Szwecja-Polska. Konwencja w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych. Warszawa.1928.05.22.

KONWENCJA

pomiędzy Polską a Szwecją w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych, podpisana w Warszawie, dnia 22 maja 1928 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia dwudziestego drugiego maja tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku podpisana została w Warszawie pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji konwencja w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych z załączonymi do konwencji aneksami A, B i protokółem końcowym, o następującem brzmieniu dosłownem:

Przekład.

KONWENCJA

pomiędzy Polską a Szwecją

w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Jego Królewska Mość Król Szwedzki, ożywieni chęcią ułatwienia stosunków morskich pomiędzy Polską i Szwecją, postanowili zawrzeć konwencję w sprawie wzajemnego uznawania narodowych świadectw pomiarowych, i w tym celu mianowali swymi pełnomocnikami:

Jego Ekscelencja Pan Prezydent

Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana D-ra Tadeusza JACKOWSKIEGO, Dyrektora Departamentu Politycznego i Ekonomicznego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych i

Pana Bogusława BAGNIEWSKIEGO, Inżyniera, Radcę Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

Jego Królewska Mość Król Szwecji:

Pana Cossva ANCKARSVÄRD, Swego Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego przy Rzeczypospolitej Polskiej;

KTÓRZY, będąc należycie upoważnieni przez ich odnośne Rządy, zgodzili się na artykuły następujące:

Artykuł  I.

1. Narodowe świadectwa pomiarowe i sporządzone według brytyjskiego systemu pomiarowego narodowe świadectwa pomiarowe z załącznikiem t. zw. appendixem dla statków szwedzkich będą uznawane w Polsce. Narodowe świadectwa pomiarowe oraz narodowe świadectwa pomiarowe z załącznikiem t. zw. appendixem sporządzone według systemu pomiarowego używanego w Szwecji dla statków polskich, będą uznawane w Szwecji. Zastrzega się jednak możność odstąpienia od powyższego, stosownie do stypulacji niniejszej konwencji.

2. Przez narodowe świadectwa pomiarowe rozumie się w niniejszej konwencji dokumenty pomiarowe sporządzone w następstwie pomiaru, uskutecznionego według reguły pełnej (w Polsce zwanej sposobem zwykłym, w Szwecji zwanej prawidłem I) przez władzę polską lub szwedzką, i wskazujące datę ich podpisania oraz główną objętość (pomieszczenia pod pokładem pomiarowym) w metrach sześciennych lub tonnach rejestrowych.

Artykuł  II.

1. Statki szwedzkie z napędem mechanicznym, zaopatrzone tylko w narodowe świadectwo pomiarowe, któremu nie towarzyszy narodowe świadectwo pomiarowe z załącznikiem, będą, celem określania pojemności netto, poddane w Polsce jedynie pomiarowi częściowemu, przewidzianemu w art. III. Na podstawie w ten sposób okręcone, pojemności netto, będą obliczane i pobierane podlegające taszczeniu w Polsce opłaty od tonnażu. Jednakże, na prośbę właściciela lub kapitana statku podlegające uiszczeniu w Polsce opłaty od tonnażu, będą obliczane i pobierane na podstawie pojemności netto wymienione w narodowym świadectwie pomiarowem.

2. Jeżeli statek szwedzki o napędzie mechaniczny jest zaopatrzony w narodowe świadectwo pomiarowe z załącznikiem, sporządzone według brytyjskiego systemu pomiarowego, wówczas podlegające uiszczeniu w Polsce opłaty od tonażu będą obliczane i obierane na podstawie pojemności netto, wymienionej we wspomnianem świadectwie.

3. Statki polskie o napędzie mechanicznym zaopatrzone tylko w narodowe świadectwo pomiarowe, któremu nie towarzyszy narodowe świadectwo pomiarowe z załącznikiem będą celem określenia pojemności netto poddane w Szwecji jedynie pomiarowi częściowemu, przewidzianemu w art. III. Na podstawie w ten sposób określonej pojemności netto, biblią obliczane i pobierane podlegające uiszczeniu w Szwecji opłaty według tonnażu.

4. Jeżeli statek polski o napędzie mechanicznym jest zapatrzony w narodowe świadectwo pomiarowe z załącznikiem, sporządzone według szwedzkiego systemu pomiarowego, wówczas podlegające uiszczeniu w Szwecji opłaty od tonnażu, będą obliczane i pobierane na podstawie pojemności netto, wymienionej we wspomnianem świadectwie.

5. Jeżeli statek szwedzki, inny niż o napędzie mechanicznym, jest zaopatrzony w narodowe świadectwo pomiarowe, wówczas podlegające uiszczeniu w Polsce opłaty od tonnażu, będą obliczane i pobierane na podstawie pojemności netto wymienionej we wspomnianem świadectwie.

6. Jeżeli statek polski, inny niż o napędzie mechanicznym jest zaopatrzony w narodowe świadectwo pomiarowe, wówczas podlegające uiszczeniu w Szwecji opłaty od tonnażu, będą obliczane i pobierane na podstawie pojemności netto wymienionej we wspomnianem świadectwie.

Artykuł  III.

1. Przewidziane w art. II ustępy 1 i 3 pomiary częściowe statków szwedzkich i polskich o napędzie mechanicznym obejmować będą określenie, według prawideł polskich względnie szwedzkich, pojemności brutto pomieszczeń położonych pod pokładem pomiarowym i określenie potrąceń, przypadających na pomieszczenia maszyn służących dla napędu statku i na wszystkie inne pomieszczenia, położone bądź to ponad, bądź to pod pokładem pomiarowym, a które są dopuszczone w Polsce względnie w Szwecji do potrąceń przy obliczeniu pojemności netto.

2. Wspomniane pomiary częściowe spowodują wydanie specjalnego dokumentu pomiarowego, który będzie ważny tak długo, jak długo jest ważne narodowe świadectwo pomiarowe, do którego jest dołączony. Aby ten dokument specjalny był uwzględniony, powinien on być przedstawiany razem z narodowem świadectwem pomiarowem na każde żądanie władz kompetentnych.

Artykuł  IV.

1. Polskie świadectwa pomiarowe z załącznikiem (patrz art. II ust. 4) powinny być sporządzane zgodnie ze szwedzkim systemem pomiarowym. Zasady tego systemu są podane w załączonej umowie (aneks A).

2. Szwedzkie świadectwa pomiarowe z załącznikiem (patrz art. II ust. 2) powinny być sporządzane zgodnie z brytyjskim systemem pomiarowym. Zasady tego systemu są podane w załączonej umowie (aneks B).

Artykuł  V.

1. Pomiary statków polskich, uskutecznione w Szwecji przez władzę szwedzką i pomiary statków szwedzkich uskutecznione w Polsce przez władzę polską, będą poddawane pomiarom kontrolnym i ewentualnie pomiarom ponownym, przepisanym w Szwecji względnie w Polsce, według obowiązujących przepisów w Szwecji, o ile chodzi o statek polski w Szwecji, i według obowiązujących przepisów w Polsce, o ile chodzi o statek szwedzki w Polsce.

2. Jeżeli zaistnieją uzasadnione powody do przypuszczenia, że wskazania narodowego świadectwa pomiarowego i świadectwa pomiarowego z załącznikiem nie odpowiadają rzeczywistości, wyższa władza kompetentna w Polsce względnie w Szwecji będzie miała prawo zarządzić przeprowadzenie w granicach potrzeby pomiarów kontrolnych i ewentualnie pomiarów ponownych, a również wydanie nowego dokumentu pomiarowego, stwierdzającego wyniki ponownych pomiarów.

Artykuł  VI.

1. Koszty pomiarów częściowych (art. III), zarówno jak koszty pomiarów kontrolnych i pomiarów ponownych, przewidzianych w art. V ust. 1 będą obliczane i płacone według przepisów i tak mających zastosowanie przy podobnych czynnościach w kraju, w którym pomiaru dokonano.

2. Koszty pomiarów częściowych obciążają odnośny statek.

3. Koszty pomiarów kontrolnych lub pomiarów ponownych, przewidzianych w art. V ust. 2 będą obciążać kraj, w którym tych pomiarów dokonano, chyba, że pomiary ponowne spowodowałyby wystawienie nowego dokumentu pomiarowego, w którym to wypadku obciążać będą właściciela lub kapitana statku, w mierze przewidzianej w przepisach zainteresowanego kraju.

Artykuł  VII.

Rząd Polski, do którego, na zasadzie art. 104 Traktatu Wersalskiego i art. 2 i 6 Konwencji Paryskiej pomiędzy Polską a Wolnem Miastem Gdańskiem z dnia 9 listopada 1920 r., należy prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska, zastrzega sobie prawo oświadczenia, że Wolne Miasto Gdańsk jest Stroną Układającą się w niniejszej konwencji i że przyjmuje obowiązki oraz nabywa prawa z niej wypływające.

Artykuł  VIII.

Niniejsza Konwencja wejdzie w życie w 5 miesięcy po dacie jej podpisania i będzie miała zastosowanie do chwili wygaśnięcia trzymiesięcznego terminu, licząc od dnia wymówienia jej przez jedną ze Stron.

Na dowód czego niżej podpisani podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją swemi pieczęciami.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Warszawie, dnia 22-go maja 1928 roku.

(-) T. Jackowski

(-) C. Anckarsvärd

(-) B. Bagniewski

Aneks A.

Porozumienie, dotyczące wystawiania polskich świadectw pomiarowych z załącznikiem t. zw. appendixem, zgodnie ze szwedzkiemi przepisami pomiarowemi.

Niżej podpisani pełnomocnicy, w myśl art. IV konwencji pomiędzy Polską a Szwecją w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych, podpisanej w dniu dzisiejszym zgodzili się, że polskie świadectwa pomiarowe z załącznikiem t. zw. appendixem, sporządzone zgodnie ze szwedzkim systemem pomiarowym, ażeby zostały uznane w Szwecji, winny odpowiadać również następującym warunkom:

Artykuł  1.

System pomiarowy używany w Szwecji jest określony Rozporządzeniem Królewskiem z dnia 14 listopada 1880 r. i z 18 maja 1894 r., jak również przepisami i okólnikami uzupełniającemi.

Artykuł  2.

1. Świadectwo pomiarowe z załącznikiem będzie sporządzone według zasad prawidła I. Będzie ono ważne na ten sam okres czasu co i narodowe świadectwo pomiarowe, do którego się odnosi, i aby było brane pod uwagę, powinno być przedstawiane łącznie z narodowem świadectwem pomiarowem na każde żądanie władz kompetentnych. Powinno ono zawierać dane narodowego świadectwa, dotyczące pojemności brutto i netto, oraz objętości głównej, jak również datę wystawienia tego świadectwa.

2. Świadectwo pomiarowe z załącznikiem będzie wystawione przez kompetentną władzę w Polsce, zgodnie ze wzorem ustalonym bezpośrednio przez kompetentne władze obu Stron.

Artykuł  3.

Objętość główna może być wykazana w świadectwie pomiarowem z załącznikiem albo przez pojemność wpisaną go narodowego świadectwa pomiarowego, albo też należy ją pomierzyć i obliczyć według szwedzkiego systemu pomiarowego. W ostatnim wypadku świadectwo pomiarowe z załącznikiem wskazywać będzie również wymienienie sposobu określenia wspomnianej objętości.

Artykuł  4.

1. Pomieszczenia położone nad pokładem pomiarowym będą mierzone i obliczane według szwedzkich przepisów pomiarowych i ich objętość będzie zapisana do świadectwa z załącznikiem.

2. Jednakże pomieszczenia wyłączone z pojemności brutto według polskich przepisów pomiarowych, t. zn. pomieszczenia wyłącznie wykorzystywane przez maszyny pomocnicze lub kotły pomocnicze, pomieszczenie przeznaczone dla kierowania sterem, pomieszczenie maszyny sterowej, kuchnię i piekarnię, pomieszczenie dla skraplacza, a również ustępy nie będą wliczone do pojemności brutto podlegającej wpisaniu do świadectwa pomiarowego z załącznikiem.

Artykuł  5.

1. Suma potrąceń, które należy uczynić dla następujących pomieszczeń dopuszczonych do potrącenia, a mianowicie pomieszczeń przeznaczonych do wyłącznego użytku kapitana, oficerów i załogi, pomieszczenia map, sygnałów i innych przyborów nawigacyjnych, magazynu sprzętu bosmańskiego, jak również pomieszczeń przeznaczonych wyłącznie dla balastu wodnego poza dnem podwójnem, będzie wyrażona przez pojemności wymienione w narodowem świadectwie pomiarowem.

2. Ponadto potrąceniu może ulec ta część rzeczywistej objętości magazynu sprzętu bosmańskiego, która przekracza objętość zapisaną w narodowem świadectwie pomiarowem.

Artykuł  6.

1. Dopuszczone do potrącenia pomieszczenia, przeznaczone dla maszyn służących do napędu, będą mierzone i obliczane według szwedzkich przepisów pomiarowych.

2. Za stałe składy paliwa będą uważane jedynie pomieszczenia wyłącznie przeznaczone i używane jako składy paliwa dla maszyn służących do napędu, pod warunkiem, że one się łączą bezpośrednio, bądź to zapomocą drzwi na zawiasach lub innych otworów, bądź zapomocą rur, z pomieszczeniami zajętemi przez maszyny służące dla napędu lub też, jeżeli pomieszczenia dla paliwa są położone bezpośrednio ponad jednem z tych pomieszczeń maszynowych lub nad składami paliwa, połączonemi bezpośrednio z jednem z tych pomieszczeń.

3. Składy paliwa, które są oddzielone od ładowni jedynie rozbieralnemi przegrodami, lub też które posiadają w przegrodach jeden lub więcej otworów, lub też które posiadają w pokładzie powyżej leżącym jedną lub więcej luk, nie będących wyłącznie lukami węglowemi, nie będą wliczone do potrącenia mającego być dokonanem dla pomieszczeń maszyn.

4. Urzędnik pomiarowy zaprosi właściciela lub kapitana statku do podpisania deklaracji załączonej do świadectwa pomiarowego z załącznikiem stwierdzającej, że pomieszczenia mogące być zaliczonemi do potrąceń jako składów paliwa, będą wyłącznie wykorzystywane przy podróżach bądź ze Szwecji bądź do tego kraju, jako składy paliwa dla maszyn służących dla napędu. Jeżeli właściciel lub kapitan odmówi podpisania tej deklaracji, wymienione pomieszczenia nie będą włączone do potrącenia, przypadającego na pomieszczenia maszyn.

5. Świadectwo pomiarowe z załącznikiem wykaże położenie, długość i objętość każdego składu paliwa, umieszczonego poza pomieszczeniem maszyn służących dla napędu, który jest objęty potrąceniem dokonanem dla pomieszczenia maszyn.

Na dowód czego niżej podpisani podpisali niniejsze porozumienie i zaopatrzyli je swemi pieczęciami.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Warszawie, dnia 22-go maja 1928 roku.

(-) T. Jackowski

(-) C. Anckarsvärd

(-) B. Bagniewski

Aneks B.

Porozumienie, dotyczące wystawiania szwedzkich świadectw pomiarowych z załącznikiem t. zw. appendixem, zgodnie z brytyjskim systemem pomiarowym.

Niżej podpisani pełnomocnicy, w myśl art. IV konwencji pomiędzy Polską a Szwecją w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych, podpisanej w dniu dzisiejszym, zgodzili się, że szwedzkie świadectwa pomiarowe z załącznikiem t. zw. appendixem, sporządzone zgodnie z brytyjskim systemem pomiarowym, ażeby zostały uznane w Polsce, winny odpowiadać również następującym warunkom:

Artykuł  1.

Brytyjski system pomiarowy jest stosowany w Polsce, zgodnie z przepisami podanemi w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 maja 1927 r. (Dz. U. R. P. z 1927 r. Nr. 47, poz. 422), w rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 24 listopada 1927 r. (Dz. U. R. P. z 1927 r. Nr. 105, poz. 906), jak również rozporządzeniami i okólnikami uzupełniającemi.

Artykuł  2.

1. Świadectwo pomiarowe z załącznikiem będzie sporządzone według zasad reguły pełnej (zwanej sposobem zwykłym). Będzie ono ważne na ten sam okres czasu co i narodowe świadectwo pomiarowe, do którego się odnosi, i aby było brane pod uwagę, powinno być przedstawiane łącznie z narodowem świadectwem pomiarowem na każde żądanie władz kompetentnych. Powinno zawierać dane narodowego świadectwa, dotyczące wymiarów głównych i objętości głównej, jak również datę wystawienia świadectwa.

2. Świadectwo pomiarowe z załącznikiem będzie wystawione przez kompetentną władzę w Szwecji, zgodnie z wzorem ustalonym bezpośrednio przez kompetentne władze obu Stron.

Artykuł  3.

Objętość główna będzie wykazana w świadectwie pomiarowem z załącznikiem przez pojemność wpisaną do narodowego świadectwa pomiarowego.

Na dowód czego niżej podpisani podpisali niniejsze porozumienie i opatrzyli je swemi pieczęciami.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Warszawie, dnia 22-go maja 1928 roku.

(-) T. Jackowski

(-) C. Anckarsvärd

(-) B. Bagniewski

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

W chwili przystępowania do podpisania konwencji z dnia dzisiejszego, w sprawie wzajemnego uznawania świadectw pomiarowych polskich i szwedzkich, Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Jego Królewskiej Mości Króla Szwecji, uznały za wskazane ustalić punkty następujące:

1. Przepisy art. II ustęp 2 konwencji będą miały także zastosowanie do narodowych świadectw z załącznikiem t. zw. appendixem wystawionych w Szwecji zgodnie z brytyjskim systemem pomiarowym przed wejściem w życie konwencji.

2. Przepisy art. II ust. 4 konwencji będą miały także zastosowanie do narodowych świadectw z załącznikiem t. zw. appendixem. wystawionych w Polsce zgodnie z szwedzkim systemem pomiarowym, przed wejściem w życie konwencji.

3. Jeżeli statek szwedzki przybędzie do portu polskiego, zaopatrzony tylko w tymczasowe świadectwo (zwane "Interimsnationalitets och registreringscertifikat" lub "Interimsnationalitetscertifikat") stwierdzające według systemu pomiarowego szwedzkiego lub cudzoziemskiego (systemu brytyjskiego) pojemność statku miarodajną dla wymierzenia opłaty, wówczas dane świadectwa pomiarowego będą uznawane w Polsce do czasu wygaśnięcia ważności tego świadectwa, niezależnie od faktu, że statek nie był pomierzany przez kompetentną władzę szwedzką.

4. Jeżeli statek polski przybędzie do portu szwedzkiego, zaopatrzony tylko w tymczasowe świadectwo (zwane "Tymczasowe świadectwo pomiarowe"), wówczas umieszczane w tem świadectwie dane, dotyczące objętości głównej (pomieszczenia pod pokładem pomiarowym) w odniesieniu do statków o napędzie mechanicznym i pojemności netto dla statków o napędzie innym niż mechaniczny, będą uznawane w Szwecji do czasu wygaśnięcia ich ważności, niezależnie od faktu, że statek nie był pomierzany przez kompetentną władzę polską.

5. Przez wyrażenie "Wyższa władza kompetentna", wspomniane w art. V ust. 2 konwencji, rozumiane jest w Szwecji Kungl. Kommerskollegium a w Polsce Ministerstwo Przemysłu i Handlu. Wszelkie zmiany, którędy w tym względzie mogły nastąpić w jednym z dwóch krajów, winny być niezwłocznie w drodze dyplomatycznej podane do wiadomości rządów i drugiego kraju.

6. Przez kompetentną władzę w Polsce, wspomnianą w art. 2 ust. 2 porozumienia, dotyczącego wystawiania polskich świadectw pomiarowych z załącznikiem (Aneks A), rozumiany jest Urząd Marynarki Handlowej. Świadectwa będą podpisywane przez Naczelnika tego Urzędu i jego referenta technicznego.

7. Przez kompetentną władzę w Szwecji, wspomnianą w art. 2 ust. 2 porozumienia, dotyczącego wystawiania szwedzkich świadectw pomiarowych z załącznikiem (Aneks B), rozumianą jest Komora Celna. Świadectwa będą podpisywane przez odpowiedniego administratora celnego.

8. Niniejszy protokół, jak również porozumienie, dotyczące wystawiania polskich świadectw pomiarowych z załącznikiem (Aneks A) i porozumienie, dotyczące wysławiania szwedzkich świadectw pomiarowych z załącznikiem (Aneks B), podpisany został tego samego dnia, co i konwencja i stanowi nierozdzielną część tej konwencji.

Na dowód czego niżej podpisani podpisali niniejszy protokół i opatrzyli go swemi pieczęciami.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Warszawie, dnia 22-go maja 1928 roku.

(-) T. Jackowski

(-) C. Anckarsvärd

(-) B. Bagniewski

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i z załączonemi do niej aneksami A, B i protokółem końcowym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień, oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 11 października 1928 roku.

• Identyfikator: Dz.U.1928.93.824
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Szwecja-Polska. Konwencja w sprawie wzajemnego uznawania polskich i szwedzkich świadectw pomiarowych. Warszawa.1928.05.22.
• Data aktu: 22/05/1928
• Data ogłoszenia: 12/11/1928
• Data wejścia w życie: 23/10/1928