Szczegółowe zasady obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 25 stycznia 1984 r.

w sprawie szczegółowych zasad obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.

Na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1983 r. w sprawie wysokości obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej oraz zasad ustalania wskaźnika przyrostu wynagrodzeń wolnego od obciążeń (Dz. U. Nr 75, poz. 339) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zarządzenie ustala szczegółowe zasady obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej liczonej w cenach realizacji lub zbytu dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej przez jednostki gospodarcze, określone w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1983 r. o Państwowym Funduszu Aktywizacji Zawodowej (Dz. U. Nr 75, poz. 334).

2. Ilekroć w zarządzeniu jest mowa o:

1) "produkcji sprzedanej" - rozumie się przez to przychody ze sprzedaży wyrobów, robót i usług własnej produkcji jednostek gospodarczych, powiększone o różnice między wartością według cen realizacji i cen zakupu sprzedanych towarów (marże, prowizje i inne wpływy z tytułu usług handlowych) oraz o wpływy od agentów z tytułu zryczałtowanej odpłatności za przekazanie placówek sprzedaży lub usługowych w agencję na warunkach umowy zlecenia; przychody ze sprzedaży obejmują sprzedaż na zewnątrz jednostek gospodarczych, to jest dla odbiorców krajowych i zagranicznych, a także sprzedaż na rzecz własnej działalności inwestycyjnej i finansowo wyodrębnionej, biur, kompletacji dostaw, sklepów fabrycznych i innych własnych punktów sprzedaży detalicznej, a w jednostkach gospodarczych zaliczonych do działu "przemysł" również sprzedaż na inne cele nieprodukcyjne, określone w przepisach o sprawozdawczości statystycznej Głównego Urzędu Statystycznego,

2) "produkcji sprzedanej liczonej w cenach realizacji" - rozumie się przez to produkcję sprzedaną wyrażoną w efektywnie uzyskanych cenach sprzedaży, pomniejszoną o należny z tytułu tej sprzedaży podatek obrotowy, ujemne różnice wyrównawcze cen i ujemne rozliczenia wyrównawcze w eksporcie, a powiększoną o dotacje przedmiotowe, dodatnie różnice wyrównawcze cen i dodatnie rozliczenia wyrównawcze w eksporcie,

3) "roku (okresie) obliczeniowym" - rozumie się przez to rok (okres), za który dokonuje się obliczenia obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej,

4) "roku (okresie) bazowym" - rozumie się przez to rok (okres) poprzedzający rok obliczeniowy.

§  2.

1. Produkcję sprzedaną netto ustala się według formuły:

Pn = S - M, gdzie:

Pn - oznacza produkcję sprzedaną netto,

S - oznacza produkcję sprzedaną liczoną w cenach realizacji,

M - oznacza koszty materialne według rodzaju bez amortyzacji, to jest koszty zużycia materiałów, paliw, przedmiotów nietrwałych i tymczasowego zaplecza, koszty energii oraz usług sprzętowych, transportowych, remontowych i innych usług, zaliczanych w przepisach o sprawozdawczości statystycznej Głównego Urzędu Statystycznego do kosztów materialnych. Sumę kosztów materialnych koryguje się o przyrost lub spadek stanu rozliczeń międzyokresowych kosztów przygotowania nowej produkcji i remontów środków trwałych między początkiem roku i końcem okresu; przyrost stanu tych kosztów zmniejsza, a spadek zwiększa wielkość "M".

2. Jednostki budowlano-montażowe ustalają produkcję sprzedaną netto według formuły określonej w ust. 1, z tym że:

1) nie uwzględnia się w wielkości "S" przychodu ze sprzedaży, a w wielkości "M" kosztów materialnych, dotyczących produkcji budowlano-montażowej wykonanej poza granicami kraju,

2) wielkość "S" koryguje się o przyrost lub spadek stanu robót budowlano-montażowych w toku między początkiem roku i końcem okresu; przez stan produkcji budowlano-montażowej w toku na początek i koniec roku rozumie się sumę kosztów właściwych robót w toku oraz nie zaliczanych do przychodu ze sprzedaży robót zafakturowanych, lecz nie opłaconych w ciągu 25 dni od zakończenia roku; przyrost stanu zwiększa, a spadek zmniejsza wielkość "S".

3. Inne niż budowlano-montażowe jednostki gospodarcze o produkcji sezonowej, długim cyklu produkcyjnym lub gdy uzasadniają to inne istotne przyczyny mogą w wielkości "S" uwzględniać przyrost lub spadek stanu produkcji w toku (Zt), półfabrykatów (Zp) i wyrobów gotowych (Zw) między początkiem roku a końcem okresu; przyrost stanu zwiększa, a spadek zmniejsza wielkość "S". Uzupełnienie formuły produkcji sprzedanej netto o wielkości Zt, Zp lub Zw albo o wszystkie te wielkości może nastąpić za zgodą organu założycielskiego lub innego organu sprawującego nadzór nad jednostką gospodarczą, wydaną w porozumieniu z Ministrem Finansów, chyba że były one uwzględnione przy obliczeniu produkcji sprzedanej netto za 1983 r.

4. 1 Jednostki badawcze, o których mowa w § 1 pkt 4 uchwały nr 282 Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1982 r. w sprawie zasad finansowania prac badawczych oraz zasad działalności jednostek badawczych (Monitor Polski z 1983 r. Nr 4, poz. 25 i Nr 43, poz. 252), zwanej dalej uchwałą nr 282, ustalają produkcję sprzedaną netto według formuły określonej w ust. 1, z tym że:

1) w wielkości "S" uwzględnia się przychody ze sprzedaży prac, produkcji i usług wymienionych w § 19 ust. 2 uchwały nr 282, a ponadto wartość prac własnych sfinansowanych z funduszu rozwoju jednostki badawczej; przy sprzedaży przedmiotów majątkowych określonych w § 19 ust. 2 pkt 7 uchwały nr 282 do wielkości "S" wlicza się tylko tę część przychodu z ich sprzedaży, która przypada jednostce badawczej zgodnie z umową z jednostką zamawiającą,

2) wielkość "S" koryguje się o przyrost lub spadek kosztów prac badawczych w toku między początkiem roku a końcem roku (okresu); przyrost ich stanu zwiększa, a spadek zmniejsza wielkość "S",

3) do wielkości "M" zalicza się również koszt usług badawczych wykonanych na rzecz jednostki badawczej oraz wartość nabytej aparatury specjalnej.

5. 2 Jednostki badawcze mogą ustalać przyrost produkcji sprzedanej netto, o którym mowa w § 4, bez stosowania do kosztów i przychodów ze sprzedaży przepisów § 5-7. Jeżeli jednak łączny udział przychodów ze sprzedaży produkcji doświadczalnej, unikalnych urządzeń i aparatury oraz innych prac i usług wymienionych w § 19 ust. 2 pkt 5 i 6 uchwały nr 282 przekracza w okresie obliczeniowym 20% wielkości "S", to przychody ze sprzedaży produkcji oraz innych prac i usług przelicza się według zasad określonych w § 7 ust. 2.

§ 3. Przy ustalaniu produkcji sprzedanej netto nie uwzględnia się w wielkościach "S" i "M" wartości wyrobów (półfabrykatów), robót i usług oraz związanych z ich wytworzeniem kosztów materialnych:

1) dotyczących sprzedaży dokonywanej wewnątrz przedsiębiorstw (np. wielozakładowych, kombinatów) w ramach ich działalności eksploatacyjnej,

2) wykonanych przez zespoły gospodarcze, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie zakładowych zespołów gospodarczych organizowanych w przedsiębiorstwach produkujących na rynek (Dz. U. Nr 68, poz. 302),

3) 3 dotyczących budownictwa i usług eksportowych wykonanych poza granicami kraju.

§ 4. Przyrost produkcji sprzedanej netto okresu obliczeniowego stanowi różnicę między ustaloną według zasad określonych w § 2 produkcją sprzedaną netto okresu obliczeniowego i odpowiadającego mu okresu bazowego, z uwzględnieniem stanu organizacyjnego na koniec okresu obliczeniowego.

§  5.

1. W celu wyłączenia wpływu zmian cen na wielkość produkcji sprzedanej netto przelicza się tę produkcję:

1) za rok bazowy - z tytułu zmian cen, które nastąpiły w ciągu roku bazowego i na pierwszy dzień roku obliczeniowego, według cen stosowanych w pierwszym dniu roku obliczeniowego; w razie dokonywania sprzedaży wyrobów, robót i usług po różnych cenach umownych oraz zakupów materiałów po różnych cenach regulowanych lub umownych za podstawę ustalenia stosowanych na pierwszy dzień roku obliczeniowego cen średnioważonych przyjmuje się aktualne na ten dzień ceny oraz ilości sprzedaży lub zakupów ostatniego miesiąca roku bazowego,

2) roku obliczeniowego - z tytułu zmian cen, które nastąpiły po pierwszym dniu roku obliczeniowego.

2. Wielkość "S" podlega przeliczeniu z tytułu zmian:

1) cen urzędowych, regulowanych i umownych, po których następuje sprzedaż wyrobów, robót i usług,

2) 4 stawek urzędowych marż handlowych, a także w razie zmiany stawek lub kwot innych marż handlowych, jeżeli decyzje o przeliczeniu podejmie organ założycielski z własnej inicjatywy lub na wniosek Ministra Finansów,

3) stawek podatku obrotowego oraz dotacji przedmiotowych,

4) podstawowego kursu walut oraz wysokości rozliczeń wyrównawczych w eksporcie.

Przeliczenia z tytułów, o których mowa w pkt 3 i 4, są dokonywane, gdy tak stanowią decyzje wprowadzające te zmiany, z wyjątkiem przeliczeń bazowej wielkości "S" dla 1984 r.

3. Wielkość "M" może podlegać przeliczeniu z tytułu zmian:

1) cen urzędowych, regulowanych i umownych zakupionych materiałów, surowców i opakowań, których co najmniej połowa rocznego zużycia jest zaliczana w kalkulacjach kosztu wyrobów, robót i usług do pozycji "Materiały bezpośrednie",

2) 5 cen paliw, energii oraz przewozów towarowych,

3) podstawowego kursu walut, jeżeli tak stanowi decyzja wprowadzająca zmianę.

4. Nie zalicza się do zmian cen, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 pkt 1, zmian wynikających z:

1) zaniechania produkcji dotychczas wytwarzanych wyrobów, robót i usług,

2) uzyskania lub utraty dla wyrobu znaku jakości,

3) udzielania rabatów, przeceny wyrobów, stosowania dopłat z tytułu atestacji wyrobów, sprzedaży wyrobów w partiach różnej wielkości,

4) różnic w wysokości cen transakcyjnych,

5) sezonowych zmian cen,

6) zmiany kierunków sprzedaży lub źródeł zakupu, np. zmiany odbiorców lub dostawców, zastąpienia eksportu lub importu dostawami krajowymi, sprzedaży lub zakupu z pominięciem określonych szczebli pośrednictwa handlowego,

7) 6 zmiany struktury asortymentowej sprzedawanych wyrobów, robót i usług lub rodzajów bądź proporcji zużywanych materiałów bezpośrednich.

§  6.

1. Przez zmianę ceny rozumie się wzrost lub obniżenie ceny wyrobu, roboty i usługi, materiału i stawek marż handlowych przy nie zmienionym symbolu Systematycznego wykazu wyrobów (SWW) danego artykułu. W razie sprzedaży lub zakupu artykułu po różnych cenach, rzeczywistą cenę ustala się jako średnioważoną, wynikającą z podzielenia wartości ogółu dostaw przez sprzedane lub zakupione ilości artykułu.

2. Wpływ zmian cen ustala się metodą bezpośrednią dla każdego artykułu.

3. Jeżeli ilość sprzedawanych lub zużywanych artykułów poszczególnych rodzajów jest duża, a udział każdego z tych artykułów w łącznej wartości "S" lub "M" jest nieznaczny, przeliczenia mogą być dokonywane dla grup artykułów, pod warunkiem że:

1) są one objęte symbolem Systematycznego wykazu wyrobów, w którym co najmniej pierwszych pięć znaków cyfrowych tego symbolu jest identycznych,

2) zaliczone do danej grupy artykuły objęte są jednym rodzajem cen.

Ceny średnioważone grupy oblicza się według zasad określonych w ust. 1.

§  7.

1. Jeżeli przeliczenie przychodów ze sprzedaży oraz kosztów materialnych objętych cenami regulowanymi i umownymi:

1) wyrobów nowych oraz modernizowanych w celu dostosowania się do wymagań odbiorców bez zmiany zasadniczych parametrów w stosunku do wyrobów dotychczas wytwarzanych, jak na przykład z zachowaniem nie zmienionego rodzaju lub udziału głównych surowców i materiałów, właściwości użytkowych, kształtu, założeń konstrukcyjnych, rodzaju opakowania oraz

2) robót i usług nie objętych cennikami

napotyka trudności wobec ich nieporównywalności między rokiem bazowym i obliczeniowym, a udział przychodów z ich sprzedaży przekracza w okresie obliczeniowym 20% wartości produkcji sprzedanej liczonej w cenach realizacji, nie stosuje się do tych wyrobów, robót i usług zasad przeliczania przychodów ze sprzedaży i kosztów materialnych, określonych w § 5 i 6.

2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, wielkość "S" koryguje się o przyrost lub spadek w stosunku do okresu bazowego obciążających koszty działalności okresu obliczeniowego:

1) wynagrodzeń,

2) pochodnych od wynagrodzeń (składka z tytułu ubezpieczeń społecznych, podatek od płac, odpisy na zakładowe fundusze socjalny i mieszkaniowy),

3) odpisów amortyzacyjnych majątku trwałego,

4) podatków.

Wysokość korekty ustala się, mnożąc kwotę przyrostu lub spadku tych kosztów przez wskaźnik udziału sprzedaży wyrobów nowych i zmodernizowanych oraz nie objętych cennikami robót i usług w łącznej wartości za okres obliczeniowy produkcji sprzedanej liczonej w cenach realizacji.

3. Wielkość "M" nie podlega przeliczeniu.

§ 8. Dane stanowiące podstawę obliczenia produkcji sprzedanej netto ustala się na podstawie ksiąg rachunkowych, a jeżeli nie są w nich zawarte - na podstawie odpowiedniej dokumentacji.

§  9.

1. Przepisy § 2, 3, 4, § 5 ust. 1, 2 i 4, § 6 i 8 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu produkcji sprzedanej liczonej w cenach realizacji.

2. Zasady ustalania przez jednostki gospodarcze, zaliczone do działu "przemysł", produkcji sprzedanej w cenach zbytu i jej ewentualnych przeliczeń określają przepisy o sprawozdawczości statystycznej Głównego Urzędu Statystycznego, z uwzględnieniem przepisu § 2 ust. 3.

3. Przepis § 7 mogą stosować również biura projektów.

§ 10. Określone w zarządzeniu zasady uwzględniania wpływu zmian cen na produkcję sprzedaną netto i produkcję sprzedaną liczoną w cenach realizacji nie naruszają ustalonych w przepisach o sprawozdawczości statystycznej Głównego Urzędu Statystycznego zasad doprowadzania do porównywalności danych statystycznych o przychodach ze sprzedaży i kosztach.

§  11.

1. Prawidłowość ustalania produkcji sprzedanej netto i produkcji sprzedanej podlega badaniu w toku weryfikacji rocznych sprawozdań finansowych.

2. W jednostkach gospodarczych, w których weryfikację rocznych sprawozdań finansowych przeprowadzają inne organy aniżeli organy Ministra Finansów, prawidłowość ustalania produkcji sprzedanej netto i produkcji sprzedanej podlega badaniu przez urzędy i izby skarbowe.

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i ma zastosowanie po raz pierwszy przy obliczaniu obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej za 1984 r.

1 § 2 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

2 § 2 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 1 zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

3 § 3 pkt 3 dodany przez § 1 pkt 2 zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

4 § 5 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. a) zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

5 § 5 ust. 3 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 lit. b) zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

6 § 5 ust. 4 pkt 7 dodany przez § 1 pkt 3 lit. c) zarządzenia z dnia 26 sierpnia 1984 r. (M.P.84.23.159) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1984 r.

• Identyfikator: M.P.1984.3.24
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Szczegółowe zasady obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej dla ustalania obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej.
• Data aktu: 25/01/1984
• Data ogłoszenia: 20/02/1984
• Data wejścia w życie: 20/02/1984