, kierownik kancelarii tajnej	2	średnie	1.200-1.800	1.200-1.800	1.200-1.800
16	Referent, sekretarz dyrektora, kierownik archiwum	2	średnie	1.000-1.600	1.000-1.600	1.000-1.600
17	Starszy magazynier	2	średnie	1.000-1.600	1.000-1.600	1.000-1.600
18	Kierownik hali maszyn	2	średnie	1.000-1.500	1.000-1.500	1.000-1.500
19	Archiwista, kancelista	2	średnie	800-1.300	800-1.300	800-1.300
20	Magazynier	1	średnie	800-1.300	800-1.300	800-1.300
21	Wykwalifikowana maszynistka	1	średnie
		2	podstawowe (umiejętność pisania na maszynie z szybkością co najmniej 220 uderzeń na minutę)	800-1.300	800-1.300	800-1.300
22	Maszynistka	1	średnie	800-1.100	800-1.100	800-1.100
		2	podstawowe (umiejętność pisania na maszynie z szybkością co najmniej 180 uderzeń na minutę)
22a	stażysta	–	wyższe	1.500–2.000	1.500–2.000	1.500–2.000
		–	średnie zawodowe	1.200–1.500	1.200–1.500	1.200–1.500
		–	średnie ogólnokształcące	1.100–1.400	1.100–1.400	1.100–1.400
23	Telefonista	1	podstawowe	800-1.000	800-1.000	800-1.000
24	Woźny, portier, szatniarz, dźwigowy	-		700- 800	700- 800	700- 800
25	Sprzątaczka, goniec	-		700	700	700

ZAŁĄCZNIK Nr 3

TABELE PŁAC GODZINOWYCH ROBOTNIKÓW

Grupa zaszeregowania	Stawka płacy godzinowej w złotych
	Tabela "A"	Tabela "B"	Tabela "C"
I	3,60	3,60	3,60
II	4,00	4,00	4,00
III	4,50	4,50	4,50
IV	6,90	5,70	5,10
V	8,00	6,90	5,80
VI	9,20	8,00	6,50
VII	10,50	9,20	7,20
VIII	12,00	10,50	8,00

1 § 2 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

2 § 2 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

3 § 6 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

4 § 11 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

5 § 13 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

6 Rozdział IIIa dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

7 Rozdział IIIb dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

8 § 16 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

9 § 16 ust. 4 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

10 § 26 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

11 § 28 pkt 2 skreślony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1970 r. (Dz.U.70.30.249) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1971 r.

12 Załącznik nr 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 29 września 1971 r. (Dz.U.71.25.233) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1971 r.

13 Załącznik nr 2:

- zmieniony przez pkt 1 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1961 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.61.54.310).

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 29 września 1971 r. (Dz.U.71.25.233) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1971 r.

• Identyfikator: Dz.U.1961.43.226
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Uposażenie pracowników instytutów naukowo-badawczych.
• Data aktu: 13/09/1961
• Data ogłoszenia: 28/09/1961
• Data wejścia w życie: 01/10/1961