Rozporządzenie delegowane 2025/606 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 poprzez ustanowienie metody obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz formatu dokumentacji

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2025/606

z dnia 21 marca 2025 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 poprzez ustanowienie metody obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz formatu dokumentacji

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 z dnia 12 lipca 2023 r. w sprawie baterii i zużytych baterii, zmieniające dyrektywę 2008/98/WE i rozporządzenie (UE) 2019/1020 oraz uchylające dyrektywę 2006/66/WE ¹ , w szczególności jego art. 71 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (UE) 2023/1542 określono wymogi dla podmiotów zajmujących się recyklingiem, aby zapewnić osiągnięcie przez nie celów w zakresie wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii. Komisja jest zobowiązana do opracowania metody obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz formatu dokumentacji zgodnie z tymi wymogami. Niezbędne jest opracowanie zharmonizowanych ram regulacyjnych obejmujących cały cykl życia baterii wprowadzanych do obrotu w Unii, w tym gospodarowanie zużytymi bateriami.

(2) Metoda ta powinna zapewniać wysoką jakość odzysku materiałów dla przemysłu baterii. Jednocześnie nie powinna ona zakłócać konkurencji ani w inny sposób utrudniać sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego surowców wtórnych pochodzących z zużytych baterii, a zarazem powinna promować badania naukowe i innowacje na tym szybko rozwijającym się rynku. Należy wziąć pod uwagę metodykę ustanowioną na mocy dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ²  oraz oprzeć się na jej założeniach, aby odpowiednio odzwierciedlić rozwój technologiczny i zmiany w procesach recyklingu i odzysku baterii, rozszerzając ich zakres na istniejące i nowe składy chemiczne baterii.

(3) Metoda obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu powinna zawierać szczegółowe informacje na temat frakcji wejściowych i wyjściowych, które mogą mieć wpływ na osiągnięcie celów w zakresie wydajności recyklingu, aby zapewnić ujednoliconą metodę obliczania osiągniętej wydajności recyklingu.

(4) W metodzie obliczania i weryfikacji poziomów odzysku materiałów należy szczegółowo określić frakcje wejściowe i wyjściowe, które mogą mieć wpływ na cele w zakresie odzysku materiałów, oraz wszelkie dalsze wymogi dotyczące jakości odzyskanych materiałów, aby zapewnić ujednoliconą metodę obliczania osiągniętego odzysku materiałów.

(5) W celu zapewnienia identyfikowalności, sprawiedliwego stosowania zasad obliczania oraz zminimalizowania negatywnych skutków dla zdrowia ludzi lub środowiska format dokumentacji dotyczącej substancji wymienionych w części A pkt 5 i 6 załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542 powinien obejmować szczegółowe wymogi dotyczące sposobu dokumentowania przetwarzania substancji w identyfikowalny strumień w ramach procesu recyklingu baterii.

(6) Niezbędne jest określenie metody, która będzie stosowana przy wypełnianiu dokumentacji do obliczania poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii, aby zapewnić spójność i jednolitość danych.

(7) Formaty dokumentacji dotyczącej poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów należy opracować oddzielnie dla zużytych baterii kwasowo-ołowiowych, baterii litowych, baterii niklowo-kadmowych i innych baterii w celu zapewnienia, aby dane były istotne i specyficzne dla poszczególnych składów chemicznych baterii.

(8) W celu zapewnienia spójnego i ujednoliconego stosowania metody weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów w metodzie należy określić co najmniej zakres, jaki ma obejmować weryfikacja, oraz techniki weryfikacji, jakie należy stosować,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Załącznik do niniejszego rozporządzenia określa metodę obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz format dokumentacji dotyczącej wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz miejsca przeznaczenia i wydajności ostatecznych frakcji wyjściowych.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2025 r.

ZAŁĄCZNIK

Metoda obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu dla baterii kwasowo-ołowiowych, baterii litowych, baterii niklowo-kadmowych i innych zużytych baterii oraz poziomów odzysku materiałów dla kobaltu, miedzi, ołowiu, litu i niklu oraz format dokumentacji

1. Definicje

Na potrzeby niniejszego załącznika stosuje się następujące definicje:

1) "bateria litowa" oznacza każdą baterię zawierającą lit w materiałach czynnych, których reakcje generują energię elektryczną;

2) "frakcja wejściowa" oznacza pozbawioną wody masę zużytych baterii przygotowanych do recyklingu i wprowadzanych do recyklingu zużytych baterii w roku kalendarzowym, mierzoną w tonach; frakcje wejściowe obejmują masę elementów zużytej baterii zdemontowanych w trakcie ich przygotowania do recyklingu, obejmującego między innymi magazynowanie, sortowanie, rozładowywanie, usuwanie zanieczyszczeń i demontaż zużytych baterii, niezależnie od tego, czy prowadzone są wszystkie lub tylko niektóre z tych operacji, również w przypadku gdy elementy te są poddawane recyklingowi innemu niż recykling zużytych baterii.

Frakcje wejściowe stosowane do obliczania wydajności recyklingu obejmują:

– suchą masę płynów i kwasów na bazie wody, tj. masę substancji rozpuszczonej,

– masę obudowy zużytej baterii,

– kable stanowiące integralną część baterii udostępnionej na rynku i niezbędne do jej funkcjonowania, z wyłączeniem kabli wymaganych do podłączenia baterii do urządzenia końcowego,

– wszelkie zewnętrzne części zawarte w baterii udostępnionej na rynku, takie jak ekrany i płytki obwodów drukowanych,

– zużyte moduły i ogniwa usunięte w ramach operacji przygotowania do ponownego użycia lub przygotowania do wykorzystania do innych celów i przekazane do recyklingu,

– odpady z wytwarzania baterii, jeżeli znajdują się w konfiguracji zużytego ogniwa, modułu lub zestawu.

Frakcje wejściowe stosowane do obliczania poziomu odzysku materiału dla kobaltu, miedzi, litu i niklu obejmują masę kobaltu, miedzi, litu i niklu z recyklingu odpadów anodowych i katodowych materiałów czynnych, odbieraków prądu i soli elektrolitowych. Frakcje wejściowe stosowane do obliczania poziomu odzysku materiału dla ołowiu obejmują masę wszelkich elementów zużytych baterii kwasowo-ołowiowych;

3) "frakcja pośrednia" oznacza masę zużytych baterii, która nie jest frakcją wejściową ani wyjściową i jest przeznaczona do dalszych etapów procesu recyklingu zużytych baterii, w przypadku gdy kolejne etapy mają na celu przekształcenie frakcji pośredniej w co najmniej jedną frakcję wyjściową;

4) "frakcja wyjściowa" oznacza otrzymaną w procesie recyklingu masę zużytych baterii pochodzącą z frakcji wejściowych, przekształconą w materiały, substancje lub produkty, które mają być wykorzystane do ich pierwotnego celu lub innych celów, z wyłączeniem budowy składowisk odpadów, wypełniania wyrobisk, ponownego przetwarzania na materiały, które mają być wykorzystane jako paliwa, a także odzysku energii; frakcje wyjściowe obejmują:

– masę przekształconych obudów i elementów zewnętrznych,

– masę przetworzonych tworzyw sztucznych,

– masę przetworzonego żużla, wyłącznie do celów obliczania wydajności recyklingu. Metali takich jak lit zawarty w żużlu nie uwzględnia się przy obliczaniu poziomu odzysku materiałów,

jeżeli wytwarzanie frakcji wyjściowej odpowiadającej frakcji wejściowej w roku kalendarzowym x odbywa się w ciągu dwóch lub trzech lat kalendarzowych, frakcję wyjściową oblicza się tak, jakby została wytworzona w roku kalendarzowym x, z wykorzystaniem znanych wydajności dla procesów recyklingu mających miejsce odpowiednio w latach kalendarzowych x+1 i x+2;

5) "czarna masa" oznacza frakcję katodową lub mieszaninę materiałów katodowych i anodowych wytworzonych w wyniku (termo)mechanicznego przetwarzania dowolnej frakcji wejściowej.

Proces odzyskiwania zawartych w niej metali wymaga, aby przy obliczaniu odzysku materiału uwzględnić dalsze ich przetwarzanie. W związku z tym czarna masa jest frakcją pośrednią i nie może być uważana za frakcję wyjściową;

6) "zanieczyszczenia" oznaczają składniki, które nie mają szczególnego przeznaczenia ani wskazanego celu, lecz są szkodliwe dla recyklingu i nie dodano ich celowo. Zanieczyszczenia występujące we frakcjach wejściowych mogą pochodzić z niewłaściwego sortowania. Zanieczyszczenia występujące we frakcjach wyjściowych mogą powstawać w wyniku reakcji wtórnych lub niepełnych reakcji zachodzących w trakcie procesu recyklingu i są obecne we frakcjach wyjściowych, nawet jeśli nie było to celem działań podmiotu zajmującego się recyklingiem.

Zanieczyszczenia obecne we frakcjach wejściowych stanowią część ich masy. Zanieczyszczeń powstałych w wyniku reakcji (np. chemikaliów) nie uznaje się za część masy frakcji wyjściowych;

7) "pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem" oznacza, w przypadku gdy operacje recyklingu są przeprowadzane w kilku zakładach, podmiot zajmujący się recyklingiem, który rozpoczyna recykling modułów lub ogniw zużytych baterii, np. poprzez generowanie czarnej masy. W przypadku gdy wszystkie operacje recyklingu są przeprowadzane w jednym zakładzie, podmiot zajmujący się recyklingiem jest również "pierwszym podmiotem zajmującym się recyklingiem". Podmiot gospodarujący odpadami, który zajmuje się wyłącznie przygotowaniem do recyklingu, w tym magazynowaniem, obsługą i demontażem zestawów baterii lub rozdzielaniem frakcji, które nie są częścią zużytej baterii, nie może być pierwszym podmiotem zajmującym się recyklingiem.

2. Metoda obliczania poziomu wydajności recyklingu zużytych baterii w odniesieniu do procesu recyklingu

1) Poziom wydajności recyklingu zużytych baterii w odniesieniu do procesu recyklingu wyrażony jako procent masowy oblicza się w następujący sposób:

gdzie:

rRE = poziom wydajności recyklingu zużytych baterii w odniesieniu do procesu recyklingu [% masowy];

mwyjściowa = frakcje wyjściowe uwzględnione do celów recyklingu w danym roku kalendarzowym [w tonach];

mwejściowa = frakcje wejściowe w danym roku kalendarzowym [w tonach].

2) Poziom wydajności recyklingu oblicza się oddzielnie dla każdego strumienia wejściowego następujących składów chemicznych zużytych baterii:

– baterie kwasowo-ołowiowe,

– baterie litowe,

– baterie niklowo-kadmowe,

– pozostałe baterie.

3) Poziom wydajności recyklingu oblicza się na podstawie składu chemicznego frakcji wejściowych i wyjściowych. Do frakcji wejściowych stosuje się, co następuje:

– podmioty zajmujące się recyklingiem określają udział różnych składów chemicznych zużytych baterii we frakcji wejściowej poprzez analizę w zakresie sortowania frakcji za pomocą ciągłego lub reprezentatywnego pobierania próbek,

– podmioty zajmujące się recyklingiem określają ogólny skład chemiczny frakcji wejściowej za pomocą co najmniej jednej z następujących równoważnych metod:

– na podstawie informacji przekazanych przez producentów baterii, jeżeli informacje te są dostępne w rejestrze elektronicznym (np. paszport baterii, o którym mowa w art. 77 rozporządzenia (UE) 2023/1542),

– przez ustalenie składu chemicznego wszystkich frakcji wyjściowych oraz określenie emisji i odpadów pochodzących z przetwarzania,

– przez pobranie próbek z frakcji wejściowej i ich przeanalizowanie.

4) Przy obliczaniu wydajności recyklingu nie uwzględnia się emisji do powietrza, wody i gleby, które są zdefiniowane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE ³ .

5) Do dnia 31 grudnia 2029 r. tlen, węgiel ze źródeł węgla na poziomie ogniw, żelazo ze źródeł żelaza na poziomie ogniw, fosfor, chlor i siarkę można uwzględniać przy obliczaniu wydajności recyklingu w mwejściowej i w mwyjściowej.

6) Od dnia 1 stycznia 2030 r. węgiel ze źródeł węgla na poziomie ogniw, żelazo ze źródeł żelaza na poziomie ogniw i fosfor uwzględnia się przy obliczaniu wydajności recyklingu w mwejściowej i w mwyjściowej, natomiast tlen, chlor i siarkę można uwzględniać przy obliczaniu wydajności recyklingu w mwejściowej i w mwyjściowej.

3. Metoda obliczania poziomów odzysku materiałów (kobaltu, miedzi, litu, niklu i ołowiu) z recyklingu zużytych baterii

1) Poziom odzysku materiałów oblicza się w następujący sposób:

gdzie:

TM = dowolny materiał docelowy wymieniony w części C załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542;

rRM = obliczony poziom odzysku materiałów z zużytych baterii w odniesieniu do recyklingu [w % masowym];

m_{TM, wyjściowa-punkt} = masa materiału docelowego we frakcjach wyjściowych uwzględnianych przy

obliczaniu poziomu odzysku materiałów, tj. masa TM zawartego we frakcjach wyjściowych w punkcie obliczeniowym RM w danym roku kalendarzowym [w tonach];

m_{TM, wejściowa} = masa materiału docelowego we frakcji wejściowej, tj. masa TM zawartego we frakcjach

wejściowych w danym roku kalendarzowym [w tonach].

2) "Punkt obliczeniowy dla odzysku materiałów (punkt obliczeniowy RM)" oznacza etap w procesie recyklingu zużytych baterii, w którym materiały docelowe wymienione w części C załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542 są odzyskiwane jako materiały, substancje lub produkty, które mogą zastąpić pierwotne materiały, substancje lub produkty w przemysłowych procesach wytwarzania. Frakcje wyjściowe w punkcie obliczeniowym RM są jedynymi frakcjami wyjściowymi uwzględnianymi przy obliczaniu poziomu odzysku materiałów.

3) Zawartość TM w odzyskiwanym materiale musi być tak wysoka, jak to technicznie możliwe, przy jednoczesnym unikaniu nadmiernych kosztów.

4. Format dokumentacji dotyczącej przetwarzania substancji wymienionych w części A pkt 5 i 6 załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542

1) Strumienie substancji wymienionych w części A pkt 5 i 6 załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542 pochodzące z recyklingu zużytych baterii i zawierające rtęć i kadm wyraźnie określa się w dokumentacji zgodnie z sekcjami 6-9.

2) Całkowitą ilość kadmu, który jest bezpiecznie unieruchamiany i usuwany zgodnie z częścią A pkt 6 załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542, wskazuje się w dokumentacji zgodnie z sekcją 8 niniejszego załącznika w następujący sposób:

m_{Cd, wejściowa} = masa Cd we frakcji wejściowej, czyli średnia roczna zawartość Cd w zużytych bateriach niklowo-kadmowych pomnożona przez masę wejściową tych baterii lub frakcji w danym roku kalendarzowym [w tonach];

m_{Cd, wyjściowa} = masa Cd we frakcjach wyjściowych uwzględnionych do celów recyklingu, tj. udział Cd zawartego w tych frakcjach w wyniku recyklingu baterii niklowo-kadmowych w danym roku kalendarzowym [w tonach];

m_{Cd, odpadowa} = masa Cd we frakcjach odpadowych bezpiecznie unieruchomionych i usuniętych przy wyjściu z recyklingu zużytych baterii [w tonach].

3) Całkowitą ilość rtęci, która jest bezpiecznie unieruchomiona i usunięta zgodnie z częścią A pkt 5 załącznika XII do rozporządzenia (UE) 2023/1542, wskazuje się w dokumentacji zgodnie z sekcjami 6-9 niniejszego załącznika w następujący sposób:

m_{Hg,wejściowa} = masa Hg we frakcji wejściowej, tj. średnia roczna zawartość Hg w zużytych bateriach pomnożona przez masę wejściową baterii zawierających rtęć w roku kalendarzowym [w tonach];

m_Hg,odpadowa = masa Hg bezpiecznie unieruchomionej i usuniętej jako odpady przy wyjściu z recyklingu zużytych baterii [w tonach].

5. Sposób wypełniania dokumentacji na potrzeby obliczania wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii

1) Podmioty zajmujące się recyklingiem przekazują każdego roku dane i informacje określone w sekcjach 2, 3 i 4 w podziale na państwa członkowskie, w których zebrano zużyte baterie. Przesyłają je właściwym organom państw członkowskich, w których zużyte baterie zostały przetworzone. Organy te przekazują informacje określone w niniejszej sekcji właściwym organom państw członkowskich, w których zebrano zużyte baterie, jeśli są to inne państwa. Dane i informacje przekazane zgodnie z niniejsza sekcją można brać pod uwagę także do celów spełnienia wymogów art. 75 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2023/1542, który nakłada obowiązek corocznego przekazywania informacji począwszy od roku kalendarzowego 2026.

2) Dane i informacje na temat poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów obejmują wszystkie poszczególne etapy recyklingu zużytych baterii, tj. wszystkie uczestniczące zakłady recyklingu, ale nie poszczególne operacje recyklingu przeprowadzone w jednym zakładzie, oraz wszystkie odpowiadające im frakcje wyjściowe.

3) W przypadku gdy recykling zużytych baterii jest przeprowadzany w kilku dopuszczonych zakładach, za zbieranie i przekazywanie właściwym organom państwa członkowskiego informacji wymaganych na podstawie pkt 1 i 2 odpowiedzialny jest pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem. Podmioty gospodarujące odpadami, które prowadzą działania na wcześniejszym etapie niż pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem, na przykład przeprowadzają przygotowanie do recyklingu, w tym magazynowanie, obsługę i demontaż zestawów baterii lub rozdzielanie frakcji, które nie są częścią samej zużytej baterii, przekazują niezbędne informacje i dane pierwszemu podmiotowi zajmującemu się recyklingiem.

4) W przypadku gdy posiadacze odpadów, inni niż podmioty gospodarujące odpadami przeprowadzające przetwarzanie i podmioty zajmujące się recyklingiem, wywożą zużyte baterie w celu ich przetworzenia, przekazują oni właściwym organom państwa członkowskiego, w których mają siedzibę, dane dotyczące ilości odrębnie zebranych zużytych baterii wywiezionych w celu ich przetworzenia oraz dane dotyczące:

– ilości zużytych baterii, w przypadku których rozpoczęto procesy przygotowania do ponownego użycia, przygotowania do wykorzystania do innych celów lub recyklingu,

– wydajności recyklingu zużytych baterii i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz przeznaczenia i wydajności ostatecznych frakcji wyjściowych.

5) Do celów pkt 1 i 2 niniejszej sekcji przekazuje się następujące dane i informacje przy użyciu formatu dokumentacji określonego w sekcjach 6-9:

– pełną nazwę, ewentualne skróty i położenie geograficzne pierwszego podmiotu zajmującego się recyklingiem, w tym państwa członkowskie, w których miał miejsce recykling,

– rok kalendarzowy, za który przekazywana jest dokumentacja,

– skład chemiczny przetwarzanych baterii (kwasowo-ołowiowa, litowa, niklowo-kadmowa, inny) oraz, w przypadku baterii litowych, również główny przetworzony skład chemiczny,

– schemat blokowy dla każdego rodzaju przetwarzania uwzględnionego w dokumentacji, od przygotowania do recyklingu do frakcji wyjściowych uwzględnianych przy odzysku materiału lub w odniesieniu do bezpiecznego unieruchamiania i usuwania, zgodnie z sekcjami 1-4,

– szczegółowy wykaz frakcji wejściowych, pośrednich i wyjściowych,

– poziom wydajności recyklingu i odzysku materiałów w odniesieniu do każdego przetwarzania każdego składu chemicznego baterii (kwasowo-ołowiowe, litowe, niklowo-kadmowe, inne) przyjętego w zakładzie recyklingu,

– ilość kadmu poddanego recyklingowi lub usuniętego oraz ilość rtęci bezpiecznie unieruchomionej i usuniętej, zgodnie z sekcją 4.

6. Format dokumentacji dotyczącej poziomu wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii kwasowo-ołowiowych

7. Format dokumentacji dotyczącej poziomu wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii litowych

8. Format dokumentacji dotyczącej poziomu wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii niklowo-kadmowych

9. Format dokumentacji dotyczącej poziomu wydajności recyklingu i odzysku materiałów z innych zużytych baterii

10. Metoda weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii

1) Weryfikacja poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii, udokumentowana przez pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem, obejmuje co najmniej następujące obszary:

– dokumentację,

– poufność danych,

– techniki weryfikacji.

2) Weryfikację ogólnych obliczeń przeprowadzają właściwy organ lub właściwe organy państwa członkowskiego, w którym odbywa się przetwarzanie zużytych baterii. Organ ten przekazuje odpowiednie dane ⁴  państwom członkowskim, w których zebrano zużyte baterie (jeśli są to inne państwa).

3) Pierwszy podmiot zajmujący się recyklingiem przekazuje dokumentację właściwemu organowi lub właściwym organom państwa członkowskiego, w którym odbywa się przetwarzanie zużytych baterii, zgodnie z następującymi wymogami:

– układ dokumentacji musi być zgodny z formularzami określonymi w sekcjach 6-9. W szczególności dokumentacja powinna obejmować, w sposób kompleksowy i usystematyzowany, wszystkie poszczególne etapy recyklingu zużytych baterii, tj. wszystkie uczestniczące zakłady recyklingu, ale nie poszczególne operacje recyklingu prowadzone w jednym zakładzie, oraz odpowiadające im frakcje wejściowe, pośrednie i wyjściowe, zgodnie z art. 75 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2023/1542,

– dokumentację sporządza się w formie elektronicznej i formacie umożliwiającym jej przetwarzanie za pośrednictwem oprogramowania stosowanego na całym świecie.

4) W przypadku gdy posiadacze odpadów, inni niż podmioty gospodarujące odpadami przeprowadzające przetwarzanie i podmioty zajmujące się recyklingiem, wywożą zużyte baterie w celu ich przetworzenia, weryfikację przeprowadzają właściwe organy państw członkowskich, w których siedzibę mają ci posiadacze odpadów wywożący zużyte baterie.

5) Właściwy organ lub właściwe organy traktują wszystkie dane i informacje zbadane do celów procedur weryfikacji jako poufne i wykorzystują je wyłącznie do celów samej procedury weryfikacji.

6) Właściwy organ lub właściwe organy stosują co najmniej następujące techniki weryfikacji:

– weryfikację kompletności, dokładności i spójności ogólnych obliczeń i informacji zawartych w dokumentacji (zob. sekcje 6-9),

– w przypadku baterii, które są w całości lub częściowo poddawane recyklingowi poza UE - weryfikację, czy przedstawiono dokumenty potwierdzające zatwierdzone przez właściwy organ państwa przeznaczenia, potwierdzające, że recykling odbył się w warunkach równoważnych warunkom wymaganym na mocy rozporządzenia (UE) 2023/1542 oraz zgodnie z innymi przepisami Unii dotyczącymi zdrowia ludzkiego i ochrony środowiska,

– agregację i weryfikację spójności i kompletności wszystkich danych dostarczonych przez różne pierwsze podmioty zajmujące się recyklingiem.

7) Właściwy organ lub właściwe organy mogą również zweryfikować dokładność, wiarygodność i identyfikowalność recyklingu oraz odnośnych poziomów, zwracając się do odpowiednich stron w łańcuchu recyklingu o przedstawienie dowodów (takich jak umowa, dokument przewozowy lub dane kontaktowe innych podmiotów zajmujących się recyklingiem w łańcuchu recyklingu) potwierdzających istnienie przepływów w okresie ujętym w dokumentacji. Właściwy organ lub właściwe organy mogą również dokonać weryfikacji przez przeprowadzenie audytu odpowiednich stron w łańcuchu recyklingu, zgodnie z decyzjami państw członkowskich. W żadnym przypadku nie wyklucza to przeprowadzania wizyt w zakładach recyklingu w ramach procedury audytu.

8) Podmioty zajmujące się recyklingiem mogą również przeprowadzać audyty wewnętrzne za pośrednictwem przedsiębiorstw zewnętrznych. W takim przypadku podmioty zajmujące się recyklingiem mogą przedstawić właściwemu organowi lub właściwym organom wyniki procesu audytu na etapie minimalnej weryfikacji. W przypadku otrzymania powiadomienia o wynikach właściwy organ lub właściwe organy wypełniają odpowiednią sekcję dotyczącą weryfikacji w odpowiedniej dokumentacji (zob. sekcje 6-9).

9) Weryfikację ogólnych obliczeń i informacji przeprowadza się w każdym roku kalendarzowym na podstawie dokumentacji dostarczonej przez pierwsze podmioty zajmujące się recyklingiem (zob. sekcje 6-9). Można stosować dodatkowe techniki weryfikacji, o których mowa w pkt 7, na każde żądanie właściwego organu lub właściwych organów państwa członkowskiego. Podmioty zajmujące się recyklingiem mogą przeprowadzać audyty wewnętrzne, o których mowa w pkt 8, gdy uznają to za stosowne.

10) Po przeprowadzeniu co najmniej minimalnej weryfikacji i przed przekazaniem zweryfikowanej dokumentacji państwu członkowskiemu, w którym zużyta bateria została zebrana (jeśli jest to inne państwo), właściwy organ lub właściwe organy odpowiednio wypełniają dokumentację, wskazując liczbę zastosowanych technik weryfikacji.

11) Weryfikację można przeprowadzić w odniesieniu do składu chemicznego baterii (kwasowo-ołowiowa, litowa, niklowo-kadmowa, inna) lub w odniesieniu do konkretnego składu chemicznego różnych odmian baterii.

1 Dz.U. L 191 z 28.7.2023, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/1542/oj.

2 Dyrektywa 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów oraz uchylająca dyrektywę 91/157/EWG (Dz.U. L 266 z 26.9.2006, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/ 2006/66/oj).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 17, ELI: http://data.europa.eu/eli/dir/2010/75/oj).

4 Dane te zawierają wszystkie istotne informacje i dane otrzymane od pierwszych podmiotów zajmujących się recyklingiem odnoszące się do zużytych baterii zebranych w danym państwie członkowskim, ale nie informacje i dane dotyczące zużytych baterii zebranych w innych państwach członkowskich.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2025.606
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2025/606 uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1542 poprzez ustanowienie metody obliczania i weryfikacji poziomów wydajności recyklingu i odzysku materiałów z zużytych baterii oraz formatu dokumentacji
• Data aktu: 21/03/2025
• Data ogłoszenia: 04/07/2025
• Data wejścia w życie: 24/07/2025