Litwa-Polska. Umowa o międzynarodowych przewozach drogowych. Szczecin.1992.03.18.

UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej o międzynarodowych przewozach drogowych,
sporządzona w Szczecinie dnia 18 marca 1992 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Litewskiej, pragnąc ułatwić i przyczynić się do rozwoju przewozów drogowych podróżnych i ładunków między obu Państwami oraz w tranzycie przez ich terytoria, uzgodniły, co następuje:
Artykuł  1

Zakres stosowania

1.
Postanowienia niniejszej umowy mają zastosowanie do przewozów podróżnych i ładunków, pochodzących z lub przeznaczonych na terytorium jednej Umawiającej się Strony, w tranzycie przez to terytorium oraz między państwem trzecim a terytorium drugiej Umawiającej się Strony i na odwrót, wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi na terytorium jednej z Umawiających się Stron.
2.
Żadne z postanowień niniejszej umowy nie zezwala przewoźnikom jednej Umawiającej się Strony na wykonywanie przewozu podróżnych lub ładunków między dwoma miejscami znajdującymi się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł  2

Definicje

1.
Określenie "przewoźnik" oznacza osobę fizyczną lub prawną, zamieszkałą lub mającą swoją siedzibę bądź w Rzeczypospolitej Polskiej, bądź Republice Litewskiej i która ma prawo wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym jej Państwa.
2.
Określenie "pojazd" oznacza:
a)
pojazd drogowy z napędem mechanicznym, który jest skonstruowany lub przystosowany, z punktu widzenia jego wykorzystania, do wykonywania przewozów drogowych ładunków lub do ciągnięcia pojazdów przeznaczonych do tych przewozów;
b)
zespół pojazdów złożony z pojazdu spełniającego warunki wymienione w punkcie a) niniejszego ustępu oraz z przyczepy lub naczepy;
c)
pojazd drogowy z napędem mechanicznym, wyposażony w specjalne urządzenie zamontowane na stałe i stanowiące jego integralną część, które nie jest traktowane jako ładunek;
d)
pojazd przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób, łącznie z kierowcą.
Artykuł  3

Regularne przewozy podróżnych

1.
Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mogą wykonywać regularne przewozy podróżnych autobusami między terytoriami obu Umawiających się Stron oraz w tranzycie przez ich terytoria, po uprzednim otrzymaniu zezwolenia.
2.
Określenie "regularny przewóz podróżnych" oznacza przewóz podróżnych na określonej trasie, według rozkładu jazdy i na podstawie taryf uprzednio ustalonych i ogłoszonych.
3.
Właściwa władza każdej Umawiającej się Strony wydaje zezwolenie na część przewozu wykonywaną na jej terytorium.
4.
Na przewozy wahadłowe wymagane jest uzyskanie zezwolenia.
5.
Sposób i warunki wydawania zezwoleń oraz ich wykorzystywania zostaną określone w protokole wykonawczym do umowy.
Artykuł  4

Nieregularny przewóz podróżnych

Przewozy podróżnych autobusami, inne niż przewozy regularne, nie podlegają wymogowi uprzedniego uzyskania zezwoleń właściwych władz Umawiających się Stron, pod warunkiem że:

a)
pojazd przewozi tę samą grupę podróżnych na całej trasie bez wymiany lub pozostawiania podróżnych w trakcie podróży;
b)
przejazd z podróżnymi odbywa się w jednym kierunku, a w kierunku przeciwnym następuje przejazd autobusu w stanie próżnym i na odwrót.
Artykuł  5

Przewóz ładunków

1.
Przewoźnicy każdej Umawiającej się Strony mogą wykonywać przewozy ładunków oraz wykonywać przejazdy w stanie próżnym:
a)
między miejscem położonym na terytorium jednej Umawiającej się Strony a miejscem położonym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;
b)
w tranzycie przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony;
c)
między miejscem położonym na terytorium jednej z Umawiających się Stron a miejscem położonym na terytorium państwa trzeciego i na odwrót.
2.
Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mają prawo zabierania ładunku powrotnego na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł  6

Zezwolenia

1.
Z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 7, przewozy ładunków wymienionych w artykule 5 mogą być wykonywane jedynie na podstawie zezwoleń, wydanych uprzednio przez właściwą władzę państwa rejestracji pojazdu w imieniu właściwej władzy drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Właściwe władze Umawiających się Stron przekazują sobie wzajemnie zezwolenia, wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu.
Artykuł  7

Zwolnienia z wymogu zezwoleń

1.
Nie wymagają zezwoleń przewozy:
a)
rzeczy przesiedlenia;
b)
materiałów i przedmiotów, w tym dzieł sztuki, przeznaczonych na targi, wystawy lub na imprezy o charakterze niehandlowym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;
c)
materiałów i przedmiotów przeznaczonych wyłącznie dla celów reklamowych i informacyjnych;
d)
sprzętu, przedmiotów i zwierząt przeznaczonych na imprezy teatralne, muzyczne, filmowe lub sportowe dla cyrków, targów, kiermaszy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony;
e)
sprzętu przeznaczonego dla wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyjnych;
f)
zwłok;
g)
pojazdów uszkodzonych oraz pojazdów pomocy technicznej;
h)
pojazdami o ładowności do 3,5 t i masie całkowitej do 6 t.
2.
Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 15, jest upoważniona do zmiany zakresu stosowanych zwolnień przewidzianych w ustępie poprzednim.
Artykuł  8

Kontyngent

1.
Zezwolenia na wykonywanie przewozów ładunków są wydawane w granicach kontyngentów, ustalonych we wspólnym porozumieniu każdego roku przez właściwe władze Umawiających się Stron.
2.
Kategorie zezwoleń, warunki i sposoby ich wykorzystywania zostaną ustalone w protokole wykonawczym do umowy.
Artykuł  9

Przewozy wymagające specjalnego zezwolenia

1.
Przewozy pojazdami, których masa całkowita lub rozmiary z ładunkiem lub bez przekraczają normy dopuszczone na terytorium jednej Umawiającej się Strony, wymagają zezwolenia specjalnego wydanego przez władze tej Umawiającej się Strony.
2.
Zezwolenie specjalne może ograniczać przejazd pojazdu do określonej trasy.
3.
Przy zezwoleniu specjalnym nie wymaga się zezwolenia na przewóz, o którym mowa w artykule 6 ustęp 1 niniejszej umowy.
4.
Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo wymagania zezwoleń specjalnych na przewozy materiałów niebezpiecznych wykonywane przez przewoźników drugiej Umawiającej się Strony.
Artykuł  10

Podatki i opłaty

1.
Przewozy podróżnych i ładunków, wymienione w niniejszej umowie, podlegają podatkom i opłatom obowiązującym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.
2.
Komisja Mieszana może uzgodnić częściowe lub całkowite zwolnienie z podatków lub opłat, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 9 ustęp 1.
Artykuł  11

Paliwo i części zamienne

1.
Paliwo znajdujące się w normalnych zbiornikach zainstalowanych w pojazdach jest zwolnione od opłat celnych i innych należności. Przez "normalny zbiornik" należy rozumieć zbiorniki, w które pojazd jest konstrukcyjnie wyposażony.
2.
Części zamienne, które są czasowo wwożone w celu naprawy pojazdu uszkodzonego lub który uległ awarii na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, są zwolnione od opłat celnych, podatków i innych należności pobieranych na podstawie przepisów prawnych obowiązujących na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Części wymienione powinny być wywiezione z powrotem lub zniszczone pod kontrolą celną.
Artykuł  12

Kontrola

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej umowy, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych.

Artykuł  13

Ustawodawstwo wewnętrzne

1.
Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów powinny przestrzegać podczas swojego pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przepisów prawnych obowiązujących na tym terytorium, dotyczących w szczególności przewozów i ruchu drogowego.
2.
Zagadnienia nieuregulowane w niniejszej umowie bądź w innych konwencjach międzynarodowych, których stronami są Umawiające się Strony, będą załatwiane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron.
Artykuł  14

Naruszenia

1.
W przypadku naruszenia postanowień niniejszej umowy przez przewoźnika jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, właściwe władze tej drugiej Umawiającej się Strony poinformują o tym właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium pojazd jest zarejestrowany.
2.
Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium naruszenia miały miejsce, mogą zwrócić się do właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony o:
a)
ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia;
b)
zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia.
3.
Władza, która podjęła powyższe środki, poinformuje o tym właściwą władzę drugiej Umawiającej się Strony.
4.
Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają odpowiedzialności przewidzianej w ustawodawstwie obowiązującym w państwie, na którego terytorium naruszenie zostało popełnione.
Artykuł  15

Stosowanie umowy

1.
Dla zapewnienia należytego wykonywania postanowień niniejszej umowy, Umawiające się Strony ustanowią Komisję Mieszaną.
2.
Komisja będzie się zbierała na wniosek jednej z Umawiających się Stron na przemian, na terytorium każdej z Umawiających się Stron.
3.
Komisja sporządzi protokół wykonawczy do niniejszej umowy.
Artykuł  16

Wejście w życie i ważność umowy

1.
Niniejsza umowa podlega przyjęciu zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron i wejdzie w życie w dniu ustalonym w drodze wymiany not dyplomatycznych, stwierdzających to przyjęcie.
2.
Niniejsza umowa jest zawarta na okres pięciu lat. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy jednoroczne, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na trzy miesiące przed upływem okresu jej ważności.
3.
Niniejsza umowa będzie stosowania prowizorycznie od dnia jej podpisania.
Sporządzono w Szczecinie dnia 18 marca 1992 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i litewskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obwiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024