(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 6517)(Jedynie teksty w językach francuskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim i włoskim są autentyczne)
(2014/8/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 11 stycznia 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową 1 , w szczególności jego art. 8 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W świetle zobowiązań Unii wynikających z decyzji X/14 i kolejnych decyzji stron Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009 ogranicza stosowanie substancji kontrolowanych jako czynników ułatwiających procesy chemiczne do 1 083 ton metrycznych rocznie i ogranicza emisje pochodzące ze stosowania czynników ułatwiających procesy chemiczne do 17 ton metrycznych rocznie.
(2) W decyzji Komisji 2010/372/UE 2 ustanowiono wykaz przedsiębiorstw, w których można stosować substancje kontrolowane jako czynniki ułatwiające procesy chemiczne i ustalono ich maksymalne ilości, które można stosować do uzupełniania instalacji oraz wyemitować dla każdego z odnośnych przedsiębiorstw.
(3) Od 2010 r. dwa przedsiębiorstwa (Anwil SA oraz CUF Quimicos Industriais SA) zaprzestały stosowania substancji kontrolowanych jako czynników ułatwiających procesy chemiczne. Inne przedsiębiorstwo (Arkema France SA) poinformowało właściwe organy Francji, że w danych dotyczących emisji przekazanych przez nie Komisji w latach 2007, 2008, 2009, 2010 i 2011 wystąpił szereg poważnych i oczywistych błędów, co z kolei spowodowało znaczące niedoszacowanie jego rocznych emisji. Dane te posłużyły Komisji jako podstawa do obliczenia dopuszczalnych ilości określonych dla danego przedsiębiorstwa w załączniku do decyzji 2010/372/UE, zawierającym wykaz przedsiębiorstw i maksymalne ilości, które mogą być rocznie emitowane przez każde przedsiębiorstwo. Właściwe organy francuskie przeanalizowały te informacje i ustaliły, że takie oczywiste błędy w przekazanych danych rzeczywiście istnieją. Błędy w przesyłanych danych wydają się być niezamierzone, a ich rezultatem jest ograniczenie ustalanych dla przedsiębiorstwa ilości, które zostały ustalone znacznie poniżej limitu, który zostałby przyznany, gdyby roczne emisje zostały przedstawione prawidłowo. Limit dopuszczalnych ilości ustalony w załączniku do decyzji 2010/372/UE nie odzwierciedla zatem historycznych rocznych emisji tego przedsiębiorstwa i powinien zostać poprawiony.
(4) Należy zatem zmienić załącznik do decyzji 2010/372/UE,
(5) Należy również sprecyzować, że dozwolone są transfery kwot przyznanych na uzupełnianie instalacji między różnymi substancjami i zastosowaniami w ramach tego samego przedsiębiorstwa są dozwolone.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2010/372/UE.
(7) Decyzja 2010/372/UE nie jest ograniczona w czasie i może okazać się konieczne dokonanie jej przeglądu, a w szczególności załącznika do niej, w świetle przyszłych zmian technicznych.
(8) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
