KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE 1 , w szczególności jego art. 15 ust. 6,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie zachowania zasobów rybnych i ochrony ekosystemów morskich za pomocą środków technicznych, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 2019/2006, (WE) nr 1224/2009 i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, (UE) 2016/1139, (UE) 2018/973, (UE) 2019/472 i (UE) 2019/1022 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 894/97, (WE) nr 850/98, (WE) nr 2549/2000, (WE) nr 254/2002, (WE) nr 812/2004 i (WE) nr 2187/2005 2 , w szczególności jego art. 15 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego, zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2847/93 i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1626/94 3 , w szczególności jego art. 15a,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów w unijnych połowach poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym, a w Morzu Śródziemnym również połowów gatunków podlegających wymogom dotyczącym minimalnych rozmiarów.
(2) Zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w przypadku połowów gatunków dennych w Morzu Śródziemnym obowiązek wyładunku stosuje się w odniesieniu do gatunków określających połowy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. i nie później niż od dnia 1 stycznia 2019 r. w odniesieniu do wszystkich pozostałych gatunków.
(3) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nieprzekraczający trzech lat, który może zostać przedłużony na okres kolejnych trzech lat, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi. Plany w zakresie odrzutów mogą zawierać specyfikacje, o których mowa w art. 15 ust. 5 lit. a)-e) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w tym ustalenie minimalnych rozmiarów odniesienia do celów ochrony.
(4) W art. 15a rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 oraz w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1241 upoważniono Komisję do ustanowienia - do celów przyjęcia planów w zakresie odrzutów i w odniesieniu do gatunków objętych obowiązkiem wyładunku - minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony w celu zapewnienia ochrony niedojrzałych organizmów morskich. Zgodnie z tymi artykułami w stosownych przypadkach minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony mogą być objęte odstępstwem od rozmiarów ustalonych w załączniku III do wspomnianego rozporządzenia oraz, po wejściu w życie art. 32 rozporządzenia (UE) 2019/1241, od rozmiarów określonych w załączniku IX do rozporządzenia (UE) 2019/1241.
(5) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/2376 4 , w następstwie rekomendacji przedstawionej przez Włochy, ustanowiono plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do małży Venus spp. na włoskich wodach terytorialnych, mający zastosowanie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.
(6) Włochy, które jako jedyne państwo członkowskie mają bezpośredni interes w zarządzaniu połowami Venus spp. na włoskich wodach terytorialnych podobszarów geograficznych GFCM 9, 10, 17 i 18, przedłożyły Komisji, zgodnie z procedurą określoną w art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, nową wspólną rekomendację dotyczącą planu w zakresie odrzutów w odniesieniu do małży Venus spp., po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Śródziemnego (MEDAC).
(7) Nowa wspólna rekomendacja przedłożona przez Włochy została poddana przeglądowi przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) na sesji plenarnej w dniach 1-5 lipca 2019 r. 5 .
(8) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się zastosowanie do małży Venus spp. wyłączenia z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do połowów przy pomocy drag hydraulicznych na włoskich wodach terytorialnych podobszarów geograficznych GFCM 9, 10, 17 i 18. Państwo członkowskie przedstawiło dowody naukowe w celu wykazania wysokich wskaźników przeżywalności odrzutów w odniesieniu do małży Venus spp. w tym łowisku i przesłało naukowy program monitorowania. Dowody zostały przedłożone STECF, który stwierdził, że przeżywalność odrzutów jest znaczna. STECF stwierdził również, że planowany program monitorowania powinien dostarczyć rzetelnych danych i informacji umożliwiających ocenę skutków planu w zakresie odrzutów. W świetle tej oceny należy uwzględnić wspomniane wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu na okres 3 lat.
(9) W nowej wspólnej rekomendacji sugeruje się ponadto, że do małży Venus spp. należy nadal stosować zmniejszony minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony, ustanowiony rozporządzeniem delegowanym (UE) 2016/2376 na zasadzie odstępstwa od załącznika III do rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006. STECF stwierdził, że zmniejszony minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony jest większy niż zdefiniowana wielkość w wieku osiągania pierwszej dojrzałości płciowej oraz że nie ma dowodów na to, że zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony miało szkodliwy wpływ na stado. STECF stwierdził, że wniosek o utrzymanie zmniejszonego minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony wydaje się uzasadniony. Stwierdził on jednak również, że nie można w pełni ocenić wpływu zmniejszonego minimalnego rozmiaru na wskaźniki eksploatacji i biomasę stada w przeszłości i w przewidywalnej przyszłości. Potrzebne są zatem dalsze badania i dane dotyczące tego wpływu. Rozporządzenie (UE) 2019/1241, w którego załączniku IX ustanowiono regionalne środki techniczne dla Morza Śródziemnego, weszło w życie dopiero dnia 14 sierpnia 2019 r. i nie przewidziano w nim środków przejściowych dotyczących procedury przyjmowania aktów delegowanych zmieniających te regionalne środki techniczne. Wspólna rekomendacja została przedłożona przez Włochy i oceniona przez STECF przed wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2019/1241, a zatem nie odniesiono się w niej do rozporządzenia (UE) 2019/1241. Mimo to, z uwagi na powyższe wyjątkowe okoliczności, Komisja uważa, że z informacji dostępnych na tym etapie we wspólnej rekomendacji i ocenie STECF nie wynika, by proponowane zmniejszenie minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony było niezgodne z wymogami ustanowionymi w odniesieniu do środków technicznych w art. 15 rozporządzenia (UE) 2019/1241. W świetle powyższych wniosków wnioskowane odstępstwo należy przyznać tylko na jeden rok.
(10) Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(11) W celu zapewnienia właściwej kontroli nad wykonywaniem obowiązku wyładunku państwo członkowskie powinno ustanowić wykaz statków objętych niniejszym rozporządzeniem.
(12) Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu, ponieważ środki w nim przewidziane wywierają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą związaną z połowami oraz na planowanie okresu połowowego dla statków unijnych.
(13) Niniejsze rozporządzenie powinno stosować się od dnia 1 stycznia 2020 r. przez trzy lata. Stosowanie zmniejszonego - wynoszącego 22 mm - minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony w odniesieniu do małży Venus spp. powinno być ograniczone do jednego roku,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
