Ważność wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 19 września 1993 r. oraz ważność wyboru senatorów.

UCHWAŁA
SĄDU NAJWYŻSZEGO
z dnia 6 grudnia 1993 r.
o ważności wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 19 września 1993 r. oraz o ważności wyboru senatorów.

Sygn. akt III SW 92/93
Sąd Najwyższy w składzie całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych:

przewodniczący: Prezes Sądu Najwyższego - Jan Wasilewski,

sędziowie Sądu Najwyższego: Teresa Flemming-Kulesza, Józef Iwulski, Adam Józefowicz, Krzysztof Kolasiński, Jerzy Kwaśniewski, Janusz Łętowski, Maria Mańkowska, Walery Masewicz, Teresa Romer, Walerian Sanetra, Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Stefania Szymańska, Maria Tyszel,

protokolant: Elżbieta Lewandowska,

z udziałem Zastępcy Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej Stefana Śnieżki i Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej Andrzeja Zolla, na posiedzeniu jawnym w dniu 6 grudnia 1993 r. rozpoznał sprawę ważności wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ważności wyboru senatorów.

Na podstawie sprawozdania Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 6 października 1993 r. z wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz postanowień wydanych przez Sąd Najwyższy w wyniku rozpoznania 31 protestów (w tym 6 protestów dotyczących wyłącznie wyborów do Senatu) oraz po wysłuchaniu Zastępcy Prokuratora Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej i Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej, wnoszących o stwierdzenie ważności wyborów i ważności wyboru senatorów:

I.
Sąd Najwyższy stwierdził, że w żadnym z protestów nie został zakwestionowany wybór imiennie wskazanego senatora, natomiast niektóre protesty - ze względu na rodzaj zarzutów lub wniosków - dotyczyły wszystkich senatorów. W protestach zawierających kilka zarzutów każdy z nich traktowany był odrębnie.
II.
Sąd Najwyższy przyjął sprawozdanie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 6 października 1993 r. z wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, którego treść nie daje podstaw do zakwestionowania ważności wyborów oraz ważności wyboru senatorów.
III.
Sąd Najwyższy podzielił rozstrzygnięcia wyrażone w postanowieniach pozostawiających bez dalszego biegu 16 protestów wyborczych z powodu wniesienia ich po terminie bądź wniesienia przez osobę nieuprawnioną oraz braku wskazania w proteście dowodów lub sformułowania zarzutów w rozumieniu art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205) w związku z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst Dz. U. z 1991 r. Nr 72, poz. 319). W tej grupie spraw znalazły się też protesty wyborcze kwestionujące uregulowania Ordynacji wyborczej lub podnoszące zarzut jej sprzeczności z Konstytucją, gdyż tego rodzaju zarzuty nie zostały ustawowo objęte kontrolą Sądu Najwyższego w ramach rozpoznawania protestów wyborczych. Ponadto bez dalszego biegu pozostawiono protesty formułujące zarzut popełnienia innego przestępstwa niż przestępstwo przeciwko wyborom w rozumieniu art. 189 kodeksu karnego, jak również zarzuty dotyczące zdarzeń, które miały miejsce podczas kampanii wyborczej. Sąd Najwyższy nie podzielił natomiast sposobu rozstrzygnięcia w jednej sprawie, lecz uznał, że gdyby nawet zarzut tego protestu był uzasadniony, nie miałoby to wpływu na wynik wyborów.
IV.
Sąd Najwyższy podzielił opinie wyrażone w 9 sprawach uznających za niezasadne - wobec nieudowodnienia - zarzuty:

- stosowania sprzecznych z ordynacją wyborczą zasad uznawania głosów za nieważne,

- sfałszowania wyników wyborów przez zastosowanie niewłaściwych metod obliczania głosów, przez zaniżenie liczby głosów oraz przez użycie nie opieczętowanych kart wyborczych,

- sprzecznego z prawem sposobu przekazywania protokołów głosowania i ograniczenia wglądu do nich przez pełnomocników komitetów wyborczych,

- dopuszczenia do głosowania osób nieuprawnionych,

- wywierania nacisku na wyborcę, by głosował na określonego kandydata,

- uniemożliwienia udziału w wyborach osobom osadzonym w zakładzie karnym.

V.
Sąd Najwyższy uznał za prawidłowe postanowienia w 5 sprawach, wyrażające opinie, że zarzuty protestów były uzasadnione w całości lub w części, jednakże nie miało to wpływu na wynik wyborów, gdyż odnosiły się one do jednostkowych naruszeń przepisów Ordynacji wyborczej do Sejmu w związku z art. 18 ust. 2 Ordynacji wyborczej do Senatu, dotyczących:

- nieprawidłowego ustalania tożsamości wyborców,

- prowadzenia agitacji wyborczej w dniu głosowania na terenie budynku, w którym znajdował się lokal wyborczy,

- niepodpisania protokołu głosowania przez wszystkie osoby wchodzące w skład obwodowej komisji wyborczej, obecne przy jego sporządzaniu,

- wprowadzenia do komputera niewłaściwych liczb dotyczących wydanych kart do głosowania, co jednakże zostało sprostowane.

Sąd Najwyższy podzielił wyrażone w tych sprawach opinie, że wskazane fakty nie miały wpływu na wynik wyborów, gdyż dotyczyły niewielkiej liczby głosów lub nie stwierdzono ich związku z wynikiem wyborów.

VI.
Z przedstawionych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 5 i art. 26 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 17 października 1992 r. o wzajemnych stosunkach między władzą ustawodawczą i wykonawczą Rzeczypospolitej Polskiej oraz o samorządzie terytorialnym (Dz. U. Nr 84, poz. 426) i art. 128 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 maja 1993 r. - Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 45, poz. 205) w związku z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1991 r. - Ordynacja wyborcza do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej (jednolity tekst Dz. U. z 1991 r. Nr 72, poz. 319)

stwierdza ważność

wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej oraz ważność wyboru senatorów wymienionych w obwieszczeniu Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 23 września 1993 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 19 września 1993 r. (Monitor Polski Nr 50, poz. 471).

Zmiany w prawie

Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024
Ratownik medyczny wykona USG i zrobi test na COVID

Mimo krytycznych uwag Naczelnej Rady Lekarskiej, Ministerstwo Zdrowia zmieniło rozporządzenie regulujące uprawnienia ratowników medycznych. Już wkrótce, po ukończeniu odpowiedniego kursu będą mogli wykonywać USG, przywrócono im też możliwość wykonywania testów na obecność wirusów, którą mieli w pandemii, a do listy leków, które mogą zaordynować, dodano trzy nowe preparaty. Większość zmian wejdzie w życie pod koniec marca.

Agnieszka Matłacz 12.03.2024