Konsulowie honorowi Rzeczypospolitej Polskiej.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW ZAGRANICZNYCH

z dnia 29 marca 1993 r.

w sprawie konsulów honorowych Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie § 8 pkt 4 i § 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Zagranicznych (Dz. U. Nr 21, poz. 121 i z 1984 r. Nr 44, poz. 230) oraz w związku z art. 5 ustawy z dnia 13 lutego 1984 r. o funkcjach konsulów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz. U. Nr 9, poz. 34) zarządza się, co następuje:

§ 1. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o konsulu honorowym, należy przez to rozumieć honorowego konsula generalnego, konsula, wicekonsula oraz agenta konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej.

§  2.

1. Okręg konsularny i rangę urzędu konsularnego oraz rangę i zakres funkcji konsula honorowego określa Minister Spraw Zagranicznych w akcie powołania.

2. Do powoływania konsulów honorowych stosuje się odpowiednio przepisy określające tryb mianowania kierowników urzędów konsularnych Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Konsul honorowy może rozpocząć wykonywanie swych funkcji po uzyskaniu exequatur lub innego upoważnienia państwa przyjmującego do ich wykonywania.

4. Zakres funkcji konsula honorowego, określony w akcie powołania, może być zmieniany, za jego zgodą, przez Ministra Spraw Zagranicznych.

§ 3. Ministerstwo Spraw Zagranicznych, w porozumieniu z konsulem honorowym, może skierować do pracy w kierowanym przez niego urzędzie konsularnym zawodowego urzędnika lub pracownika konsularnego.

§ 4. Okręg konsularny urzędu konsularnego kierowanego przez konsula honorowego nie obejmuje siedziby urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej, kierowanego przez zawodowego urzędnika konsularnego.

§ 5. Konsul honorowy jest zobowiązany do ścisłego współdziałania przy wykonywaniu powierzonych mu funkcji z kierownikiem terytorialnie właściwego urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej, kierowanego przez zawodowego urzędnika konsularnego, a także do informowania go o wszystkich ważniejszych sprawach.

§  6.

1. Konsul honorowy przestaje wykonywać swoje funkcje w przypadku:

1) wręczenia odwołania, podpisanego przez Ministra Spraw Zagranicznych,

2) cofnięcia exequatur przez państwo przyjmujące,

3) złożenia pisemnej rezygnacji kierownikowi przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej lub Ministrowi Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej.

2. O przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 3 kierownik przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej zawiadamia niezwłocznie właściwy organ państwa przyjmującego.

§ 7. Funkcje konsula honorowego powinny być przez niego wykonywane niezależnie od jego działalności zawodowej, a jego archiwum konsularne utrzymywane oddzielnie od dokumentów prywatnych.

§  8.

1. Z tytułu wykonywania swych funkcji konsul honorowy:

1) nie otrzymuje wynagrodzenia,

2) nie nabywa uprawnień przewidzianych przez polskie przepisy z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 dotyczy również personelu zatrudnianego przez konsula honorowego, z wyjątkiem osób skierowanych przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych do pracy w kierowanym przez niego urzędzie konsularnym.

§ 9. Konsul honorowy ponosi koszty związane z wykonywaniem swych funkcji. Dotyczy to zwłaszcza kosztów najmu lokalu oraz zatrudnienia przez niego personelu.

§ 10. Traci moc zarządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 22 kwietnia 1986 r. w sprawie konsulów honorowych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Monitor Polski Nr 13, poz. 93).

§ 11. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: M.P.1993.21.229
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Konsulowie honorowi Rzeczypospolitej Polskiej.
• Data aktu: 29/03/1993
• Data ogłoszenia: 10/05/1993
• Data wejścia w życie: 10/05/1993