(wersja przekształcona)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 27 lipca 2012 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 i art. 207,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 689/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. dotyczącego wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów(3) wprowadzono kilkakrotnie istotne zmiany. Mając na uwadze wprowadzenie dalszych zmian, rozporządzenie (WE) nr 689/2008 powinno zostać przekształcone dla zachowania przejrzystości.
(2) Rozporządzenie (WE) nr 689/2008 wdraża Konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami(4) (zwaną dalej "konwencją"), która weszła w życie dnia 24 lutego 2004 r., i zastępuje rozporządzenie (WE) nr 304/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. dotyczące wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów(5).
(3) Dla zapewnienia przejrzystości i spójności z właściwymi przepisami Unii należy wprowadzić lub wyjaśnić niektóre definicje, a terminologię należy ujednolicić zarówno z terminologią stosowaną w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów(6), jak i w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin(7). Niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać przepisy przejściowe rozporządzenia (WE) nr 1272/2008, w celu uniknięcia ewentualnych rozbieżności pomiędzy harmonogramem stosowania wymienionego rozporządzenia oraz niniejszego rozporządzenia.
(4) Konwencja przyznaje Stronom uprawnienie do podejmowania działań, które w bardziej surowy sposób zapewniają ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska niż wymagane w konwencji, pod warunkiem że takie działania są zgodne z jej postanowieniami i z prawem międzynarodowym. Aby zapewnić wyższy poziom ochrony środowiska i społeczeństw państw dokonujących przywozu, niezbędne i stosowne jest pójście o krok dalej niż przepisy konwencji w niektórych aspektach.
(5) W odniesieniu do uczestnictwa Unii w konwencji istotne jest istnienie jednego punktu kontaktowego dla współdziałania Unii z Sekretariatem konwencji (zwanym dalej "Sekretariatem") oraz innymi Stronami konwencji, jak również z innymi państwami. Komisja powinna działać jako taki punkt kontaktowy.
(6) Konieczne jest zapewnienie skutecznej koordynacji i zarządzania technicznymi i administracyjnymi aspektami niniejszego rozporządzenia na szczeblu Unii. Państwa członkowskie oraz Europejska Agencja Chemikaliów utworzona na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (zwana dalej "Agencją") mają kompetencje i doświadczenie w zakresie wdrażania przepisów unijnych dotyczących chemikaliów i międzynarodowych umów w sprawie chemikaliów. Państwa członkowskie oraz Agencja powinny zatem realizować zadania dotyczące administracyjnych, technicznych i naukowych aspektów wdrożenia konwencji za pośrednictwem niniejszego rozporządzenia, a także wymiany informacji. Ponadto Komisja, państwa członkowskie i Agencja powinny współpracować w celu skutecznej realizacji międzynarodowych zobowiązań Unii wynikających z konwencji.
(7) Biorąc pod uwagę, że niektóre zadania Komisji powinny zostać przekazane Agencji, Europejska baza danych dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów pierwotnie ustanowiona przez Komisję powinna być dalej rozwijana i prowadzona przez Agencję.
(8) Wywóz niebezpiecznych chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii, powinien dalej podlegać wspólnej procedurze powiadomienia o wywozie. Odpowiednio, niebezpieczne chemikalia, w formie substancji lub mieszanin, lub zawarte w wyrobie, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii jako środki ochrony roślin, jako pozostałe formy pestycydów lub jako chemikalia przemysłowe do profesjonalnego lub ogólnego zastosowania, powinny podlegać zasadom powiadomienia o wywozie podobnym do tych stosowanych do chemikaliów, które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w ramach jednej lub obu kategorii zastosowania ustanowionych w konwencji, a mianowicie jako pestycydy lub przemysłowe chemikalia. Dodatkowo chemikalia podlegające międzynarodowej procedurze zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC) (zwanej dalej "procedurą PIC") powinny również podlegać tym samym zasadom powiadomienia o wywozie. Ta wspólna procedura powiadomienia o wywozie powinna mieć zastosowanie do wywozów z Unii do wszystkich państw trzecich, bez względu na to, czy są Stronami konwencji i czy podlegają jej procedurom. Państwa członkowskie powinny mieć prawo do nakładania opłat administracyjnych w celu pokrycia swoich kosztów wynikających z niniejszej procedury.
(9) Eksporterzy oraz importerzy powinni być zobowiązani do przekazywania informacji o ilościach chemikaliów w handlu międzynarodowym, objętych niniejszym rozporządzeniem, w celu umożliwienia monitorowania i oceny wpływu i skuteczności uzgodnień zawartych w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Powiadomienia Sekretariatu dotyczące podejmowanych przez Unię lub państwo członkowskie ostatecznych działań regulacyjnych, zakazujących lub nakładających surowe ograniczenia na chemikalia w celu ich włączenia do procedury PIC, powinny być przedkładane przez Komisję w przypadkach, gdy spełnione są kryteria ustanowione w konwencji w tym zakresie. W miarę potrzeby należy zwracać się o dodatkowe informacje w celu poparcia takich powiadomień.
(11) W przypadkach gdy ostateczne działania regulacyjne podejmowane przez Unię lub państwo członkowskie nie kwalifikują się, aby o nich powiadamiać, ponieważ nie spełniają kryteriów określonych w konwencji, informacja na temat tych działań powinna jednak zostać przekazana Sekretariatowi oraz pozostałym Stronom konwencji celem zapewnienia wymiany informacji.
(12) Niezbędne jest również zapewnienie, aby Unia podejmowała decyzje w sprawie przywozu do Unii chemikaliów podlegających procedurze PIC. Decyzje te powinny być oparte na mających zastosowanie przepisach Unii oraz uwzględniać zakazy lub surowe ograniczenia nakładane przez państwa członkowskie. W uzasadnionych przypadkach należy przedstawić propozycje zmian w przepisach Unii.
(13) Potrzebne są uzgodnienia zapewniające, by państwa członkowskie oraz eksporterzy byli świadomi decyzji państw przywozu w odniesieniu do chemikaliów, które podlegają procedurze PIC, oraz by tacy eksporterzy stosowali się do tych decyzji. Ponadto aby zapobiec niepożądanemu wywozowi, żadne chemikalia zakazane lub podlegające surowym ograniczeniom w Unii, które spełniają kryteria dotyczące powiadamiania określone w konwencji lub które podlegają procedurze PIC, nie powinny być wywożone bez zwrócenia się do państwa przywozu i uzyskania jego wyraźnej zgody bez względu na to, czy to państwo jest Stroną konwencji. Jednocześnie stosowne jest zwolnienie z tego obowiązku wywozu niektórych chemikaliów do krajów będących członkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Ponadto niezbędna jest procedura przewidująca tymczasową możliwość dokonywania wywozu pewnych chemikaliów w ściśle określonych warunkach, w przypadku gdy mimo wszelkich starań nie można uzyskać odpowiedzi od państwa przywozu. Należy również przewidzieć okresowy przegląd wszystkich takich przypadków oraz przypadków, w których uzyskano wyraźną zgodę.
(14) Ważne jest również, aby wszystkie wywożone chemikalia miały odpowiednie warunki i czas przechowywania, tak aby mogły być skutecznie i bezpiecznie stosowane. W odniesieniu do pestycydów, a w szczególności do pestycydów wywożonych do krajów rozwijających się, istotne jest, aby przekazana została informacja o prawidłowych warunkach magazynowania oraz aby stosowane były właściwe opakowania zbiorcze oraz rozmiar pojemników, tak aby uniknąć gromadzenia przestarzałych zapasów.
(15) Wyroby zawierające chemikalia nie wchodzą w zakres konwencji. Niemniej jednak wydaje się właściwe, aby zdefiniowane w niniejszym rozporządzeniu wyroby zawierające chemikalia, które mogą być uwolnione do środowiska przy zachowaniu pewnych warunków ich stosowania lub ich unieszkodliwiania, a które są zakazane lub podlegają surowym ograniczeniom w Unii w ramach jednej lub więcej kategorii zastosowania ustanowionych w konwencji lub podlegają procedurze PIC, podlegały również zasadom powiadomienia o wywozie. Ponadto niektóre chemikalia oraz wyroby zawierające określone chemikalia nieobjęte zakresem konwencji, jakkolwiek dające powód do szczególnego niepokoju, nie powinny być w ogóle wywożone.
(16) Zgodnie z konwencją informacje w sprawie przewozów tranzytowych chemikaliów podlegających procedurze PIC powinny być przedstawione Stronom konwencji żądającym tych informacji.
(17) Przepisy Unii dotyczące pakowania i oznakowania oraz pozostałych informacji dotyczących bezpieczeństwa powinny mieć zastosowanie do wszystkich chemikaliów przeznaczonych do wywozu do państw będących Stronami konwencji oraz do państw trzecich, chyba że przepisy te stałyby w sprzeczności z jakimikolwiek szczególnymi wymaganiami tych państw, uwzględniając odpowiednie normy międzynarodowe. Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1272/2008 ustanowiło nowe przepisy w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, w niniejszym rozporządzeniu należy umieścić odesłanie do powyższego rozporządzenia.
(18) W celu zapewnienia skutecznej kontroli oraz skutecznego wprowadzania w życie przepisów państwa członkowskie powinny wyznaczyć organy, takie jak organy celne, które powinny być odpowiedzialne za kontrolowanie przywozu i wywozu chemikaliów objętych niniejszym rozporządzeniem. Komisja, wspierana przez Agencję, oraz państwa członkowskie odgrywają kluczową rolę i powinny działać w sposób celowy oraz skoordynowany. Państwa członkowskie powinny przewidzieć odpowiednie kary w przypadku naruszeń.
(19) W celu ułatwienia kontroli celnej oraz zmniejszenia obciążenia administracyjnego zarówno dla eksporterów, jak i organów, powinien zostać wprowadzony system kodów stosowanych w zgłoszeniach wywozowych. Specjalne kody powinny również być stosowane, w odpowiednich przypadkach, w odniesieniu do chemikaliów wywożonych do celów badawczych lub analitycznych w ilościach prawdopodobnie pozostających bez wpływu na zdrowie ludzkie lub środowisko, a w każdym przypadku nieprzekraczających 10 kg od każdego eksportera do każdego państwa przywozu w roku kalendarzowym.
(20) Wymiana informacji, wspólna odpowiedzialność oraz współpraca między Unią a państwami członkowskimi i państwami trzecimi powinny być wspierane w celu zapewnienia rzetelnego zarządzania chemikaliami bez względu na to, czy te państwa trzecie są Stronami konwencji. W szczególności pomoc techniczna dla krajów rozwijających się oraz krajów w okresie transformacji gospodarczej powinna być udzielana bezpośrednio przez Komisję oraz państwa członkowskie lub pośrednio przez wsparcie projektów organizacji pozarządowych, w szczególności poprzez wsparcie zmierzające do umożliwienia tym krajom wdrożenia konwencji, tym samym przyczyniając się do zapobiegania negatywnemu wpływowi chemikaliów na zdrowie ludzkie i środowisko.
(21) Monitorowanie funkcjonowania procedur powinno odbywać się regularnie, jeżeli mają być one skuteczne. W tym celu państwa członkowskie i Agencja powinny regularnie przedkładać sprawozdania w ujednoliconej formie Komisji, która z kolei powinna składać regularne sprawozdania Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.
(22) Agencja powinna sporządzić wskazówki techniczne, aby pomóc wyznaczonym organom, włącznie z organami takimi, jak organy celne kontrolujące wywóz, oraz eksporterom i importerom w stosowaniu niniejszego rozporządzenia.
(23) W celu dostosowania niniejszego rozporządzenia do postępu technicznego, Komisji należy przekazać uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ("TFUE") w odniesieniu do włączenia chemikaliów do części 1 lub 2 załącznika I i innych zmian tego załącznika, włączenia chemikaliów do części 1 lub 2 załącznika V i innych zmian tego załącznika oraz zmian załączników II, III, IV i VI. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
(24) W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy przekazać Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(8).
(25) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie zapewnienie spójnego i skutecznego wdrożenia zobowiązań Unii wynikających z konwencji, nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast - ze względu na konieczność zharmonizowania przepisów dotyczących wywozu i przywozu niebezpiecznych chemikaliów - możliwe jest ich lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(26) Należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 689/2008.
(27) Należy przewidzieć odroczenie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, aby zapewnić Agencji wystarczającą ilość czasu na przygotowanie się do swojej nowej roli i umożliwić przemysłowi zapoznanie się z nowymi procedurami,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Strasburgu dnia 4 lipca 2012 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
M. SCHULZ |
A. D. MAVROYIANNIS |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. C 318 z 29.10.2011, s. 163.
(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 10 maja 2012 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 26 czerwca 2012 r.
(3) Dz.U. L 204 z 31.7.2008, s. 1.
(4) Dz.U. L 63 z 6.3.2003, s. 29.
(5) Dz.U. L 63 z 6.3.2003, s. 1.
(6) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.
(7) Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1.
(8) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
(9) Dz.U. L 22 z 26.1.2005, s. 1.
(10) Dz.U. L 159 z 29.6.1996, s. 1.
(11) Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.
(12) Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.
(13) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.
(14) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.
(15) Dz.U. L 106 z 17.4.2001, s. 1.
(16) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.
(17) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1.
(18) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1.
(19) Dz.U. L 123 z 24.4.1998, s. 1.
(20) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.
(21) Dz.U. L 41 z 14.2.2003, s. 26.
(22) Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 7.