Czechosłowacja-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Praga.1925.05.30.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o ułatwieniach w małym ruchu granicznym, podpisana w Pradze dn. 30 maja 1925 roku. ¹

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 30 lipca 1925 r. - Dz. U. R. P. № 88 poz. 611).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, STANISŁAW WOJCIECHOWSKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzydziestego maja tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego toku w Pradze pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką została podpisana Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym o następującem brzmieniu dosłownem:

Konwencja między Polską a Czechosłowacją w sprawie ułatwień w małym ruchu granicznym.

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

z jednej strony i

PREZYDENT REPUBLIKI CZESKOSŁOWACKIEJ

z drugiej strony,

ożywieni jednakowem pragnieniem ułatwienia mieszkańcom pasa granicznego małego ruchu granicznego, wyznaczyli w celu zawarcia odpowiedniej Konwencji następujących Pełnomocników:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

p. dr. Walerego Goetla,

Profesora uniwersytetu Jagiellońskiego i Akademii Górniczej w Krakowie, Komisarza Rządu Polskiego w Komisji Międzynarodowej do wytknięcia granicy polsko-czeskosłowackiej, i

p. Jerzego Bogorya-Kurzenieckiego,

Radcę Ministerjalnego, Kierownika Komitetu i Referatu Tranzytowego Ministerium Spraw Zagranicznych;

Prezydent Republiki Czeskosłowackiej:

p. Jana Dvořačka,

Ministra Pełnomocnego, Szefa Sekcji Ekonomicznej Ministerium Spraw Zagranicznych, i

p. dr. Gustawa Schönbacha,

Radcę Ministerjalnego Ministerium Skarbu,

którzy, po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone we właściwej formie, postanowili co następuje:

Artykuł  1.

Będą uznane za pas graniczny części graniczące ze sobą powiatów, położonych po obu stronach granicy, których dokładne określenie pozostawia się każdej ze Stron. W zasadzie szerokość pasa granicznego nie powinna przekraczać 15 km z każdej strony granicznej linji, jednakże w miejscowościach, gdzie miejscowe warunki tegoby wymagały, szerokość ta będzie mogła przewyższyć 15 km.

Lista gmin, położonych w tym pasie granicznym, będzie ogłoszona w sposób najbardziej odpowiedni.

ROZDZIAŁ  A

Ułatwienia osobowe.

Art.  2.

Osoby, zamieszkujące w pasie granicznym ä osiadłe tam przynajmniej od trzech miesięcy, mogą otrzymywać przepustki, upoważniające do przekraczania granicy i przebywania z drugiej strony granicy, stosownie do postanowień artykułów, następujących poniżej.

Urzędnicy państwowi korzystają z tego ułatwienia od dnia objęcia służby.

Art.  3.

Przepustki są wydawane:

a) jako przepustki jednorazowe, na papierze niebieskim;

b) jako przepustki stałe, na papierze białym;

c) jako przepustki gospodarcze, na papierze czerwonym.

Do wydawania przepustek używane będą formularze, zredagowane w języku polskim i czeskosłowackim, według wzoru, dołączonego do niniejszej Konwencji. Przepustki muszą być zaopatrzone w pieczęć urzędową władzy wystawiającej i w fotografję okaziciela, jak również w jego podpis lub inny znak, przyłożony własnoręcznie.

Fotografja nie jest wymagana, o ile okaziciel przepustki okaże inny dowód osobisty urzędowy lub przynajmniej urzędowo poświadczony i zaopatrzony w fotografję.

Art.  4.

Przepustka upoważnia okaziciela:

a) do przekraczania granicy w określonych punktach przejściowych pieszo, konno, na rowerze, wozem, saniami, na motocyklu, samochodem lub koleją.

b) do przebywania w odcinku pasa granicznego, graniczącym z odcinkiem, w którym przepustka była wystawiona.

W razie pilnej potrzeby władza, wystawiająca przepustkę, może upoważnić jej okaziciela do przebywania nietylko w odcinku sąsiednim, lecz również w odcinkach, z nim sąsiadujących.

Władza wystawiająca przepustkę, zawierającą podobne upoważnienie, obowiązana jest zakomunikować o tem władzy drugiej umawiającej się Strony.

Art.  5.

Przepustki wystawiają po stronie polskiej władze administracyjne pierwszej instancji; po stronie czeskosłowackiej: władze administracyjne pierwszej instancji lub władze bezpieczeństwa publicznego pierwszej instancji.

W razie szczególnie pilnej i stwierdzonej potrzeby odbycia jednorazowo podróży i w razie niemożności otrzymania na czas przepustki od władzy kompetentnej, przepustka może być również wystawiona przez zwierzchnika gminy i wizowana po stronie polskiej przez posterunek policji państwowej, po stronie zaś czeskosłowackiej przez posterunek żandarmerji.

Pod wzglądem terytorjalnym kompetentna jest ta władza, w której okręgu działania mieszka osoba, żądająca przepustki.

Art.  6.

Przepustki jednorazowe są wydawane z ważnością na 14 dni najwyżej, licząc od dnia wystawienia; uprawniają one okaziciela do przebywania z drugiej strony granicy w ciągu trzech dni najwyżej, przyczem dzień pierwszego przekroczenia granicy nie jest brany w rachubą.

Art.  7.

Przepustki stale są wystawiane z ważnością na 6 miesięcy osobom, która często przekraczają granicę w celach zawodowych, gospodarczych, religijnych, szkolnych lub z innych szczególnych powodów, jak np. względy rodzinne. Przepustki stałe są wydawane osobom, uczęszczającym do szkół po drugiej stronie granicy.

Takie przepustki upoważniają do przebywania z drugiej strony granicy w ciągu 24 godzin.

Lekarze, weterynarze i akuszerki mogą, o ile posiadają stałe przepustki, przebywać z drugiej strony granicy w ciągu trzech dni, robotnicy w ciągu 6 dni.

Art.  8.

Przepustki gospodarcze są wydawane właścicielom ziemskim, członkom ich rodzin, osobom, zatrudnionym w ich majątkach, jak również wogóle osobom, uprawiającym grunty na podstawie jakiegokolwiek legalnego tytułu, pod warunkiem, że ich grunty albo grunty, stanowiące pod względem gospodarstwa rolnego jedna, całość, są przecięte przez linję graniczna. To samo się odnosi do majątków lub gruntów, które nie mogą być normalnie uprawiane bez przekraczania granicy.

Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy i do przebywania po jej drugiej stronie jedynie w czasie i w miejscu koniecznem dla uprawiania gruntów.

Przepustki gospodarcze są ważne na rok.

Art.  9.

Przepustki mogą być odnawiane z zastrzeżeniem zachowania przepisów, dotyczących ich wystawienia. Odnowienie musi być wzmiankowane na dawnej przepustce.

Art.  10.

Dzieci w wieku do lat 14 nie potrzebują przepustki do przekraczania granicy, o ile są w towarzystwie dorosłych i o ile są wpisane na ich przepustki.

Art.  11.

Władze, wymienione w art. 5, są obowiązane komunikować odpowiednim władzom drugiej Strony o każdem podaniu o wystawienie przepustki stałej lub gospodarczej (art. 7 i 8), które do nich wpłynie, o ile mają zamiar wydać tę przepustkę. Zawiadomienie to powinno zawierać imię, nazwisko i miejsce zamieszkania petenta, jak również stwierdzenie, że istnieją warunki, wymagane do przekraczania granicy, i powody, uzasadniające podanie.

Przepustka nie będzie wydana, jeżeli władze kompetentne drugiej strony zawiadomią w okresie 14 dni po otrzymaniu zawiadomienia o podaniu, że się wystawieniu sprzeciwiają, bądź z braku koniecznych warunków, bądź dlatego, że wystawienie przepustki byłoby przeciwna przepisom, obowiązującym w ich kraju, bądź wreszcie ze wzglądów na bezpieczeństwo i porządek publiczny.

O ile władza wystawiająca przepustką uważa sprzeciw za nieumotywowany, jej władza przełożona może żądać od władzy kompetentnej Strony przeciwnej, aby sprawa była zbadana na nowo. Władza wystawiająca jest obowiązana niezwłocznie zawiadomić odpowiednią władzę drugiej Strony o każdej wydanej przepustce stałej lub gospodarczej.

Szczegóły powyższej procedury będą ustalone w drodze bezpośredniego porozumienia między kompetentnemi władzami administracyjnemu

Art.  12.

Przepustki, przewidziane w art. 3, z wyjątkiem przepustek gospodarczych, uprawniają do przekraczania granicy w punktach, wymienionych na tych przepustkach i uznanych za punkty przejściowe przez władze kompetentne obu Stron układających się. Z wyjątkiem szczególnych wypadków, nie wolno podawać na przepustce innego punktu przejściowego, jak tylko punkt najbliższy miejsca zamieszkania okaziciela.

Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy również poza punktami przejściowemi, w miejscach, w których przekroczenie granicy jest potrzebne dla wykonywania robót.

Miejsca te powinne być określone przez obie Strony przez kompetentne władze celne po wysłuchaniu osób interesowanych i z uwzględnieniem rzeczywistych potrzeb gospodarczych.

Art.  13.

Przekraczanie granicy na podstawie przepustki jest dozwolone w zasadzie za dnia, mianowicie, od 1 marca do 30 września - od godz. 6 do godz. 21, od 1 października zaś do końca lutego - od godz. 7 do godz. 19.

Przepustki gospodarcze uprawniają do przekraczania granicy od godz. 4 do 22, od 1 marca do 30 września.

Władze administracyjne i celne pierwszej instancji mogą, za wspólnem porozumieniem, ustalić inne godziny przekraczania granicy, bądź wogóle, bądź w poszczególnych wypadkach, o ile to jest pożyteczne ze wzglądu na warunki miejscowe.

Duchowni i ministranci, lekarze, weterynarze i akuszerki mogą dla wykonywania swego zawodu przekraczać granice, w nocy i nawet po drogach polnych. To samo odnosi się i do innych osób w razie szczególnie pilnej potrzeby.

Przekraczanie granicy koleją nie jest ograniczone co do czasu.

Art.  14.

Ustalanie wysokości opłat, któreby ewentualnie były pobierane za wystawianie przepustek, pozostawia się do uregulowania każdej ze Stron układających się.

Żadne opłaty nie bada pobierane za przekroczenie granicy i za pobyt po jej drugiej stronie.

Art.  15.

Straż ogniowa i kopalniana, jak również oddziały ratownicze, dające się rozpoznać, jako takie, mogą dla niesienia pomocy przekraczać granicę podczas dnia i nocy w punktach, gdzie to będzie konieczne, i przebywać z drugiej strony granicy tak długo, jak to będzie potrzebne, pod warunkiem, że poddadzą się kierownictwu osoby kompetentnej stosownie do przepisów, obowiązujących w miejscu wypadku.

Art.  16.

Przepustka może być zatrzymana przez władze drugiej Strony, bądź w wypadku, gdy została uzyskana na mocy fałszywych danych, bądź w razie nadużycia wogóle. Zatrzymana przepustka musi być niezwłocznie zwrócona władzy, która ją wystawiła.

ROZDZIAŁ  B.

Ułatwienia rzeczowe.

Art.  17.

W małym ruchu granicznym mogą być, z zastrzeżeniem obowiązujących przepisów celnych, przewożone także drogami ubocznemi w pasie granicznym następujące towary, o ile są wolne od cła, i o ile ze względu na stosunki miejscowe jest to pożądane i dopuszczalne: nawozy naturalne i sztuczne, len i konopie w łodygach, pasza zielona lub sucha (trawa dla bydła, siano, słoma, sieczka), liście suche na podściółkę, mech, szuwar, zwykły piasek do budowy, żwir, glina pospolita i garncarska, drzewo opałowe (to ostatnie wyłącznie do użytku własnego mieszkańców pasa granicznego), węgiel drzewny, torf, borowina i hubka.

Art.  18.

Lekarstwa, przyrządzone w jednej z aptek pasa granicznego za receptą lekarza lub weterynarza, upoważnionego do wykonywania swego zawodu, mogą być sprowadzane w małych ilościach, w granicach potrzeb konsumenta, w wypadku nagłym, nawet bez pozwolenia władz administracyjnych i bez opłaty cła. W każdym razie te recepty winny mieć napis: "bardzo pilne".

Art.  19.

W wypadku, gdyby gospodarstwa rolne lub inne posiadłości były przecięte lub rozdzielone przez granicę, dalsza ich eksploatacja nie może być ani utrudniana, ani uniemożliwiona przez przeprowadzenie granicy i przez przepisy, jej dotyczące. W szczególności żywy inwentarz i narzędzia, stanowiące część inwentarza rolniczego, nasiona do obsiewu posiadłości, jak również produkty gleby i bycia, pochodzące z tych posiadłości, będą mogły być przenoszona bez cła i jednej części posiadłości do drugiej przez punkty, oznaczone w tym celu dla tych gospodarstw lub dla tych posiadłości.

Art.  20.

Mieszkańcy pasa granicznego, wykonywający roboty na swoich polach lub łąkach, lub wogóle na obszarach ziemi, bądź stanowiących ich własność, bądź wydzierżawionych i położonych w pasie sąsiednim drugiego Państwa, mają prawo przeprowadzać bez opłaty cła zwierzęta, narzędzia, nasiona, potrzebne do tych prac, jak również i plony, otrzymywane z obrabianych terenów. Przejecie granicy może się też odbywać drogami sąsiedniemi jeżeli warunki i rodzaj wykonać się mającej pracy tego wymagają, z zastrzeżeniem, że będą dokonane formalności celne, i że mieszkańcy wrócą do swego domu tego samego dnia.

Maszyny rolnicze, motorowe lub parowe (loko-mobile, pługi, brony, młocarnie, sieczkarnie), przywożone lub wywożone w myśl postanowień artykułów 19 i 20, powinny być zarejestrowane przy przewożeniu ich przez granicę.

Co się tyczy przewozu innych maszyn i narzędzi rolniczych, jako też wozów, furgonów, sanek, bydła pociągowego i jucznego, powinno być przez władze celne w sposób odpowiedni nadzorowane.

Art.  21.

Bydło, wprowadzane lub przeprowadzane z powrotem z jednej części pasa pogranicznego do drugiej, będzie wolne od cła pod warunkiem, że jego tożsamość będzie stwierdzona na podstawia poprzedniego zarejestrowania. Produkty, dostarczane przez powyższe bydło, jako to: mleko, masło, ser, wełna i nawóz, jak również i uzyskany w międzyczasie przychówek, będą mogły być przewożone przez granicę bez cła, lecz zawsze w ilości, odpowiadającej ilości sztuk i rzeczywistemu czasowi trwania wypasu. Przejście ich może się też odbywać drogami sąsiedniemu w miarę potrzeb mieszkańców pasa granicznego, mających pastwiska po drugiej stronie, będą przenoszone również bez cła: sól (sól dla zwierząt), mąka, chleb w ilościach, ustalonych przez obustronne władze celne, które winne wziąć pod uwagę potrzeby własne wymienionych mieszkańców i czas trwania wypasu.

Bydło zbiegłe lub ukradzione poza granicą będzie zwrócone bez pobrania cła, o ile prawo własności będzie stwierdzone przez gminą.

Art.  22.

Pod warunkiem dopełnienia formalności rejestracyjnych, będzie zwolnione od opłat celnych bydło pociągowe i juczne, używane do robót czasowych.

Art.  23.

Zboże, ziarna oleiste, konopie, len, drzewo, garbnik, przewożone do własnego użytku mieszkańców pasa granicznego na drugą stronę granicy do przemiału, wytłoczenia, cięcia, tarcia i t. d. w celu powrotnego przywozu w stanie przerobionym, będą traktowane podług przepisów dla obrotu uszlachetniającego lub też, w wypadku, gdy ważne względy miejscowe będą tego wymagały, bada mogły być zwolnione od opłat celnych zarówno w przywozie, jak i wywozie pod warunkiem złożenia odpowiedniej kaucji.

Ilości produktów przerobionych, które bada mogły być zpowrotem przywiezione lub winny być zpowrotem wywiezione wzamian za surowce i półfabrykaty, winny być w razie potrzeby ustalona przez obustronne zarządy celne w obopólnem porozumieniu.

Art.  24.

Dla ułatwienia mieszkańcom pasa granicznego przewozu przedmiotów, służących do ich własnego użytku, przesyłanych z jednego obszaru do drugiego w celu ich naprawy lub przerobu w warsztatach rzemieślniczych i w następstwie odesłania ich zpowrotem, oba zarządy celne bada upoważnione do pozwalania na przenoszenie ich tam i zpowrotem w pasie granicznym.

Art.  25.

Mieszkańcy pasa granicznego, udający się na roboty sezonowe w przedsiębiorstwach rolnych, leśnych lub innych po drugiej stronie granicy, mają prawo, pod warunkiem, że wrócą do miejsca swego zamieszkania najpóźniej szóstego dnia, począwszy od dnia, w którym przybyli na miejsca, gdzie odbywa się praca, i pod warunkiem, że będą przestrzegali obowiązujących przepisów, dotyczących w mowie będącego ruchu, przechodzić granicą drogami ubocznemi, jak również i przenosić z zupełnem uwolnieniem od cła potrzebne narzędzia, a także i swe wynagrodzenie w gotówce i naturze (deputat), z wyjątkiem przedmiotów, stanowiących monopol. Żywność przyrządzona dla powyższych robotników w ich domach będzie mogła być przesyłana również bez cła.

Art.  26.

Oba Rządy porozumieją się co do wydania bardziej szczegółowych zarządzeń w sprawie przyznawania ułatwień duchownym i ich pomocnikom, lekarzom, weterynarzom i akuszerkom, zamieszkującym w pasie granicznym pod warunkiem, że są upoważnieni do wykonywania swego zawodu w tym pasie.

W razie pożaru, klęski żywiołowej lub innych wypadków jest dozwolone straży ogniowej i oddziałom ratowniczym przechodzić przez granicy wraz z całym ekwipunkiem.

Uczniowie mogą przenosić w ciągu dnia książki i przybory szkolne w zasadzie nawet drogami bocznemi.

Art.  27.

Obowiązujące ograniczenia przywozu i wywozu nie mają zastosowania do ruchu, wyszczególnionego w powyższych artykułach.

Art.  28.

Przywóz i wywóz w ruchu granicznym drobnych ilości przedmiotów użytku codziennego i gospodarczego, dla których wogóle wymagane jest pozwolenie przywozu lub wywozu, będzie dozwolony, o ile z rodzaju przedmiotów samych i położenia mieszkańców pasa granicznego można wnioskować, iż artykuły te są przeznaczone do użytku tych mieszkańców, a nie na handel.

Art.  29.

Nadto, z wyjątkiem przepisów, omówionych dla ruchu pogranicznego, regulamin, ustalony dla tego ruchu, nie będzie naruszał ograniczeń swobody handlu w obydwóch Państwach, jak również i przepisów, dotyczących towarów, których produkcja i rozdział są przedmiotem reglamentacji ze strony Państwa.

Niemniej mieszkańcy pasa pogranicznego nie będą obowiązani na zasadzie faktu, że obrabiają pewne działki ziemi na terytorjum drugiego Państwa, dostarczać swych produktów temu Państwu. Ten przywilej nie dotyczy jednak posiadłości wiejskich o większych rozmiarach.

Art.  30.

Przenoszenie zwłok, które mają być pochowane na jednym z cmentarzów w pasie granicznym drugiego Państwa, o ile to było dotychczas w zwyczaju, dozwolone, jest na podstawie świadectwa lekarskiego, bez potrzeby przestrzegania obowiązujących przepisów o transporcie zwłok.

W tym celu może być przewieziona przez granicę bez opłaty cła trumna z ozdobami, wieńcami, wstęgami. Środki przewozu zwłok łącznie z zaprzęgiem korzystają ze zwolnienia od cła pod warunkiem powrotu zagranicą.

ROZDZIAŁ  C

Postanowienia końcowe.

Art.  31.

Ułatwienia, przyznane dla ruchu granicznego, nie mogą naruszać prawa obu Państw do wydawania zarządzeń, jakie będą uważały za konieczne ze względów sanitarnych, weterynaryjnych, ochrony roślin i innych.

Przyznanie specjalnych ułatwień osobowych lub rzeczowych ewentualnie potrzebnych lub pożądanych w pasie pogranicznym jest zastrzeżone porozumieniu się. władz kompetentnych obydwóch Stron, zawierających Umową.

Art.  33.

Niniejsza Konwencja nie narusza postanowień załącznika A do Protokółu, podpisanego w Krakowie dnia 6 maja 1924 r., pomiędzy Polsko a Czechosłowacją.

Art.  34.

Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana, a dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Warszawie. Konwencja wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy, dopóki nie zostanie wymówiona przez jedną z Umawiających się Stron za trzymiesięcznem wypowiedzeniem.

Na dowód czego pełnomocnicy podpisali niniejszą Konwencję i opatrzyli ją swemi pieczęciami.

Spisano w Pradze, trzydziestego maja tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku, w dwóch oryginałach, po jednym dla każdej Strony.

L. S. Dr. Walery Goetel

L. S. Jerzy Bogarya-Kurzeniecki

L. S. J. Dvořaček

L. S. Dr. Gustaw Schönbach

(Strona przednia).

Polsko-Czeskosłowacki ruch pograniczny.

Przepustka jednorazowa.

№ ..............

Imię i nazwisko ..............................................

Zawód ........................................................

Miejsce urodzenia .................. data urodzenia ..........

Przynależność państwowa ......................................

Miejsce zamieszkania .........................................

Cel przekraczania granicy ....................................

Miejsce przekroczenia granicy ................................

Ważna na pobyt w pasie granicznym w odcinku ..................

Ważna do .....................................................

(Strona odwrotna).

Miejsce na fotografję.

Okaziciel niniejszej przepustki posiada urzędowo wydaną

względnie urzędowo potwierdzoną inną legitymacją, która jest

zaopatrzona w fotografję.

...................... Pieczęć urzędu.

Własnoręczny podpis ..........................................

Wymienienie osób towarzyszących poniżej 14 lat ...............

..............................................................

..............................................................

Miejsce wystawienia ..........................................

Data .........................................................

Urząd ........................................................

Podpis .......................................................

(Pieczęć urzędowa).

(Strona przednia).

Polsko-Czechosłowacki ruch pograniczny.

Przepustka stała.

№ ..............

Imię i nazwisko ..............................................

Zawód ........................................................

Miejsce urodzenia .................. data urodzenia ..........

Przynależność państwowa ......................................

Miejsce zamieszkania .........................................

Cel przekraczania granicy ....................................

Miejsce przekroczenia granicy ................................

Ważna na pobyt w pasie granicznym w odcinku ..................

Ważna do .....................................................

(Strona odwrotna).

Miejsce na fotografję.

...................... Pieczęć urzędu.

Własnoręczny podpis ..........................................

Wymienienie osób towarzyszących poniżej 14 lat ...............

..............................................................

..............................................................

Miejsce wystawienia ..........................................

Data .........................................................

Urząd ........................................................

Podpis .......................................................

(Pieczęć urzędowa).

(Strona przednia).

Polsko-Czechosłowacki ruch pograniczny.

Przepustka gospodarcza.

№ ..............

Imię i nazwisko ..............................................

Zawód ........................................................

a) Właściciel uprawniony do użytkowania obszaru ziemskiego w

gminie ....................................................

b) Zatrudniony u .............................................

Miejsce urodzenia .................. data urodzenia ..........

Przynależność państwowa ......................................

Miejsce zamieszkania .........................................

Ważna na rok 192 ...

(Strona odwrotna).

Miejsce na fotografję.

...................... Pieczęć urzędu.

Własnoręczny podpis ..........................................

Wymienienie osób towarzyszących poniżej 14 lat ...............

..............................................................

..............................................................

Miejsce wystawienia ..........................................

Data .........................................................

Urząd ........................................................

Podpis .......................................................

(Pieczęć urzędowa).

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną, zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień, oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i zatwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

W Warszawie, dnia 28 września 1925 roku.

1 Konwencja zmieniona przez obwieszczenie z dnia 12 lutego 1932 r. (M.P.32.43.47) zmieniające nin. umowę międzynarodową z dniem 23 lutego 1932 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.1926.43.263
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Czechosłowacja-Polska. Konwencja o ułatwieniach w małym ruchu granicznym. Praga.1925.05.30.
• Data aktu: 30/05/1925
• Data ogłoszenia: 08/05/1926
• Data wejścia w życie: 06/05/1926