(2012/22/UE)(Dz.U.UE L z dnia 12 stycznia 2012 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności: jego art. 100 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) i art. 218 ust. 8 akapit pierwszy,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Protokół z 2002 r. do Konwencji ateńskiej z 1974 r. w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu (zwany dalej "protokołem ateńskim") stanowi istotną poprawę przepisów regulujących odpowiedzialność przewoźników i kwestie odszkodowania dla pasażerów przewożonych drogą morską. W szczególności ustanawia on odpowiedzialność przewoźnika na zasadzie ryzyka, przewiduje obowiązkowe ubezpieczenie z prawem do bezpośrednich roszczeń wobec ubezpieczyciela do wysokości określonych ograniczeń oraz zasady jurysdykcji i uznawania oraz wykonywania orzeczeń sądowych. Protokół ateński jest zatem zgodny z celem Unii w zakresie poprawy systemu prawnego dotyczącego odpowiedzialności przewoźników.
(2) Protokół ateński zmienia Konwencję ateńską z 1974 r. w sprawie przewozu morzem pasażerów i ich bagażu (zwaną dalej "konwencją ateńską") oraz stanowi w art. 15, że strony protokołu ateńskiego odczytują i interpretują te dwa dokumenty jako jednolity dokument.
(3) Większość postanowień protokołu ateńskiego została włączona do prawa unijnego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 392/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźników pasażerskich na morskich drogach wodnych z tytułu wypadków(1). Dlatego też Unia wykonywała kompetencje w sprawach regulowanych przez to rozporządzenie. Państwa członkowskie zachowują jednak kompetencje dotyczące szeregu postanowień protokołu ateńskiego, takich jak klauzula optout, zgodnie z którą mają one możliwość ustalenia ograniczeń odpowiedzialności wyższych niż te przewidziane protokołem ateńskim. Te kwestie pozostające w kompetencji państw członkowskich są w protokole ateńskim współzależne z kwestiami wchodzącymi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. W związku z tym w kwestiach należących do ich kompetencji objętych protokołem ateńskim, państwa członkowskie powinny działać w sposób skoordynowany, uwzględniając obowiązek lojalnej współpracy.
(4) Protokół ateński jest otwarty do ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niego przez państwa oraz przez regionalne organizacje integracji gospodarczej, powołane przez suwerenne państwa, które przekazały tym organizacjom kompetencje w pewnych sprawach regulowanych protokołem ateńskim.
(5) Zgodnie z art. 17 ust. 2 lit. b) i art. 19 protokołu ateńskiego regionalne organizacje integracji gospodarczej mogą zawrzeć protokół ateński.
(6) Komitet Prawny Międzynarodowej Organizacji Morskiej przyjął w październiku 2006 r. zastrzeżenie i wytyczne IMO dotyczące wdrożenia konwencji ateńskiej (zwane dalej "wytycznymi IMO"), by odnieść się do pewnych kwestii wchodzących w zakres konwencji ateńskiej, takich jak odszkodowania za szkody związane z aktami terrorystycznymi.
(7) Rozporządzenie (WE) nr 392/2009 odtwarza w swoich załącznikach odpowiednie postanowienia skonsolidowanej wersji konwencji ateńskiej, zmienionej protokołem ateńskim i wytycznymi IMO.
(8) Na mocy art. 19 protokołu ateńskiego regionalna organizacja integracji gospodarczej musi podać w momencie podpisywania, ratyfikacji, przyjmowania, zatwierdzania lub przystępowania do protokołu zakres swoich kompetencji w odniesieniu do kwestii regulowanych protokołem ateńskim.
(9) W związku z tym Unia powinna przystąpić do protokołu ateńskiego i dokonać zastrzeżenia, o którym mowa w wytycznych IMO. Dokonania takiego zastrzeżenia nie należy interpretować jako zmiany obecnego podziału kompetencji między Unią a państwami członkowskimi w odniesieniu do wydawania świadectw i kontroli przez władze państwowe.
(10) Niektóre postanowienia protokołu ateńskiego dotyczą współpracy sądowej w sprawach cywilnych i dlatego wchodzą w zakres stosowania tytułu V trzeciej części TFUE. W odniesieniu do tych przepisów przyjmowana jest obecnie, równolegle z niniejszą decyzją, odrębna decyzja.
(11) Państwa członkowskie, które mają ratyfikować protokół ateński lub do niego przystąpić, powinny - w miarę możliwości - uczynić to równocześnie. Dlatego też państwa członkowskie powinny wymieniać informacje na temat przebiegu procedur ratyfikacji lub przystępowania w celu przygotowania, tak dalece jak to możliwe, równoczesnego złożenia swoich dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia. Ratyfikując protokół ateński lub do niego przystępując, państwa członkowskie powinny dokonać zastrzeżenia, o którym mowa w wytycznych IMO,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 24.