RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 9, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Memorandum paryskie w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu ("memorandum paryskie") podpisano w Paryżu dnia 26 stycznia 1982 r. i weszło w życie w dniu 1 lipca 1982 r. Członkami memorandum paryskiego jest 27 władz morskich, a mianowicie: Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Federacja Rosyjska, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Islandia, Kanada, Litwa, Łotwa, Malta, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Szwecja, Włochy i Zjednoczone Królestwo. Unia nie jest członkiem memorandum paryskiego.
(2) W dyrektywie 2009/16/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 1 ustanowiono unijny system kontroli przeprowadzanej przez państwo portu, przeformułowując i wzmacniając wcześniejsze akty prawne Unii w tej dziedzinie obowiązujące od 1995 r. Unijny system prawny w zakresie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu opiera się na memorandum paryskim.
(3) W odniesieniu do państw członkowskich dyrektywa 2009/16/WE wprowadza faktycznie do zakresu prawa unijnego procedury, narzędzia i działania przewidziane w memorandum paryskim. Na mocy tej dyrektywy określone decyzje podjęte przez Komitet Kontroli Przeprowadzanej przez Państwo Portu ("PSCC") ustanowione zgodnie z sekcją 7.1 memorandum paryskiego stają się wiążące dla państw członkowskich.
(4) W swoich konkluzjach z dnia 24 lutego 2022 r. Rada Europejska z całą mocą potępiła niczym niesprowokowaną i nieuzasadnioną agresję wojskową Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy. W konluzjach z dnia 24-25 marca 2022 r. Rada Europejska zdeklarowała, że wojna agresywna prowadzona przez Federację Rosyjską przeciwko Ukrainie rażąco narusza prawo międzynarodowe i ponownie wezwała Federację Rosyjską do natychmiastowego zaprzestania agresji wojskowej na terytorium Ukrainy.
(5) W kontekście agresji wojskowej przeciwko Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, 14 marca 2022 r. Sekretariat memorandum paryskiego otrzymał pismo od ukraińskiego ministra infrastruktury. W piśmie tym wezwano memorandum paryskie, aby bezpodstawnie nie zatrzymywać statków pływających pod banderą Ukrainy w następstwie kontroli przeprowadzonych przez państwo portu, aby wykluczyć Federację Rosyjską z memorandum paryskiego oraz aby nie uznawać świadectw wydawanych w imieniu administracji morskiej Federacji Rosyjskiej.
(6) W odniesieniu do wniosku, aby bezpodstawnie nie zatrzymywać ukraińskich statków, 2 marca 2022 r. memorandum paryskie wydało okólnik PSCircular 101 (Wytyczne w sprawie repatriacji marynarzy ze względu na sytuację na Ukrainie), w którym poruszono tę kwestię. W PSCircular 101 informuje się organy państw członkowskich, że w obecnych okolicznościach należy się wykazać elastycznością, w tym w odniesieniu do repatriacji marynarzy, Konwencji o pracy na morzu z 2006 r., świadectw wydanych na mocy Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r., a także zaświadczeń lekarskich. Jeżeli zajdzie taka konieczność, memorandum paryskie może rozważyć dalsze dostosowania w PSCircular 101. Stanowisko to należy przekazać władzom ukraińskim.
(7) Jeśli chodzi o wniosek dotyczący członkostwa Federacji Rosyjskiej w memorandum paryskim należy zauważyć, że Federacja Rosyjska została pozbawiona dostępu do THETIS kontroli państwa portu oraz bazy danych wyników inspekcji, o której mowa w art. 24 dyrektywy 2009/16/WE, oraz korzystania z nich. Oznacza to, że udział Federacji Rosyjskiej w pracach memorandum paryskiego został już poważnie ograniczony, a bez dostępu do wspomnianej bazy danych Federacja Rosyjska nie może skutecznie wywiązywać się ze swoich zobowiązań wynikających z memorandum paryskiego.
(8) Ani memorandum paryskie, ani żadne instrukcje dotyczące polityki nie zawierają procedury ani mechanizmu usuwania członków z memorandum paryskiego. Alternatywą dla wykluczenia z memorandum paryskiego jest zawieszenie członkostwa do odwołania. Bezpośredni skutek zawieszenia byłby podobny do wykluczenia, ale miałby charakter bardziej tymczasowy. W memorandum paryskim nie zawarto jednak również żadnego postanowienia dotyczącego zawieszenia. Zawieszenie umożliwiłoby dalsze rozważenie potrzeby całkowitego wykluczenia z memorandum paryskiego i mogłoby zostać cofnięte w przypadku zmiany okoliczności.
(9) Unia, jako jeden z globalnych graczy, jest w centrum wysiłków podejmowanych w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych ("ONZ") i innych forów i procesów wielostronnych w celu pociągnięcia Federacji Rosyjskiej do odpowiedzialności za jej niczym niesprowokowaną i nieuzasadnionąagresję wojskową przeciwko Ukrainie, powstrzymania agresji militarnej na terytorium Ukrainy oraz przywrócenia sytuacji sprzed inwazji i zapewnienia powrotu do pełnego przestrzegania suwerenności, niepodległości i integralności terytorialnej Ukrainy w ramach jej granic uznanych przez społeczność międzynarodową. Niczym niesprowokowany i nieuzasadniony akt agresji wojskowej Federacji Rosyjskiej wobec Ukrainy stanowi poważne naruszenie art. 2 ust. 4 Karty Narodów Zjednoczonych, który zakazuje gróźb lub użycia siły przeciwko integralności terytorialnej lub niezależności politycznej jakiegokolwiek państwa.
(10) W związku z powyższym, mając na uwadze powagę sytuacji i dopóki Federacja Rosyjska nie przestrzega zasad Karty Narodów Zjednoczonych ani swoich zobowiązań międzynarodowych, należy zawiesić członkostwo Federacji Rosyjskiej w memorandum paryskim zgodnie z art. 62 ust. 3 Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów.
(11) Współpraca w ramach PSCC z innymi państwami trzecimi będącymi członkami memorandum paryskiego, a mianowicie: Islandią, Kanadą, Norwegią i Zjednoczonym Królestwem ma zasadnicze znaczenie dla podjęcia decyzji o zawieszeniu członkostwa Federacji Rosyjskiej w memorandum paryskim.
(12) W odniesieniu do wniosku o nieuznawanie świadectw wydawanych przez administrację morską Federacji Rosyjskiej, świadectwa takie są wydawane zgodnie z konwencjami międzynarodowymi. Jako że Federacja Rosyjska pozostaje członkiem Międzynarodowej Organizacji Morskiej, memorandum paryskie nie ma kompetencji do cofnięcia uznania takich świadectw. Stanowisko to należy przekazać władzom ukraińskim.
(13) Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii w ramach PSCC, w odniesieniu do członkostwa Federacji Rosyjskiej w memorandum paryskim, ponieważ decyzje będą mogły mieć decydujący wpływ na treść prawa Unii, a mianowicie na dyrektywę 2009/16/WE.
(14) Stanowisko Unii powinno zostać wyrażone przez działające wspólnie państwa członkowskie Unii będące członkami memorandum paryskiego, działając wspólnie w interesie Unii,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
