Tworzenie i gospodarowanie rezerwami funduszu płac.

UCHWAŁA Nr 163

RADY MINISTRÓW

z dnia 11 listopada 1977 r.

w sprawie tworzenia i gospodarowania rezerwami funduszu płac.

Rada Ministrów po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje:

§  1.

1. Uchwała dotyczy przedsiębiorstw, zakładów i innych jednostek gospodarki uspołecznionej na pełnym rozrachunku gospodarczym, nie wchodzących w skład przedsiębiorstw, zwanych dalej "jednostkami gospodarczymi", oraz nadzorujących je zjednoczeń (jednostek równorzędnych), zwanych dalej "organizacjami gospodarczymi".

2. Ilekroć w uchwale jest mowa o ministrach, należy przez to rozumieć również kierowników urzędów centralnych i wojewodów (prezydentów miast stopnia wojewódzkiego), nadzorujących działalność jednostek wymienionych w ust. 1.

3. Uchwała nie dotyczy kopalń węgla kamiennego.

§  2.

1. Jednostki gospodarcze i organizacje gospodarcze mają prawo do tworzenia rezerw funduszu płac powstających z dodatnich nadwyżek pomiędzy:

- planowanym (planowanym skorygowanym) funduszem płac w zakresie składników objętych dyrektywnymi wskaźnikami, pomniejszonym o obligatoryjne obciążenia z tytułu przyrostu zatrudnienia,

- dyspozycyjnym funduszem płac, pomniejszonym o obligatoryjne obciążenia z tytułu przyrostu zatrudnienia i przyrostu dyspozycyjnego funduszu płac, zgodnie z odrębnymi przepisami,

a wykorzystanym funduszem płac.

2. Poczynając od rozliczeń za rok 1977 organizacje gospodarcze uprawnione są do tworzenia rezerw funduszu płac gromadzonych w rachunku narastającym - w wysokości nie przekraczającej 6% funduszu płac, rozumianej jako suma rezerw organizacji gospodarczej i jednostek gospodarczych.

3. Rezerwy, o których mowa w ust. 2, oblicza się w stosunku do planowanego (skorygowanego) lub dyspozycyjnego funduszu płac, pomniejszonego o obligatoryjne obciążenia, stosownie do obowiązującego daną organizację gospodarczą systemu rozliczeń funduszu płac.

4. Dyrektor organizacji gospodarczej ustala, w jakiej wysokości mogą być gromadzone rezerwy w podległych jednostkach gospodarczych, z tym że w jednostkach gospodarczych działających według zmodyfikowanych zasad systemu ekonomiczno-finansowego wysokość ta nie może być niższa niż 2% dyspozycyjnego funduszu płac, pomniejszonego o obligatoryjne obciążenia.

5. Nadwyżka rezerwy funduszu płac powyżej granicy, o której mowa w ust. 2 i 4, przekazywana jest przez jednostki gospodarcze do rezerwy organizacji gospodarczej, a przez organizację gospodarczą do resortowej rezerwy funduszu płac.

§  3.

1. Ministrowie tworzą resortową rezerwę funduszu płac z:

1) nadwyżek rezerw funduszu płac jednostek gospodarczych i organizacji gospodarczych ponad wielkości, o których mowa w § 2,

2) obligatoryjnych obciążeń funduszu płac podległych jednostek gospodarczych i organizacji gospodarczych z tytułu przyrostu zatrudnienia i przyrostu dyspozycyjnego funduszu płac, zgodnie z odrębnymi przepisami.

2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, zmniejsza się o kwoty spłacanych pożyczek na regulacje płac, zgodnie z umowami zawartymi przez właściwego ministra z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych.

§  4.

1. Ministrowie mają prawo do wykorzystywania w danym roku obliczeniowym funduszu płac w wysokości wynikającej z zadań, środków i relacji ekonomicznych, ustalonych uchwałą Rady Ministrów o narodowym planie społeczno-gospodarczym, powiększonego o:

1) uzgodnione z Przewodniczącym Komisji Planowania przy Radzie Ministrów kwoty:

a) 1 oszczędności funduszu płac, uzyskanych w roku poprzedzającym rok obliczeniowy w stosunku do skorygowanego narodowego planu społeczno-gospodarczego,

b) rezerw funduszu płac organizacji gospodarczych i jednostek gospodarczych,

c) części resortowej rezerwy funduszu płac,

2) środki przeznaczone resortowi z centralnej rezerwy funduszu płac ponad fundusz płac ustalony w narodowym planie społeczno-gospodarczym dla resortu.

2. Wysokość kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala Przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów na wniosek zainteresowanego ministra, uzgodniony z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych, w ramach kwot przewidzianych na te cele w centralnej rezerwie funduszu płac, ujętej w narodowym planie społeczno-gospodarczym na dany rok.

3. 2 (skreślony).

§  5.

1. Ministrowie w stosunku do organizacji gospodarczych i podległych im jednostek gospodarczych, a dyrektorzy organizacji gospodarczych w stosunku do nadzorowanych jednostek gospodarczych ustalają:

1) normatywy, mierniki zadań gospodarczych, współczynniki korekty funduszu płac - zgodnie z obowiązującymi zasadami ekonomiczno-finansowymi,

2) dodatkowe kwoty funduszu płac, jakie mogą być wykorzystane w roku obliczeniowym w ciężar rezerw funduszu płac podległych jednostek gospodarczych i organizacji gospodarczych (§ 4 ust. 1 pkt 1 lit. b).

2. Wykorzystanie rezerw funduszu płac powyżej wielkości wynikających z ustaleń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, traktowane jest jako nie usprawiedliwione przekroczenie funduszu płac w rozumieniu przepisów o bankowej kontroli funduszu płac.

§  6.

1. Rezerwa funduszu płac jednostki gospodarczej może być wykorzystana w danym roku obliczeniowym do wysokości kwoty ustalonej w trybie określonym w § 5 ust. 1 pkt 2 na:

1) pokrycie w pierwszej kolejności przekroczeń funduszu płac na koniec roku,

2) dodatkowe zachęty materialne (premie i nagrody),

3) pokrycie skutków zmian zasad wynagradzania ustalonych przez Radę Ministrów.

2. Rezerwa funduszu płac organizacji gospodarczej w części przewidzianej do wykorzystania w danym roku obliczeniowym, zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 2, może być przeznaczona w formie pożyczki lub dotacji na:

1) pokrycie w pierwszej kolejności przekroczeń funduszu płac powstałych na koniec roku w zgrupowanych jednostkach gospodarczych,

2) pokrycie skutków zmian zasad wynagradzania ustalonych przez Radę Ministrów,

3) zasilanie funduszu płac jednostek gospodarczych, zwłaszcza tych, które podejmują dodatkową produkcję na eksport lub rynek o wyższej niż przeciętna praco- i płacochłonności lub realizują przedsięwzięcia w zakresie postępu techniczno-ekonomicznego.

3. Resortowa rezerwa funduszu płac w części przewidzianej do wykorzystania w danym roku obliczeniowym, zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 lit. c), może być w szczególności przeznaczona w formie pożyczki lub dotacji na:

1) pokrycie przekroczeń funduszu płac organizacji gospodarczych i jednostek gospodarczych uznanych przez ministra za gospodarczo uzasadnione,

2) zasilanie funduszu płac organizacji gospodarczych, zwłaszcza tych, które podejmują dodatkową pracochłonną produkcję na eksport i rynek,

3) uzupełnienie funduszu płac organizacji gospodarczych, z przeznaczeniem na pokrycie skutków zmian zasad wynagradzania ustalonych przez Radę Ministrów.

4. 3 Przekroczenia funduszu płac na wszystkich szczeblach organizacyjnych w części nie pokrytej rezerwami funduszu płac, przewidzianymi do wykorzystania w roku obliczeniowym, pomniejszają stan rezerw funduszu płac do wysokości zaistniałego przekroczenia, niezależnie od obowiązujących sankcji.

§ 7. Właściwy minister może przejąć do resortowej rezerwy funduszu płac rezerwy funduszu płac organizacji gospodarczych i jednostek gospodarczych, w razie gdy resortowa rezerwa funduszu płac nie wystarcza na pokrycie:

1) przekroczeń funduszu płac w skali resortu, w stopniu nie pokrytym przez organizację gospodarczą,

2) skutków zmian zasad wynagradzania ustalonych przez Radę Ministrów w wysokości przekraczającej skutki zmian zasad wynagradzania danej organizacji gospodarczej lub jednostki gospodarczej.

§  8.

1. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego w porozumieniu z Ministrem Pracy, Płac i Spraw Socjalnych wprowadzi zmiany do sprawozdawczości na rok 1978 uwzględniające przepisy uchwały.

2. Minister Finansów dostosuje zasady rozliczeń funduszu płac do przepisów uchwały.

§ 9. Zaleca się centralnym organizacjom spółdzielczym stosowanie przepisów uchwały.

§ 10. Tracą moc:

1) § 8, § 9 ust. 2 oraz § 22 uchwały nr 91 Rady Ministrów z dnia 7 maja 1971 r. w sprawie zasad korekty funduszu płac oraz zasad i trybu kontroli funduszu płac przedsiębiorstw uspołecznionych wykonywanej przez banki (Monitor Polski z 1971 r. Nr 32, poz. 201, z 1973 r. Nr 40, poz. 240 oraz z 1977 r. Nr 15, poz. 84),

2) uchwała nr 43 Rady Ministrów z dnia 2 marca 1973 r. w sprawie zasad gospodarowania funduszem płac w przedsiębiorstwach państwowych oraz grupujących je zjednoczeniach (Monitor Polski z 1973 r. Nr 12, poz. 70 i z 1974 r. Nr 6, poz. 41),

3) uchwała nr 33 Rady Ministrów z dnia 1 lutego 1974 r. w sprawie utworzenia zakładowych i branżowych funduszów regulacji płac (Monitor Polski Nr 6, poz. 40),

4) uchwała nr 79 Rady Ministrów z dnia 2 maja 1975 r. w sprawie utworzenia międzyresortowej rezerwy funduszu płac,

5) § 5 uchwały nr 232 Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 1975 r. w sprawie poprawy gospodarki funduszem płac w państwowych przedsiębiorstwach przemysłowych i budowlano-montażowych oraz w grupujących je zjednoczeniach,

6) uchwała nr 19 Rady Ministrów z dnia 23 stycznia 1976 r. w sprawie zasad tworzenia i gospodarowania rezerwami funduszu płac w organizacjach gospodarczych i ministerstwach nadzorujących te organizacje.

§ 11. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1977 r.

1 § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) zmieniona przez § 1 pkt 1 lit. a) uchwały nr 72 z dnia 16 maja 1979 r. (M.P.79.14.80) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1979 r.

2 § 4 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 1 lit. b) uchwały nr 72 z dnia 16 maja 1979 r. (M.P.79.14.80) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1979 r.

3 § 6 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 2 uchwały nr 72 z dnia 16 maja 1979 r. (M.P.79.14.80) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1979 r.

• Identyfikator: M.P.1977.32.156
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Tworzenie i gospodarowanie rezerwami funduszu płac.
• Data aktu: 11/11/1977
• Data ogłoszenia: 10/12/1977
• Data wejścia w życie: 10/12/1977, 01/01/1977