KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności 1 , w szczególności jego art. 10 ust. 3, art. 14 oraz art. 30 ust. 5,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących 2 , w szczególności jego art. 7 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.
(2) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 3 ustanowiono specyfikacje dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.
(3) Wykaz unijny i specyfikacje mogą zostać uaktualnione zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku.
(4) W dniu 7 kwietnia 2011 r. złożono wniosek w sprawie zezwolenia na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu jako substancji spulchniającej i regulatora kwasowości w niektórych kategoriach żywności, po czym udostępniono go państwom członkowskim.
(5) Dozwolone jest stosowanie kwasu fosforowego - fosforanów - di-, tri- i polifosforanów (E 338-452) w pieczywie cukierniczym i wyrobach ciastkarskich jako substancji spulchniających. Difosforany (E 450), określone w rozporządzeniu (UE) nr 231/2012, mogą być stosowane jako alternatywa dla fosforanu glinowo-sodowego (E 541), obniżając zawartość aluminium w żywności przetworzonej. Określone w obowiązujących przepisach difosforany mają gorzkawy posmak, a ponadto mogą przyczyniać się do zwiększenia całkowitej zawartości sodu w żywności.
(6) Specyfikacje dotyczące diwodorodifosforanu magnezu należy określić w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012, ponieważ substancja ta może być stosowana jako alternatywa dla innych difosforanów w celu zmniejszenia gorzkiego posmaku oraz uniknięcia zwiększenia poziomu sodu w żywności. Należy zatem zatwierdzić stosowanie diwodorodifosforanu magnezu dla kategorii 6.2.1: Mąka, tylko mąka z dodatkiem środków spulchniających; 6.5: Makarony typu noodle; 6.6: Ciasto o luźnej konsystencji; 7.1: Chleb i bułki; oraz 7.2: Pieczywo cukiernicze i wyroby ciastkarskie. Diwodorodifosforanowi magnezu należy przydzielić numer E 450 (ix).
(7) W tych samych kategoriach żywności zatwierdzono już podobne substancje, monozasadowe i dizasadowe sole magnezowe kwasu ortofosforowego (E343i; E343ii), których zawartość magnezu jest równa zawartości magnezu w diwodorodifosforanie magnezu lub od niej wyższa. Włączenie diwodorodifosforanu magnezu do załącznika do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 jako alternatywnego difosforanu, a następnie jego stosowanie w środkach spożywczych nie spowoduje zwiększenia pobrania fosforu ani magnezu. Uznaje się zatem, że ustanowienie specyfikacji oraz wydanie szczególnego zezwolenia na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu (E 450 (ix)) jako substancji spulchniającej i regulatora kwasowości nie rodzi obaw w zakresie bezpieczeństwa.
(8) Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, z wyjątkiem przypadków gdy dana aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Ponieważ uznaje się, że włączenie diwodorodifosforanu magnezu do załącznika do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 oraz zezwolenie na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu (E 450 (ix)) jako substancji spulchniającej nie rodzi obaw w zakresie bezpieczeństwa, zasięgnięcie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie jest konieczne.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 i (UE) nr 231/2012.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
