(notyfikowana jako dokument nr C(2019) 1851)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 15 marca 2019 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 66/2010 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie oznakowania ekologicznego UE 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 2,
po konsultacji z Komitetem Unii Europejskiej ds. Oznakowania Ekologicznego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 66/2010 oznakowanie ekologiczne UE można przyznawać produktom o ograniczonym poziomie wpływu na środowisko w ciągu ich całego cyklu życia. Dla każdej grupy produktów należy ustanowić szczegółowe kryteria oznakowania ekologicznego UE.
(2) Decyzjami Komisji (UE) 2017/1214 2 , (UE) 2017/1215 3 , (UE) 2017/1216 4 , (UE) 2017/1217 5 , (UE) 2017/1218 6 i (UE) 2017/1219 7 ustanowiono te kryteria oraz związane z nimi wymogi w zakresie oceny i weryfikacji w odniesieniu do - odpowiednio - detergentów do ręcznego zmywania naczyń, detergentów do zmywarek do naczyń do zastosowań przemysłowych i instytucjonalnych, detergentów do zmywarek do naczyń, środków do czyszczenia powierzchni twardych, detergentów przeznaczonych do prania oraz detergentów przeznaczonych do prania do zastosowań przemysłowych i instytucjonalnych.
(3) Szereg właściwych organów krajowych, które przyznają oznakowanie ekologiczne UE, poinformowało Komisję o trudnościach we wdrażaniu niektórych kryteriów ustanowionych w tych decyzjach. W szczególności kryteria te zawierają wymóg, aby substancje występujące w niektórych składnikach jako zanieczyszczenia (na przykład fosforany) zostały wyeliminowane z końcowego detergentu, niezależnie od ich stężenia, ale obecnie usunięcie tych zanieczyszczeń nie jest technicznie możliwe.
(4) Decyzjami wymienionymi w motywie 2 uchylono i zastąpiono wcześniejsze decyzje Komisji w tej samej dziedzinie. W poprzednich decyzjach zawarty był wymóg, zgodnie z którym zanieczyszczenia i produkty uboczne musiały spełniać kryteria tylko wówczas, gdy ich stężenie w końcowym składzie produktu było równe lub większe niż 0,010 % w/w. Komisja przeprowadziła ocenę i stwierdziła, że zgodnie z poprzednimi decyzjami należy ustanowić minimalny próg stężenia w końcowym składzie produktu w wysokości 0,010 % w/w, zarówno w odniesieniu do produktów ubocznych, jak i do zanieczyszczeń z surowców, do celów zgodności z każdym z kryteriów określonych w decyzjach wymienionych w motywie 2.
(5) Decyzją (UE) 2017/1217 uchylono i zastąpiono decyzję Komisji 2011/383/UE 8 w odniesieniu do grupy produktów "uniwersalne środki czyszczące i środki do czyszczenia urządzeń sanitarnych". W decyzji (UE) 2017/1217 ustanowiono okres przejściowy wynoszący 18 miesięcy, aby producenci produktów, którym przyznano oznakowanie ekologiczne UE na podstawie kryteriów określonych w decyzji 2011/383/UE, mieli wystarczająco dużo czasu na dostosowanie swoich produktów do zmienionych kryteriów określonych w decyzji (UE) 2017/1217. Ten okres przejściowy wygasł dnia 26 grudnia 2018 r. Szereg właściwych organów krajowych poinformowało Komisję o potrzebie przedłużenia tego okresu przejściowego o sześć miesięcy ze względu na dużą liczbę wniosków o przedłużenie umów w sprawie przyznania oznakowania ekologicznego UE. Komisja przeprowadziła ocenę i w drodze wyjątku w tym przypadku potwierdziła potrzebę przedłużenia o sześć miesięcy okresu przejściowego.
(6) W decyzjach (UE) 2017/1218 i (UE) 2017/1219 przewidziano odstępstwo przyznane na podstawie art. 6 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 66/2010 w odniesieniu do kwasu ε-ftalimidoperoksyheksanowego (PAP) sklasyfikowanego jako stwarzający zagrożenie dla środowiska wodnego: zagrożenie ostre, kategoria 1 (H400) lub jako stwarzający zagrożenie dla środowiska wodnego: zagrożenie przewlekłe, kategoria 3 (H412) maksymalne stężenie 0,6 g/kg prania. Odstępstwa te przyznano, ponieważ uznano, że PAP pełni ważną funkcję jako środek wybielający w detergentach, których dotyczą te decyzje, oraz ponieważ w procesie prania ulega on w dużym stopniu rozkładowi.
(7) W procesie prania PAP rozkłada się do kwasu ε-ftalimidoheksanowego (PAC). Substancja ta nie jest nadtlenkiem, jest łatwo biodegradowalna i nie stanowi zagrożenia dla środowiska. Ponieważ PAP szybko rozkłada się do PAC i nigdy nie dociera do wody odpływowej, przy obliczaniu krytycznej objętości rozcieńczenia produktu bardziej właściwe jest stosowanie dla PAP współczynników degradacji PAC. Podobne podejście przyjęto już w decyzji (UE) 2017/1219, gdzie zastosowano oddzielne przepisy w odniesieniu do obliczania krytycznej objętości rozcieńczenia dla substancji nadtlenek wodoru, która w procesie prania rozkłada się do kwasu nadoctowego. Należy zatem zmienić decyzję (UE) 2017/1219 w celu wprowadzenia odrębnych zasad obliczania krytycznej objętości rozcieńczenia dla PAP z wykorzystaniem współczynników degradacji PAC.
(8) PAP jest głównie stosowany jako środek wybielający w profesjonalnych wieloskładnikowych detergentach przeznaczonych do prania, a nie w detergentach przeznaczonych do prania wykorzystywanych w gospodarstwach domowych. Obecne odstępstwo dotyczące PAP przewidziane w decyzji (UE) 2017/1218 jest zatem zbędne i należy je znieść.
(9) W celu zapewnienia jasności w załączniku do decyzji (UE) 2017/1218 należy zmienić tabelę 3 w celu dodania kolumny zawierającej klasyfikację substancji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1272/2008.
(10) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje (UE) 2017/1214, (UE) 2017/1215, (UE) 2017/1216, (UE) 2017/1217, (UE) 2017/1218 i (UE) 2017/1219.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego mocy art. 16 rozporządzenia (WE) nr 66/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 13 marca 2019 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Karmenu VELLA |
|
Członek Komisji |
