(notyfikowana jako dokument nr C(2016) 8583)(Jedynie teksty w języku angielskim, estońskim, francuskim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim, portugalskim, szwedzkim i włoskim są autentyczne)
(Dz.U.UE L z dnia 20 grudnia 2016 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 510/2011 z dnia 11 maja 2011 r. określające normy emisji dla nowych lekkich samochodów dostawczych w ramach zintegrowanego podejścia Unii na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 510/2011 Komisja ma obowiązek obliczania co roku średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 oraz docelowego indywidualnego poziomu emisji dla każdego producenta lekkich samochodów dostawczych w Unii. W oparciu o te obliczenia Komisja ustala, czy producenci i grupy producentów przestrzegali określonych dla nich docelowych indywidualnych poziomów emisji.
(2) Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 średnie indywidualne poziomy emisji producentów na 2015 r. są obliczane zgodnie z akapitem trzecim wymienionego artykułu, z uwzględnieniem 75 % nowych lekkich samochodów dostawczych danego producenta zarejestrowanych w 2015 r.
(3) Szczegółowe dane wykorzystywane do obliczenia średnich indywidualnych poziomów emisji oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji są oparte na rejestracjach nowych lekkich samochodów dostawczych w państwach członkowskich w poprzednim roku kalendarzowym. W przypadku gdy lekkim samochodom dostawczym udzielono homologacji typu w wyniku procesu wielostopniowej homologacji typu, za emisje CO2 skompletowanego pojazdu odpowiada producent pojazdu podstawowego.
(4) Wszystkie państwa członkowskie przekazały Komisji dane za 2015 r. zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011. W przypadkach, w których weryfikacja przeprowadzona przez Komisję wyraźnie wykazała, iż pewnych danych brakuje lub są one rażąco błędne, Komisja kontaktowała się z odnośnymi państwami członkowskimi i, za zgodą tych państw członkowskich, odpowiednio korygowała lub uzupełniała dane. Jeżeli osiągnięcie porozumienia z państwem członkowskim nie było możliwe, wstępne dane z danego państwa członkowskiego nie były korygowane.
(5) Dnia 17 maja 2016 r. Komisja opublikowała wstępne dane i powiadomiła 60 producentów o dotyczących ich wynikach wstępnych obliczeń średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 w 2015 r. oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji. Producentów poproszono o weryfikację danych oraz powiadomienie Komisji o ewentualnych błędach w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania powiadomienia. 21 producentów złożyło powiadomienia o błędach.
(6) W odniesieniu do pozostałych 39 producentów, którzy nie powiadomili o żadnych błędach w zestawach danych ani nie przesłali innej odpowiedzi, należy zatwierdzić wstępne dane i wstępne obliczenia średnich indywidualnych poziomów emisji oraz docelowych indywidualnych poziomów emisji.
(7) Komisja zweryfikowała zgłoszone przez producentów błędy oraz uzasadnienia konieczności ich skorygowania i potwierdziła lub skorygowała odpowiednie zestawy danych.
(8) W przypadku wpisów bez odpowiednich numerów identyfikacyjnych pojazdów lub z brakującymi bądź błędnymi parametrami identyfikacyjnymi, takimi jak typ, wariant, kod wersji lub numer homologacji typu, pod uwagę należy wziąć fakt, że producenci nie mogą zweryfikować lub skorygować tych wpisów. W związku z tym do wartości emisji CO2 i masy w tych wpisach należy zastosować margines błędu.
(9) Margines błędu należy obliczyć jako różnicę pomiędzy odległościami do docelowego indywidualnego poziomu emisji, wyrażonymi jako docelowy indywidualny poziom emisji odjęty od średniego indywidualnego poziomu emisji i obliczonymi z uwzględnieniem i z wykluczeniem rejestracji, których producenci nie mogą zweryfikować. Margines błędu zawsze powinien poprawiać wynik producenta w stosunku do określonego dla niego docelowego poziomu emisji, niezależnie od tego, czy powyższa różnica jest wartością dodatnią, czy ujemną.
(10) Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 510/2011 należy uznać, że producent spełnia wymogi dotyczące docelowego indywidualnego poziomu emisji, o których mowa w art. 4 tego rozporządzenia, jeżeli średni poziom emisji podany w niniejszej decyzji jest niższy od docelowego indywidualnego poziomu emisji i wyraża się ujemną wartością odległości do poziomu docelowego. W przypadku gdy średni poziom emisji przekracza docelowy indywidualny poziom emisji, nakłada się opłatę z tytułu przekroczenia poziomu emisji, chyba że dany producent korzysta ze zwolnienia z tego docelowego poziomu lub jest członkiem grupy producentów, a grupa ta spełnia wymóg dotyczący określonego dla niej docelowego indywidualnego poziomu emisji.
(11) W dniu 3 listopada 2015 r. Volkswagen Group złożyła oświadczenie o stwierdzeniu nieprawidłowości przy określaniu poziomów emisji CO2 w ramach homologacji typu niektórych pojazdów tej grupy. Kwestia ta była przedmiotem szczegółowego dochodzenia, Komisja jest jednak zdania, że konieczne są dalsze wyjaśnienia ze strony grupy Volkswagena jako całości, jak również potwierdzenie ze strony odpowiednich krajowych organów udzielających homologacji typu, że nieprawidłowości te nie występują. W związku z tym wartości w odniesieniu do grupy Volkswagena i jej członków (Audi AG, Dr Ing. h.c.F. Porsche AG, Quattro GmbH, Seat SA, Skoda Auto A.S. oraz Volkswagen AG) nie mogą zostać potwierdzone ani zmienione.
(12) Komisja zastrzega sobie prawo do weryfikacji wyników któregokolwiek z producentów, potwierdzonych lub zmienionych niniejszą decyzją, w przypadku gdy odpowiednie organy krajowe potwierdzą istnienie nieprawidłowości dotyczących wartości emisji CO2 wykorzystanych do ustalenia, czy dany producent spełnia wymogi dotyczące docelowego indywidualnego poziomu emisji.
(13) Należy zatem potwierdzić lub odpowiednio zmienić wstępne obliczenia średnich indywidualnych poziomów emisji CO2 dla nowych lekkich samochodów dostawczych zarejestrowanych w 2015 r., docelowych indywidualnych poziomów emisji oraz różnicy pomiędzy tymi dwiema wartościami,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
