Przekład.W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy;
Dnia dwudziestego dziewiątego października tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku, został podpisany w Luksemburgu Traktat koncyljacyjno-arbitrażowy pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Wielkiego Księstwa Luksemburskiego, o następującym brzmieniu dosłownem:
TRAKTAT
koncyljacyjno-arbitrażowy między Polską a Wielkiem Księstwem Luksemburskiem.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
i
JEJ KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKA KSIĘŻNA LUKSEMBURSKA,
ożywieni pragnieniem rozwinięcia przyjaznych stosunków, łączących obydwa ich kraje,
będąc przekonani w równym stopniu o konieczności zapewnienia we wszystkich wypadkach załatwiania w drodze pokojowej sporów, które mogą powstać między ich Państwami,
postanowili zawrzeć Traktat koncyljacyjno-arbitrażowy i mianowali w tym celu swymi pełnomocnikami, a mianowicie:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:
P. Juljana MAKOWSKIEGO, Doktora Praw, Naczelnika Wydziału Traktatowego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych,
P. Anatola MÜHLSTEINA, Radcę Legacyjnego, Chargé d'Affaires Polski w Luksemburgu,
Jej Królewska Wysokość Wielka Księżna Luksemburska:
P. Józefa BECH, Ministra Stanu, Prezesa Rządu Wielko-książęcego,
KTÓRZY, po zakomunikowaniu sobie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia: