Ochrona wybrzeża morskiego przez organa Straży Granicznej.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 4 marca 1932 r.

o ochronie wybrzeża morskiego przez organa Straży Granicznej.

Na podstawie art. 4 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o Straży Granicznej (Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 349) zarządza się co następuje:

§ 1. Czynności służbowe, związane z ochroną wybrzeża morskiego spełniają organa Straży Granicznej zarówno na lądzie, jak i na wodzie, posługując się w tym ostatnim wypadku uzbrojonemi łodziami i kutrami.

§ 2. Działalność służbowa organów Straży Granicznej, powołanych do ochrony wybrzeża morskiego, odbywa się na przestrzeni polskich wód terytorialnych, t. j. w strefie biegnącej wzdłuż wybrzeża w szerokości trzech mil morskich, licząc od linji wybrzeża, oraz na wodach całej zatoki Puckiej, aż do linji przebiegającej między punktem styku granicy polsko-gdańskiej oraz punktem oddalonym o trzy mile morskie w kierunku wschodnim od skrajnego cypla półwyspu Helskiego.

§ 3. Zadaniem organów Straży Granicznej pełniących służbę ochrony wybrzeża morskiego jest zapobieganie i ściganie przestępstw celnych, naruszania granicy państwowej i jej nielegalnego przekraczania.

Zadania powyższe spełniają organa Straży Granicznej przez:

a) niedopuszczanie statków przybywających z poza obszaru celnego Rzeczypospolitej Polskiej na wody terytorjalne do komunikowania się z lądem i innemi statkami i łodziami poza miejscami, wyznaczonemu do tego przez portowy urząd celny względnie władze portowe;

b) niedopuszczanie do wyjścia z portu statków, które na wniosek powołanych władz zatrzymane być mają z tytułu niedopełnienia formalności celnych, paszportowych, lub innych ważnych powodów.

§ 4. Łodzie, kutry i statki mniejsze, poniżej 10 tonn rejestrowych brutto, kursujące na wodach terytorialnych, podlegają stałej kontroli organów Straży Granicznej, które w wypadkach uzasadnionego podejrzenia uprawnione są do dokonywania rewizyj.

W odniesieniu do statków większych, powyżej 10 tonn rejestrowych brutto, organa Straży Granicznej, uprawnione są do zatrzymania i przeprowadzenia rewizji tylko na wniosek władz celnych oraz władz administracji ogólnej, jak również w razie stwierdzenia nielegalnego komunikowania się statku z lądem, innemi statkami i łodziami, albo niedozwolonego wyładowania lub przeładowania towarów, albo ludzi.

Z wyniku rewizji statku spisuje się protokół, choćby rewizja nie dała obciążającego wyniku i przesyła się ten protokół właściwemu urzędowi celnemu portowemu, względnie władzy administracji ogólnej.

Sporządzenia protokółu można zaniechać, jeśli z powodu wykrycia przestępstwa ma być sporządzony protokół karny. W wypadku takim organa Straży Granicznej doprowadzają zatrzymany statek do najbliższego urzędu celnego portowego, gdzie spisują z kapitanem statku protokół karny, w którym uwidoczniają wynik rewizji.

Każde zatrzymanie statku organa Straży Granicznej notują ponadto w osobnej, przesznurowanej "Książce wykrytych przestępstw", z oznaczeniem miejsca, czasu i przyczyny zatrzymania, tonnażu, narodowości statku i załogi, imienia i nazwiska kapitana.

Kapitan statku ma prawo żądania zaświadczenia o zatrzymaniu statku, z oznaczeniem czasu i wyniku rewizji.

§ 5. W razie opuszczenia portu przez statek bez zezwolenia władz celnych i portowych, a także w wypadku, gdy zatrzymany lub wezwany do zatrzymania się na wodach terytorialnych statek usiłuje zbiec na wody neutralne, organa Straży Graniczonej obowiązane są ścigać go nawet poza obszarem wód terytorjalnych, celem zatrzymania i doprowadzenia zpowrotem do portu.

§ 6. Zatrzymywania statków dokonywują organa Straży Granicznej zapomocą sygnałów przyjętych w żegludze morskiej.

§ 7. W stosunku do statków, które mimo wezwania do zatrzymania się usiłują zbiec, organa Straży Granicznej uprawnione są użyć broni, przyczem jednak przed użyciem broni konieczne jest oddanie dwukrotnego strzału ostrzegawczego w powietrze, w nocy zaś wyrzucenie ponadto dwóch rakiet koloru niebieskiego.

W wypadku użycia broni pierwszą serję strzałów skierować należy w omasztowanie, drugą w ster, trzecią w budkę sternika, resztę zaś po korpusie statku.

§ 8. Statki, które osiadły na mieliźnie lub uległy rozbiciu, organa Straży Granicznej winny zabezpieczyć pod względem celnym wraz z towarem do chwili przybycia urzędnika, wyznaczonego przez kierownika właściwego urzędu celnego.

Działanie organów Straży Granicznej przy zabezpieczeniu celnem statku względnie rozbitków nie powinno utrudniać akcji ratowniczej.

§ 9. Kutry i łodzie Straży Granicznej oznaczone są banderą, ustanowioną dla niewojennych statków państwowych. Ponadto w czasie pełnienia służby na maszcie zakłada się białą flagę z godłem Ministerstwa Skarbu. Pełniąc służbę w nocy kutry i łodzie Straży Granicznej posiadać winny na maszcie dwa fioletowe światła, umieszczone jedno nad drugiem w odległości 1 m.

§ 10. W stosunku do okrętów Polskiej Marynarki Wojennej oraz okrętów wojennych państw obcych organa Straży Granicznej w razie stwierdzenia nadużycia ograniczyć się winny do złożenia właściwym władzom wojskowym i celnym doniesienia, w którem podać należy czas, miejsce i rodzaj przestępstwa oraz nazwę statku.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1932.29.297
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Ochrona wybrzeża morskiego przez organa Straży Granicznej.
• Data aktu: 04/03/1932
• Data ogłoszenia: 07/04/1932
• Data wejścia w życie: 07/04/1932