Decyzja 2017/769 w sprawie ratyfikacji przez państwa członkowskie oraz przystąpienia, w interesie Unii Europejskiej, do Protokołu z 2010 r. do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych, z wyjątkiem aspektów związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych

DECYZJA RADY (UE) 2017/769
z dnia 25 kwietnia 2017 r.
w sprawie ratyfikacji przez państwa członkowskie oraz przystąpienia, w interesie Unii Europejskiej, do Protokołu z 2010 r. do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych, z wyjątkiem aspektów związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100 ust. 2, w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 1 ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Międzynarodowa konwencja o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych z 1996 r. (zwana dalej "konwencją SNS z 1996 r.") ma na celu zapewnienie odpowiedniego, niezwłocznego i skutecznego odszkodowania osobom, które poniosły szkodę spowodowaną wyciekami substancji niebezpiecznych i szkodliwych podczas ich przewozu morskiego. Konwencja SNS z 1996 r. wypełniła istotną lukę w międzynarodowych uregulowaniach dotyczących odpowiedzialności w kontekście transportu morskiego.

(2) W 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/971/WE 2 . Zgodnie z tą decyzją państwa członkowskie miały w rozsądnym terminie i w miarę możliwości przed dniem 30 czerwca 2006 r. podjąć kroki niezbędne do ratyfikowania konwencji SNS z 1996 r. lub przystąpienia do niej. Cztery państwa członkowskie ratyfikowały następnie tę konwencję. Konwencja SNS z 1996 r. nie weszła w życie.

(3) Konwencję SNS z 1996 r. zmieniono protokołem z 2010 r. do tej konwencji (zwanym dalej "protokołem z 2010 r."). Zgodnie z art. 2 i art. 18 ust. 1 protokołu z 2010 r., konwencja SNS z 1996 r. i protokół z 2010 r. mają być odczytywane, interpretowane i stosowane łącznie jako jeden instrument, w stosunkach między stronami protokołu z 2010 r.

(4) Tekst konsolidujący konwencję SNS z 1996 r. i protokół z 2010 r. (zwany dalej "konwencją SNS z 2010 r.") został przygotowany przez Sekretariat Międzynarodowej Organizacji Morskiej (zwanej dalej "IMO") i zatwierdzony przez Komitet Prawny IMO na jego 98. posiedzeniu. Konwencja SNS z 2010 r. nie jest instrumentem otwartym do podpisu lub ratyfikacji. Konwencja SNS z 2010 r. stanie się skuteczna po wejściu w życie protokołu z 2010 r. w państwach członkowskich.

(5) Zgodnie z art. 20 ust. 8 protokołu z 2010 r. wydanie zgody przez państwo na związanie się tym protokołem unieważnia każde uprzednie wyrażenie zgody przez to państwo na związanie się konwencją SNS z 1996 r. W rezultacie państwa będące umawiającymi się stronami konwencji SNS z 1996 r. przestaną nimi być w chwili wyrażenia przez nie zgody na związanie się protokołem z 2010 r. zgodnie z art. 20 tego protokołu, a w szczególności jego ust. 2, 3 i 4.

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/35/WE 3  ma na celu zapobieganie i zaradzanie szkodom w środowisku spowodowanym przez wieloraką działalność zawodową, w tym przez morski transport towarów niebezpiecznych. Dyrektywa ta nie ma jednak zastosowania w przypadku szkody osobistej, szkody wyrządzonej na mieniu prywatnym lub jakichkolwiek strat gospodarczych oraz nie wpływa na jakiekolwiek prawa do odszkodowania za tego typu szkody. Przedmiot tej dyrektywy i przedmiot konwencji SNS z 2010 r. pokrywają się zatem częściowo, ale nie w znacznej mierze. Państwa członkowskie utrzymują swoje kompetencje w odniesieniu do tych aspektów konwencji SNS z 2010 r., które nie mają wpływu na wspólne zasady.

(7) Konwencja SNS z 2010 r., tak jak akt ją poprzedzający, ma szczególne znaczenie dla interesów Unii i jej państw członkowskich, gdyż przewiduje zwiększoną ochronę ofiar szkód związanych z przewozem substancji niebezpiecznych i szkodliwych, w tym w kontekście szkód w środowisku, zgodnie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r.

(8) Aby państwa mogły stać się Umawiającymi się Stronami protokołu z 2010 r., a tym samym konwencji SNS z 2010 r., muszą przedłożyć sekretarzowi generalnemu IMO - w tym samym czasie, w którym przedłożą akt potwierdzający ich zgodę - stosowne dane dotyczące całkowitych ilości ładunku będącego podstawą wpłaty na podstawie konwencji SNS z 2010 r. (zwanego dalej "ładunkiem substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącym podstawą wpłaty") w poprzednim roku kalendarzowym, zgodnie z jej art. 20 ust. 4. W tym celu państwa zobowiązane są do ustanowienia systemu składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty, zanim wyrażą zgodę na związanie się protokołem z 2010 r.

(9) W 2013 r. Komitet Prawny IMO na 100. posiedzeniu zatwierdził wytyczne w sprawie składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty; wytyczne te przygotowano, aby usprawnić przyjmowanie przez państwa ratyfikujące przepisów dotyczących systemu składania sprawozdań przed wejściem w życie protokołu z 2010 r. oraz aby przyczynić się do globalnego, jednolitego i skutecznego spełniania stosownych wymogów konwencji SNS z 2010 r.

(10) Aby zagwarantować pewność prawa wszystkim zainteresowanym stronom, państwa członkowskie powinny w stosowny sposób informować się nawzajem oraz Radę i Komisję o swoich systemach składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty. Informacje te mogłyby zostać udostępnione w sposób nieformalny istniejącymi kanałami, na przykład za pośrednictwem organów przygotowawczych Rady.

(11) Wymienianie się przez państwa członkowskie najlepszymi praktykami w zakresie ustanawiania systemu składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty mogłoby pomóc państwom członkowskim w tworzeniu takiego systemu.

(12) Tak jak w przypadku konwencji SNS z 1996 r., wobec braku klauzuli o regionalnej organizacji integracji gospodarczej, stronami protokołu z 2010 r. mogą być jedynie suwerenne państwa. W związku z tym nie jest możliwe, aby Unia ratyfikowała protokół z 2010 r., a tym samym konwencję SNS z 2010 r., ani aby do nich przystąpiła.

(13) Ratyfikacja protokołu z 2010 r. przez wszystkie państwa członkowskie w określonych ramach czasowych powinna zapewnić równe szanse w Unii wszystkim zainteresowanym podmiotom, których dotyczy stosowanie konwencji SNS z 2010 r.

(14) Z uwagi na międzynarodowy charakter systemu dotyczącego substancji niebezpiecznych i szkodliwych należy dążyć do globalnego zapewnienia równych szans wszystkim zainteresowanym podmiotom, których dotyczy stosowanie konwencji SNS z 2010 r. Z tego względu protokół z 2010 r. musi mieć zastosowanie globalne.

(15) Państwa członkowskie powinny zatem zostać upoważnione do - odpowiednio - ratyfikowania protokołu z 2010 r. lub przystąpienia do niego, w odniesieniu do jego części wchodzących w zakres wyłącznej kompetencji Unii, z wyjątkiem aspektów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych. Postanowienia konwencji SNS z 2010 r. wchodzące w zakres kompetencji przyznanych Unii w odniesieniu do współpracy sądowej w sprawach cywilnych mają być przedmiotem decyzji przyjętej równolegle z niniejszą decyzją,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym upoważnia się państwa członkowskie - w odniesieniu do części wchodzących w zakres wyłącznej kompetencji Unii - do, odpowiednio, ratyfikowania protokołu z 2010 r. lub przystąpienia do niego, w interesie Unii, z wyjątkiem aspektów dotyczących współpracy sądowej w sprawach cywilnych, z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszej decyzji.

Artykuł  2
1. 
Państwa członkowskie dokładają starań, aby podjąć niezbędne kroki w celu złożenia aktów ratyfikacji protokołu z 2010 r. lub przystąpienia do tego protokołu w rozsądnym terminie a w miarę możliwości do dnia 6 maja 2021 r.
2. 
Państwa członkowskie w stosowny sposób poinformują się nawzajem oraz Radę i Komisję o uruchomieniu systemu składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty.
3. 
Państwa członkowskie dążą do wymiany najlepszych praktyk, w szczególności dotyczących systemu składania sprawozdań na temat ładunku substancji niebezpiecznych i szkodliwych będącego podstawą wpłaty w ramach protokołu z 2010 r.
Artykuł  3

Podczas ratyfikacji protokołu z 2010 r. lub przystąpienia do niego państwa członkowskie informują na piśmie sekretarza generalnego Międzynarodowej Organizacji Morskiej, że taka ratyfikacja lub przystąpienie ma miejsce zgodnie z niniejszą decyzją oraz decyzją Rady (UE) 2017/770 4 .

Artykuł  4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 25 kwietnia 2017 r.
W imieniu Rady
I. BORG
Przewodniczący
1 Zgoda z dnia 5 kwietnia 2017 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
2 Decyzja Rady 2002/971/WE z dnia 18 listopada 2002 r. upoważniająca państwa członkowskie, w interesie Wspólnoty, do ratyfikowania lub przystąpienia do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych z 1996 r. (konwencja SNS) (Dz.U. L 337 z 13.12.2002, s. 55).
3 Dyrektywa 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (Dz.U. L 143 z 30.4.2004, s. 56).
4 Decyzja Rady (UE) 2017/770 z dnia 25 kwietnia 2017 r. w sprawie ratyfikacji przez państwa członkowskie oraz przystąpienia, w interesie Unii Europejskiej, do Protokołu z 2010 r. do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych, w odniesieniu do aspektów związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych (zob. s. 18 niniejszego Dziennika Urzędowego).

Zmiany w prawie

Senat poprawia reformę orzecznictwa lekarskiego w ZUS

Senat zgłosił w środę poprawki do reformy orzecznictwa lekarskiego w ZUS. Zaproponował, aby w sprawach szczególnie skomplikowanych możliwe było orzekanie w drugiej instancji przez grupę trzech lekarzy orzeczników. W pozostałych sprawach, zgodnie z ustawą, orzekać będzie jeden. Teraz ustawa wróci do Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 10.12.2025
Co się zmieni w podatkach w 2026 roku? Wciąż wiele niewiadomych

Mimo iż do 1 stycznia zostały trzy tygodnie, przedsiębiorcy wciąż nie mają pewności, które zmiany wejdą w życie w nowym roku. Brakuje m.in. rozporządzeń wykonawczych do KSeF i rozporządzenia w sprawie JPK VAT. Część ustaw nadal jest na etapie prac parlamentu lub czeka na podpis prezydenta. Wiadomo już jednak, że nie będzie dużej nowelizacji ustaw o PIT i CIT. W 2026 r. nadal będzie można korzystać na starych zasadach z ulgi mieszkaniowej i IP Box oraz sprzedać bez podatku poleasingowy samochód.

Monika Pogroszewska 10.12.2025
Maciej Berek: Do projektu MRPiPS o PIP wprowadziliśmy bardzo istotne zmiany

Komitet Stały Rady Ministrów wprowadził bardzo istotne zmiany do projektu ustawy przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – poinformował minister Maciej Berek w czwartek wieczorem, w programie „Pytanie dnia” na antenie TVP Info. Jak poinformował, projekt nowelizacji ustawy o PIP powinien trafić do Sejmu w grudniu 2025 roku, aby prace nad nim w Parlamencie trwały w I kwartale 2026 r.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Lekarze i pielęgniarki na kontraktach „uratują” firmy przed przekształcaniem umów?

4 grudnia Komitet Stały Rady Ministrów przyjął projekt zmian w ustawie o PIP - przekazało w czwartek MRPiPS. Nie wiadomo jednak, jaki jest jego ostateczny kształt. Jeszcze w środę Ministerstwo Zdrowia informowało Komitet, że zgadza się na propozycję, by skutki rozstrzygnięć PIP i ich zakres działał na przyszłość, a skutkiem polecenia inspektora pracy nie było ustalenie istnienia stosunku pracy między stronami umowy B2B, ale ustalenie zgodności jej z prawem. Zdaniem prawników, to byłaby kontrrewolucja w stosunku do projektu resortu pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.12.2025
Klub parlamentarny PSL-TD przeciwko projektowi ustawy o PIP

Przygotowany przez ministerstwo pracy projekt zmian w ustawie o PIP, przyznający inspektorom pracy uprawnienie do przekształcania umów cywilnoprawnych i B2B w umowy o pracę, łamie konstytucję i szkodzi polskiej gospodarce – ogłosili posłowie PSL na zorganizowanej w czwartek w Sejmie konferencji prasowej. I zażądali zdjęcia tego projektu z dzisiejszego porządku posiedzenia Komitetu Stałego Rady Ministrów.

Grażyna J. Leśniak 04.12.2025
Prezydent podpisał zakaz hodowli zwierząt na futra, ale tzw. ustawę łańcuchową zawetował

Prezydent Karol Nawrocki podpisał we wtorek ustawę z 7 listopada 2025 r. o zmianie ustawy o ochronie zwierząt. Jej celem jest wprowadzenie zakazu chowu i hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, z wyjątkiem królika, w szczególności w celu pozyskania z nich futer lub innych części zwierząt. Zawetowana została jednak ustawa zakazująca trzymania psów na łańcuchach. Prezydent ma w tym zakresie złożyć własny projekt.

Krzysztof Koślicki 02.12.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2017.115.15

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja 2017/769 w sprawie ratyfikacji przez państwa członkowskie oraz przystąpienia, w interesie Unii Europejskiej, do Protokołu z 2010 r. do Międzynarodowej konwencji o odpowiedzialności i odszkodowaniu za szkodę związaną z przewozem morskim substancji niebezpiecznych i szkodliwych, z wyjątkiem aspektów związanych ze współpracą sądową w sprawach cywilnych
Data aktu: 25/04/2017
Data ogłoszenia: 04/05/2017
Data wejścia w życie: 04/05/2017, 05/05/2017