Francja-Polska. Prowizoryczny układ handlowy oraz układ płatniczy. Paryż.1936.07.18.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 24 sierpnia 1936 r.

w sprawie tymczasowego wprowadzenia w życie postanowień prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją oraz układu płatniczego między Polską a Francją, podpisanych w Paryżu dnia 18 lipca 1936 r.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1). Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją oraz układu płatniczego między Polską a Francją, podpisanych w Paryżu dnia 18 lipca 1936 r.

(2) Teksty wspomnianych układów są zawarte w załącznikach do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Przemysłu i Handlu oraz Skarbu.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje od dnia 20 lipca 1936 r.

ZAŁĄCZNIKI

Przekład.

PROWIZORYCZNY UKŁAD HANDLOWY POMIĘDZY POLSKĄ A FRANCJĄ. ^*

Rząd Polski i Rząd Francuski w równej mierze, pragnąc utrzymywać i rozwijać w możliwie jak najlepszych warunkach wymianę towarową pomiędzy obu krajami, zgodziły się na następujące postanowienia do czasu zawarcia ogólnej konwencji handlowej.

Art.  1.

Produkty naturalne lub przetworzone pochodzące i przychodzące z francuskiego obszaru celnego z wyjątkiem tych, które są wyliczone w załączonej do niniejszego liście 1 będą korzystały przy ich przywozie, bez względu na jego system, do polskiego obszaru celnego z taryfy najbardziej korzystnej jaką Polska przyznaje lub mogłaby przyznać jakiemukolwiek państwu trzeciemu, na mocy zarządzeń taryfowych lub konwencyj handlowych, zarówno co do ceł przywozowych, jak i co do wszystkich ceł dodatkowych lub podwyżek, które Polska ustanowiła lub mogłaby ustanowić.

Niezależnie od powyższych postanowień produkty naturalne i przetworzone pochodzące i przychodzące z francuskiego obszaru celnego, a wyszczególnione w załączonej do niniejszego liście A będą korzystały, przy ich przywozie na polski obszar celny, ze zniżek procentowych wskazanych w tej liście.

Art.  2.

Produkty naturalne lub przetworzone pochodzące i przychodzące z polskiego obszaru celnego, z wyjątkiem tych, które są wyliczone w załączonej do niniejszego liście 2, będą korzystały, przy ich przywozie, bez względu na jego system, na francuski obszar celny z taryfy minimalnej, to znaczy z najniższych stawek celnych, które Francja przyznaje lub mogłaby przyznać jakiemukolwiek innemu państwu na mocy zarządzeń taryfowych lub konwencyj handlowych, zarówno co się tyczy ceł przywozowych obecnie ustanowionych lub tych, które Francja mogłaby ewentualnie na ich miejsce wprowadzić, jak też co się tyczy ceł dodatkowych lub wszelkich innych podwyżek, które Francja ustanowiła lub mogłaby ustanowić.

Art.  3.

Traktowanie na stopie kraju najbardziej uprzywilejowanego przewidziane w poprzednich artykułach nie będzie się stosowało:

a) do przywilejów, które są lub mogłyby być przyznane przez jedną z Wysokich Układających się Stron dla ułatwienia obrotu pogranicznego z krajami sąsiedniemi;

b) do korzyści specjalnych, wynikających z unji celnej zgodnie z zobowiązaniami międzynarodowemi, zawartemi przez obie Wysokie Układające się Strony;

c) do przejściowego ustroju celnego, wprowadzonego pomiędzy polskim Górnym Śląskiem, a niemieckim Górnym Śląskiem;

d) do korzyści preferencyjnych, które Francja przyznaje lub mogłaby przyznać na swojem terytorjum celnem kolonjom, protektoratom i krajom mandatowym francuskim.

Art.  4.

Produkty naturalne lub przetworzone pochodzące i przychodzące z polskiego terytorjum celnego, z wyjątkiem produktów wyszczególnionych na załączonej do niniejszego liście 2, będą korzystały przy ich przywozie do kolonij francuskich, t. zw. asymilowanych, to znaczy mających w zasadzie ten sam ustrój celny co metropolja, z taryfy minimalnej, czy będzie to taryfa metropolji, czy też taryfa specjalna, z czego wynika, że produkty te będą korzystały z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Produkty naturalne lub przetworzone pochodzące lub przychodzące z kolonij francuskich, t. zw. asymilowanych, z wyjątkiem tych, które są wyszczególnione w załączonej do niniejszego liście I, będą korzystały, przy ich przywozie do polskiego obszaru celnego, o ile są wymienione w liście A, z procentowych zniżek celnych w liście tej przewidzianych, i z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego bez względu na to, czy figurują w liście A czy nie.

W kolonjach tak zwanych nieasymilowanych, to znaczy mających specjalny ustrój celny i w Tunisie, produkty pochodzące i przychodzące z polskiego obszaru celnego, wymienione w ustępie 1-ym niniejszego artykułu, będą korzystały z najniższych stawek celnych, jakie tam są lub mogłyby być przyznane każdemu innemu państwu, na mocy zarządzeń taryfowych lub konwencyj handlowych.

Produkty kolonij tak zwanych nieasymilowanych, protektoratów i terytorjów pod mandatem francuskim, z wyjątkiem tych, które są wymienione na załączonej do niniejszego liście 1, będą korzystały przy ich przywozie do polskiego obszaru celnego, z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Powyższe postanowienia nie upoważniają Polski do żądania przyznania jej korzyści preferencyjnych, które kolonje i protektoraty francuskie przyznają lub mogłyby przyznać Francji, jej kolonjom, protektoratom i krajom pod mandatem francuskim.

Art.  5.

Postanowienia artykułów konwencji z 9 grudnia 1924 r. inne niż te, które są zawarte w artykułach 1 do 8, 13, 16¹⁾, 17 i 33 pozostają tymczasowo w mocy.

Wysokie Układające się Strony zobowiązują się rozpocząć w czasie czwartego kwartału 1936 r. rokowania w celu dostosowania tych postanowień.

Rokowania te winny być zakończone przed 31 grudnia 1936 r. Jeżeliby nie zostały zakończone, niniejszy układ stałby się od tego dnia nieważnym.

Art.  6.

Co się tyczy dopuszczenia i pobytu, obywatele polscy i gdańscy będą korzystali w kolonjach francuskich z traktowania przyznanego obywatelom kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Rząd Francuski zapewni to traktowanie obywatelom polskim i gdańskim, osobom fizycznym lub spółkom, które są lub byłyby dopuszczone do osiedlenia się na terytorjum kolonij francuskich, z zastrzeżeniem przestrzegania ustaw, dotyczących porządku publicznego lub bezpieczeństwa oraz ustawodawstwa miejscowego.

Rząd Francuski poleci Rządowi Tunisu, aby nie czynił różnicy na niekorzyść obywateli polskich i gdańskich, o ile chodzi o dopuszczenie ich i pobyt w Tunisie, i aby przyznał również obywatelom polskim i gdańskim, osobom fizycznym lub spółkom, osiedlonym na terytorjum Tunisu, korzyści wynikające z praw, przysługujących obywatelom różnych państw, z zastrzeżeniem przestrzegania ustaw dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa, oraz ustawodawstwa miejscowego.

Co się tyczy traktowania komiwojażerów, Rząd Francuski przyzna w swoich kolonjach i poleci Rządowi Tunisu, aby przyznał na swojem terytorjum komiwojażerom polskim i gdańskim, jako też próbkom i wzorom, traktowanie kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Tak samo obywatele kolonij, protektoratów i krajów pod mandatem francuskim będą korzystali w Polsce z traktowania przyznanego obywatelom kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Art.  7.

Regulowanie należności handlowych i finansowych francuskich w Polsce będzie dokonywane w czasie trwania niniejszego układu, stosownie do postanowień specjalnych, zawartych w układzie płatniczym podpisanym w dniu dzisiejszym.

Art.  8.

Obie Wysokie Układające się Strony zgadzają się na utrzymanie w mocy konwencji weterynaryjnej podpisanej między obu krajami w dniu 24 kwietnia 1929 r.

Art.  9.

Układ niniejszy będzie obowiązywał do 31 grudnia 1936 r., o ile nie zostanie wypowiedziany przed 31 sierpnia, z tem że wygasa 30 września.

O ile układ niniejszy nie zostanie wypowiedziany przed dniem 15 grudnia 1936 r., będzie on przedłużany w drodze milczącej zgody co trzy miesiące na trzy miesiące, przyczem każda z Wysokich Układających się Stron będzie miała możność przerwać jego działanie w drodze uprzedzenia na jeden miesiąc przed końcem każdego trzymiesięcznego okresu.

Niniejszy układ będzie ratyfikowany i wejdzie w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych. Jednakże obie Wysokie Układające się Strony uzgodnią datę jego prowizorycznego stosowania.

Na dowód czego niżej podpisani Pełnomocnicy, należycie upoważnieni, podpisali niniejszy układ i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach, dnia 18 lipca 1936 r.

______

¹⁾ Artykuł ten nosi Nr. 22 w tekście ogłoszonym przez Dziennik Urzędowy francuski z dnia 9 lipca 1925 r.

LISTA 1.

Lista towarów, przy których przywozie do Polski Francja nie będzie korzystała z klauzuli największego uprzywilejowania.

Nr. polskiej taryfy celnej		Nazwa towaru
2		Żyto
7		Kukurydza, koński ząb
36		Ziemniaki świeże
z 62		Koryntki
106		Muły, osły
125		Jaja ptactwa
140		Strój bobrowy
142		Gąbki morskie i rzeczne
z 180		Węgiel brunatny
223		Smoła stearynowa
265		Słodycze wschodnie: rahatłukum, chałwa, czurczeła i tym podobne
273		Miód do picia
z 408		Węgiel drzewny
514		Mączka skórzana
558		Saboty drewniane, chociażby z dodatkiem skóry
623		Len i konopie; wyczeszki i pakuły lniane i konopne
754		Wełna drzewna
788		Wyroby z torfu
862		Cegły budowlane z gliny nieogniotrwałe
865		Dachówki z gliny nieogniotrwałe
z 1149		Sanie
1151		Taczki, wózki ciężarowe

LISTA 2.

Lista towarów, przy których przywozie do Francji Polska nie będzie korzystała z klauzuli największego uprzywilejowania.

Nr. francuskiej taryfy celnej		Nazwa towaru
2		Mulice i muły
34	bis	Jaja jedwabników
54		Fiszbin
55		Skóry psów morskich i fok
56		Koral surowy
59	)
60	}	Gąbki
62		Kość słoniowa
65		Muszle
81		Kasztany
z 84	A	Winogrona
		Żmych winogronowy
		Moszcz winogronowy
		Banany
		Migdały
		Cytryny
		Pomarańcze
		Mandarynki
		Figi
85		Owoce jadalne lub inne suszone
96		Kawa
97		Kakao
99		Pieprz
101		Korzenie
102		Cynamon
104		Gałka muszkatołowa
106		Goździki
107		Wanilja
108		Herbata
134		Kora korkowa surowa
138		Drzewo egzotyczne
169		Trufle
171		Moszcz winogronowy
171	bis	Wino
176		Kryształ górski surowy
191		Grafit
200		Złoto i platyna
203		Aluminjum
204		Ruda żelazna
223		Cyna czysta lub stopowa
225		Nikiel
226		Rtęć
232		Ruda kobaltowa
071		Radium

LISTA A.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

* Prowizoryczny Układ Handlowy:

- uzupełniony przez Protokół dodatkowy z dnia 18 lipca 1936 r. (Dz.U.36.90.623) z dniem 7 grudnia 1936 r.

- uzupełniony przez Porozumienie o przedłużeniu prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją z dnia 18 lipca 1936 r. i o zmianie art. 5 tego układu (Dz.U.36.94.657) z dniem 1 stycznia 1937 r.

- uzupełniony przez Porozumienie w formie not o przedłużeniu prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją z dnia 18 lipca 1936 r. i o zmianie art. 5 tego układu (Dz.U.37.24.154) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

- uzupełniony przez Porozumienie w formie not o przedłużeniu prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją z dnia 18 lipca 1936 r. i o zmianie art. 5 tego układu (Dz.U.37.37.279) z dniem 1 maja 1937 r.

- uzupełniony przez Porozumienie w formie not o przedłużeniu prowizorycznego układu handlowego między Polską a Francją z dnia 18 lipca 1936 r. i o zmianie art. 5 tego układu (Dz.U.37.42.332) z dniem 15 maja 1937 r.

• Identyfikator: Dz.U.1936.66.482
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Francja-Polska. Prowizoryczny układ handlowy oraz układ płatniczy. Paryż.1936.07.18.
• Data aktu: 18/07/1936
• Data ogłoszenia: 29/08/1936
• Data wejścia w życie: 20/07/1936, 29/08/1936